Χειμερινά Ανάκτορα
Συντεταγμένες: 59°56′25″N 30°18′50″E / 59.9404°N 30.3139°E
| Χειμερινά Ανάκτορα | |
|---|---|
 Τα χειμερινά ανάκτορα όπως φαίνονται από την πλατεία των Ανακτόρων | |
 | |
 | |
| Είδος | ανάκτορο |
| Αρχιτεκτονική | Elizabethan Baroque |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 59°56′25″N 30°18′50″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Dvortsovy Municipal Okrug[1] |
| Χώρα | Ρωσία[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1754 και 1762 |
| Χρήση | επίσημη κατοικία |
| Ένοικοι | Ερμιτάζ |
| Διαχειριστής | Ερμιτάζ |
| Αρχιτέκτονας | Φραντσέσκο Μπαρτολομέο Ραστρέλι |
| Χρηματοδότης | Πέτρος Α΄ της Ρωσίας |
| Προστασία | μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Τα Χειμερινά Ανάκτορα (ρωσικά: Зи́мний дворе́ц) στην Αγία Πετρούπολη ήταν, από το 1732 μέχρι το 1917, η επίσημη κατοικία των Ρώσων μοναρχών, ανάμεσα στον ποταμό Νέβα και την πλατεία των Ανακτόρων, δίπλα στο χώρο όπου ο Μέγας Πέτρος είχε κτίσει τα αρχικά Χειμερινά Ανάκτορα. Το σημερινό κτίριο είναι το τέταρτο κατά σειρά και βρισκόταν υπό συνεχή αναδιαμόρφωση ανάμεσα στο 1730 και το 1837, όταν υπέστη σημαντικές καταστροφές από πυρκαγιά και επανακατεσκευάστηκε άμεσα. Η κατάληψη του ανακτόρου το 1917, όπως απεικονίζεται σε σοβιετικούς πίνακες και στη ταινία του Σεργκέι Αϊζενστάιν Οκτώβρης έγινε σύμβολο της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Τα ανάκτορα σχεδιάστηκαν από διάφορους αρχιτέκτονες, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Μπαρτολομέο Ραστρέλι, σε ρυθμό ο οποίος έγινε γνωστός ως ελισαβετιανό μπαρόκ. Το πράσινο και λευκό ανάκτορο έχει σχήμα επιμήκους ορθογώνιου, με την κύρια πρόσοψη να έχει μήκος 250 μέτρα και 30 μέτρα ύψος. Υπολογίζεται ότι διαθέτει 1.500 δωμάτια. Μετά την ανακατασκευή του 1837, το εξωτερικό έμεινε ίδιο, αλλά μεγάλα τμήματα του εσωτερικού επανασχεδιάστηκαν σε ποικίλους ρυθμούς, με αποτέλεσμα το ανάκτορο να περιγραφεί ως ανάκτορο του 19ου αιώνα εμπνευσμένο από ένα μοντέλο σε ροκοκό ρυθμό.[2]
Σήμερα, το ανάκτορο ανήκει στο συγκρότημα κτιρίων που στεγάζουν το μουσείο Ερμιτάζ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7853. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ Budberg, Moura (1969). Great Palaces (The Winter Palace. Pages 194–201). London: Hamlyn Publishing Group Ltd. σελ. 200. ISBN 0-600-01682-X.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Winter Palace στο Wikimedia Commons
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Αρχιτεκτονική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |