Χαρίσσα (πιάτο)
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: προσεγγιστική μετάφραση Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Το χαρίσσα (αρμενικά: հարիսա) είναι αρμενικό πιάτο από την πεδιάδα του Αραράτ. Είναι παχύς χυλός από κορκότ (ξερό ή ψημένο πλιγούρι) και πλούσιο σε λίπος κρέας, συνήθως κοτόπουλο ή αρνί. Τα βότανα αντικαθιστούν το κρέας στο χαρίσσα όταν οι αρμενικές θρησκευτικές ημέρες απαιτούν νηστεία και μετάνοια. Η εξαιρετικά μεγάλη διαδικασία μαγειρέματος είναι ένα ουσιαστικό μέρος της παράδοσης του χαρίσσα. Όπως και άλλα τελετουργικά πιάτα, ο χρόνος που απαιτείται για την προετοιμασία είναι μέρος της πολύτιμης αξίας του.[1]
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πιάτο υπάρχει από τους αρχαίους χρόνους. Οι ιστορίες διαφέρουν ως προς την προέλευση του πιάτου. Σύμφωνα με την αρμένικη παράδοση, ο πολιούχος της Αρμενίας, ο Γρηγόριος ο Φωτιστής, πρόσφερε ένα γεύμα με αγάπη και φιλανθρωπία στους φτωχούς. Δεν υπήρχαν αρκετά πρόβατα για να ταΐσει τα πλήθη, επομένως προστέθηκε σιτάρι στα δοχεία μαγειρέματος. Παρατήρησαν ότι το σιτάρι κολλούσε στον πάτο των καζανιών. Ο Άγιος Γρηγόριος φώναξε "Χαρέχ! Ανακατέψτε!" Έτσι, το όνομα του πιάτου, χαρίσσα, ήρθε από τα άγια δικά του λόγια. Το Χαρίσσα προσφέρεται ως φιλανθρωπικό γεύμα από τότε. Το πιάτο παραδοσιακά σερβίρεται στην ημέρα του Πάσχα. Μαγειρεύεται από πολλούς Αρμένιους της διασποράς και επίσης θεωρείται το εθνικό πιάτο της Αρμενίας.
Εκτός Αρμενίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είναι γνωστό ότι το χαρίσσα βοήθησε τους Αρμένιους του Μουσά Λερ να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια της αντίστασης του 1915.[2]
Το Χαρίσσα είναι πολύ συχνό σε χωριά του Λιβάνου, μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών του κοινοτήτων, το οποίο μαγειρεύεται σε μια μεγάλη κατσαρόλα κατά τις θρησκευτικές εορτές σε συγκέντρωση του χωριού. Επιπλέον, το χαρίσσα χρησιμοποιείται από τους Ασσυρίους ως πιάτο στο Έεντα Ζόορα, τα Χριστούγεννα και το Έεντα Γκούρα, το Πάσχα. Το Χαρίσσα είναι πολύ παρόμοιο με το δημοφιλές πιάτο μεταξύ των Αραβικών χωρών του Περσικού Κόλπου, που είναι γνωστό ως χαρίς και αποτελείται από κρέας και λεπτώς αλεσμένο σιτάρι.
Το Χαρίσε είναι επίσης κοινό πιάτο στην Ιρακινή κουζίνα.
Το Χαρίσσα είναι πολύ δημοφιλές στην Ινδία και μαγειρεύεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα.[3]
Είναι παρόμοιο με το κεσκέκι, ένα είδος ομοιογενούς χυλού φτιαγμένο από προηγουμένως βρασμένο και χωρίς κόκκαλα κοτόπουλο ή αρνί και χονδροειδές εμποτισμένο στο έδαφος σιτάρι (συνήθως σιτάρι κέλυφους).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Irina Petrosian, David Underwood (2006). Armenian food: fact, fiction & folklore (2. έκδοση). Bloomington, Ind.: Yerkir Pub. σελ. 65. ISBN 9781411698659.
- ↑ Albala, Ken (2011). Food cultures of the world encyclopedia. Santa Barbara, California: Greenwood. σελ. 8. ISBN 9780313376276.
- ↑ «It's harissa time again: Savour the traditional winter delicacy that warms up cold Kashmiri mornings».