Χαρίεσσα Ημαθίας
Συντεταγμένες: 40°39′4″N 22°9′55″E / 40.65111°N 22.16528°E
| Χαρίεσσα | |
|---|---|
  Χαρίεσσα | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρική Μακεδονία |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ημαθίας |
| Δήμος | Ηρωικής Πόλης Νάουσας |
| Δημοτική Ενότητα | νθεμίων |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
| Πληθυσμός | 959 (2001) |
| Άλλα | |
| Παλαιά ονομασία | Ντόλνο Κοπάνοβο και Κάτω Κοπανός |
| Ταχ. κωδ. | 590 35 |
| Τηλ. κωδ. | 23320 |
Η Χαρίεσσα,[1] προηγούμενες ονομασίες Ντόλνο Κοπάνοβο (και Κάτω Κοπανός[2]) είναι χωριό της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας. Βρίσκεται σε εύφορη περιοχή που αρδεύεται από την περιφερειακή διώρυγα της Κεντρικής Μακεδονίας και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 45 μέτρα.[1] Απέχει περίπου 11 χλμ. ανατολικά της Νάουσας και 81 χλμ. ανατολικά της Θεσσαλονίκης. Ανήκει στον Δήμο Ηρωικής Πόλης Νάουσας.[2]
Το χωριό έχει περίπου χίλιους κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Στο 1 χλμ βρίσκεται το εξωκλήσι της Ζωοδόχου πηγής που χτίστηκε τον 16ο αιώνα και επιδιορθώθηκε το 1924. Στα 2 χλμ. βόρεια του χωριού είναι οι μακεδονικοί τάφοι των Λευκαδίων.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό πιθανώς δημιουργήθηκε κατά τον 17ο αι., όταν εκεί μετακινήθηκαν οι κάτοικοι του διπλανού οικισμού Ντελημάνο[3]. Η Χαρίεσσα είναι γνωστή από την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα με την ονομασία Κάτω Κοπανός. Τον καιρό εκείνο ήταν κοντά η λίμνη των Γιαννιτσών όπου εξελίσσονταν μάχες μεταξύ των Ελλήνων και των Βουλγάρων. Στις μέρες μας η λίμνη έχει αποξηρανθεί και τη θέση της έχουν πάρει αρκετά στρέμματα από χωράφια τα οποία εκμεταλλεύονται και οι κάτοικοι του χωριού. Από τη Χαρίεσσα περνά ο ποταμός Αράπιτσα ο οποίος πηγάζει από τη Νάουσα και εκβάλλει στην Τάφρο 66 που με την σειρά της εκβάλλει στον Αλιάκμονα.
Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:
| Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 850[4] | 1.028[5] | 962[6] | 1.001[7] | 1.112[8] | 974[9] | 959[10] |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 60. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 432.
- ↑ 2,0 2,1 «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Παπαθεοδώρου, Μαρία, Από το Ντελημάνο στη Χαρίεσσα, Νάουσα 2016
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 72του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 75 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 74 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-09-14.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 85 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 95 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 96 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10512 (σελ. 38 του pdf)
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παπαθεοδώρου, Μ. Από το Ντελημάνο στη Χαρίεσσα, Νάουσα 2016.
| |||||||||||||||||||||||
