Χαμένα κορμιά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χαμένα Κορμιά
ΣυγγραφέαςΆλασντερ Γκρέι
ΤίτλοςPoor Things
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1992
Μορφήμυθιστόρημα
LC ClassOL2466636W[1]
LΤ ID120212
Πρώτη έκδοσηΜπλούμσμπερι
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Χαμένα κορμιά : Επεισόδια από τη νεανική ζωή ενός γιατρού του Δημόσιου Οργανισμού Υγείας της Σκωτίας[2] (αγγλικά : Poor Things: Episodes from the Early Life of Archibald McCandless M.D., Scottish Public Health Officer) είναι μυθιστόρημα του Σκωτσέζου συγγραφέα Άλασντερ Γκρέι, το οποίο δημοσιεύτηκε το 1992. Την ίδια χρονιά απέσπασε το βραβείο μυθιστορήματος Whitbread Award και το βραβείο φαντασίας της εφημερίδας The Guardian.[3][4] Είναι μια μεταμοντέρνα εκδοχή του μυθιστορήματος Φράνκενσταϊν της Μαίρης Σέλλεϋ.[5]

Το μυθιστόρημα χαρακτηρίστηκε ως «ένα υπέροχα ζωηρό, αστείο, βρώμικο, έξυπνο βιβλίο» από το London Review of Books. Αποτελεί μια απόκλιση από τη συνήθη θεματολογία του Γκρέι, η οποία περιλαμβάνει τον ρεαλισμό και την φαντασία της Γλασκώβης. Ωστόσο η βικτωριανή του αφήγηση υιοθετεί τις προηγούμενες ανησυχίες του Γκρέι για τις κοινωνικές ανισότητες, τις σχέσεις, την μνήμη και την ταυτότητα.

Η κινηματογραφική διασκευή του 2023 Poor Things σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου βασίζεται στο μυθιστόρημα.[6]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κύριο μέρος του έργου επικεντρώνεται στη Μπέλα Μπάξτερ, μια γυναίκα της οποίας η πρώιμη ζωή και η ταυτότητα αποτελούν αντικείμενο κάποιας ασάφειας. Αυτή η ασάφεια περιπλέκεται από την αυτοβιογραφία του συζύγου της Άρτσιμπαλντ ΜακΚάντλες, με τίτλο Επεισόδια από την πρώιμη ζωή ενός γιατρού του Δημόσιου Οργανισμού Υγείας της Σκωτίας, η οποία διαστρεβλώνει την αλήθεια για τη ζωή του με τη Μπέλα. Ισχυρίζεται ότι ήταν ένα πτώμα, που αναστήθηκε από τον συνάδελφο του ΜακΚάντλες, τον επιστήμονα Δρ Γκόντγουιν Μπάξτερ, ο οποίος άλλαξε τον εγκέφαλό της με του αγέννητου εμβρύου της, με αποτέλεσμα να αποκτήσει η Μπέλα το μυαλό ενός βρέφους. Αν και σχεδιάστηκε για να είναι η σύντροφος του Μπάξτερ, η απεριόριστη σεξουαλική της όρεξη την κάνει να κυνηγά άλλους άντρες, συμπεριλαμβανομένου του ΜακΚάντλες και του δικηγόρου Ντάνκαν Γουέντερμπερν, με τον οποίο φεύγει και ξεκινά μια ηδονιστική οδύσσεια στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και την Κεντρική Ασία.[7]

Αυτή η αφήγηση ακολουθείται από τη διάψευση των γεγονότων από τη Μπέλα (ή Βικτώρια ΜακΚάντλες), υποδηλώνοντας ότι ο «φτωχός ανόητος» σύζυγός της έχει επινοήσει μια ζωή για εκείνη βασισμένη στα κυρίαρχα γοτθικά και ρομαντικά μοτίβα της βικτωριανής εποχής: «βρωμάει θετικά από όλα όσα ήταν νοσηρά σε αυτόν τον πιο νοσηρό αιώνα». Αυτό ενισχύεται από τους περίπλοκους απόηχους του μυθιστορήματος Φράνκενσταϊν της Μαίρης Σέλλεϋ.

Αυτά τα φανταστικά ιστορικά ντοκουμέντα προλογίζονται με μια εισαγωγή από κάποιον Άλασντερ Γκρέι, ο οποίος αυτοσυστήνεται ως ο επιμελητής και ο εκδότης του κειμένου και αφηγείται την «ανακάλυψη» των εγγράφων από τους πραγματικούς φίλους του, τον Μάικλ Ντόνελι και την Έλσπεθ Κινγκ. Στην εισαγωγή περιλαμβάνεται επίσης μια κριτική για την αντιμετώπιση του πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς του Δημοτικού Συμβουλίου της Γλασκώβης, την παραμέληση του μουσείου κοινωνικής ιστορίας της πόλης, του People's Palace, και μια σύντομη αναφορά στην εποχή που η Γλασκώβη ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1990. Αυτό το τελευταίο γεγονός αποτέλεσε αντικείμενο μιας πιο εκτεταμένης σάτιρας στο μυθιστόρημα του Γκρέι Κάτι Δερμάτινο.

Σχόλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μυθιστόρημα βασίζεται σε ένα αμφίβολο επιστημονικό πείραμα, όπως αποτυπώνεται στο μυθιστόρημα Φράνκενσταϊν της Μαίρης Σέλλεϋ, αλλά ανατρέπει τις συμβάσεις του είδους και προσφέρει μια νέα προοπτική στην αναπαράσταση των γυναικών στη λογοτεχνία.[8]

Περιλαμβάνει εικονογραφήσεις του Άλασντερ Γκρέι οι οποίες, σύμφωνα με την εισαγωγή του κειμένου, είναι του Σκωτσέζου χαράκτη και εικονογράφου Γουίλιαμ Στρανγκ. Υπάρχουν επίσης παραπλανητικές προσθήκες αποσπασμάτων εικόνων από το μυθιστόρημα Ανατομία του Γκρέι.[9] Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του μυθιστορήματος που έχει προκαλέσει σχόλια είναι η σελίδα με τα αποσπάσματα από τις κριτικές, η οποία περιλαμβάνει μια τυπωμένη σελίδα με τα σφάλματα. Μερικές από αυτές τις κριτικές είναι προφανώς πλασματικές και άλλες αποδίδονται σε πραγματικές δημοσιεύσεις αλλά φαίνονται τόσο σκληρές που αμφισβητείται η αυθεντικότητά τους.

Διασκευή ταινίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο άρθρο: Poor Things

Μια κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου έγινε σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λάνθιμου και σε σενάριο του Τόνι ΜακΝαμάρα. Το καστ περιλαμβάνει τους Έμα Στόουν, Μαρκ Ράφαλο, Γουίλεμ Νταφόε, Ράμι Γιούσεφ, Κρίστοφερ Άμποτ, Κάθριν Χάντερ και Τζέροντ Καρμάικλ. Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 8 Δεκεμβρίου 2023.[10][11][12]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χαμένα κορμιά, μτφ. Δημήτρης Βαρδουλάκης, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2001[13]

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Alasdair Gray, Poor Things". 2008. In Nick Bentley, Contemporary British Fiction, 44-52. Edinburgh: Edinburgh University Press. (ISBN 978-0-7486-2420-1).
  • Kaczvinsky, Donald P. "Making up for Lost Time": Scotland, Stories, and the Self in Alasdair Gray's" Poor Things." Contemporary Literature 42.4 (2001): 775-799.
  • Hobsbaum, Philip. "Unreliable Narrators: Poor Things and its Paradigms." The Glasgow Review 3 (1995): 37.
  • McCormick, Ian D., "Alasdair Gray and the Making of the modern Scottish Grotesque" in Proceedings of the Conference on Regional Europe: Voice and Form (Vitoria, Spain; University of Liverpool, 1994)(ISBN 8460090728)
  • Gray, Alasdair, James Kelman, and Tom Toremans. "An Interview with Alasdair Gray and James Kelman." Contemporary Literature 44.4 (2003): 565-586.
  • March, Cristie. "Bella and the Beast (and a Few Dragons, Too): Alasdair Gray and the Social Resistance of the Grotesque." Critique: Studies in Contemporary Fiction 43.4 (2002): 323-346.
  • Hammond, Jennifer. Alasdair Gray: A Postmodernist Reading of" Lanark"," 1982 Janine," and" Poor Things". Diss. University of North Carolina at Wilmington, 1999.
  • McMunnigall, Alan. "Alasdair Gray and Postmodemism." Studies in Scottish Literature 33.1 (2004): 26.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Poor things by Alasdair Gray | Open Library». Ανακτήθηκε στις 15  Ιανουαρίου 2024.
  2. ↑ Poor Things: Episodes from the Early Life of Archibald McCandless M.D., Scottish Public Health Officer
  3. ↑ «POOR THINGS | Kirkus Reviews». web.archive.org. 19 Ιουνίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  4. ↑ «The Guardian Fiction Prize». The Guardian: σελ. 56. 1992-11-27. https://www.newspapers.com/article/the-guardian-the-guardian-fiction-prize/134289496/. Ανακτήθηκε στις 2024-03-10. 
  5. ↑ . «goodreads.com/book/show/Poor_Things». 
  6. ↑ . «lifo.gr/culture/cinema/poor-things-i-megali-ypothesi-toy-na-eisai-gynaika». 
  7. ↑ . «dannyreviews.com/h/Poor_Things». 
  8. ↑ . «blinkist.com/en/books/poor-things-en». 
  9. ↑ Coe, Jonathan (1992-10-08). «Gray’s Elegy» (στα αγγλικά). London Review of Books 14 (19). ISSN 0260-9592. https://www.lrb.co.uk/the-paper/v14/n19/jonathan-coe/gray-s-elegy. Ανακτήθηκε στις 2024-03-10. 
  10. ↑ . «imdb.com/Poor Things/2023». 
  11. ↑ Pearce, Leonard (28 Απριλίου 2023). «First Images from Yorgos Lanthimos' Poor Things, Set for September Release» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2024. 
  12. ↑ «Yorgos Lanthimos And Emma Stone Reportedly Reuniting For Frankenstein-Style Tale Poor Things». Empire (στα Αγγλικά). 2 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2024. 
  13. ↑ . «politeianet.gr/books/gray-alasdair-nefeli-chamena-kormia». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χαμένα_κορμιά&oldid=10524796"