Χαλίλ Ιμπραήμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για για τον Τούρκο συγγραφέα, δείτε: Ιμπραχίμ Χαλίλ Μπαράν.
Χαλίλ Ιμπραήμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1958[1]
Σουδάν
Θάνατος25  Δεκεμβρίου 2011[2][1]
Βόρειο Κορντοφάν
Αιτία θανάτουεπίθεση από αέρος
Χώρα πολιτογράφησηςΣουδάν[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μάαστριχτ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1]
ηγέτης[1]
φυσικός[1]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚίνημα Δικαιοσύνης και Ισότητας
Οικογένεια
ΑδέλφιαGibril Ibrahim
δεδομένα

Ο Χαλίλ (ή Καλίλ) Ιμπραήμ ήταν ο ηγέτης του «Κινήματος για την Ισότητα και τη Δικαιοσύνη» (JEM), του μεγαλύτερου αντάρτικου σώματος της περιοχής του Νταρφούρ.

Ο Χαλίλ Ιμπραήμ καταγόταν από τη φυλή Κόμπα, της Αφρικανικής εθνοτικής ομάδας των Ζακχάβα, που κατά κύριο λόγο είναι εγκατεστημένη στο Σουδάν. Το κανονικό του επάγγελμα ήταν ιατρός. Το 1992 μάλιστα είχε δουλέψει ως εθελοντής γιατρός στον Λαϊκό Στρατό του Σουδάν (δεν πρέπει να συγχέεται με τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό του Σουδάν). Υπήρξε αρχικά υποστηρικτής του Εθνικού Ισλαμικού Μετώπου του Χασάν αλ-Τουράμπι, ενώ υπήρξε και υπεύθυνος εκπαίδευσης στο Αλ Φασίρ, στο Βόρειο Νταρφούρ.

Το 1993, ύστερα από τις διεργασίες στο εσωτερικό του Εθνικού Ισλαμικού Μετώπου, αποφάσισε να αποκοπεί από το κόμμα. Θεωρείται πως την περίοδο εκείνη συμμετείχε μαζί με άλλα στελέχη του Μετώπου σε κάποιες πρώτες μυστικές διαδικασίες για την ανασυγκρότηση του κόμματος από το εσωτερικό του, κάτι που το 2000 οδήγησε στην έκδοση (από αγνωστο συγγραφέα) του πρώτου μέρους του βιβλίου «Το Μαύρο Βιβλίο: Ανισορροπία δύναμης και πλούτου στο Σουδάν», που επιχειρούσε να περιγράψει την κατάσταση στη χώρα, και που αργότερα θεωρήθηκε πως ταυτίζεται με της απόψεις του JEM. Ο ίδιος ο Ιμπραήμ θεωρείται ένας από τους συγγραφείς του.[3]

Ηγέτης του «Κινήματος για την Ισότητα και τη Δικαιοσύνη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2001 ήταν ένας από τα είκοσι άτομα που απελάθηκαν από τη χώρα. Ο Ιμπραήμ μετέβη στην Ολλανδία και από εκεί τον Αύγουστο του έτους, με δελτίο τύπου, ανακοίνωσε τη δημιουργία του «Κινήματος για την Ισότητα και τη Δικαιοσύνη» (JEM). Την περίοδο εκείνη το JEM είχε μια σχετικά μικρή βάση που περιελάμβανε κυρίως μέλη της φυλής του Ιμπραήμ, καθώς και συγγενείς από τα σύνορα με το Τσαντ.

Στις 5 Μαρτίου του 2002 με ανακοίνωσε την έναρξη της αντιπαράθεσής του με την κυβέρνηση του Σουδάν. Θέλησε να διεκδικήσει την ευθύνη για την επίθεση στο Γκόλο, η οποία όμως είχε πραγματοποιηθεί από τον Σουδανικό Απελευθερωτικό Στρατό.

Στις 20 Ιανουαρίου 2006 η ηγεσία του JEM αποφάσισε να ιδρύσει ένα κοινό μέτωπο με το Απελευθερωτικό Κίνημα του Σουδάν, με την επωνυμία «Συμμαχία των Επαναστατικών Δυνάμεων του Δυτικού Σουδαν».

Το 2006 απέρριψε τις ειρηνευτικές προτάσεις εκείνης της περιόδου, ενώ τον Ιούνιο του ίδιου έτους μαζί με τον αρχηγό του «Απελευθερωτικού Κινήματος του Σουδάν» και τους ιδρυτές της «Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας» αποφάσισαν τη δημιουργία μιας συμμαχίας (ενάντια στην προτεινόμενη συνθήκη ειρήνης που είχε υποστηρίξει και ένα μέρος του «Απελευθερωτικού Κινήματος του Σουδάν» υπό τον Μίνι Μινάουι), με το όνομα «Εθνικό Λυτρωτικό Μέτωπο».

Αν και αρχικά είχε σχετικά μικρή υποστήριξη στο Νταρφούρ, το JEM κατάφερε να γίνει το πιο ισχυρό από τα αντάρτικα σώματα το 2008, όταν ο Ιμπραήμ αποφάσισε να επιτεθεί ενάντια στην πρωτεύουσα του Σουδάν, Χαρτούμ.[3] Οι δυνάμεις του JEM επιτέθηκαν σε προάστια της πόλης στις 11 Μαΐου, σε συγκρούσεις που είχαν τελικά ως αποτέλεσμα τη νίκη των Κυβερνητικών δυνάμεων. Λίγες μέρες αργότερα, η κυβέρνηση συνέλαβε τον ισλαμιστή ηγέτη της αντιπολίτευσης (ηγέτη πια του Κόμματος του Λαϊκού Κογκρέσου) Χασάν αλ-Τουράμπι, καθώς υποστήριξαν πως είχε σχέση με την επίθεση αφού ο Χαλίλ Ιμπραήμ φερόταν ως οπαδός του τα πρώτα χρόνια. Ο ίδιος ο αλ-Τουράμπι αρνήθηκε κάθε σχέση με το JEM.[4] Για την επίθεση κατηγορήθηκε εκείνη την εποχή και το Τσαντ, ως χώρα που βοηθούσε τους αντάρτες.[5] Μετά την επίθεση η κυβέρνηση του Σουδάν επικήρυξε τον Ιμπραήμ με 125 εκατομμύρια δολάρια.[6]

Toν Φεβρουάριο του 2010 το JEM υπέγραψε μια αρχική συμφωνία για κατάπαυση του πυρός με την κυβέρνηση του Σουδαν, ώστε να αρχίσουν συζητήσεις στην Ντόχα του Κατάρ[7], οι συζητήσεις όμως εκεί δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα.[8] Ο Ιμπραήμ που είχε καταφύγει στη Λιβύη, τον Μάιο του έτους επεχείρησε να μεταβεί στο Σουδάν μέσω του Τσαντ. Οι αρχές του Τσαντ, το οποίο είχε ήδη υπογράψει συμφωνία με το Σουδάν, εμπόδισαν τον Ιμπραήμ να μπει στη χώρα, θέλοντας να δηλώσουν με αυτό τον τρόπο πως δεν θα είχε πια την υποστήριξη της χώρας, και τον συνέλαβαν με σκοπό να τον μεταφέρουν στην Ντόχα για περαιτέρω συνομιλίες.[9] Ο Ιμπραήμ επέστρεψε τελικά στη Λιβύη όπου του προσφέρθηκε άσυλο από τον Μουαμάρ αλ Καντάφι. Ο Ιμπραήμ δήλωσε στο Al Jazeera πως η όλη διαδικασία στη Ντόχα δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα από τη στιγμή που το JEM δεν θα λάμβανε μέρος[10]

Τον Ιούνιο του 2010 το Σουδάν έκλεισε τα σύνορά του με τη Λιβύη, αν και επισήμως αξιωματούχοι του Σουδάν δεν συσχέτιζαν την πράξη με τον ηγέτη του JEM. Στις αρχές του Αυγούστου ο Ομάρ ελ-Μπεσίρ επισκέφτηκε τη Λιβύη συζητώντας με τον Καντάφι, μεταξύ άλλων, το θέμα του Ιμπραήμ. Είχαν προηγηθεί πιέσεις του ίδιου του Καντάφι προς τον Ιμπραήμ να επιστρέψει στον διάλογο στην Ντόχα για μια συμφωνία ειρήνευσης στην περιοχή, ενώ ο ηγέτης της Λιβύης αποκάλυψε πως έλαβε χώρα και συνάντηση με τον ηγέτη του Τσαντ και τον Ιμπραήμ στη Λιβύη.[11] Τον Αύγουστο του 2010 το Σουδάν ανακοίνωσε πως η Λιβύη είχε συμφωνίσει να περιορίσουν τις δραστηριότητες του Ιμπραήμ[12], ενώ στις 12 Αυγούστου ο Ομάρ ελ-Μπεσίρ ανακοίνωσε πως τις επόμενες ημέρες ο Χαλίλ Ιμπραήμ θα εγκαταλήψει τη Λιβύη, κάτι που όμως εκπρόσωποι του JEM χαρακτήρισαν ως προπαγάνδα της Κυβέρνησης.[13]

Στις 8 Ιουνίου 2011 εκπρόσωπος του JEM κατηγόρησε την κυβέρνηση του Σουδάν πως προγραμμάτιζε τη δολοφονία του Χαλίλ Ιμπραήμ, ο οποίος είχε εγκλωβιστεί στη Λιβύη μετά τα γεγονότα της άνοιξης του 2011, πληρώνοντας για τον σκοπό αυτό μια οργάνωση που ονομαζόταν Bijer Β.[14]

Μετά την κατάληψη του κτιριακού συγκροτήματος του Καντάφι στη Τρίπολη από τους εξεγερμένους Λίβυους τον Αύγουστο του 2011, ο ηγέτης του JEM βρέθηκε υπό κράτηση. Εκπρόσωποι του JEM στο Νταρφούρ έκαναν έκκληση για την απελευθέρωσή του και την ασφαλή του μεταφορά στο Νταρφούρ, ενώ κατηγόρησαν την πλευρά της κυβέρνησης του Σουδάν πως προσπαθούσε να τον παρουσιάσει ως μισθοφόρο του Καντάφι.[15][16]

Ο Χαλίλ σκοτώθηκε από το σουδανέζικο στρατό στο Κορντοφάν τα Χριστούγεννα του 2011.[17]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Dictionary of African Biography». (Αγγλικά) Dictionary of African Biography. Oxford University Press. Νέα Υόρκη. 2012. ISBN-13 978-0-19-538207-5.
  2. ↑ www.guardian.co.uk/world/2011/dec/26/darfur-rebel-leader-killed-sudan.
  3. ↑ 3,0 3,1 Who are Sudan's Darfur rebels?, BBC, 23/02/2010
  4. ↑ Σύλληψη Τουραμπί στο Σουδάν Sigma Live, 12/05/2008
  5. ↑ Συναγερμός στο Χαρτούμ από επιδρομή ανταρτών, Ημερησία, 12/05/2008
  6. ↑ «Μετέφεραν» το Νταρφούρ στο Χαρτούμ...[νεκρός σύνδεσμος], Ριζοσπάστης, 13/05/2008
  7. ↑ Sudan peace accord signed, state media reports, CNN, 23/02/2010
  8. ↑ Darfur rebels freeze peace talks with government, USA Today 03/05/2010
  9. ↑ Darfur Jem leader Khalil Ibrahim stopped in Chad, BBC, 19/05/2010
  10. ↑ Τελεσίγραφο ανταρτών στο Σουδάν, Ελευθεροτυπία 24/06/2010
  11. ↑ Libyan Leader Calls on Khalil Ibrahim to Join Darfur Talks.[νεκρός σύνδεσμος], Libya On Line, 21/07/2010
  12. ↑ Sudan says Libya agreed to restrict activities of JEM leader Αρχειοθετήθηκε 2013-07-20 στο Wayback Machine., Sudan Τribune, 04/08/2010
  13. ↑ JEM chief to leave Libya in the coming days, says Sudan president Αρχειοθετήθηκε 2010-08-16 στο Wayback Machine. Sudan Τribune, 12/08/2010
  14. ↑ Sudan botches assassination attempt of Khalil in Libya: JEM
  15. ↑ JEM calls for release of Dr Khalil Ibrahim, Radio Dabanga, 23 Αυγούστου 2011
  16. ↑ Darfur’s JEM urges Libyan rebels and NATO to secure the departure of its leader Αρχειοθετήθηκε 2011-08-29 στο Wayback Machine., Sudan Tribune, 23 Αυγούστου 2011
  17. ↑ «Sudan Darfur rebel Khalil Ibrahim 'killed by army'». BBC News. 25 -12-2011. http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-16328441. Ανακτήθηκε στις 25-12-2011. 


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χαλίλ_Ιμπραήμ&oldid=10327553"