Χέρμπι Νίκολς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Χέρμπι Νίκολς | |
|---|---|
| Γέννηση | 3 Ιανουαρίου 1919 Νέα Υόρκη |
| Θάνατος | 12 Απριλίου 1963[1][2][3] Νέα Υόρκη |
| Αιτία θανάτου | λευχαιμία |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | DeWitt Clinton High School[4] |
| Ιδιότητα | συνθέτης, μουσικός της τζαζ και πιανίστας |
| Όργανα | πιάνο |
| Είδος τέχνης | τζαζ |
Ο Χέρμπι Νίκολς (Herbert Horatio Nichols , 3 Ιανουαρίου 1919 - 12 Απριλίου 1963) ήταν Αμερικανός συνθέτης και πιανίστας της τζαζ. Παρέμεινε στην αφάνεια κατά τη διάρκεια της ζωής του, χωρίς να ασκήσει μεγάλη επίδραση στη τζαζ, όπως για παράδειγμα ο Τελόνιους Μονκ ή ο Bud Powell, ωστόσο σήμερα το έργο του αναγνωρίζεται περισσότερο, ειδικότερα για τη φαντασία και τον εκλεπτισμό του.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1919 στη Νέα Υόρκη. Ξεκίνησε το πιάνο στα εννέα του χρόνια και αργότερα σπούδασε στο C.C.N.Y. Μετά την στρατιωτική του θητεία, στην διάρκεια του Δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, έπαιξε σε διάφορα μουσικά σχήματα, συμμετέχοντας και στην νέα σκηνή του bebop. Παράλληλα, προκειμένου να επιβιώσει οικονομικά, συμμετείχε κυρίως σε Dixie μπάντες.
Η μουσική του, ένα μείγμα Dixieland, swing, west indian folk, ευρωπαικής κλασικής μουσικής (με αναφορά κυρίως συνθέτες όπως ο Ερίκ Σατί και ο Μπέλα Μπάρτοκ) και οι ανορθόδοξες δομές των συνθέσεων του, που έμοιαζαν σε ορισμένα σημεία με αυτές του Τελόνιους Μονκ, τον έφεραν απλά στο περιθώριο του τζαζ ακροατηρίου της εποχής.
Η πρώτη μουσικός που ηχογράφησε σύνθεση του Χέρμπι Νίκολς ήταν η Mary Lou Williams (με το κομμάτι Stennell, που αργότερα εμφανίζεται με τον τίτλο Opus Z). Η πιο γνωστή του σύνθεση ήταν το κομμάτι που έγραψε για την Billie Holiday, το περίφημο Lady Sings The Blues. Κατά τα άλλα, οι συνθέσεις του έμειναν εκτός προσοχής, καθώς από τις 170 κατάφερε να ηχογραφήσει λιγότερες από τις μισές και αυτές χάρη στον Alfred Lion και την Blue Note, στην οποία κυκλοφόρησε τρία πιάνο-τρίο άλμπουμς μεταξύ 1955 και 1956. Επίσης ηχογράφησε και ένα δίσκο στην εταιρεία Bethlehem, στα τέλη του 1957. Μετά τις ηχογραφήσεις αυτές ο Nichols χάθηκε από το προσκήνιο και δεν κατάφερε να επανέλθει αφού πέθανε νεώτατος στις 12 Απριλίου του 1963, από λευχαιμία.
Το ενδιαφέρον για το έργο του αναθερμάνθηκε όταν στις αρχές της δεκαετίας του '90, η Mosaic Records ξέθαψε τα παλιά LP του Nichols για την Blue Note, τα επανακυκλοφόρησε, προσθέτοντας και υλικό που δεν είχε κυκλοφορήσει τότε, σε μία μεγάλη συλλογή. Είχαν προϋπάρξει αφιερώματα στην μουσική του από τον Δανό πιανίστα Misha Mengelberg και τον Steve Lacy αλλά η συλλογή της Mosaic ήταν εκείνη που ανέδειξε τον Νίκολς σε ένα πιο πλατύ κοινό.
Η εποχή του CD έφερε και την Blue Note να επανακυκλοφορεί το The Complete Recordings of Herbie Nichols σε ένα τετραπλό κουτί. Οι μη ηχογραφημένες συνθέσεις του όμως βρήκαν τον δρόμο προς το φως με τον τρομπονίστα Roswell Rudd και τους δίσκους του The Unheard Herbie Nichols Vol .1 & 2 αλλά και το Χέρμπι Νίκολς Πρότζεκτ, ένα κουιντέτο από νέους πρωτοπόρους ΝεοΥορκέζους μουσικούς που αφιέρωθηκε στην κατανόηση και προώθηση της μουσικής του.
Επιλεγμένη δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Complete Blue Note Recordings (3 CD set)
- Love Gloom Cash Love (Bethlehem)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Herbie-Nichols. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6nc94n3. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 503596. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- A.B. Spellman, Black Music : Four Lives in the Bebop Business (Ornette Coleman , Cecil Taylor , Jackie McLean , Herbie Nichols)
- Roswell Rudd, Herbie Nichols , the Unpublished Work (Note : this is a Music Book)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]