Φρούριο του Κουότσκο
Συντεταγμένες: 50°26′29″N 16°39′11″E / 50.44139°N 16.65306°E
| Φρούριο του Κουότσκο | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | στρατιωτικό μουσείο και φρούριο |
| Διεύθυνση | ul. Grodzisko 1, 57-300 Kłodzko |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 50°26′29″N 16°39′11″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Κουότσκο |
| Χώρα | Πολωνία |
| Προστασία | αμετακίνητο μνημείο[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Φρούριο του Κουότσκο (πολωνικά: Twierdza Kłodzko, γερμανικά: Festung Glatz) είναι ένα μοναδικό οχυρωματικό συγκρότημα στο Βοεβοδάτο Κάτω Σιλεσίας της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Το φρούριο ήταν κάποτε ένα από τα μεγαλύτερα οχυρά στην Πρωσική Σιλεσία, ωστόσο, σε ολόκληρη τη Γερμανική Αυτοκρατορία, θεωρούνταν μικρό.[2] Τώρα, μαζί με ένα εκτεταμένο δίκτυο σηράγγων, είναι ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα της πόλης Κουότσκο, με τον υπόγειο λαβύρινθο και μια αποθήκη διαφορετικών αντικειμένων, από παλιά πυροσβεστικά οχήματα μέχρι τοπικά γυαλικά.[3]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα οχυρό στον λόφο του Κάστρου του Κουότσκο αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο Χρονικό των Βοημίων, γραμμένο από τον Κοσμά της Πράγας. Πιθανότατα ήταν ένα συγκρότημα από ξύλινα κτίρια, προστατευμένα με ξύλινη περίφραξη. Το ίδιο το Κουότσκο βρίσκεται κατά μήκος της στρατηγικής διαδρομής μεταξύ Βρότσουαφ και Πράγας και ο ρόλος του ως σημείου εμπορίου πρέπει να ήταν σημαντικός από τον πρώιμο Μεσαίωνα. Το 1114, το οχυρό καταλήφθηκε και καταστράφηκε από τα στρατεύματα της Βοημίας υπό τον Πρίγκιπα Σομπιέσλαφ Α΄, ο οποίος την ίδια στιγμή ανακατέλαβε ολόκληρη την περιοχή.
Το 1129, ο Σομπιέσλαφ ξαναέχτισε την πόλη και τοποθέτησε εκεί ένα καστελάνο. Κάποια στιγμή γύρω στο 1300, ένα ευρύχωρο κάστρο χτίστηκε στο λόφο, το οποίο έγινε έδρα της Κομητείας Κουότσκο. Σταδιακά, το κάστρο μεγάλωσε, μια εκκλησία και ένα παρεκκλήσι προστέθηκαν και το 1557, ο Λόρεντς Κρίσκε, αρχιτέκτονας στην αυλή του πρίγκιπα Ερνέστου της Βαυαρίας, έχτισε το Κάτω Κάστρο.[4] Τον 16ο αιώνα, υπήρχαν πέντε πηγάδια στο κάστρο με το παλαιότερο από το 1393.
Το 1622, κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου, μετά τη μακρά πολιορκία, το φρούριο καταλήφθηκε από τον Αυστριακό Στρατό. Η πόλη πολιορκήθηκε τον Ιούνιο του ίδιου έτους, αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα αντιστάθηκε στους επιτιθέμενους. Τελικά, οι Αυστριακοί έφεραν δύο μεγάλα κανόνια - τον Άφτερό Δράκο και τη Μαύρη Συς για να πυροβολήσουν στα τείχη του Κουότσκο και η πόλη παραδόθηκε στις 25 Οκτωβρίου.[5] Τα επόμενα χρόνια οι Αυστριακοί εκσυγχρόνισαν το φρούριο και αντικατέστησαν τις αρχαίες οχυρώσεις με σύγχρονους προμαχώνες.
Το 1742, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής, η πόλη μαζί με το προπύργιο της κατακτήθηκε από την Πρωσία υπό τον Φρειδερίκο Β΄. Η ίδια η πόλη παραδόθηκε στις 14 Ιανουαρίου, αλλά το φρούριο, με 2.000 στρατιώτες, άντεξε μέχρι τις 25 Απριλίου, όταν η πείνα κατέστησε αδύνατη την περαιτέρω αντίσταση. Από την αρχική αυστριακή φρουρά των 2.000 ατόμων, επέζησαν μόνο 200, «χλωμοί σαν σκιές».[6] Οι Πρώσοι επέκτειναν το φρούριο, καθιστώντας το αμυντικό. Τα μεγάλα έργα συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια των Σιλεσιανών Πολέμων, μέχρι το 1770, ωστόσο, το φρούριο δεν ολοκληρώθηκε πλήρως 200 χρόνια αφότου οι Αυστριακοί άρχισαν να το εκσυγχρονίζουν.[7]
Το 1745, με εντολή του Φρειδερίκου Β,΄ στο Γκλατς φυλακίστηκε ο Πρώσος αξιωματικός Φρίντριχ φον ντερ Τρενκ. Τον επόμενο χρόνο δραπέτευσε από το φρούριο.
Τον 19ο αιώνα, το οχυρό, το οποίο το 1807 κατελήφθη από τον Γαλλικό Στρατό με την υποστήριξη των βαυαρικών στρατευμάτων[8] έγινε φυλακή. Στις αρχές του 19ου αιώνα, λόγω της οικονομικής ύφεσης, οι αποδοχές των κρατουμένων στο Γκλατς ήταν τόσο χαμηλές που η διοίκηση έστελνε έναν κρατούμενο κάθε Σάββατο να εκλιπαρεί για βοήθεια στην πόλη.[9] Μεταξύ των κρατουμένων εκεί, ήταν ένας λοχαγός του Βρετανικού Στρατού, ο Μπέρτραντ Στιούαρτ, ο οποίος το 1911 κατηγορήθηκε για κατασκοπεία και αφέθηκε ελεύθερος το 1913.[10] Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το οχυρό δεν ήταν μόνο ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, αλλά ένα υποστρατόπεδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης Γκρος-Ρόζεν.[11]
Επί του παρόντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1945, το φρούριο μαζί με την πόλη έγιναν μέρος της Πολωνίας. Το Φρούριο του Κουότσκο, το σημερινό του όνομα, μοιάζει με 200 χρόνια πριν με μικρές αλλαγές και είναι ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα της πόλης.[12] Μεταξύ Μαΐου και Οκτωβρίου, είναι ανοιχτό από τις 9:00 έως τις 19:00 και το χειμώνα, είναι ανοιχτό από τις 9:00 έως τις 16:00. Από την κορυφή του, υπάρχει θέα στην Κοιλάδα Κουότσκο. Είναι επίσης δυνατό να επισκεφθείτε τα κελάρια, με έναν λαβύρινθο από υπόγειους διαδρόμους, που ανασκάφηκαν τον 19ο αιώνα από αιχμαλώτους πολέμου.
Το συγκρότημα του φρουρίου καλύπτει έκταση 17 εκταρίων. Οι κάτω τοίχοι του έχουν πάχος 11 μέτρα και οι επάνω τοίχοι είναι περίπου 4 μέτρα. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, είναι το μεγαλύτερο και το καλύτερα διατηρημένο φρούριο του είδους του στην Πολωνία.[7][13]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ register of objects of cultural heritage in Poland. www
.nid .pl /pl /Informacje _ogolne /Zabytki _w _Polsce /rejestr-zabytkow /zestawienia-zabytkow-nieruchomych /. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2022. - ↑ German fortresses
- ↑ The Rough Guide, Poland, page 566
- ↑ Anzeiger für Kunde der deutschen Vorzeit: Organ des germanischen Museums, page 78
- ↑ Family Trees, The Sanftlebens
- ↑ History of Friedrich the Second, page 405
- ↑ 7,0 7,1 «Kłodzko - Hillside Charm». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022.
- ↑ Napoleon’s German Allies[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Tales from the German Underworld, page 30
- ↑ Captain Bertrand Stewart, Queen's own West Kent Yeomanry Αρχειοθετήθηκε 2018-07-23 στο Wayback Machine..
- ↑ «Tourism in Lower Silesia:Klodzko». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022.
- ↑ «Ancient Kłodzko». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022.
- ↑ «Silesia's Treasures». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2008.