Φάμπιαν Γκότλιμπ φον Μπελινγκσχάουζεν
Ο Φάντεϊ Φαντέιβιτς Μπελινγκσχάουζεν ή Φάμπιαν Γκοτλίμπ Μπενιαμίν φον Μπελινγκσχάουζεν (προφέρεται: [ˈfaːbi̯aːn ˈɡɔtliːp ˈbɛnjamiːn fɔn ˈbɛlɪŋsˌhaʊ̯zn̩], 18 Αυγούστου 1778 - 25 Ιανουαρίου 1852) ήταν Ρώσος χαρτογράφος, εξερευνητής και αξιωματικός του Πολεμικού ναυτικού, Γερμανικής καταγωγής, ο οποίος έφτασε στο βαθμό του Ναύαρχου.
Συμμετείχε στην πρώτη ρωσική αποστολή του περίπλου της γης και στη συνέχεια έγινε ο ηγέτης μιας άλλης αποστολής που ανακάλυψε την ηπειρωτική Ανταρκτική. Όπως ο Ότο φον Κότζεμπουε και ο Άνταμ Γιόχαν φον Κρούζενστερν, ο Μπελινγκσχάουζεν ανήκε στην τάξη των διακεκριμένων Γερμανών ναυτικών της Βαλτικής που βοήθησαν τη Ρωσία να ξεκινήσει τις ναυτικές της αποστολές.[8]
Ο Μπελινγκσχάουζεν γεννήθηκε στο Εσθονικό νησί Σααρέμα (Ösel), στην ομώνυμη οικογένεια. Ξεκίνησε την υπηρεσία του στον ρωσικό στόλο της Βαλτικής και μετά από διακρίσεις, εντάχθηκε στο πρώτο ρωσικό περίπλου της γης το 1803-1806, υπηρετώντας στο εμπορικό πλοίο Nadezhda υπό την ηγεσία του Άνταμ Γιόχαν φον Κρούζενστερν. Μετά το ταξίδι, δημοσίευσε μια συλλογή χάρτων των νεοεξερευνημένων περιοχών και νησιών του Ειρηνικού Ωκεανού. Στη συνέχεια, διοίκησε πολλά πλοία του στόλου της Βαλτικής και Μαύρης Θάλασσας.
Ως εξέχων χαρτογράφος, ο Μπελινγκσχάουζεν διορίστηκε να διοικήσει τη ρωσική αποστολή περίπλου της γης το 1819-1821, με σκοπό να εξερευνήσει τον Νότιο Ωκεανό και να βρει γη κοντά στον Νότιο Πόλο. Ο Μιχαήλ Λαζαρέφ προετοίμασε την αποστολή και έγινε δεύτερος διοικητής του Μπελινγκσχάουζεν και καπετάνιος του πλοίου Μίρνι, ενώ ο ίδιος ο Μπελινγκσχάουζεν διοικούσε το Βόστοκ. Κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής, ο Μπελινγκσχάουζεν και ο Λαζαρέφ έγιναν οι πρώτοι εξερευνητές που είδαν τη γη της Ανταρκτική στις 27 Ιανουαρίου 1820,[9] διαψεύδοντας τον ισχυρισμό του Τζέιμς Κουκ ότι ήταν αδύνατο να βρεθεί γη στα νότια παγετώδη πεδία. Η αποστολή ανακάλυψε και ονόμασε τα νησιά Πέτρο I, Ζαβοδόφσκι, Λεσκόφ, Αλεξάντερ και Βισόκοι, την Ανταρκτική Χερσόνησο, και έκανε άλλες ανακαλύψεις στα τροπικά νερά του Ειρηνικού Ωκεανού.
Όταν επέστρεψε, ο Μπελινγκσχάουζεν συμμετείχε στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1828-1829. Προωθήθηκε στον βαθμό του Αντιναύαρχου, και υπηρετήσε ξανά στον Βαλτικό στόλο στη δεκαετία του 1830. Από το 1839, ήταν στρατιωτικός κυβερνήτης της Κροστάνδης, και κέρδισε το βαθμό του Ναύαρχου το 1843. Το 1831, δημοσίευσε τα βιβλία του για τα ταξίδια του στην Ανταρκτική, με τίτλο "Διπλή Έρευνα του Νότιου Πολικού Ωκεανού" και το "Ταξίδι γύρω από τον Κόσμο".
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Беллингсгаузен, Фаддей Фаддеевич» (Ρωσικά)
- ↑ www
.cpbr .gov .au /biography /bellingshausen-fabius .html. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Nikolay Korguyev: «Беллингсгаузен, Фаддей Фаддеевич» (Ρωσικά)
- ↑ 4,0 4,1 «Беллингсгаузен, Фаддей Фаддеевич» (Ρωσικά)
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Άντριου Μπελ: «Encyclopædia Britannica» (Βρετανικά αγγλικά) Encyclopædia Britannica Inc..
- ↑ Daum, Andreas W. (2019). «German Naturalists in the Pacific around 1800: Entanglement, Autonomy, and a Transnational Culture of Expertise». Στο: Berghoff, Hartmut. Explorations and Entanglements: Germans in Pacific Worlds from the Early Modern Period to World War I. Berghahn Books. σελίδες 79–102. ISBN 978-1-78920-028-7.
- ↑ Armstrong, Terence (September 1971). «Bellingshausen and the discovery of Antarctica». Polar Record (Cambridge University Press) 15 (99): 887–889. doi:. Bibcode: 1971PoRec..15..887A. http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=5654852.