Υφαλοκαρχαρίας της Καραϊβικής
| Υφαλοκαρχαρίας της Καραϊβικής | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Υφαλοκαρχαρίας της Καραϊβικής
| ||||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||
| Carcharhinus perezii (Καρχαρίνος του Πέρεζ) (Poey, 1876) | ||||||||||||||||
 Κατανομή του καρχαρία
|
Ο υφαλοκαρχαρίας της Καραϊβικής (Carcharhinus perezii - Καρχαρίνος του Πέρεζ) είναι ένα είδος καρχαρίνου, της οικογένειας των καρχαρινίδων. Απαντάται στα τροπικά νερά του δυτικού Ατλαντικού, από τη Φλόριντα μέχρι τη Βραζιλία και είναι ο πιο κοινός υφαλοκαρχαρίας στην Καραϊβική. Με δυνατό και υδροδυναμικό σώμα, χαρακτηριστικό όλων των καρχαρίνων, το είδος είναι δύσκολο να διακριθεί από άλλα μεγάλα μέλη της οικογένειας όπως ο σκοτεινός και ο λείος καρχαρίας. Διακριτικά χαρακτηριστικά είναι τα σκουρόχρωμα πτέρυγια χωρίς εξέχοντα σημάδια μια μικρή πίσω άκρη στο δέυτερο ραχιαίο πτερύγιο, μαζί με το σχήμα και τον αριθμό των δοντιών.
Με μήκος που φτάνει τα 3 μέτρα, ο υφαλοκαρχαρίας της Καραϊβικής είναι ένας από τους μεγαλύτερους κορυφαίους κυνηγούς στο οικοσύστημα των υφάλων. Τρέφεται με μια ποικιλία από κεφαλόποδα και ψάρια. Έχουν καταγραφεί να ξεκουράζονται ακίνητοι στο θαλάσσιο πυθμένο ή μέσα σε σπηλιές, μια ασυνήθιστη συμπεριφορά για ένα ενεργό καρχαρία. Αν απειλεί, μπορεί να εκτελέσει μια επίδειξη απειλής, κατά τη διάρκεια της οποία αλάζει συχνά κατεύθυνση και γέρνει τα θωρακικά πτερύγια. Όπως και άλλοι καρχαρίνοι είναι ζωοτόκος, με τα θηλυκά να γενούν 4 με 6 μικρά τη φορά. Οι υφαλοκαρχαρίες της Καραϊβικής αλιέυονται ως πηγή κρέατος, δέρματος, λαδιού από το συκώτι και ως ψαροτροφή, αλλά τώρα έχουν γίνει σημαντικοί ως τουριστική ατραξιόν. Στις Μπαχάμες και αλλού χρησιμοποιείται δόλωμα για να προσελκύσει τους καρχαρίες σε ομάδες τουριστών, στο αμφιλεγόμενο «τάισμα των καρχαριών». Αυτό το είδος είναι υπεύθυνο για ένα μικρό αριθμό επιθέσεων σε ανθρώπους.
Κατανομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο υφαλοκαρχαρίας της Καραϊβικής εμφανίζεται σε όλο το τροπικό δυτικό Ατλαντικό ωκεανό, από τη Βόρεια Καρολίνα στα βόρεια μέχρι τη Βραζιλία στο νότο, συμπεριλαμβανομένων των Βερμούδων, βόρειο Κόλπο του Μεξικού και την Καραϊβική Θάλασσα. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά σπάνιος βόρεια των Φλόριντα Κις. Προτιμά ρηχά νερά πάνω ή γύρω από κοραλλιογενείς υφάλους, και βρίσκεται συνήθως κοντά στο ώκεανιο άκρο των υφάλων.[2] Αυτός ο καρχαρίας είναι πιο συχνός σε νερά ρηχότερα από 30 μ., αλλά έχει γίνει γνωστό ότι καταδύονται μέχρι τα 378 μ.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα βαρύς καρχαρία με ένα «τυπικό» αεροδυναμικό σχήμα, ο υφαλοκαρχαρίας της Καραϊβικής είναι δύσκολο να διακριθεί από άλλα μεγάλα είδη καρχαρίνων. Έχει μήκος συνήθως 2 έως 2,5 m· το μέγιστο καταγεγραμμένο μήκος είναι 3 μέτρα και το μέγιστο βάρος που αναφέρθηκε είναι 70 κιλά [3][4] Ο χρωματισμός είναι σκούρο γκρι ή γκρι-καφέ και από πάνω λευκό ή λευκό-κίτρινο κάτω, με μια δυσδιάκριτη λευκή λωρίδα στα πλευρά. Τα πτερύγια δεν έχουν ιδιαίτερα σημάδια. Η κάτω πλευρά των ζευγών πτερυγίων, του πρωκτικού πτερύγιου και κάτω λοβού του ουραίου πτερυγίου είναι σκοτεινή.[2][5]
Το ρύγχος είναι μάλλον μικρό, ευρύ, και στρογγυλεμένο, χωρίς προεξέχοντα πτερύγια του δέρματος δίπλα από τα ρουθούνια. Τα μάτια είναι μεγάλα και κυκλικά, με σκαρδαμυκτικλες μεμβράνες (προστατευτικά τρίτα βλέφαρα). Υπάρχουν 11-13 σειρές δοντιών σε κάθε ήμισυ των δύο γνάθων. Τα δόντια έχουν ευρείες βάσεις, οδοντωτά άκρα και στενά φύματα. Τα μπροστινά 2-4 δόντια σε κάθε πλευρά είναι όρθια και τα υπόλοιπα όλο και πιο λοξά. Τα πέντε ζεύγη των βραγχίων σχισμές είναι μέτρια μακριά, με την τρίτη σχισμή απλάδια όσον αφορά την προέλευση των θωρακικά πτερύγια.[2] Το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο είναι υψηλό και δρεπανοειδές. Υπάρχει μια μικρή ακρολοφία κατά μήκος της πλάτης ανάμεσα στα δύο πτερύγια. Το δεύτερο ραχιαίο πτερύγιο είναι σχετικά μεγάλο με μια μικρή ελεύθερη άκρη πίσω. Η αρχή του πρώτου ραχιαίου πτερύγιου βρίσκεται πάνω ή λίγο πιο μπροστά από τα ακροπτερύγια των θωρακικών πτερυγίων και το δεύτερο ραχιαίο πτερύγιο βρίσκεται πάνω ή λίγο πιο μπροστά από το πρωκτικό πτερύγιο.[5] Τα θωρακικά πτερύγια είναι μακριά και στενά και εκλεπτύνονται σε ένα σημείο. Τα δερματικά δόντια είναι σε πυκνή διατάξη και επικαλύπτονται.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Rosa, R.S., Mancini, P., Caldas, J.P. & Graham, R.T. (2006). Carcharhinus perezii στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN. Έκδοση 2013.2. Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Ανακτήθηκε 13 Μαρτίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Scharfer, A. Biological Profiles: Caribbean Reef Shark Αρχειοθετήθηκε 2012-07-24 στο Wayback Machine.. Florida Museum of Natural History Ichthyology Department. Ανακτήθηκε την 14 Φεβρουαρίου 2009.
- ↑ Froese, Rainer & Pauly, Daniel, επιμ. (2014). "Carcharhinus perezii" στην FishBase. Έκδοση: Μάρτιος 2014.
- ↑ Ferrari, A. and A. (2002). Sharks. New York: Firefly Books. σελίδες 176–177. ISBN 1-55209-629-7.
- ↑ 5,0 5,1 Compagno, Leonard J.V. (1984). Sharks of the World: An Annotated and Illustrated Catalogue of Shark Species Known to Date. Ρώμη: Food and Agricultural Organization. σελίδες 492–493. ISBN 92-5-101384-5.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Ζωολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |