Υποκαπνισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κατοικία στο Los Angeles, που υφίσταται στεγανοποιημένο υποκαπνισμό.

Υποκαπνισμός (Fumigation) είναι μέθοδος ελέγχου παρασίτων (pest control) που γεμίζει πλήρως μια περιοχή με αέρια παρασιτοκτόνα—ή υποκαπνιστικά (fumigants)—για να πνίξει ή να δηλητηριάσει τους επιβλαβείς οργανισμούς που βρίσκονται μέσα. Χρησιμοποιείται για να ελέγξει τους επιβλαβείς οργανισμούς σε κτίρια (δομικός υποκαπνισμός (structural fumigation)), έδαφος, σπόρους και αγροτικά προϊόντα. Χρησιμοποιείται επίσης κατά την επεξεργασία αγαθών προς εισαγωγή ή εξαγωγή για αποτροπή μεταφοράς εισαγόμενων ειδών. Αυτή η μέθοδος επηρεάζει επίσης την ίδια τη δομή, επειδή επηρεάζει οργανισμούς που κατοικούν τη φυσική δομή, όπως διάφορα είδη τερμιτών.[1]

Διαδικασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο υποκαπνισμός περιλαμβάνει γενικά τις ακόλουθες φάσεις: Πρώτον η περιοχή προς απολύμανση καλύπτεται συνήθως για να δημιουργήσει ερμητικά κλειστό περιβάλλον· στη συνέχεια, ελευθερώνεται το υποκαπνιστικό στον χώρο για απολύμανση· έπειτα, ο χώρος παραμένει ως έχει για μια καθορισμένη περίοδο ενώ το αέριο υποκαπνιστικό διαποτίζει τον χώρο και επιδρά σκοτώνοντας κάθε προσβολή στο προϊόν, κατόπιν ο χώρος αερίζεται έτσι ώστε τα δηλητηριώδη αέρια να επιτραπεί να διαφύγουν από τον χώρο και να αποδοθεί ασφαλής στους ανθρώπους.

Στεγανοποιημένος υποκαπνισμός (Tent fumigation (tenting))[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τεχνικές δομικού υποκαπνισμού διαφέρουν από κτίριο σε κτίριο, αλλά σε σπίτια ένα ελαστικό κάλυμμα τοποθετείται συχνά πάνω από ολόκληρο το σπίτι, ενώ τα παρασιτοκτόνα απελευθερώνονται στην κενή κατοικία. Αυτή η διαδικασία λέγεται στεγανοποιημένος υποκαπνισμός (tent fumigation ή "tenting"). Το στεγανό κάλυμμα συγκεντρώνει τα δηλητηριώδη αέρια και αποτρέπει τη διαφυγή τους στη γειτονιά. Η διαδικασία μπορεί να πάρει μέχρι μια εβδομάδα ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο υποκαπνιστικό, που με τη σειρά του εξαρτάται από τη σοβαρότητα της προσβολής και το μέγεθος του κτιρίου.

Χημικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βρωμομεθάνιο ήταν μεταξύ των πιο πλατιά χρησιμοποιούμενων υποκαπνιστικών μέχρι που η παραγωγή του και η χρήση του περιορίστηκε από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ (Montreal Protocol) λόγω του ρόλου του στην τρύπα του όζοντος.[2][3]

Μεταξύ των πλατιά χρησιμοποιούμενων υποκαπνιστικών περιλαμβάνονται:

Ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο υποκαπνισμός είναι μια επικίνδυνη εργασία. Γενικά, είναι απαραίτητο ο χρήστης που θα εκτελέσει την εργασία του υποκαπνισμού να έχει επίσημο πιστοποιητικό εκτέλεσης αυτής της διαδικασίας, επειδή τα χρησιμοποιούμενα χημικά είναι τοξικά στις περισσότερες μορφές ζωής, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.[1]

Ο αερισμός του χώρου μετά την εργασία είναι κρίσιμη πλευρά του υποκαπνισμού. Είναι σημαντικό να γίνεται η διάκριση μεταξύ της πηγής του αερίου υποκαπνιστικού και του περιβάλλοντος που έχει υποκαπνιστεί. Ενώ το υποκαπνιστικό μπορεί να είναι ασφαλές και εξαντλημένο, ο χώρος θα εξακολουθεί να κρατά το αέριο υποκαπνιστικό μέχρι να αεριστεί.

Δημοσίευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • W. G. Johnson, Fumigation Methods (New York, 1902)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Baur, Fred (1984). Insect Management for Food Storage and Processing. American Ass. of Cereal Chemists. σελίδες 162–165. ISBN 0-913250-38-4. 
  2. ↑ Messenger, Belinda· Braun, Adolf (2000). «Alternatives to Methyl Bromide for the Control of Soil-Borne Diseases and Pests in California» (PDF). Pest Management Analysis and Planning Program. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2008. 
  3. ↑ Decanio, Stephen J.; Norman, Catherine S. (2008). «Economics of the "Critical Use" of Methyl bromide under the Montreal Protocol». Contemporary Economic Policy 23 (3): 376–393. doi:10.1093/cep/byi028. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Υποκαπνισμός&oldid=9893352"