Τόμας Άλιμπον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τόμας Άλιμπον
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Νοεμβρίου 1903[1]
Σέφιλντ
Θάνατος9  Σεπτεμβρίου 2003[1]
Χόλυπορτ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1927)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Σέφιλντ
Κολλέγιο Γκόνβιλ και Κης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Λιντς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρίας
Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας

Ο Τόμας Έντουαρντ Άλιμπον (αγγλ. Thomas Edward Allibone, 11 Νοεμβρίου 19039 Σεπτεμβρίου 2003)[2][3][4] ήταν Άγγλος φυσικός. Οι έρευνές του επικεντρώθηκαν στη σωματιδιακή φυσική, τις ακτίνες Χ, τον εξοπλισμό υψηλών ηλεκτρικών τάσεων και την ηλεκτρονική μικροσκοπία, ενώ συνεργάσθηκε και στην έρευνα για την κατασκευή της πρώτης πυρηνικής βόμβας, στις ΗΠΑΠρόγραμμα Μανχάταν»).

Ο Τόμας Άλιμπον γεννήθηκε σε προάστιο του Σέφιλντ και ήταν γιος του δασκάλου Χένρυ Τζέιμς Άλιμπον και της συζύγου του Ελίζας (το γένος Kidger). Σπούδασε αρχικώς στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ. Το 1925 κέρδισε μια υποτροφία από την εταιρεία βαρέος ηλεκτρολογικού εξοπλισμού Metropolitan-Vickers για να μελετήσει τις ιδιότητες του ζιρκονίου. Το 1926 συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου εργάσθηκε στο περίφημο Εργαστήριο Κάβεντις μαζί με κορυφαίους επιστήμονες, όπως τους Ράδερφορντ, Κόκροφτ και Γουόλτον. Η χρήση υπερυψηλών τάσεων για την επιτάχυνση σωματιδίων κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον του Άλιμπον. Μετά την αποφοίτησή του με πτυχίο φυσικής από το Κέιμπριτζ επέστρεψε στη Metropolitan-Vickers, αναλαμβάνοντας υπεύθυνος του εργαστηρίου ερευνών υψηλών τάσεων της εταιρείας, στο Τράφορντ Παρκ του Μάντσεστερ.[5]

O Άλιμπον παρέμεινε στη Metropolitan Vickers μέχρι και μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δημοσιεύοντας σχετικές εργασίες.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο επιστήμονας συμμετείχε σε μερικά πολεμικά ερευνητικά προγράμματα, όπως εκείνο του ραντάρ και το άκρως απόρρητο «Tube Alloys». Το 1944 στάλθηκε μαζί με άλλους Βρετανούς επιστήμονες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, προκειμένου να εργασθούν στο Πρόγραμμα Μανχάταν, που παρήγαγε την πρώτη ατομική βόμβα στην ιστορία.

Το 1946 ο Άλιμπον διορίσθηκε διευθυντής των ερευνητικών εργαστηρίων της εταιρείας «Associated Electrical Industries» (AEI) στο Aldermaston Court του Μπέρκσαϊρ. Εκεί συμμετέσχε σε πρωτοποριακές έρευνες στην πυρηνική σύντηξη και την ηλεκτρονική μικροσκοπία. Το 1948 εκλέχθηκε εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας.

Το 1963 ο Άλιμπον παραιτήθηκε από το Aldermaston Court και έγινε ο επικεφαλής επιστήμονας της Γενικής Αρχής Παραγωγής Ηλεκτρισμού (Central Electricity Generating Board) της Μεγάλης Βρετανίας, μια θέση που κράτησε μέχρι το 1970. Επίσης απασχολήθηκε ως εξωτερικός καθηγητής της ηλεκτρολογίας-μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Ληντς από το 1967.

Ο Άλιμπον συνέγραψε το βιβλίο «Ηλεκτρικά φαινόμενα υψηλής τάσεως και θερμοπυρηνικές αντιδράσεις». Πέθανε στο χωριό Χόλυπορτ του Μπέρκσαϊρ σε ηλικία σχεδόν εκατό ετών.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 128611206.
  2. Lawrenson, P.J. (2008). «Thomas Edward Allibone. 11 November 1903 - 9 September 2003». Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society 54: 3-30. doi:10.1098/rsbm.2008.0009. 
  3. «Professor T.E. Allibone – Obituaries, The Independent». Λονδίνο. 11 Σεπτεμβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 May 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220507/https://www.independent.co.uk/news/obituaries/professor-t-e-allibone-548731.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-18. 
  4. Allibone, T.E. (1949). «Lightning and Spark Phenomena». Nature 163 (4149): 708-710. doi:10.1038/163708a0. PMID 18126648. Bibcode1949Natur.163..708A. 
  5. Brian Cathcart: «Allibone, Thomas Edward [Ted] (1903-2003)» στο Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λήμμα «Άλλιμπον Θωμάς Εδουάρδος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 4, σελίδα 415

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]