Tube Alloys

Με την κωδική ονομασία Τιούμπ κράματα, ή Κράματα Τιούμπ, εκ της αγγλικής Tube Alloys και κατά μετάφραση Σωληνοκράματα φερόταν η κυβερνητική απόρρητη έρευνα του Ηνωμένου Βασιλείου με τη σύμπραξη του Καναδά για την ανάπτυξη του προγράμματος παραγωγής ατομικών όπλων, στο γενικότερο πυρηνικό πρόγραμμα της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Βάση των ερευνών του προγράμματος σωληνοκράματα ήταν το πλουτώνιο.

Λόγω όμως του πολυδάπανου κόστους του προγράμματος αυτού οι Βρετανοί αναγκάστηκαν τελικά να συμπράξουν με τις ΗΠΑ με την λεγόμενη Συμφωνία του Κεμπέκ και το όλο πρόγραμμα να ενταχθεί στο αμερικανικό παράλληλο Πρόγραμμα Μανχάταν. Η Κωδική όμως ονομασία συνέχισε να παραμένει απόρρητη ακόμα και στους ανώτερους κυβερνητικούς κύκλους μέχρι τη λήξη του Β' Π.Π. και συγκεκριμένα και μετά τη ρίψη της δεύτερης ατομικής βόμβας στο Ναγκασάκι. Το "πρόγραμμα σωληνοκράματα" ακολούθως συνεχίστηκε αυτόνομα από τη Βρετανική κυβέρνηση. Η συνέχισή του αναλήφθηκε υπό τον βρετανικό στρατό και τη βασιλική βρετανική αεροπορία, όπου και πραγματοποίησε το 1952 την πρώτη πυρηνική δοκιμή και έξι χρόνια μετά στην κατασκευή της πρώτης θερμοπυρηνικής βόμβας. Το Ηνωμένο Βασίλειο συνέχισε να διατηρεί τη συνεργασία με τις ΗΠΑ σε επόμενες σχετικές συνθήκες.

Σημειώνεται παρασκηνιακά ότι και τα δύο προγράμματα, (των Σωληνοκραμάτων και του Μανχάταν) είχαν λάβει υπόψη τους όλα τα δεδομένα των μέχρι των αρχών του πολέμου επιστημονικών επιτεύξεων των ατομικών ερευνών και ειδικότερα μετά την αποκάλυψη της πυρηνικής σχάσης από τον Γερμανό πυρηνικό χημικό Ότο Χαν και της συνεργάτιδάς του Λίζε Μάιτνερ, καθώς και εκείνων της λεγόμενης επιστημονικής ομάδας του Παρισιού. Τα δεδομένα όμως αυτά είχαν περιέλθει και στους Ρώσους με συνέπεια να ξεκινήσει ένας αγώνας ταχύτητας στην κατασκευή της ατομικής βόμβας μέσα σ΄ ένα τεράστιο κατ΄ ενάντιο κλίμα καχυποψίας αλλά και κατασκοπείας. Τελικά στον αγώνα εκείνο, όπως αποδείχθηκε προηγήθηκαν οι ΗΠΑ.

Πηγές

• "Ιστορία του 20ού αιώνα" τομ.5ος, (Ιστορία 20ού αιώνα) "Η Βόμβα" σελ. 2030, Έκδοση Χρυσός Τύπος - Αθήνα 1974.

Βιβλιογραφία

• Δηλώσεις σχετικά με την ατομική βόμβα. Λονδίνο: HMSO? Βρετανική κυβέρνηση Λευκή Βίβλο. 1945.
• Cathcart, Brian (1995) "Δοκιμή του μεγαλείου: Αγώνας της Βρετανίας για την ατομική βόμβα". Λονδίνο:. John Murray ISBN 0-7195-5225.
• Τσώρτσιλ, Winston Spencer (1951). "Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος: Κλείσιμο του δακτυλίου". Βοστώνη: Houghton Mifflin Company.
• Clark, Ronald W. (1961). "Η Γέννηση της βόμβας: μέρος της Βρετανίας στο όπλο που άλλαξε τον κόσμο". Λονδίνο:. Phoenix House OCLC 824335.
• Ehrman, John (1953). "Η Ατομική Βόμβα: Ένας λογαριασμός της βρετανικής πολιτικής στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο". Λονδίνο: Cabinet Office. OCLC 488868259 .
• Gowing, Margaret (1964). "Βρετανία και Ατομική Ενέργεια 1939-1945". Λονδίνο:. Macmillan OCLC 3195209 .
• Paul, Septimus Η. (2000) "Πυρηνική αντίπαλοι: Anglo-American Ατομικής Σχέσεων, 1941-1952". Columbus, Οχάιο:. Ohio State University Press ISBN 0-8142-0852-5.
• Rhodes, Richard (1995) "Dark Sun: η κατασκευή της βόμβας υδρογόνου". Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη: Simon & Schuster. σελ. 53, 58. ISBN 0-684-80400-Χ .
• Szasz, Ferenc Morton (1992). "Βρετανοί επιστήμονες και το Σχέδιο Μανχάταν: Χρόνια του Los Alamos". Λονδίνο:. Macmilllan, ISBN 0-312-06167-6 .