Τζορτζ Λίλο
| Τζορτζ Λίλο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | George Lillo (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 4 Φεβρουαρίου 1693[1] Λονδίνο |
| Θάνατος | 3 Σεπτεμβρίου 1739[2] Λονδίνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αγγλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[3][4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[5] θεατρικός συγγραφέας |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ο έμπορος του Λονδίνου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζορτζ Λίλο (αγγλικά: George Lillo, γενν. 4 Φεβρουαρίου 1693, Λονδίνο - πέθανε 3 Σεπτεμβρίου 1739, Λονδίνο), ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας. Με το έργο του Ο έμπορος του Λονδίνου (1731) εισήγαγε το αστικό δράμα, αντικαθιστώντας με πρόσωπα της μεσαίας και εργατικής τάξης τους συνήθεις αριστοκράτες ή βασιλικούς ήρωες. Το έργο επηρέασε πολύ την άνοδο του αστικού δράματος στην Αγγλία και στην Ευρώπη, καρπός του Διαφωτισμού και της ανάδυσης της αστικής τάξης και των ιδανικών της. [6]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τζορτζ Λίλο γεννήθηκε το 1693 στο Μούρφιλντς στο Σίτυ του Λονδίνου. Έγινε συνεργάτης στην επιχείρηση χρυσοχοΐας και κοσμημάτων του πατέρα του. Άρχισε να γράφει μόλις το 1730. Μεταξύ του 1730 και του θανάτου του το 1739 έγραψε οκτώ θεατρικά έργα. Το πρώτο του έργο ήταν η μπαλάντα όπερα Σίλβια. Το έγραψε επηρεασμένος από την επιτυχία της Όπερας του Ζητιάνου του Τζον Γκέι. Το έργο έτυχε μέτριας υποδοχής και παίχτηκε μόνο για τρία βράδια στο Λίνκολν Ιν Φιλντς και ένα βράδυ στο Κόβεν Γκάρντεν τον Μάρτιο του 1738 μόνο οι δύο πράξεις. [7]
Την επόμενη χρονιά έγραψε το πιο διάσημο θεατρικό του έργο Ο έμπορος του Λονδίνου ή Η ιστορία του Τζορτζ Μπάρνγουελ (1731), το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή και πιο συχνά ανεβασμένα έργα του 18ου αιώνα. Αναφέρεται στη ζωή ενός Λονδρέζου καταστηματάρχη - ενός πραγματικού προσώπου - που παρασύρθηκε από τα τεχνάσματα μιας δόλιας γυναίκας και έφθασε στη δολοφονία. Παρουσιάστηκε από τον βασιλικό θίασο τον Οκτώβριο του 1731 παρουσία του Γεωργίου Β' και της βασίλισσας Καρολίνας. Με αυτό το έργο, ο Λίλο επαναπροσδιόρισε το θέμα του αστικού δράματος και έδειξε ότι άξιζε επίσης να παρουσιαστεί η τραγική πτώση ανθρώπων της μεσαίας και κατώτερης τάξης. Το έργο βασίστηκε σε μια μπαλάντα του 17ου αιώνα για έναν φόνο στο Σροπσάιρ. Ο Λίλο αφιέρωσε το έργο στον σερ Τζον Έιλς, ένα εξέχον μέλος της τάξης των εμπόρων του Λονδίνου, σε μια επιστολή πριν αρχίσει η δράση. Το αστικό δράμα του Λίλο παρουσιάστηκε έτσι ως μια στροφή του θεάτρου από τη βασιλική αυλή προς την πόλη. Ο Λίλο αναβίωσε έτσι την αστική τραγωδία που είχε απολαύσει κάποια δημοτικότητα στο παρελθόν στο θέατρο της ύστερης Ελισαβετιανής και της πρώιμης Ιακωβιανής εποχής με εμπορικά έργα (όπως των Τόμας Ντέκερ και Τόμας Χέιγουντ).[8]
Ανησυχώντας ότι το κοινό θα περίμενε έργα που ήταν ηθικά σωστά και σύμφωνα με τις χριστιανικές αξίες, έγραψε το πατριωτικό έργο Britannia and Batavia το 1734 για τον βασιλικό γάμο της πριγκίπισσας Άννας με τον Γουλιέλμο Δ΄ της Οράγγης. Το επόμενο έργο του ήταν ο Χριστιανός ήρωας (1735), μια επανάληψη της ιστορίας του Σκεντέρμπεη. Ακολούθησαν τα έργα Η Μοιραία περιέργεια (1737) στο οποίο ένα ζευγάρι θλιμμένο από την απουσία του γιου τους, φιλοξενεί έναν ξένο ο οποίος έχει στην κατοχή του ένα μεγάλο ποσό. Ενώ κοιμάται, αποφασίζουν να τον δολοφονήσουν για να πάρουν τα χρήματα και στη συνέχεια ανακαλύπτουν ότι το θύμα ήταν ο χαμένος γιος τους. Το 1738 έγραψε το Μαρίνα, βασισμένο στο έργο Περικλής του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Το τελευταίο του έργο, Ο Έλμερικ ή Ο θρίαμβος της Δικαιοσύνης παίχθηκε μετά θάνατον το 1740. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, εκτός από τον Έμπορο του Λονδίνου, τα μεταγενέστερα έργα του είχαν μόνο μέτρια επιτυχία.[9]
Ο Λίλο πέθανε σε ηλικία 48 ετών, το 1739, στο Ρόδερχαϊθ του Λονδίνου.[10]
Επιρροή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα θεατρικά έργα του Λίλο αντιπροσώπευαν μια σημαντική αλλαγή στο θέατρο και στην τραγωδία ειδικότερα και είχαν επιρροή που επεκτάθηκε πέρα από την αγγλική λογοτεχνία, κυρίως στη Γερμανία με τα έργα του Γκότχολντ Εφραίμ Λέσσινγκ και στη Γαλλία με τον Ντενί Ντιντερό. Ο Κάρολος Ντίκενς εισήγαγε «τη συγκινητική τραγωδία του Τζορτζ Μπάρνγουελ» στο μυθιστόρημά του Μεγάλες Προσδοκίες.[6]
Θεατρικά έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Silvia, or The Country Burial (Σίλβια, ή Η ταφή της χώρας, 1730)
- The London Merchant (Ο έμπορος του Λονδίνου, 1731)
- Britannia and Batavia (1734)
- The Christian Hero (Ο Χριστιανός ήρωας, 1735)
- Fatal Curiosity (Η Μοιραία περιέργεια, 1737)
- Marina (Μαρίνα,1738)
- Elmerick, or Justice Triumphant (Ο Έλμερικ ή Ο θρίαμβος της Δικαιοσύνης, 1740)
- Arden of Feversham. An Historical Tragedy (Άρντεν του Φέβερσαμ. Μια ιστορική τραγωδία, 1762)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Άντριου Μπελ: «Encyclopædia Britannica» (Βρετανικά αγγλικά) Encyclopædia Britannica Inc..
- ↑ www
.britannica .com /biography /George-Lillo. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12196222s. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 205665123.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 6,0 6,1 . «oxfordreference.com/display/George Lillo».
- ↑ . «britannica.com/biography/George-Lillo».
- ↑ . «jstor.org/George Lillo».
- ↑ . «hsaugsburg.de/~harsch/anglica/Chronology/18thC/Lillo».
- ↑ . «theatredatabase.com/18th_century/george_lillo».