Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζιρόεμον Κιμούρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζιρόεμον Κιμούρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
木村次郎右衛門 (Ιαπωνικά)
Γέννηση19  Απριλίου 1897
Κιότανγκο
Θάνατος12  Ιουνίου 2013
Κιότανγκο
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Ιαπωνική Αυτοκρατορία (έως 1947)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγεωργός
ταχυδρόμος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζιρόεμον Κιμούρα (ιαπων. 木村 次郎右衛門, 19 Απριλίου 189712 Ιουνίου 2013) ήταν Ιάπωνας υπεραιωνόβιος, που έζησε 116 έτη και 54 ημέρες.[2][3][4] Στις 28 Δεκεμβρίου 2012 έγινε ο γηραιότερος επιβεβαιωμένης ηλικίας ζωντανός άνδρας στην ιστορία της ανθρωπότητας, ξεπερνώντας την ηλικία του Κρίστιαν Μόρτενσεν, που είχε πεθάνει από το 1998.[5] Επιπλέον, ήταν ο τελευταίος ζωντανός άνθρωπος που επιβεβαιωμένα είχε γεννηθεί τον 19ο αιώνα[6][7][8] και ήταν πιθανώς ο τελευταίος εν ζωή βετεράνος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.[9]

Ο Κιμούρα έγινε ο γηραιότερος επιβεβαιωμένης ηλικίας ζωντανός άνδρας σε όλη την Ιαπωνία[10] στις 19 Ιουνίου 2009 με τον θάνατο του Τομότζι Τανάμπε. Επίσης ήταν ο γηραιότερος επιβεβαιωμένης ηλικίας ζωντανός άνδρας στη Γη από τις 15 Απριλίου 2011 (θάνατος του Γουόλτερ Μπριούνινγκ[11][12]) μέχρι τον θάνατό του. Αλλά και ο γηραιότερος άνθρωπος (άνδρας ή γυναίκα) που ζούσε τότε μετά τον θάνατο της Ντίνα Μανφρεντίνι στις 17 Δεκεμβρίου 2012[13] και μέχρι τον δικό του θάνατο, περίπου ένα εξάμηνο αργότερα.

Σύμφωνα με την εγγραφή στο ληξιαρχείο, ο Κιμούρα γεννήθηκε με το όνομα Κιντζίρο Μιγιάκε (三宅 金治郎) στις 19 Απριλίου 1897[14], στο ψαροχώρι Καμιουκάβα του Νομού Κυότο. Γονείς του ήταν οι αγρότες Μορίζο (1858-1935) και Φούζα (1867-1931) Μιγιάκε.[9][5] Η ηλικία του Κιμούρα επιβεβαιώθηκε ανεξαρτήτως από ερευνητές σε άρθρο τους[9] που δημοσιεύθηκε το 2017 μετά από επιμελή έρευνα που περιελάμβανε οικογενειακές συνεντεύξεις και αναδιφήσεις επίσημων αρχείων.[9] Ο ανιψιός του Κιμούρα Ταμότσου Μιγιάκε του είπε ότι τα γενέθλια του θείου του ήταν στις 19 Μαρτίου και ότι αυτή η ημερομηνία είχε κατά λάθος καταγραφεί ως «19 Απριλίου» το 1955, όταν τα αρχεία της ομάδας γειτονικών μικρών πόλεων συγχωνεύθηκαν και ξαναγράφηκαν.[5] Οι ερευνητές ωστόσο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Κιμούρα είχε εγγραφεί με ημερομηνία γεννήσεως τη 19η Μαρτίου 1897 στα αρχεία του σχολείου του, εξαιτίας της επιθυμίας των γονέων του να αρχίσει το σχολείο ένα έτος νωρίτερα από το έτος που θα του επέτρεπε η δεύτερη ημερομηνία. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε και να τελειώσει το σχολείο ένα έτος νωρίτερα και να αρχίσει να εργάζεται στο οικογενειακό αγρόκτημα.[9]

Ο Κιμούρα ήταν το πέμπτο τέκνο και ο δεύτερος μεγαλύτερος επιζήσας γιος από οκτώ συνολικά τέκνα, από τα οποία 6 έζησαν μέχρι την ενηλικίωσή τους.[9] Αναλυτικότερα, είχε δύο μεγαλύτερες αδελφές, την Sa.M. (1887-1892) και την I.M. (1889 - περ. 1985), καθώς και δύο μεγαλύτερους αδελφούς, τον S.M. (1892-1894) και τον H.M. (1895-1986).[9] Τα τρία μικρότερά του αδέλφια ήταν η τρίτη αδελφή G.M. (1900-1993), ο τέταρτος αδελφός A.M. (γενν. 1902) και ο υστερότοκος Τετσούο (1909-2007).[9] Τα 4 από τα αδέλφια του Κιμούρα έζησαν περισσότερα από 90 έτη.[5] Ο Κιμούρα εγγράφηκε στο δημοτικό σχολείο τον Απρίλιο του 1903, και ως ευφυής και επιμελής μαθητής, τελείωσε το οκτατάξιο σχολείο στις 31 Μαρτίου 1911, έχοντας συμπληρώσει και δύο έτη πέρα από την υποχρεωτική τότε εκπαίδευση.[9]

Στις 10 Απριλίου 1911 ο Κιμούρα άρχισε να εργάζεται στο ταχυδρομείο της Νακαχάμα (στη σημερινή πόλη Σακαϊμινάτο) ως υπάλληλος παραδόσεως τηλεγραφημάτων, ενώ ταυτοχρόνως εργαζόταν στο αγρόκτημα της οικογένειάς του. Από τον Μάιο έως τον Δεκέμβριο του 1914 σπούδασε σε μια σχολή των ταχυδρομείων στο Κιότο, τελειώνοντας ως πρώτος στην τάξη του των 70 μαθητευόμενων και επέστρεψε στη θέση του στο ταχυδρομείο της Νακαχάμα στις 4 Δεκεμβρίου 1914.[9]

Την 1η Απριλίου 1918 ο Κιμούρα στρατολογήθηκε από τον Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Στρατό και υπηρέτησε σε μια μονάδα διαβιβάσεων στο Νακάνο του Τόκιο για λίγους μόνο μήνες.[9] Στις 23 Μαΐου 1920 εγκατέλειψε οριστικά το ταχυδρομείο της Νακαχάμα. Προκειμένου να βοηθήσει τον νεότερο αδελφό του A.M., που είχε μεταναστεύσει στην Κορέα (τότε υπό ιαπωνική κατοχή) για να βρει εργασία και είχε αρρωστήσει, ο Κιμούρα πήγε στο Κέι-τζο (τη σημερινή Σεούλ) και έπιασε δουλειά στην κρατική υπηρεσία ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών. Ωστόσο έμεινε εκεί μερικούς μόνο μήνες προτού επιστρέψει στην Ιαπωνία και στην εργασία του στο αγρόκτημα.[5][9]

Τον Απρίλιο του 1924 διορίσθηκε υποδιευθυντής στο ταχυδρομείο της Χίρα. Εργάσθηκε εκεί για τα επόμενα 38 έτη, μέχρι τη συνταξιοδότησή του στις 30 Ιουνίου 1962, σε ηλικία 65 ετών και μετά από συνολικά 45 χρόνια εργασίας στα ταχυδρομεία γενικώς.[5][9]

Μετά τη συνταξιοδότησή του, ο Κιμούρα βοήθησε μέχρι την ηλικία των 90 ετών τον μεγαλύτερο γιο του να διευθύνει το οικογενειακό αγρόκτημα.[15] Από το 1978 ο Κιμούρα και η σύζυγός του πήγαν και έμεναν με τον πρωτότοκο γιο τους και την οικογένειά του, έτσι ώστε να έχουν φροντίδα. Η σύζυγος του Κιμούρα πέθανε το επόμενο έτος. Αργότερα ο Κιμούρα μετακόμισε στο σπίτι το μεγαλύτερου εγγονού του, όπου και έζησε μέχρι το τέλος του βίου του. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1999, σε ηλικία 102 ετών, εμφανίσθηκε σε εκπομπή της τοπικής τηλεοράσεως, όπου παρουσιάζονταν κάτοικοι της περιοχής που διακρίνονταν για τη μακροβιότητά τους. Στις 17 Ιουνίου 2002 έγραψε και εξέδωσε και ένα αυτοβιογραφικό φυλλάδιο με τίτλο «Κοιτώντας πίσω στα ευτυχισμένα 105 χρόνια μου».[9]

Στις 27 Δεκεμβρίου 1920 ο Κιμούρα (τότε ακόμα έφερε το ονοματεπώνυμο Κιντζίρο Μιγιάκε) πήρε ως σύζυγό του τη γειτόνισσά του Γιάε (1904-1979), που ήταν υιοθετημένη κόρη του Τζιρόεμον Κιμούρα (θάν. 1927) και της συζύγου του (1870-1939). Επειδή η οικογένεια της συζύγου του δεν είχε αρσενικό απόγονο, ο Μιγιάκε άλλαξε το ονοματεπώνυμό του σε Τζιρόεμον Κιμούρα.[5] Ο Κιμούρα με τη σύζυγό του, έζησαν παντρεμένοι για σχεδόν 59 χρόνια και απέκτησαν οκτώ τέκνα (6 γιους και 2 θυγατέρες), από τα οποία όλα πλην του δευτερότοκου γιου τους επέζησαν ως την ενηλικίωσή τους.[9]

Ο Κιμούρα φρόντιζε την υγεία του και ήταν δραστήριος.[16] Ξυπνούσε νωρίς το πρωί και διάβαζε την εφημερίδα με έναν μεγεθυντικό φακό.[16] Επίσης του άρεσε να συνομιλεί με επισκέπτες και να παρακολουθεί ζωντανά από την τηλεόραση συζητήσεις στο κοινοβούλιο. Θεωρούσε τη διατροφή του με μικρές μερίδες φαγητού (hara hachi bun me) ως το κλειδί για μια μακρά και υγιά ζωή.[16][17] Διέμενε στο Κυότανγκο του Νομού Κυότο, με τη χήρα του μεγαλύτερου γιου του και τη χήρα του εγγονού του.[12]

Τον Οκτώβριο του 2012 δόθηκε στον Κιμούρα ένα πιστοποιητικό από τον αρχισυντάκτη του Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες Craig Glenday σχετικώς με τη δεύτερη εμφάνισή του στο βιβλίο ως του γηραιότερου εν ζωή άνδρα στον κόσμο. Κατά τη συνάντησή τους ο Κιμούρα είχε πει ότι περνούσε πια την περισσότερη ώρα στο κρεβάτι.[18] Στα 116α και τελευταία του γενέθλια ο Κιμούρα δέχθηκε πολλές ευχές, μεταξύ των οποίων και ένα μήνυμα από τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε.[2] Στις 23 Μαΐου 2013, οπότε και πέθανε ο 113χρονος Τζέιμς Σίσνετ από Barbados (είχε γεννηθεί στις 22 Φεβρουαρίου του 1900), Κιμούρα έγινε ο τελευταίος ζωντανός άνθρωπος που επιβεβαιωμένα είχε γεννηθεί τον 19ο αιώνα.[17]

Ο Κιμούρα εισάχθηκε στο νοσοκομείο του Κυοτάνγκο με πνευμονία στις 11 Μαΐου 2013 και απεβίωσε εκεί στις 2:08 π.μ. τοπική ώρα στις 12 Ιουνίου του ίδιου έτους.[19][20]

Με τον θάνατο του Κιμούρα, γηραιότερος εν ζωή άνδρας στον κόσμο έγινε ο Σαλουστιάνο Σάντσες (γενν. 8 Ιουνίου 1901). Ο Κιμούρα άφησε πίσω του πέντε από τα τέκνα του (τις δύο κόρες και τους τρεις μικρότερους γιους του)[9], 14 εγγόνια, 25 δισέγγονα και 15 τρισέγγονα.[21][19]


  1. www.bbc.com/news/world-asia-22851848.
  2. 2,0 2,1 Zoominuk. «World's oldest man ever turns 116». YouTube. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2021. 
  3. «From horseless carriages to iPhone5s: The world during 116-year-old Jiroemon Kimura's lifetime». 9 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2013. 
  4. «Jiroemon Kimura, Oldest Man in Recorded History, Dies at 116». Bloomberg.com. 12 June 2013. https://www.bloomberg.com/news/2013-06-11/jiroemon-kimura-oldest-man-in-recorded-history-dies-at-age-116.html. Ανακτήθηκε στις 14 June 2013. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Matsuyama, Kanoko (27 Δεκεμβρίου 2012). «Japanese 115-Year-Old Becomes Oldest Man in History». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2012. 
  6. «World's oldest man ever turns 116 in Kyoto as his health is studied». The Japan Daily Press. 15 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2013. 
  7. «World's oldest person turns 116 in Japan». France 24 International News. 19 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2013. 
  8. «World's oldest person Jiroemon Kimura turns 116 in Japan». The Economic Times. Agence France-Presse. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2013. 
  9. 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 9,12 9,13 9,14 9,15 Gondo, Yasuyuki; Hirose, Nobuyoshi; Yasumoto, Saori; Arai, Yasumichi; Saito, Yasuhiko (1 December 2017). «Age verification of the longest lived man in the world». Experimental Gerontology 99: 7-17. doi:10.1016/j.exger.2017.08.030. PMID 28847724. 
  10. «Japan's oldest man says 'thank you very much'». Japan Times. 22 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 
  11. Volz, Matt (14 Απριλίου 2011). «Walter Breuning, World's Oldest Man, Dies In Montana At 114». Huffington Post. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012. 
  12. 12,0 12,1 Breaking News Online Team (19 Απριλίου 2011). «Jiroemon Kimura becomes World's Oldest Man at 114». Breaking News Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2011. 
  13. «115-year-old Iowa Woman Dies, Was World's Oldest Person». KCRG-TV9. 17 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012. 
  14. «Oldest Validated Living Supercentenarians». Gerontology Research Group. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2012. 
  15. «World's oldest man celebrates 114th birthday». The Daily Telegraph (London). 19 April 2011. https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/japan/8451161/Worlds-oldest-man-celebrates-114th-birthday.html. 
  16. 16,0 16,1 16,2 Yamaguchi, Mari (10 Σεπτεμβρίου 2009). «Japan's century club swells to more than 40,000». ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 
  17. 17,0 17,1 Kemsley, Tamarra (28 Μαΐου 2013). «Last Man Alive to Have Been Born in 1800s Celebrates 116th Birthday». Nature World News. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2015. 
  18. «Worlds oldest living man welcomes Guinness World Records editor to his home». Guinness World Records. 15 Οκτωβρίου 2012. 
    - «New record for world's oldest man Jiroemon Kimura». BBC News. 16 Οκτωβρίου 2012. 
  19. 19,0 19,1 長寿世界一 116歳の木村次郎右衛門氏死去 [World's oldest person, Jiroemon Kimura, dies at 116]. Sponichi Annex (στα Ιαπωνικά). Ιαπωνία: Sports Nippon Newspapers. 12 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2016. 
  20. Damien Fletcher (12 Ιουνίου 2013). «World's oldest person dies... long live the oldest person in the world». Daily Mirror. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014. 
  21. 「はいはい、ありがとう」長寿世界一の木村さんが116回目の誕生日 [World's oldest person, Kimura, celebrates 116th birthday]. MSN Sankei News (στα Ιαπωνικά). Ιαπωνία: The Sankei Shimbun & Sankei Digital. Απριλίου 19, 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Απριλίου 19, 2013. Ανακτήθηκε στις Απριλίου 19, 2013.