Τζέικομπ Πάλις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέικομπ Πάλις
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Μαρτίου 1940[1]
Ουμπεράμπα
Χώρα πολιτογράφησηςΒραζιλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[2]
Πορτογαλικά
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ
Ομοσπονδιακό πανεπιστήμιο του Ρίο ντε Τζανέιρο (έως 1962)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
ΕργοδότηςInstituto Nacional de Matemática Pura e Aplicada
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ[3]
βραβείο Μπάλζαν (2010)
Βραβείο του Μεξικού για την Επιστήμη και την Τεχνολογία (2000)
Abdus Salam Medal (2015)
Λεγεώνα της Τιμής (2005)
βραβείο της Παγκόσμιας Ακαδημίας Επιστημών για τα μαθηματικά (1988)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζέικομπ Πάλις Τζ. (Jacob Palis Jr., γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 1940) είναι Βραζιλιάνος μαθηματικός και καθηγητής[4]. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Πάλις είναι κυρίως τα δυναμικά συστήματα[5] και οι διαφορικές εξισώσεις. Ορισμένα θέματα είναι η μετασταθερότητα (Metastability) και η υπερβολικότητα, οι διακλαδώσεις, οι ελκυστές και τα χαοτικά συστήματα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζέικομπ Πάλις γεννήθηκε στην Ουμπεράμπα της Μίνας Ζεράις. Ο πατέρας του ήταν Λιβανέζος μετανάστης και η μητέρα του Σύρια μετανάστρια. Το ζευγάρι απέκτησε οκτώ παιδιά (πέντε αγόρια και τρία κορίτσια), εκ των οποίων ο μικρότερος ήταν ο Τζέικομπ. Ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας που είχε μεγάλο κατάστημα και στήριζε και χρηματοδοτούσε την εκπαίδευση των παιδιών του. Ο Πάλις δήλωνε ότι αγαπούσε τα μαθηματικά ήδη από παιδί[6][7].

Σε ηλικία 16 ετών, ο Πάλις μετακόμισε στο Ρίο ντε Τζανέιρο για να σπουδάσει μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Βραζιλίας - το σημερινό UFRJ. Ήρθε πρώτος στις εισαγωγικές εξετάσεις, αλλά δεν ήταν αρκετά μεγάλος για να γίνει δεκτός, οπότε έπρεπε να δώσει ξανά τις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο ένα χρόνο αργότερα, όπου και πάλι ήρθε πρώτος. Αποφοίτησε με άριστα το 1962, λαμβάνοντας το βραβείο του καλύτερου φοιτητή[7].

Το 1964 μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1966 έλαβε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στα μαθηματικά υπό την καθοδήγηση του Στίβεν Σμέιλ στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ και το 1968 το διδακτορικό του δίπλωμα, με τη διατριβή Σχετικά με τους διαμορφισμούς Μορς-Σμέιλ, πάλι με Σύμβουλο τον Σμέιλ[8][9].

Το 1968 επέστρεψε στη Βραζιλία και έγινε ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Μαθηματικών και Εφαρμογών (Instituto Nacional de Matemática Pura e Aplicada, IMPA) στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.[10] Από το 1973 κατέχει μόνιμη θέση καθηγητή στο IMPA, όπου διετέλεσε διευθυντής από το 1993 έως το 2003. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Επιστημών του Τρίτου Κόσμου από το 2004 έως το 2006 και εξελέγη πρόεδρός της το 2006[11] και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της Διεθνούς Μαθηματικής Ένωσης από το 1999 έως το 2002.[12] και πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών της Βραζιλίας από το 2007 έως το 2016.[13] Ο Πάλις έως τώρα καθοδήγησε περισσότερους από σαράντα διδακτορικούς φοιτητές από περισσότερες από δέκα χώρες.

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάλις είναι κάτοχος πολυάριθμων μεταλλίων και παρασήμων. Είναι ξένο μέλος πολλών ακαδημιών επιστημών, μεταξύ των οποίων η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών, η Γαλλική Ακαδημία Επιστημών και η Γερμανική Ακαδημία Επιστημών Λεοπολντίνα.[14] Το 2005 ο Πάλις έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.

Είναι μέλος της Νορβηγικής Ακαδημίας Επιστημών και Γραμμάτων.[15] Το 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Μπαλζάν για τις θεμελιώδεις συνεισφορές του στη μαθηματική θεωρία των δυναμικών συστημάτων, η οποία αποτέλεσε τη βάση για πολλές εφαρμογές σε διάφορους επιστημονικούς κλάδους, όπως στη μελέτη των ταλαντώσεων[16][17] Είναι επίσης αποδέκτης του Βραβείου TWAS του 1988[18].

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σχετικά με τα δυναμικά συστήματα Morse-Smale, Topology 19, 1969 (385-405).doi:10.1016/0040-9383(69)90024-X
  • Δομικά Θεωρήματα Σταθερότητας, με τον S. Smale, Πρακτικά του Ινστιτούτου για την Συνολική Ανάλυση, American Math. Society, Vol. XIV, 1970 (223-232).
  • Κύκλοι και θεωρία διακλαδώσεων, με τον S. Newhouse, Asterisque 31, Société Mathématique de France, 1976 (44-140).
  • The Topology of Holomorphic Flows near a Singularity, with C. Camacho and N. Kuiper, Publications Math.Institut Hautes Études Scientifiques 48, 1978 (5–38).
  • Moduli της σταθερότητας και θεωρία διακλάδωσης, Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου Μαθηματικών, Ελσίνκι, 1978 (835-839).
  • "Σταθερότητα των παραμετρικών οικογενειών διανυσματικών πεδίων κλίσης", με τον F. Takens, Annals of Mathematics 118, 1983 (383-421).doi:10.2307/2006976
  • "Κύκλοι και μέτρα των συνόλων διακλάδωσης για δισδιάστατους διαμορφισμούς", με τον F. Takens, Inventiones Mathematicae 82, 1985 (397-422). doi:10.1007/BF01388862
  • "Ομοκλινικές Τροχιές, Υπερβολική Δυναμική και κλασματικές διαστάσεις των συνόλων Κάντορ" (Lefschetz Centennial Conference) Σύγχρονα Μαθηματικά - Αμερικανική Μαθηματική Εταιρεία, 58, 1987 (203-216).
  • "Η υπερβολικότητα και η δημιουργία ομοκλινών τροχιών", με τον F.Takens, Annals of Mathematics 125, 1987 (337-374). doi:10.2307/1971313
  • "Σχετικά με την εικασία της Ωμέγα-Σταθερότητας C1, Εκδόσεις Μαθηματικά". Institut Hautes Études Scientifiques, 66, 1988 (210-215).
  • "Διακλαδώσεις και συνολική σταθερότητα οικογενειών διανυσματικών πεδίων με δύο παραμέτρους" με τον M. J. Carneiro, Εκδόσεις Μαθηματικών. Institut Hautes Études Scientifiques 70, 1990 (103-168).
  • "Homoclinic Tangencies for Hyperbolic Sets of Large Hausdorff Dimension", with J. C. Yoccoz, Acta Mathematica 172, 1994, pp. 91–136.
  • High Dimension Diffeomorphisms Displaying Infinitely Many Sinks, with M. Viana, Annals of Mathematics 140, 1994 (207–250). doi:10.2307/2118546
  • A Global View of Dynamics and a Conjecture on the Denseness of Finitude of Attractors. Astérisque. France:, v. 261, pp. 339–351, 2000.
  • Homoclinic tangencies and fractal invariants in arbitrary dimension, with C. Moreira and M. Viana, C R Ac Sc Paris., 2001. doi:10.1016/S0764-4442(01)02085-7
  • Nonuniformily hyperbolic horseshoes unleashed by homoclinic bifurcations and zero density of attractors, with J.-C. Yoccoz, C R Ac Sc Paris., 2001.doi:10.1016/S0764-4442(01)02139-5
Δημοσιευμένα βιβλία
  • Geometric Theory of Dynamical Systems, with W. de Melo. Springer-Verlag, 1982; also published in Portuguese, Russian and Chinese.
  • Hyperbolicity and Sensitive-Chaotic Dynamics at Homoclinic Bifurcations, Fractal Dimensions and Infinitely Many Attractors, with F. Takens. Cambridge Univ. Press, 1993; Second Edition, 1994.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 www.leopoldina.org/fileadmin/redaktion/Mitglieder/CV_Palis_Jacob_EN.pdf.
  2. ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2020.
  3. ↑ (Αγγλικά) Guggenheim Fellows database. jacob-palis-jr.
  4. ↑ «Jacob Palis Jr - Biography». Maths History (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2024. 
  5. ↑ «Jacob Palis Conjecture(Finitude of Attractors)(Dynamical Systems) | Open Problem Garden». www.openproblemgarden.org. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2024. 
  6. ↑ «Revista Pesquisa Fapesp» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2015. 
  7. ↑ 7,0 7,1 http://www.faperj.br/downloads/revista/Rio_Pesquisa_4_2008.pdf Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine.
  8. ↑ «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  9. ↑ http://www.abc.org.br/IMG/pdf/doc-4325.pdf
  10. ↑ «Palis Elected TWAS President». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2006. 
  11. ↑ «Palis Elected TWAS President». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2006. 
  12. ↑ «International Mathematical Union (IMU): EC 1952-2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2015. 
  13. ↑ «Jornal da Ciência». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2012. 
  14. ↑ «Jacob Palis». German Academy of Sciences Leopoldina. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2021. 
  15. ↑ «Gruppe 1: Matematiske fag» (στα Norwegian). Norwegian Academy of Science and Letters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2010. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  16. ↑ Balzan Prize winners in 2010 Αρχειοθετήθηκε July 19, 2011, στο Wayback Machine., from the website of the Fondazione internazionale Premio Balzan
  17. ↑ Notices of the AMS, Volume 58, Number 1, pages 66 and 67
  18. ↑ «Prizes and Awards». The World Academy of Sciences. 2016. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζέικομπ_Πάλις&oldid=10466726"