Τζάκοπο Ποντόρμο
Τζάκοπο Ποντόρμο | |
---|---|
![]() | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jacopo da Pontormo (Ιταλικά) |
Γέννηση | 24 Μαΐου 1494 Ποντόρμε, Έμπολι (Τοσκάνη), Ιταλία |
Θάνατος | 2 Ιανουαρίου 1557 (61 ετών) Φλωρεντία. Ιταλία |
Εθνικότητα | Ιταλός |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία[1] |
Ιδιότητα | ζωγράφος[2] και σκιτσογράφος[2] |
Γονείς | Bartolommeo di Jacopo di Martino |
Κίνημα | Μανιερισμός |
Είδος τέχνης | Ζωγραφική |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Μανιερισμός |
Σημαντικά έργα | Η Αποκαθήλωση |
![]() | |
Ο Τζάκοπο Καρούτσι (Jacopo Carucci, 24 Μαΐου 1494 – 2 Ιανουαρίου 1557), γνωστός συνήθως ως Τζάκοπο του Ποντόρμο, Τζάκοπο Ποντόρμο ή απλά Ποντόρμο, ήταν Ιταλός ζωγράφος, από τους κυριότερους εκπρόσωπους του Μανιερισμού. Το έργο του αποτελεί μία βαθιά υφολογική μετατόπιση από την ήρεμη κανονικότητα της προοπτικής που χαρακτήριζε την τέχνη της Αναγέννησης. Είναι διάσημος για τις συστρεφόμενες πόζες, σε συνδυασμό με την ασαφή προοπτική. Οι φιγούρες του συχνά φαίνονται να αιωρούνται σ' ένα απροσδιόριστο περιβάλλον, σαν να μην επηρεάζονται από τους νόμους της βαρύτητας.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 24 του Μάη του 1494 μ.Χ., στο Ποντόρμε της περιφέρειας της Τοσκάνης από τον Φλωρεντινό Bartolomeo di Jacopo Carucci Martino και την Alessandra Pasquale Zanobi.[3] Ο πατέρας του ήταν και ο ίδιος ζωγράφος και εργαζόταν στο εργαστήριο του Ντομένικο Γκιρλαντάιο. Μένει ορφανός, σε πολύ νεαρή ηλικία και από τους δύο γονείς με αποτέλεσμα να αναλάβει την κηδεμονία του η γιαγιά του Brigida, η οποία τον στέλνει στην Φλωρεντία για να μαθητεύσει στα εργαστήρια των μεγάλων ζωγράφων της εποχής. Σύμφωνα πάντα με τα αρχεία του Βαζάρι μαθητεύει με επιτυχία κοντά στους Πιέρο ντι Κόζιμο, Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μαριόττο Αλμπερτινέλλι και ντελ Σάρτο στο εργαστήριο του οποίου κάνει τα πρώτα του έργα.[4]
Κατοπινά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γρήγορα ο καλλιτέχνης αναδεικνύεται και το 1519 προσλαμβάνεται από τον οίκο των Μεδίκων για να διακοσμήσει την βίλα τους με διάφορα μυθολογικά θέματα. Με την εμφάνιση επιδημίας πανώλης στη Φλωρεντία αποσύρεται στο μοναστήρι του Τάγματος των Καρτουσιανών και διακοσμεί την μονή. Μετά από μερικά χρόνια επιστρέφει στη Φλωρεντία όπου φιλοτεχνεί στο παρεκκλήσι της Σάντα Φελιτσιτά (Santa Felicita) το κατά πολλούς χαρακτηριζόμενο αριστούργημα, την Αποκαθήλωση. Συνέχισε να φιλοτεχνεί στην Φλωρεντία μέχρι το τέλος της ζωής του.
Τα έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολλά από τα έργα του καλλιτέχνη έχουν καταστραφεί ή χαθεί. Εκτός από τις σωζόμενες αγιογραφίες του στις διάφορες μονές και εκκλησίες αρκετά έργα του εκτίθενται σε μουσεία και πινακοθήκες.
Ενδεικτικά:
- Στην Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο βρίσκονται έργα του καλλιτέχνη με θέματα από την Βίβλο, τα οποία αναφέρονται στις περιπέτειες του Ιωσήφ.[5]
- Επιλογή έργων
-
Η Λήδα και ο κύκνος, 1513 , Φλωρεντία, Ουφίτσι
-
Η Επίσκεψη (τοιχογρ.), 1514-16, Φλωρεντία, Santissima Annunziata
-
Ο Ιωσήφ πωλείται από τα αδέλφια του, μεταξύ 1515-18 , Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
-
Η τύχη του αρχιοινοχόου και του αρχισιτοποιού, 1515 , Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
-
Ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο, 1518 , Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
-
Cosimo il Vecchio, 1518-20 , Φλωρεντία, Ουφίτσι
-
Η προσκύνηση των Μάγων, 1520, Φλωρεντία, Παλατινή Πινακοθήκη
-
Δείπνος εις Εμμαούς, 1525, Φλωρεντία, Ουφίτσι
-
Η Αγία Οικογένεια με τον μικρό Άγιο Ιωάννη Βαπτιστή, μεταξύ 1521-27, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
-
Αποκαθήλωση, 1528, Φλωρεντία, Santa Felicita
-
Άγιος Ιερώνυμος, 1528, Αννόβερο, Niedersächsisches Landesmuseum
-
Λογχοφόρος , 1528 – 1530, Λος Άντζελες, Μουσείο Γκέτι
-
Παρθένος και Βρέφος με αγίους, 1529, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Ένδεκα χιλιάδες μάρτυρες, 1530, Φλωρεντία, Παλατινή Πινακοθήκη
-
Αφροδίτη και Έρως, 1532-34, Φλωρεντία, Γκαλλερία ντελλ’ Ακκαντέμια
-
Παρθένος και Βρέφος και ο μικρός άγιος Ιωάννης, 1534-36 , Φλωρεντία, Ουφίτσι
-
Αλέξανδρος των Μεδίκων, 1535, Σικάγο, Ινστιτούτο Τέχνης
-
Niccolò Ardinghelli, μεταξύ 1541-1544, Ουάσινγκτον, Εθνική Πινακοθήκη
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.kulturarv .dk /kid /VisKunstner .do?kunstnerId=3560. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2023. - ↑ 2,0 2,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58691. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Υδρία Cambridge Ήλιος (1992). «Τόμος 10, σελίδα 3284». Αθήνα: Εκδόσεις Τέσσερα Έψιλον. σελ. 3504. ISBN 960-7190-10-6. Missing or empty
|title=
(βοήθεια) - ↑ ENCYCLOPÆDIA BRITANNICA. «Jacopo da Pontormo».
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνο. «Ποντόρμο».
- ↑ Γκαλερί Ουφίτσι. «Ποντόρμο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2016.