Τελμησσός
Συντεταγμένες: 36°37′6″N 29°7′4″E / 36.61833°N 29.11778°E
| Τελμησσός | |
|---|---|
 | |
  Τελμησσός | |
| Χώρα | Τουρκία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
|
| |
Πίνακες της Τελμησσού από τον Λουίτζι Μάγιερ
| ||
Η Τελμησσός, μεταγενέστερα Αναστασιούπολις και Μάκρη ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Λυκίας, κοντά στα σύνορα της Καρίας. Ενίοτε συγχέεται με την Τελμησσό στην Καρία. Ο προστατευμένος λιμένας της Τελμησσού διαχωρίζεται από τον Κόλπο της Τελμησσού από ένα νησί.
Στον αρχαίο τόπο είναι χτισμένη σήμερα η πόλη Φετίγιε.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχαιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Τελμησσός ήταν ανθηρή πόλη της Λυκίας, φημισμένη για τη σχολή μάντεων, την οποία συμβουλεύτηκαν, μεταξύ άλλων ο Λυδός βασιλέας Κροίσος, πριν κηρύξει πόλεμο κατά του Κύρου του Μεγάλου και ο Μέγας Αλέξανδρος, μετά την πολιορκία της Αλικαρνασσού. Σύμφωνα με την μυθολογία πήρε το όνομά της από τον Τελμισσό, γιο του θεού Απόλλωνα. Στην πόλη υπήρχε μαντείο αφιερωμένο στον Απόλλωνα. Στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. έγινε μέρος της Περσικού Βασιλείου ενώ μετά την απελευθέρωση των πόλεων των παραλίων της Μικράς Ασίας που ήταν αποτέλεσμα της ήττας των Περσών από τους Έλληνες στους Περσικούς πολέμους, εντάχθηκε στη Δηλιακή συμμαχία. Καταλήφθηκε από τον Αλέξανδρο το 334 π.Χ..
Βυζάντιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Τελμησσός μετονομάστηκε σε Αναστασιούπολη τον 8ο αιώνα, προφανώς προς τιμή του αυτοκράτορα Αναστάσιου Β΄, αλλά δεν κράτησε επί μακρόν το όνομα. Η πόλη στη συνέχεια ονομάστηκε Μάκρη παίρνοντας το όνομα του νησιού στην είσοδο του λιμένα. Τούτο το όνομα μαρτυρείται για πρώτη φορά το 879.
Ωστόσο, επιγραφή του 7ου αι. που ανακαλύφθηκε στο Γιβραλτάρ φέρει το εθνώνυμο "Μακριώτες" ίσως υποδεικνύει πρωιμότερη ύπαρξη του ονόματος Μάκρη.[1]
Τα ερείπιά της βρίσκονται στη σημερινή πόλη Φετίγιε.
Εκκλησιαστική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γάλλος ιστορικός και Θεολόγος Λε Κιέν ([2]) αναφέρει δύο επισκόπους της Τελμησσού, τον Ιλάριο (370) και τον Ζηνόδοτο, στη Σύνοδο της Χαλκηδόνας (451). Ο δεύτερος κατονομάζεται ως "Επίσκοπος της Μητροπόλεως της Τελμησσού και της Νήσου Μάκρης". Το Notitiae Episcopatuum αναφέρει την Τελμησσό ως επισκοπική έδρα έως τον 10ο αι. οπότε δεν αναφέρεται πλέον Μάκρη αλλά ως επισκοπή της Μάκρης και του Λυβυσίου ή Λεβισσίου περιοχής περίπου 5 χλμ ΝΔ της Μάκρης, η οποία στις αρχές του 20ού αι. είχε 3000 κατοίκους ελληνικής καταγωγής.
Η συγκεκριμένη επισκοπική έδρα, περιλαμβάνεται ως Τελμησσός, στον κατάλογο των επισκοπικών εδρών της καθολικής εκκλησίας[3]. Όσον αφορά την ανατολική ορθόδοξο εκκλησία η Τελμησσός είναι επίσης επισκοπική έδρα του οικουμενικού πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως[4].
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αρίστανδρος, μάντης του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Σημειώσεις παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Jaime B. Curbera (1996) "Two Greek Christian Inscriptions from Spain". Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 110 (1996) 290–292.
- ↑ Oriens christianus, I, 971
- ↑ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, ISBN 978-88-209-9070-1), p. 985
- ↑ «L'archimandrite Job (Getcha) a été canoniquement élu ce matin par le Saint-Synode du Patriarcat de Constantinople» [Archimandrite Job (Getcha) has been canonically elected this morning by the Holy Synod of the Patriarchate of Constantinople]. www.orthodoxie.com - L'information orthodoxe sur Internet (στα Γαλλικά). 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2013.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Telmessus». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913. http://www.newadvent.org/cathen/14478c.htm.
- Archaeological World
- Clive Foss, "The Lycian Coast in the Byzantine Age", Dumbarton Oaks Papers 48:1-52 (1994). at JSTOR
