Τασίλακ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τασίλακ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τασίλακ
65°36′54″N 37°38′28″W
ΧώραΓροιλανδία
Διοικητική υπαγωγήΣερμερσόοκ
Ίδρυση1894
Υψόμετρο1 μέτρο
Πληθυσμός1.985 (1  Ιανουαρίου 2020)[1]
Ταχ. κωδ.3913
Ζώνη ώραςUTC−03:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Τασίλακ (Tasiilaq), παλαιότερα γνωστό ως Αμάσαλικ (Ammassalik) και Αν(γκ)μά(γκ)σαλικ (Angmagssalik), είναι χωριό του δήμου Σερμερσόοκ στη νοτιοανατολική Γροιλανδία. Σήμερα Αμάσαλικ ονομάζεται το νησί επί του οποίου βρίσκεται ο οικισμός. Με 1.985 κατοίκους το 2020, είναι ο μεγαλύτερος σε πληθυσμό οικισμός στην ανατολική ακτή της Γροιλανδίας και ο έβδομος σε πληθυσμό όλης της γροιλανδικής επικράτειας. Ο ερευνητικός Σταθμός Σέρμιλικ, αφιερωμένος στην έρευνα του γειτονικού παγετώνα Μιτιβάκατ (Mittivakkat), βρίσκεται κοντά στο χωριό.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτοι άνθρωποι που έφθασαν στην ανατολική Γροιλανδία ανήκαν στον λεγόμενο Πολιτισμό του Σάκακ και ήλθαν από τον βορρά[2], περνώντας από τα εδάφη που σήμερα είναι γνωστά ως Γη Πήρυ και από το Φιορδ Ιντηπέντενς. Κατόπιν ήρθαν οι Παλαιοεσκιμώοι του Πολιτισμού του Ντόρσετ. Οι Βίκινγκς θα πρέπει σαφώς να ήταν εξοικειωμένοι με την περιοχή, ως γειτονική με την Ισλανδία. Μετανάστες της Θούλης πέρασαν από την περιοχή του Τασίλακ τον 15ο αιώνα[2], βρίσκοντας τη νοτιοανατολική ακτή ακατοίκητη.

Εξαιτίας μεταναστεύσεων με την αντίθετη φορά, προς τη λιγότερο αραιοκατοικημένη δυτική ακτή της Γροιλανδίας, η νοτιοανατολική ακτή παρέμεινε έρημη για άλλα διακόσια χρόνια. Η περιοχή κατοικήθηκε μόνιμα μόλις στα τέλη του 18ου αιώνα[3], με το Τασίλακ να επιβιώνει ως ο μοναδικός μόνιμος οικισμός της ακτής αυτής τον 19ο αιώνα. Ο πληθυσμός αυξήθηκε μετά το 1880, διασπειρόμενος σε άλλα χωριά στην περιοχή.

Επισήμως το χωριό ιδρύθηκε το 1894 ως εμπορικός σταθμός της Δανίας.[4][5] Μέχρι το 1997 η πόλη ήταν γνωστή ως Αμάσαλικ.

Η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών απαγορεύθηκε από την Αρχή Αυτοδιοικήσως της Γροιλανδίας στο Τασίλακ στις 7 Σεπτεμβρίου 2021] και επί δύο εβδομάδες μετά από ένα κύμα βίας και αυτοκτονιών στο χωριό. Μετά από την απαγόρευση αυτή οι αναφορές ενδοοικογενειακής βίας μειώθηκαν αισθητά. Κοινωνικοί λειτουργοί δήλωσαν ότι «είναι μια βραχυπρόσθεσμη λύση, αλλά απαραίτητη για την ανάσχεση τέτοιων περιστατικών».[6][7]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τασίλακ βρίσκεται περί τα 106 χιλιόμετρα νοτίως του Αρκτικού Κύκλου, σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 65° 36′ 49″ Βόρειο και μήκος 37° 37′ 52″ Ανατολικό. Είναι κτισμένο στη νοτιοανατολική ακτή του νησιού Αμάσαλικ, στον μυχό ενός φυσικού λιμένα στο ομώνυμο Φιορδ Τασίλακ[8]. Το φυσικό αυτό λιμάνι είχε ονομασθεί «Λιμένας Βασιλέως Όσκαρ» (Kong Oscars Havn)[5] από τον Σουηδό εξερευνητή Άλφρεντ Γκάμπριελ Νάτχορστ το 1883. Το φιορδ είναι ένα παρακλάδι του Φιορδ του Αμάσαλικ, που τελειώνει στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στα ανατολικά του χωριού. Το στόμιο του πολύ μεγάλου φιορδ Σερμίλικ (του μεγαλύτερου σε όλη τη νοτιοανατολική ακτή της Γροιλανδίας) βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα δυτικά του Τασίλακ.

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό αποτελεί έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους οικισμούς σε όλη τη Γροιλανδία. Μετανάστες συνεχίζουν την αυξητική τάση του πληθυσμού. Μαζί με την πρωτεύουσα της Γροιλανδίας Νουούκ, το Τασίλακ είναι ο μοναδικός οικισμός στον Δήμο Σερμερσόοκ που εμφανίζει σταθερό μοτίβο αναπτύξεως τις δύο δεκαετίες μετά το 2000: Ο πληθυσμός του Τασίλακ έχει αυξηθεί περισσότερο από 37% σε σχέση με το 1990 και πάνω από 18% σε σχέση με τα επίπεδα του 2000.

Γλώσσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τασίλακ είναι ο κυριότερος οικισμός στον οποίο ομιλείται η ανατολική γροιλανδική γλώσσα (Tunumiisut).

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν υπάρχουν δρόμοι που να συνδέουν το Τασίλακ με μέρη που να απέχουν περισσότερα από λίγα χιλιόμετρα από το χωριό: ο μακρύτερος συνδέει με την υδροηλεκτρική εγκατάσταση τρία χιλιόμετρα μακρύτερα. Η συγκοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο γίνεται μόνο με ελικόπτερο ή με πλοίο. Πιο συγκεκριμένα:

Ο κρατικός εθνικός αερομεταφορέας Air Greenland διατηρεί δρομολόγια με ελικόπτερα από/προς το Ελικοδρόμιο του Τασίλακ προς/από το Αεροδρόμιο του Κουλουσούκ (απόσταση 24 χιλιόμετρα, από όπου υπάρχει σύνδεση με αεροπλάνα με το Νουούκ και την Ισλανδία.[9] Υπάρχουν επίσης πτήσεις ελικοπτέρου μεταξύ του Τασίλακ και αρκετών χωριών της ευρύτερης περιοχής.[9]

Το καλοκαίρι φορτηγά πλοία συνδέουν το χωριό με το Κουλουσούκ[10], παρέχοντας εξυπηρέτηση και προς επιβάτες, ενώ είναι ο μοναδικος τρόπος μεταφοράς βαρέων φορτίων στο Τασίλακ.[5]

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τουρισμός στο Τασίλακ περιορίζεται στη θερινή περίοδο και οι σχετικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν: επισκέψεις σε σπήλαια πάγου, αναρρίχηση σε πάγο, περίπατοι στον παγετώνα, βαρκάδες, παρατήρηση φαλαινών και καγιάκ.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα του Τασίλακ είναι πολικό τούνδρας (ET κατά Köppen), με μεγάλους και ψυχρούς χειμώνες με πολλά χιόνια και με σύντομα δροσερά και ξηρότερα καλοκαίρια. Από καιρού σε καιρό το χωριό πλήττεται από πιτεράκ, με χειρότερο εκείνο της 6ης Φεβρουαρίου 1970, που προκάλεσε πολύ μεγάλες ζημιές, καταστρέφοντας σχεδόν τον οικισμό.[11]

Η μέση ετήσια θερμοκρασία στο χωριό είναι −0,3 °C, η μέση μέγιστη +2,8°C και η μέση ελάχιστη −3,3 °C. Το ρεκόρ της μέγιστης θερμοκρασίας που καταγράφηκε ποτέ είναι +25,3 °C, ενώ το ρεκόρ της ελάχιστης είναι −32,0 °C (η παρουσία της θάλασσας μετριάζει κατά πολύ τις ακραίες θερμοκρασίες σε σχέση με το εσωτερικό της Γροιλανδίας).[12][13][14]

«Αδελφές» πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τασίλακ είναι «αδελφοποιημένο» με την πόλη Κόπαβογκουρ της Ισλανδίας[15]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Statbank Greenland. bank.stat.gl/pxweb/en/Greenland/Greenland__BE__BE01__BE0120/BEXST4.PX/?rxid=6ca430db-8cff-4915-aad6-82f4013ce159. Ανακτήθηκε στις 12  Φεβρουαρίου 2020.
  2. ↑ 2,0 2,1 eastgreenland.com Αρχειοθετήθηκε 22 April 2009 στο Wayback Machine. History of East Greenland
  3. ↑ Braunholtz, H.J. (1916). «56». Man 16: 90-94. doi:10.2307/2787668. 
  4. ↑ «Studying a Disappearing Race in the Far North; Danish Ethnologist Returns from East Greenland After Spending Eighteen Months Among the Natives». The New York Times: SM10 (Magazine Section). 17 March 1907. https://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9F06E3DB163EE233A25754C1A9659C946697D6CF. Ανακτήθηκε στις 8 February 2009. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 O'Carroll, Etain (2005). Greenland and the Arctic. Lonely Planet. σελίδες 206–207. ISBN 1-74059-095-3. 
  6. ↑ «Alcohol is banned in an east Greenland town after a surge of violence». Arctic Today. September 7, 2021. https://www.arctictoday.com/alcohol-is-banned-in-an-east-greenland-town-after-a-surge-of-violence/. Ανακτήθηκε στις September 8, 2021. 
  7. ↑ «Tage Mikiki frygter, når alkoholsalg åbner i Tasiilaq: Vil vi miste vores kære?». KNR. September 7, 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-09-01. https://web.archive.org/web/20220901104305/https://knr.gl/da/nyheder/tage-mikiki-frygter-n%C3%A5r-alkoholsalg-%C3%A5bner-i-tasiilaq-vil-vi-miste-vores-k%C3%A6re. Ανακτήθηκε στις September 8, 2021. 
  8. ↑ Tasiilaq, Saga Map, Tage Schjøtt, 1992
  9. ↑ 9,0 9,1 Air Greenland booking Αρχειοθετήθηκε 22 April 2010 στο Wayback Machine.
  10. ↑ Royal Arctic Line, schedule Αρχειοθετήθηκε 3 July 2011 στο Wayback Machine.
  11. ↑ Μετεωρολογική Υπηρεσία της Δανίας: «The Observed Climate of Greenland», 1958-1999, σσ. 96-98
  12. ↑ «Klimanormaler Grønland». DMI (στα δανέζικα). Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  13. ↑ «DMI Climate normals» (PDF). DMI. 
  14. ↑ «Greenland climate normals 1981-2010». Météo Climat. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2018. 
  15. ↑ Kópavogsbær. «Vinabæir». Kópavogsbær (στα Ισλανδικά). Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2021. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τασίλακ&oldid=10331456"