Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πολικό κλίμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιοχές πολικού κλίματος σύμφωνα με την ταξινόμηση ΕΠΕΝ: Τούνδρα (έντονο τιρκουάζ) και παγοκάλυμμα (ελαφρύ τιρκουάζ).
Η ηλιακή ακτινοβολία έχει χαμηλότερη ένταση στις πολικές περιοχές, επειδή η γωνία με την οποία προσπίπτει στη Γη δεν είναι τόσο άμεση όσο στον ισημερινό. Ένα άλλο αποτέλεσμα είναι ότι το φως του ήλιου πρέπει να περάσει από μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας για να φθάσει στη γήινη επιφάνεια.[1]

Οι περιοχές πολικού κλίματος χαρακτηρίζονται από έλλειψη θερμών καλοκαιριών. Κάθε μήνα στο πολικό κλίμα έχει μέση θερμοκρασία μικρότερη από 9,9°C. Οι περιοχές με πολικό κλίμα καλύπτουν περισσότερο από το 22% της Γης. Αυτές οι περιοχές είναι μακριά από τον ισημερινό, και όταν συμβαίνει αυτό, ο ήλιος λάμπει για πολλές ώρες το καλοκαίρι και για πολύ λιγότερες ώρες το χειμώνα. Το πολικό κλίμα οδηγεί σε άδενδρη τούνδρα, παγετώνες ή σε μόνιμο ή ημιμόνιμο στρώμα πάγου. Έχει δροσερά καλοκαίρια και πολύ κρύους χειμώνες.

  1. Yung, Chung-hoi. «Why is the equator very hot and the poles very cold?». Hong Kong Observatory. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2010.