Σύνταγμα της Αλγερίας
Ένα Σύνταγμα της Αλγερίας εγκρίθηκε για πρώτη φορά με δημοψήφισμα το 1963, μετά τον Αλγερινό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1954–62). Αρχικά, επρόκειτο να συνταχθεί από συνταγματική συνέλευση με επικεφαλής τον Φερχάτ Αμπάς, αλλά αυτό το σώμα παραμερίστηκε από τον πρώτο Πρόεδρο της Αλγερίας, Αχμέντ Μπεν Μπελά. Στη μορφή του 1963, το σύνταγμα κήρυττε την Αλγερία μονοκομματικό κράτος το οποίο κυβερνούσε το πρώην κίνημα αντίστασης, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (FLN). Το σύνταγμα αυτό αναστάλθηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1965.[1] Μετά από χρόνια διακυβέρνησης με εκτελεστικά διατάγματα ως αρχηγός του Επαναστατικού Συμβουλίου, ο Χουαρί Μπουμεντιέν εξέδωσε ένα δεύτερο σύνταγμα το 1976, τονίζοντας τη σημασία του σοσιαλισμού και - επισήμως - επαναφέροντας τους πολιτικούς θεσμούς στη θέση τους έναντι του στρατιωτικού κατεστημένου. (Ο Μπουμεντιέν εκλέχθηκε τότε ως ο δεύτερος πρόεδρος της χώρας, αφού άφησε τη θέση κενή για έντεκα χρόνια.)[2]
Το 1986, ο διάδοχος του Μπουμεντιέν Τσαντλί Μπεντζεντίντ τροποποίησε το σύνταγμα για να επιτρέψει μεταρρυθμίσεις στην ελεύθερη αγορά και, μετά τις ταραχές του Οκτωβρίου του 1988, ενέκρινε ένα νέο σύνταγμα το 1988. Αυτό εγκρίθηκε μέσω δημοψηφίσματος με 73% στις 23 Φεβρουαρίου 1989. Εισήγαγε πολυκομματικό σύστημα, αφαιρώντας από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο τον ρόλο του ως ηγετικό κόμμα και δεν έκανε καμία αναφορά στον σοσιαλισμό. Αντ' αυτού υποσχέθηκε «ελευθερία της έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι». Το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1992 εισήγαγε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία ανέστειλε τμήματα του νέου συντάγματος, καθώς άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος της Αλγερίας.[3]
Το 1996, το σύνταγμα τροποποιήθηκε περαιτέρω, επιτρέποντας τη δημιουργία πολιτικών κομμάτων που δεν «στηρίζονται σε θρησκευτική, γλωσσική, φυλετική, εταιρική ή περιφερειακή βάση» ή παραβιάζουν «τις θεμελιώδεις ελευθερίες, τις θεμελιώδεις αξίες και τα στοιχεία της εθνικής ταυτότητας, την εθνική ενότητα, την ασφάλεια και την ακεραιότητα της εθνικής επικράτειας, την ανεξαρτησία της χώρας και τη λαϊκή κυριαρχία, καθώς και τη δημοκρατική φύση του κράτους.»[3]
Μια περαιτέρω προτεινόμενη αναθεώρηση, που θεωρείται ότι αποσκοπεί στην άρση του ορίου των προεδρικών θητειών (άρθρο 74) για να επιτρέψει στον Πρόεδρο να θέτει υποψηφιότητα επ' αόριστον, συζητήθηκε κατά τη διάρκεια του 2006 από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αμπντελαζίζ Μπελχαντέμ. Αυτό θεωρείται ευρέως πως υποκινήθηκε από τον Πρόεδρο Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα, ο οποίος είχε εκλεγεί στη δεύτερη και, συνταγματικά, τελευταία θητεία του το 2004. Άλλες αλλαγές που συζητήθηκαν αφορούσαν τη μετάβαση προς ένα προεδρικό σύστημα, που καθιερώνει μεταξύ άλλων τη θέση του Αντιπροέδρου.[3]
Το Σύνταγμα του 1996 τροποποιήθηκε το 2008[4] και αντικαταστάθηκε από το Σύνταγμα του 2016.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Naylor, Phillip C. (2006). Historical Dictionary of Algeria. Lanham: Scarecrow Press. σελ. 179. ISBN 978-0-8108-6480-1.
- ↑ García, Helena Alviar· Frankenberg, Günter (2019). Authoritarian Constitutionalism. Cheltenham: Edward Elgar Publishing. σελ. 304. ISBN 978-1-78811-785-2.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Constitutional history of Algeria». ConstitutionNet (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020.
- ↑ «algerianembassy.org.uk - Constitution». www.algerianembassy.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020.
- ↑ «Algeria 1989 (reinst. 1996, rev. 2016)». www.constituteproject.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020.