Σφιεντοσουάβα της Πολωνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σφιεντοσουάβα της Πολωνίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Świętosława Polská (Πολωνικά)
Γέννηση1048[1]
Θάνατος1  Σεπτεμβρίου 1126 ή 1126[2]
Πράγα
Τόπος ταφήςBasilica of St Peter and St Paul
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒρατίσλαος Β΄ της Βοημίας (από 1063)[3]
ΤέκναΜποζιβόι Β΄ της Βοημίας
Βλαδίσλαος Α΄ της Βοημίας
Σομπιέσλαφ Α΄ της Βοημίας
Ιουδήθ του Γκρόιτς
Boleslav
ΓονείςΚαζιμίρ Α΄ ο Αποκαταστάτης[4] και Μαρία Ντομπρονιέγκα του Κιέβου[4]
ΑδέλφιαΜιέσκο Καζιμιερζόβιτς
Βλάντισλαφ Α΄ Χέρμαν
Μπολέσλαφ Β΄ ο Γενναιόδωρος
ΟικογένειαΟίκος των Πιάστ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Σφιεντοσουάβα της Πολωνίας ή Σφιεντοσουάβα Σφατάβα (πολωνικά: Świętosława Swatawa, τσεχικά: Svatava Polská) (περ. 1046-1048 - 1 Σεπτεμβρίου 1126) ήταν η τρίτη σύζυγος του Δούκα (αργότερα Βασιλιά) Βρατίσλαου Β΄ της Βοημίας και η πρώτη Βασίλισσα της Βοημίας από το 1085.

Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σφιεντοσουάβα ήταν η κόρη του Δούκα Καζίμιρ Α΄ του Αποκαταστάτη και της συζύγου του, Μαρία Ντομπρονιέγκα του Κιέβου.[5] Είχε σχέση με των Οίκο των Πρεμυσλιδών, την οικογένεια του μέλλοντα σύζυγό της, μέσω της προγιαγιάς της, Ντουμπράβκα της Βοημίας. Τα αδέρφια της, ο Μπολέσλαφ Β΄ ο Γενναιόδωρος και ο Βλάντισλαφ Α΄ Χέρμαν ήταν ηγέτες της Πολωνίας.

Γάμος με τον Βρατίσλαο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βρατίσλαος παντρεύτηκε τη Σφιεντοσουάβα το 1062, ένα χρόνο μετά το θάνατο της προηγούμενης δούκισσας, τη δεύτερη σύζυγο του Βρατίσλαου, Αδελαΐδα της Ουγγαρίας.[6] Η πρώτη του σύζυγος, Μαρία, είχε πεθάνει μετά τη γέννηση του νεκρού παιδιού τους. Σύμφωνα με Γερμανούς ιστορικούς, η Σφιεντοσουάβα ήταν 15 ετών κατά τη στιγμή του γάμου τους, ενώ σύμφωνα με τον Όσβαλντ Μπάλτσερ, ήταν ηλικίας 19 έως 22 ετών.

Με αυτόν τον γάμο, η ουδετερότητα της Βοημίας εξασφαλίστηκε στην πολωνική-γερμανική σύγκρουση. Επιπλέον, ο Βρατίσλαος επέδειξε φιλικές σχέσεις με τον Μπολέσλαφ Β΄ τον Γενναιόδωρο, αλλά αργότερα αμφισβήτησαν τα τσεχικά-πολωνικά σύνορα.

Η πρώτη βασίλισσα της Βοημίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νέα δούκισσα γέννησε τέσσερα παιδιά. Ο Βρατίσλαος είχε ήδη άλλα τέσσερα παιδιά. Ο νεότερος γιος, ο Σομπιέσλαφ, πιθανότατα γεννήθηκε το 1075.[5] Οι γιοι της Βλαδίσλαος και Σομπιέσλαφ έγιναν δούκες στα ήσυχα χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα τους, ενώ η κόρη της, Τζούντιθ, παντρεύτηκε τον Βίπρεχτ, τον σύμμαχο και φίλο του.

Υπάρχουν λίγες πληροφορίες για αυτή τη δούκισσα, αν και στέφθηκε μαζί με τον σύζυγό της ως Βασιλιάς και Βασίλισσα το 1085 από τον αρχιεπίσκοπο Έγκιλμπερτ. Βασίλευσαν για τα επόμενα επτά χρόνια.

Χήρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1092, η Σφιεντοσουάβα έμεινε χήρα και είδε έναν αγώνα για το θρόνο της Βοημίας μεταξύ των Πρεμυσλιδών. Το 1111, βοήθησε στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Βλαδίσλαου Α΄ και του Μπολέσλαφ Γ΄ του Στραβόστομου. Μετά το θάνατο του Βρατίσλαου, προσπάθησε να μαλακώσει τις συγκρούσεις μεταξύ των νεότερων γιων τους, Βλαδίσλαου και Σομπιέσλαφ.

Το 1125, ο ετοιμοθάνατος Βλάδισλαος Α΄ επιβεβαίωσε τον συγγενή του Όθωνα Β΄ τον Μέλα ως διάδοχό του, που ήταν επίσης η επιθυμία της συζύγου του Βλαδίσλαου, Ριτσέζα του Μπεργκ. Μόνο η παρέμβαση της μητέρας του άλλαξε την άποψή του και ο Βλαδίσλαος συμφιλιώθηκε με τον αδελφό του, Σομπιέσλαφ.[6]

Η Σφιεντοσουάβα, που ήταν χήρα για τριάντα χρόνια, έζησε για να δει τη νίκη του γιου της Σομπιέσλαφ στη Μάχη του Χλούμετς και πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1126.

Παιδιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βρατίσλαφ Βανίτσεκ: Vratislav II. (Ι.) První český král . Πράγα: Vyšehrad, 2004.
  • Καρέσοβα, Ζ, Πράζακ Γ.: Královny a kněžny české . Πράγα: X-Egem, 1996.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 mairi.me/-/1005392.
  2. p11459.htm#i114588.
  3. p11459.htm#i114588. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. 5,0 5,1 Knoll & Schaer 2003, σελ. 82.
  6. 6,0 6,1 KAREŠOVÁ, Z.; PRAŽÁK, J. Královny a kněžny české. Πράγα: X-Egem, 1996.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Gesta principum Polonorum:The Deeds of the Princes of the Poles. Central European University Press. 2003.