Συμμαχία του Χονγκ Κονγκ για την υποστήριξη των Πατριωτικών Δημοκρατικών κινημάτων της Κίνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Συμμαχία του Χονγκ Κονγκ για την υποστήριξη των Πατριωτικών Δημοκρατικών κινημάτων της Κίνας
香港市民支援愛國民主運動聯合會
Ίδρυση21 Μαΐου 1989
ΙδρυτήςSzeto Wah
Διάλυση25 Σεπτεμβρίου 2021
ΤύποςΜη κερδοσκοπικός οργανισμός
Σημαντικά πρόσωπαΣζέτο Γουά (ιδρυτής)
Λι Τσέουκ-γιαν (σημερινός πρόεδρος)
Άλμπερτ Χο
Ιστότοποςwww.alliance.org.hk

Συμμαχία του Χονγκ Κονγκ για την υποστήριξη των πατριωτικών δημοκρατικών κινημάτων της Κίνας (Κινέζικα:香港市民支援愛國民主運動聯合會, Αγγλικά: Hong Kong Alliance in Support of Patriotic Democratic Movements of China) ήταν μια φιλοδημοκρατική οργάνωση που ιδρύθηκε στις 21 Μαΐου 1989 στην τότε βρετανική αποικία του Χονγκ Κονγκ στόχο την υποστήριξη των μαθητικών διαδηλώσεων στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου, οι οποίες εκείνη την περίοδο βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη. Μετά τη σφαγή της 4ης Ιουνίου, κύριοι στόχοι της οργάνωσης έγιναν η ανασυγκρότηση του δημοκρατικού κινήματος στην Κίνα και η απονομή των ευθυνών για την σφαγή. Η οργάνωση διοργάνωνε διάφορες εκδηλώσεις, διαμαρτυρίες και πορείες μνήμης με πιο γνωστή να αποτελεί την ετήσια αγρυπνία της 4ης Ιουνίου στο πάρκο Βικτώρια του Χονγκ Κογνκ. Λόγω της στάσης της οργάνωσης, η κεντρική κυβέρνηση του Πεκίνου θεωρούσε την οργάνωση ως επαναστατική.[1]

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2021 έπειτα από ειδική ψηφοφορία μεταξύ των μελών της, η Συμμαχία την διάλυσή της.[2]

Οι πέντε στόχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Συμμαχία έχει πέντε επίσημους στόχους: [3]

  1. 釋放民運人士 (Απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων)
  2. 平反八九民運 (Αποκατάσταση του κινήματος υπέρ της δημοκρατίας του 1989)
  3. 追究屠城責任 (Απαίτηση λογοδοσίας για τη σφαγή της 4ης Ιουνίου )
  4. 結束一黨專政 (Τερματισμός της μονοκομματικής δικτατορίας)
  5. 建設民主中國 (Οικοδόμηση μιας δημοκρατικής Κίνας)

Ιστορία της συμμαχίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

close-up view from below of a large white holding a torch; in upper background is large dome with clocks, a sign by the Hong Kong Federation of Students forms the lower part of the background
Ένα άγαλμα της θεάς της δημοκρατίας που χτίστηκε από την οργάνωση σε πλατεία στο Χονγκ Κονγκ, το 2009.
Χονγκ Κονγκ, κατά την διάρκεια αγρυπνίας για την 20στη επέτειο από τις διαδηλώσεις της πλατείας Τιανανμέν.

Το 1989, ο ξαφνικός θάνατος του πρώην Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας Χου Γιαομπάνγκ, που θεωρούνταν ευρέως ως μία από τις πιο φιλελεύθερες προσωπικότητες μέσα στο ΚΚΚ, πυροδότησε μια σειρά διαμαρτυριών στην πλατεία Τιενανμέν . Μία αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Χονγκ Κονγκ επισκέφθηκε τους διαδηλωτές στο Πεκίνο και μετά την επιστροφή της στο Χονγκ Κονγκ, η Ομοσπονδία προσπάθησε να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία της πόλης σχετικά με τις διαδηλώσεις, και να τις υποστηρίξει με κάθε τρόπο. Στις 20 Μαΐου 1989 μετά την επιβολή του στρατιωτικού νόμου από τον πρωθυπουργό Λι Πενγκ, οι φοιτητές σε συνεργασία με άλλους ακτιβιστές και δημοκρατικές οργανώσεις αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν διαδήλωση στο πάρκο Βικτώρια του Χονγκ Κονγκ και στην πορεία προς την τοπική έδρα του Xinhua (του επίσημου ειδησεογραφικού πρακτορείου της κυβέρνησης του Πεκίνου). Το συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε την επομένη, 21 Μαΐου 1989, και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στο δρόμο για να υποστηρίξουν τις διαμαρτυρίες του Τιενανμέν. Η συμμαχία του Χονγκ Κονγκ για την υποστήριξη των πατριωτικών δημοκρατικών κινημάτων της Κίνας ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της πορείας.

Δράση την δεκαετία του 90'[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 4η Ιουνίου του 1989, η κυβέρνηση του Πεκίνου κατέστειλε τις διαδηλώσεις των φοιτητών της πλατείας Τιανανμέν, με έναν αιματηρό τρόπο. Μετά τη σφαγή, εκπρόσωποι από περισσότερες από 200 πολιτικές ομάδες εξέλεξαν μια 20μελής μόνιμη Επιτροπή με επικεφαλής τον Σζέτο Γουά και τον Μάρτιν Λι για να οργανώσουν τις επόμενες ενέργειές τους. Η Συμμαχία βοήθησε την Επιχείρηση Yellowbird (διακρατική επιχείρηση την δεκαετία του 90' με στόχο την φυγάδευση στο εξωτερικό πολλών Κινέζων φοιτητών και αντιφρονούντων) παρέχοντας καταφύγια και οικονομική βοήθεια. Η Συμμαχία δημιούργησε επίσης μια βάση δεδομένων σχετικά με το δημοκρατικό κίνημα στην ηπειρωτική Κίνα και δημοσίευσε έργα σχετικά με αυτό. Διατήρησε επίσης στενή σχέση με τις οικογένειες των φοιτητών που σκοτώθηκαν στις διαδηλώσεις της πλατείας Τιενανμέν, και συγκεκριμένα με την Ντινγκ Ζιλίν, η οποία κιόλας δημιούργησε το κίνημα Μητέρες της πλατείας Τιανανμέν. Η κρατική κινεζική εφημερίδα Λαϊκή Ημερησία κατηγόρησε τη Συμμαχία ότι είχε πρόθεση να ανατρέψει την κινεζική κυβέρνηση. [4] Ο Σζέτο και ο Λι, οι οποίοι ήταν μέλη της Επιτροπής Σύνταξης του Βασικού Νόμου του Χονγκ Κονγκ, αποχώρησαν από το Πεκίνο αφού παραιτήθηκαν από την επιτροπή μετά τα γεγονότα της 4ης Ιουνίου.

Η ετήσια αγρυπνία στο πάρκο Βικτόρια του Χονγκ Κονγκ, είναι η πιο εμβληματική εκδήλωση μεταξύ των πολλών άλλων που διοργανώνει η Συμμαχία, αφού είναι η πιο μαζική συγκέντρωση μνήμης για τις διαδηλώσεις του 1989. Το κλίμα ήταν τεταμένο στην συγκέντρωση του 1996, δηλαδή κατά την έβδομη επέτειο της καταστολής των διαδηλώσεων της πλατείας Τιενανμέν,[5][6] καθώς οι κάτοικοι δεν ήταν σίγουροι εάν η ετήσια αγρυπνία θα συνεχιζόταν μετά την επικείμενη παράδοση του Χονγκ Κονγκ το 1997 από την Βρετανία στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.[7] Η όγδοη επέτειος, το 1997, ήταν λίγο πριν από την παράδοση. Υπήρχε διάχυτη η φήμη ότι μπορεί να είναι και τελευταία πορεία μνήμης για την σφαγή τη.[8] Πράγματι, το 1997, ο πρώτος κυβερνήτης του Χονγκ Κονγκ υπό την Κινεζική επικυριαρχία, Τενγκ Τσι-Χουά προσπάθησε να πείσει τον Σζέτο να μην οργανώσει την επαγρύπνηση. Ο Σζέτο δεν κάμφθηκε από τις πιέσεις και μετά από τρεις τέτοιες προσπάθειες, εκείνος αρνήθηκε να ξαναμιλήσει στον κυβερνήτη.[9]

Δράση και γεγονότα τον 21ο αιώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθώς οι διαδηλώσεις του 1989 και η επακόλουθη σφαγή αποτελούσαν ταμπού στην ηπειρωτική Κίνα, η Συμμαχία ήταν μία πολύτιμη πηγή ενημέρωσης για τα γεγονότα τόσο για τους κατοίκους του Χονγκ Κονγκ, όσο και της ηπειρωτικής Κίνας. Το 2009, κατά την 20ή επέτειο των διαδηλώσεων της πλατείας Τιενανμέν, παρατηρήθηκε μία εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού των συμμετεχόντων στην αγρυπνία,[10] που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ντεμπούτο της νέας γενιάς στα πολιτικά θέματα του Χονγκ Κονγκ. Ένα χρόνο πριν, η Συμμαχία διοργάνωσε εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες προς υποστήριξη του κινήματος της Χάρτας 08 που ξεκίνησε από ακτιβιστές της ηπειρωτικής Κίνας, όπως ο Λίου Σιαμπό. Το 2011, μετά το θάνατο του Σζέτο Γουά, του ιδρυτικού προέδρου της Συμμαχίας την προεδρία κατέλαβε ο Λι Τσέουκ-γιαν. Το 2014, η Συμμαχία άνοιξε το Μουσείο της 4ης Ιουνίου, το πρώτο μουσείο μνήμης για τις διαμαρτυρίες του Τιενανμέν. Το 2014, ο Άλμπερτ Χο πήρε την σκυτάλη από τον Lee ως πρόεδρο της Συμμαχίας μέχρι το 2019, όταν πρόεδρος ανέλαβε και πάλι ο Λι. [11] [12]

Αμφισβήτηση και κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αριθμός των συμμετεχόντων στις πορείες που διοργάνωνε η Συμμαχία διατηρήθηκε σε υψηλό επίπεδο για αρκετά χρόνια. Αργότερα ωστόσο, η εμφάνιση του τοπικιστικού κινήματος του Χονγκ Κονγκ, που προωθεί την ιδέα του Χονγκ Κονγκ ως πόλη-κράτος με ξεχωριστή εθνική ταυτότητα από αυτή των Κινέζων, αμφισβήτησε το νόημα του εορτασμού των διαδηλώσεων της πλατείας Τιενανμέν. Συγκεκριμένα ορισμένοι νέοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους μη Κινέζους και διαφωνούσαν με έναν από τους στόχους της Συμμαχίας, την «οικοδόμηση μιας δημοκρατικής Κίνας». Μια τέτοια άποψη είχε ο τοπικιστής λόγιος Τσίν Γουάν ο οποίος πίστευε ότι το κινεζικό εθνικιστικό συναίσθημα και ο πατριωτισμός που πρότεινε η Συμμαχία ήταν εμπόδιο στους ανθρώπους του Χονγκ Κονγκ να δημιουργήσουν μια ξεχωριστή ταυτότητα. [13] [14] Κάποιες άλλες κριτικές περιλαμβάνουν την στενή σχέση της Συμμαχίας με το (κατά κάποιους συστημικό) Δημοκρατικό Κόμμα και την αναποτελεσματικότητα της Συμμαχίας για την επίτευξη οποιουδήποτε από τους στόχους που είχε θέσει. Από το 2013, και καθώς αναδύθηκαν νέα κινήματα όπως αυτά των διαδηλώσεων του 2014 και του 2019, ο αριθμός των συμμετεχόντων στην πορεία μνήμης για τις διαδηλώσεις της πλατείας Τιανανμέν μειώθηκε σταδιακά. Από το 2015 στο 2016, ο αριθμός των ατόμων που υπολογίζεται ότι συμμετείχαν στην ετήσια αγρυπνία μειώθηκε από 180.000 σε 135.000. [15]

Κατάλογος προέδρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Σζέτο Γουά, 1989–2011
  2. Λι Τσέουκ-γιαν, 2011-2014, 2019 – σήμερα
  3. Άλμπερτ Χο, 2014-2019

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 

  1. «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020. 
  2. Grundy, Tom (25 Σεπτεμβρίου 2021). «Hong Kong Tiananmen Massacre vigil group disbands following pressure from authorities». Hong Kong Free Press HKFP (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  3. 關於支聯會 ("About the Alliance") Αρχειοθετήθηκε 2011-06-10 στο Wayback Machine. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2021. (στα Κινεζικά)
  4. Weiss, Meredith Leigh· Aspinall, Edward (2012). Student Activism in Asia: Between Protest and Powerlessness. U of Minnesota Press. σελ. 89. 
  5. Mickleburgh, Rod (5 June 1996). "Hong Kong Remembers Massacre". The Globe and Mail (Pg. A.1).
  6. Gargan, Edward A. (5 June 1996). "Hong Kong Holds Vigil – the Last? – For Tiananmen Victims". The New York Times. https://www.nytimes.com/1996/06/05/world/hong-kong-holds-vigil-the-last-for-tiananmen-victims.html
  7. Mickleburgh, Rod (5 June 1996). "Hong Kong Remembers Massacre". The Globe and Mail (Pg. A.1)
  8. The Associated Press (5 June 1997). "Memorial May Be Last in Hong Kong//Tiananmen Square Future in Doubt". Tulsa World. http://www.tulsaworld.com/archives/memorial-may-be-last-in-hong-kong-tiananmen-square-future/article_ae2e8d68-9da6-5130-831c-8b28ad931317.html
  9. «董建華 三勸停辦支聯會». 2011-01-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 August 2016. https://web.archive.org/web/20160805113940/http://hk.apple.nextmedia.com/news/art/20110103/14829547. Ανακτήθηκε στις 3 June 2017. 
  10. «1989-2019: Perspectives on June 4th from Hong Kong». n.d. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 
  11. «全年工作及財務報告». Hong Kong Alliance in Support of Patriotic Democratic Movements of China (Report for the year 2018-2019). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2020. 
  12. «全年工作及財務報告». Hong Kong Alliance in Support of Patriotic Democratic Movements of China. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2020. 
  13. Ip, Kelly; Phneah, Jeraldine; NectarGan (5 June 2013) "Undampened". The Standard.
  14. Tiananmen massacre remembered at massive Hong Kong vigil , chinaworker.info, 6 June 2014
  15. «大會宣布13.5萬人出席維園六四晚會». 2015-06-04. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 September 2017. https://web.archive.org/web/20170905191129/https://topick.hket.com/article/611350/%E5%A4%A7%E6%9C%83%E5%AE%A3%E5%B8%8313.5%E8%90%AC%E4%BA%BA%E5%87%BA%E5%B8%AD%E7%B6%AD%E5%9C%92%E5%85%AD%E5%9B%9B%E6%99%9A%E6%9C%83. Ανακτήθηκε στις 3 June 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]