Σταύρος Ψυλλάκης

Σταύρος Ψυλλάκης
	Ο Σταύρος Ψυλλάκης το 2016
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	30 Ιανουαρίου 1954; Χανιά
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Εκπαίδευση	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Σχολή ΧΑΤΖΙΚΟΥ Ateliers Varan
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Σκηνοθέτης/Παραγωγός
Αξιοσημείωτο έργο	Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΜΕΤΑΞΑ ακούγοντας το χρόνο ΟΛΥΜΠΙΑ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΡΟΜΑ ΤΟ ΜΕΣΑ ΦΩΣ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΥΣ συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Πιο σημαντικές: • 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (Μάιος 2010) • ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας 2000) • 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ KOINOY (2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας 2009) • 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ KOINOY ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ (17ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2015) • 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΤΟΚΙΜ. ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ (3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκ. Ιεράπετρας 2016) • BEST FEATURE DOCUMENTARY 2016 στο ARFF (Around Films Intern. Film Festival)
	δεδομένα

Ο Σταύρος Ψυλλάκης (Χανιά, 30 Ιανουαρίου 1954) είναι Έλληνας σκηνοθέτης και παραγωγός ανθρωποκεντρικών ντοκιμαντέρ που συνήθως εστιάζουν σε οριακές καταστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης.^[1] Έχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με σπουδαιότερο το 1^ο Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου το 2010 για το ντοκιμαντέρ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ.^[2]^[3]

Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους στην Ελλάδα στο ανθρωποκεντρικό ντοκιμαντέρ^[4]^[5], με πλούσιο έργο πάνω από 40 ταινιών, στο οποίο ξεχωρίζουν οι ταινίες: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ, ΜΕΤΑΞΑ ακούγοντας το χρόνο, ΟΛΥΜΠΙΑ, ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΡΟΜΑ, ΤΟ ΜΕΣΑ ΦΩΣ καθώς και η τριλογία "ΩΔΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ" που περιλαμβάνει τις ταινίες ΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΥΣ συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη, ΟΦΕΙΛΗ, ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ η μνήμη του τόπου ^[6].^[7]

Είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (Ε.Α.Κ.) και της Ένωσης Ελληνικού Ντοκιμαντέρ (Ε.Ε.Ν)

Βιογραφία (Χρονολογικά)^[8]

Γεννήθηκε στα Χανιά, στο Παλιό Ενετικό Λιμάνι, ως πρωτότοκος γιός και έχει δύο αδερφές την Παναγιώτα και την Καλλιόπη. Από το 1954 έως και το 1972 ζούσε στα Χανιά και πήγε σχολείο ως μαθητής αρχικά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων και στην συνέχεια στο 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Χανίων, δουλεύοντας παράλληλα στην οικογενειακή ταβέρνα στο Παλιό Λιμάνι. Το 1972 μπήκε στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.). Αρχές του 1978 πήρε το πτυχίο του Μηχανικού (ειδικότητα Μηχανικός Παραγωγής), επάγγελμα το οποίο ουσιαστικά δεν εξάσκησε.

1979 - 1980

Διαμονή στο Παρίσι.

1983 - 1987

Κινηματογραφικές σπουδές στη Σχολή Ε. ΧΑΤΖΙΚΟΥ. Δίπλωμα Σκηνοθεσίας.
Φροντιστής και Βοηθός Παραγωγής στις ταινίες:
- ΚΑΠΕΤΑΝ-ΜΕΪNTANOΣ* του Δήμου Θέου
- ΘΕΟΦΙΛΟΣ* του Λάκη Παπαστάθη
- ΕΝΑΣ ΕΡΩΔΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ* του Σταύρου Τορνέ

1988 - 1990

Υπότροφος του Γαλλικού κράτους στο Παρίσι, Ateliers VARAN (ιδρυτής Jean Rouch)
Θεωρητική & πρακτική εκπαίδευση στη σκηνοθεσία Ανθρωπολογικού Ντοκιμαντέρ (video & film 16mm).
Παραμονή στο Παρίσι. Συνεργασία με τη σχολή VARAN.

1990 - 1997

Συνεργασία στην δημιουργία επαγγελματικού ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΠΤΙΚ/ΣΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ι.Τ.Ε. (Κρήτη)
Σκηνοθεσία ή/και Διευθ. Παραγωγής σε ντοκιμαντέρ του Τμήματος.

Το 1998 παντρεύτηκε με την Κλεοπάτρα Δ. και έχουν έναν γιό. Έκτοτε ζει στην Αθήνα και ασχολείται αδιάλειπτα με τη σκηνοθεσία & παραγωγή ταινιών ντοκιμαντέρ.

^[9]^[10]^[11]

Eπιλεκτική Φιλμογραφία & Διακρίσεις Αρχειοθετήθηκε 2021-12-04 στο Wayback Machine.

Έτος	Τίτλος	Είδος ταινίας	Διάρκεια	Διακρίσεις
2022	ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ η μνήμη του τόπου	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	88min
2021	ΟΦΕΙΛΗ	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	76min	- 1ο Βραβείο Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους (9ο Φεστιβάλ Κιν/φου Χανίων - Βραβείο Κοινού \| Οκτώβριος 2021) - Βραβείο Σκηνοθεσίας (15ου Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας \| Νοέμβριος 2021) - Υποψήφια για το βραβείο ΙΡΙΣ ταινίας τεκμηρίωσης της Ελληνικής Ακαδημίας Κιν/φου (Iris Awards 2022, Nominated For Best Feature Documentary) - Best European Documentary Stanley Film Awards (fourth edition June 2022) - Best Feature Documentary Stockholm Gold Awards International Film Festival (May-Aug 2022)
2019	ΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΥΣ συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη^[12]	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	98min	- 2o ΒΡΑΒΕΙΟ (13o Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας 2019) - Τελική υποψηφιότητα για βραβείο ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝ/ΦΟΥ^[2]
2015	ΤΟ ΜΕΣΑ ΦΩΣ^[13]	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	92min	- ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ (9 Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας 2015) - ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ (2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεράπετρας 2015) - BEST FEATURE DOCUMENTARY 2016 στο ARFF (Around Films Intern. Film Festival) - BEST DOCUMENTARY & BEST MUSIC στο L.G.F.F. (London Greek Film Festival) 2016^[14]
2015	ΟΛΥΜΠΙΑ ^[15]	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	45min	ΒΡΑΒΕΙΟ KOINOY (17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2015)^[16]
2014	ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΡΟΜΑ^[17]	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	67min	1o ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΤΟΚΙΜ. ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ (3^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκ. Ιεράπετρας 2016) 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ (2ο Διεθνές Φεστ. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, Καστελόριζο 2017)
2012	ΜΕΤΑΞΑ ακούγοντας το χρόνο ^[18]	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	87min	2o ΒΡΑΒΕΙΟ (6^ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας 2012)
2009	ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ^{[νεκρός σύνδεσμος]}^[6]	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	87min	1o ΒΡΑΒΕΙΟ (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2010)^[2] 1o ΒΡΑΒΕΙΟ (3^ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας 2009) ΒΡΑΒΕΙΟ KOINOY (2^Ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας 2009)
2000	Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ Αρχειοθετήθηκε 2021-07-21 στο Wayback Machine.^[19]	Ανθρωποκεντρικό Ντοκιμαντερ	52min	ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2o Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας 2000)

Παραπομπές

↑ «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, 2021-06-16, https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%92%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%91%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CE%9A%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85&oldid=8901843, ανακτήθηκε στις 2021-07-17
↑ «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ «Τραγικό σινεμά». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ «Σταύρος Ψυλλάκης: Ιστορίες εμπιστοσύνης». CultureNow.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ ^6,0 ^6,1 «Ταινίες αλφαβητικά». www.gfc.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.
↑ «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ «Η «Οφειλή» του Σταύρου Ψυλλάκη». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
↑ ΦΡΑΓΚΟΣ, ΣΑΡΑΝΤΟΣ. «Η κινηματογραφική εμπειρία του ντοκιμαντέρ Οφειλή του Σταύρου Ψυλλάκη, του Σαράντου Φράγκου - Kommon». www.kommon.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
↑ «Η κινηματογραφική επιβίωση του φίλου στην «Oφειλή» του Σταύρου Ψυλλάκη / Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου». Χάρτης - Μηνιαίο περιοδικό Λόγου και Τέχνης. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
↑ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΥΣ συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη, https://www.filmfestival.gr/el/movie-tdf/movie/12087, ανακτήθηκε στις 2021-07-17
↑ «Το Μέσα Φως - FLIX». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ «London Greek Film Festival» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-08-09. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=London_Greek_Film_Festival&oldid=971992700.
↑ Amoweb. ««Ο ανθρώπινος πόνος δεν είναι εμπόρευμα». Ο Σταύρος Ψυλλάκης μιλά για την «Ολυμπία» του». AIFF • Νύχτες Πρεμιέρας. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ «Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-08-09. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB_%CE%9D%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82#%CE%92%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82.
↑ Cylia. «Μικρές Ιστορίες Ρομά (67'), του Σταύρου Ψυλλάκη». www.aegeandocs.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
↑ «ΜΕΤΑΞΑ: Ακούγοντας το χρόνο - FLIX». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.
↑ «Ταινίες αλφαβητικά». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι και Επιπλέον Βιβλιογραφία

[1] «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[Βικιπαίδεια-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, 2021-06-16, https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%92%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%91%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CE%9A%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85&oldid=8901843, ανακτήθηκε στις 2021-07-17

[3] «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[4] «Τραγικό σινεμά». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[5] «Σταύρος Ψυλλάκης: Ιστορίες εμπιστοσύνης». CultureNow.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[:0-6] 6,0 ^6,1 «Ταινίες αλφαβητικά». www.gfc.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[7] «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.

[8] «Σκηνοθέτες». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[9] «Η «Οφειλή» του Σταύρου Ψυλλάκη». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.

[10] ΦΡΑΓΚΟΣ, ΣΑΡΑΝΤΟΣ. «Η κινηματογραφική εμπειρία του ντοκιμαντέρ Οφειλή του Σταύρου Ψυλλάκη, του Σαράντου Φράγκου - Kommon». www.kommon.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.

[11] «Η κινηματογραφική επιβίωση του φίλου στην «Oφειλή» του Σταύρου Ψυλλάκη / Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου». Χάρτης - Μηνιαίο περιοδικό Λόγου και Τέχνης. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.

[12] ΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΥΣ συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη, https://www.filmfestival.gr/el/movie-tdf/movie/12087, ανακτήθηκε στις 2021-07-17

[13] «Το Μέσα Φως - FLIX». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[14] «London Greek Film Festival» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-08-09. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=London_Greek_Film_Festival&oldid=971992700.

[15] Amoweb. ««Ο ανθρώπινος πόνος δεν είναι εμπόρευμα». Ο Σταύρος Ψυλλάκης μιλά για την «Ολυμπία» του». AIFF • Νύχτες Πρεμιέρας. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[16] «Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-08-09. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB_%CE%9D%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82#%CE%92%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82.

[17] Cylia. «Μικρές Ιστορίες Ρομά (67'), του Σταύρου Ψυλλάκη». www.aegeandocs.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.

[18] «ΜΕΤΑΞΑ: Ακούγοντας το χρόνο - FLIX». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.

[19] «Ταινίες αλφαβητικά». www.gfc.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

Βιογραφία (Χρονολογικά)[8]