Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σουλαϋμάν ιμπν αλ-Χακάμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σουλαϋμάν ιμπν αλ-Χακάμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10ος αιώνας
Κόρδοβα
Θάνατος1016[1][2]
Κόρδοβα
Αιτία θανάτουαποκεφαλισμός
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΑλ-Ανταλούς
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΧαλίφης της Κόρδοβας (1009–1010)
Χαλίφης της Κόρδοβας (1013–1016)

Ο Σουλαϋμάν ιμπν αλ-Χακάμ ή Σουλαϋμάν αλ Μουσταΐν μπι-λάχ (αραβικά: سلیمان المستعین باللہ‎‎: سلیمان المستعین باللہ; απεβ. το 1016) ήταν ο πέμπτος Χαλίφος της Κορδόβας, που κυβερνούσε από το 1009 έως το 1010, και από το 1013 έως το 1016 στην Αλ-Ανδαλία.

Το 1009, όταν ο Μουχαμάντ Β΄ ιμπν Χισάμ είχε οδηγήσει μια εξέγερση εναντίον του χαλίφη Χισάμ Β΄ αλ-Χακάμ και τον φυλάκισε, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ο ισχυρός άνδρας τού βασιλείου, ο Αμπντ αλ-Ραχμάν Σαντσουέλο, πολεμούσε στο Λεόν ενάντια στον χριστιανικό βασιλιά Αλφόνσο Ε΄, ο Σουλαϋμάν ανέλαβε τη διοίκηση ενός στρατού Βερβέρων, που είχαν εγκαταλείψει τον Μουχαμάντ Β΄. Με συμμαχία με τον Σάντσο Γκαρσία κόμη της Καστίλης, κατάφερε να νικήσει τον Μουχαμάντ Β΄ την 1η Νοεμβρίου 1009, στη μάχη της Αλκολέα. Ενώ ο Μουχαμάντ Β΄ κατέφυγε στο Τολέδο, ο Σουλαϋμάν εισήλθε στην Κόρδοβα, την οποία επέτρεψε να λεηλατηθεί από τους Βερβέρους και τους Καστιλιανούς. Ελευθέρωσε και αναγνώρισε τον χαλίφη Χισάμ Β ́, μόνο για να τον ανατρέψει μετά από λίγες ημέρες. Έτσι εκλέχθηκε χαλίφης από τα στρατεύματά του, αναλαμβάνοντας το βασιλικό όνομα (laqab) αλ-ΜουσταWiν μπι-λάχ ("aυτός που ζητά τη βοήθεια το;y Θεού").

Ο Σουλαϋμαν όμως δεν κατάφερε να κατακτήσει το Τολέδο. Τον Μάιο του 1010 ο Μουχαμάντ Β΄, ο οποίος είχε αναδιοργανώσει τα στρατεύματά του από "δούλους" μισθοφόρους από όλη την Ευρώπη και είχε συμμαχήσει με τον Ραμόν Μπόρελ κόμη της Βαρκελώνης, νίκησε τον Σουλαϋμάν και κατέκτησε την Κόρδοβα, η οποία λεηλατήθηκε από τους Ισπανούς. Ο Μουχαμάντ Β΄ έγινε και πάλι χαλίφης, αλλά οι μισθοφόροι του τον δολοφόνησαν τον Ιούλιο και αποκατέστησαν τον Χισάμ Β΄.

Αφού αποσύρθηκε στο Αλγερίκας, ο Σουλαϋμάν κατάφερε να ανακτήσει την Κόρδοβα το 1013 με τη βοήθεια των Βερβέρων και να ανατρέψει τον Χισάμ Β΄. Η πολιτική του παραχωρήσεων στους Βερβέρους, στους Άραβες και στους "δούλους" στρατιώτες και ηγέτες, μείωσε αποτελεσματικά την εξουσία τού χαλιφάτου μόνο στην Κόρδοβα. Εν τω μεταξύ οι Ζιρίδες της Γρανάδας σχημάτισαν μια ανεξάρτητη δυναστεία. Το 1016 η Κόρδοβα δέχθηκε επίθεση από έναν μεγάλο Βερβερικό στρατό υπό τον Χαμμουδίδη κυβερνήτη της Θέουτα, τον Αλί ιμπν Χαμούντ αλ-Νασίρ, ο οποίος την κατέκτησε την 1η Ιουλίου 1016. Ο Σουλαϋμάν φυλακίστηκε και, λίγο μετά, αποκεφαλίστηκε.

  • Altamira, Rafael (1999). «Il califfato occidentale». Storia del mondo medievale. II. σελίδες 477–515.