Σεργκέι Αβέριντσεφ
| Σεργκέι Αβέριντσεφ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Δεκεμβρίου 1937[1][2][3] Μόσχα[4] |
| Θάνατος | 21 Φεβρουαρίου 2004[1][2] Βιέννη[5] |
| Τόπος ταφής | Danilov Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Ρωσία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ρωσικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[6] |
| Εκπαίδευση | Doctor of Sciences in Philology |
| Σπουδές | τμήμα φιλολογίας του Κρατιού Πανεπιστημίου της Μόσχας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός διδάσκων πανεπιστημίου ποιητής |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βιέννης Gorky Institute of World Literature d:Q4201605 Ρωσικό Κρατικό Πανεπιστήμιο για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας[7] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Σεργκέι Βασίλιεβιτς Αβέριντσεφ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Κρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ. Βραβείο Λένιν Κομσομόλ Dr. Leopold Lucas Prize (1995)[8] Αναμνηστικό Μετάλλιο 13ης Ιανουαρίου Κρατικό Βραβείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας (1996) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σεργκέι (Σέργιος) Σεργκέγιεβιτς Αβέριντσεφ (ρωσικά: Сергей Сергеевич Аверинцев· 1937-2004) ήταν Ρώσος φιλόλογος, ιστορικός του χριστιανικού πολιτισμού, μεταφραστής και ποιητής.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σ.Σ. Αβέριντσεφ γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1937 στη Μόσχα. Πατέρας του ήταν ο βιολόγος Σεργκέι Βασίλιεβιτς Αβέριντσεφ (1875-1957) και μητέρα του η Ναταλία Βασίλιεβνα. Το 1956 γράφτηκε ως μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ (1961-1964). Εργάστηκε ως μεταφραστής και συντάκτης των επιστημονικών εκδόσεων «Μυσλ» (Мысль στα ρωσικά, «Σκέψη»). Διετέλεσε καθηγητής του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας (Λομονόσοφ) και του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Από το 1987 ήταν μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, μέλος της Παγκόσμιας Ακαδημίας Πολιτισμών (Académie universelle des cultures) του Παρισιού και της Ποντιφικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών της Ρώμης. Την περίοδο 1969-1971 έδωσε σειρά διαλέξεων στο Τμήμα Τεχνοκριτικής της Ιστορικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λομονόσοφ, με θέμα τη βυζαντινή αισθητική. Όμως οι αρχές θεώρησαν πως συνιστούσαν θρησκευτική προπαγάνδα και του απαγόρευσαν να συνεχίσει. Το 1989 εξελέγη βουλευτής, αλλά το 1991 παραιτήθηκε. Από το 1994 δίδασκε στο Ινστιτούτο Σλαβικών Μελετών του Πανεπιστημίου της Βιέννης.[9]
Ο Σ.Σ. Αβέριντσεφ απεβίωσε στις 21 Φεβρουαρίου 2004,[10] στην αυστριακή πρωτεύουσα.
Επιστημονικά ενδιαφέροντα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα επιστημονικά ενδιαφέροντά του καλύπτουν την αρχαία και τη βυζαντινή φιλολογία, της σχέση τους με τη λογοτεχνία των λαών της Εγγύς Ανατολής. Την ιστορία της χριστιανικής σκέψης, τη φιλοσοφία του πολιτισμού, τη νεώτερη ρωσική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία (8ος-20ός αιώνας). Έχει κάνει μεταφράσεις από τα αρχαία εβραϊκά, αρχαία ελληνικά, συριακά, λατινικά και γερμανικά.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14471744n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 The Fine Art Archive. 69492.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14471744n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2019.
- ↑ uni-tuebingen
.de /fakultaeten /evangelisch-theologische-fakultaet /fakultaet /lucas-preis /preistraeger /bisherige-preistraeger /. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2021. - ↑ 9,0 9,1 π. Κ. Γοβορούν (2010)
- ↑ В.В. Бибихин.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- π. Κύριλλος Γοβορούν (2010). «Αβέριντσεφ Σέργιος». Στο: Πέτρος Βασιλειάδης, επιμ. Μεγάλη Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια. 1. Αθήνα: Στρατηγικές Εκδόσεις. σελ. 21. ISBN 9789608094598. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.
- В.В. Бибихин. «Сергей Сергеевич Аверинцев». Universitas personarum. Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.