Σερβιλία (σύζυγος του Λέπιδου του Νεότερου)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό.
Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα.
Σερβιλία (σύζυγος του Λέπιδου του Νεότερου)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση50 π.Χ.
Ρώμη
Θάνατος30 π.Χ.[1]
Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάρκος Αιμίλιος Λέπιδος ο Νεότερος[2][3]
ΓονείςΠόπλιος Σερβίλιος Βατία Ισαυρικός[2][4] και Ιουνία Πρίμα[5][6]
ΑδέλφιαPublius Servilius Vatia
ΣυγγενείςΣερβιλία (μητέρα του Βρούτου) (γιαγιά από τη πλευρά της μητέρας), Ιουνία Τέρτια (θεία από την πλευρά της μητέρας), Ιουνία Σεκούνδα (θεία από την πλευρά της μητέρας) και Μάρκος Ιούνιος Σιλανός (θείος από την πλευρά της μητέρας)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Σερβιλία, λατιν.: Servilia, (μερικές φορές ονομαζόταν Σερβιλία Βατία [7] ή Σερβιλία Ισαυρική) ήταν μία αρχαία Ρωμαία γυναίκα, που ήταν σύζυγος τού Marcus Aemilius Lepidus Minor, γιου του triumvir και του Pontifex maximus Lepidus . Μπορεί επίσης να ήταν η ίδια Σερβίλια που κάποια στιγμή ήταν αρραβωνιασμένη με τον Οκταβιανό (τον μελλοντικό αυτοκράτορα Αύγουστο ).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σερβίλια ήταν κόρη τού υποστηρικτή τού Καίσαρα υπάτου Πόπλιου Σερβίλιου Βατία Ισαυρικού [8] και της Ιουνίας Πρίμας, της μεγαλύτερης κόρης της Σερβιλίας Καιπιόνων, ερωμένης τού Ιουλίου Καίσαρα και εξέχουσας γυναίκας της ύστερης δημοκρατίας. Αυτό την έκανε ανιψιά της Ιουνίας Σεκούνδας, της Ιουνίας Τέρτιας, τού Mάρκου Ιούνιου Σιλανού και τού Μάρκου Ιούνιου Βρούτου, τού δολοφόνου του Καίσαρα.[9]

Σχέδια γάμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ισαυρική ήταν πιθανότατα η ίδια Σερβιλία, που αρραβωνιάστηκε τον Οκταβιανό ως νεαρή κοπέλα, (αν και είναι πιθανό αυτό το κορίτσι να ήταν στην πραγματικότητα μία αδελφή της, καθώς όλες οι γυναίκες που είχαν κοινό πατέρα, είχαν το ίδιο όνομα στη Δημοκρατική Ρώμη).[10] Αυτός ήταν πιθανώς ένας αρραβώνας με πολιτικά κίνητρα, καθώς ο πατέρας της ήταν ένας από τους υποστηρικτές τού Οκταβιανού και η μητέρα της, Ιουνία Πρίμα, ήταν κουνιάδα τού Λέπιδου της Β΄ Τριανδρίας (παντρεμένου με την Ιουνία Σεκούνδα), επομένως ο γάμος θα ενίσχυε τους δεσμούς τού Oκταβιανού με τους δύο. Ωστόσο, τελικά απέρριψε τη Σερβιλία και παντρεύτηκε την Κλοδία Πούλχρα . Η μετέπειτα ένωση της Σερβιλίας με τον Λέπιδο πιθανότατα προτάθηκε από τη μητέρα της και τους άνδρες της Τριανδρίας, σε μία προσπάθεια να καταπραΰνουν τυχόν άσχημα συναισθήματα, που δημιουργήθηκαν από την απόρριψη του Οκταβιανού.[11]

Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 31 π.Χ. ο σύζυγός της οδήγησε μία συνωμοσία για τη δολοφονία τού Οκταβιανού, με κίνητρο τον εξορισμό τού πατέρα του (και πιθανώς την περιφρόνηση της γυναίκας του). Είχε προσπαθήσει να επαναφέρει τον εξόριστο πατέρα του σε μία θέση εξουσίας, αλλά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο.[11][12] ή εναλλακτικά η κατανάλωση αλκοόλ μέχρι θανάτου, πιθανώς επειδή η κατανάλωση άνθρακα θεωρείτο πολύ γοτθική.[13] Η αυτοκτονία από μία χήρα θεωρείτο μεγάλο σημάδι αφοσίωσης στη Ρώμη εκείνη την εποχή.[14] Έχει προταθεί, ότι ο τρόπος τού θανάτου της μπορεί να είχε αποδοθεί λανθασμένα στην εξαδέλφη της Πορκία.[15]

Έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο παρελθόν οι ιστορικοί πίστευαν μερικές φορές ότι η Σερβιλία και ο Αύγουστος είχαν πράγματι παντρευτεί, αλλά σήμερα είναι ευρέως αποδεκτό ότι ούτε που αρραβωνιάστηκαν.[16][17]

Έχει προταθεί ότι ο χαρακτήρας της Λαβίνιας στην Αινειάδα γράφτηκε με πρότυπο τη Σερβιλία.[18]

Πολιτιστικές απεικονίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σερβιλία εμφανίζεται στη σειρά Κύριοι της Ρώμης της Κολίν ΜακΚάλοφ, για πρώτη φορά στη σειρά Το άλογο τού Οκτωβρίου, όπου ο Οκταβιανός υπόσχεται στον πατέρα της να τη νυμφευτεί, για να τον πάρει στο πλευρό του, αλλά όταν αυτό αποφασίζεται, εκείνη είναι ακόμη πολύ μικρή για να παντρευτεί, οπότε ο Oκταβιανός σχεδιάζει να αναβάλλει τον αρραβώνα, μέχρι αυτή να μπορεί να βρει κάποιον που είναι πραγματικά ερωτευμένη.[19] Στο μυθιστόρημα Aντώνιος και Κλεοπάτρα τού 2007 της Αυστραλής συγγραφέα Κολίν ΜακΚάλοφ, η Σερβιλία αναφέρεται πολλές φορές. Περιγράφεται ως παρθένα, για την οποία ο Οκταβιανός δεν ενδιαφέρεται καθόλου, και ξέρει ότι θα παντρευτεί τον Λέπιδο.[20]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4304. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4304. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  3. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3913. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2433. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4304. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3973. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. ↑ Adams, Freeman (1955). «The Consular Brothers of Sejanus». The American Journal of Philology 76 (1): 70–76. doi:10.2307/291707. https://www.jstor.org/stable/291707. 
  8. ↑ Galinsky, Karl (2012). Augustus: Introduction to the Life of an Emperor. Cambridge University Press. σελ. 40. ISBN 9780521744423. 
  9. ↑ Corrigan, Kirsty (2015). Brutus: Caesar's Assassin. Pen and Sword. σελ. 128. ISBN 9781848847767. 
  10. ↑ Treggiari, Susan (3 Ιανουαρίου 2019). Servilia and her Family (στα Αγγλικά). Oxford University Press. σελ. 133. ISBN 978-0-19-256465-8. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Weigel, Richard D. (2002). Lepidus: The Tarnished Triumvir. Routledge. σελ. 96. ISBN 9781134901647. 
  12. ↑ Rollin, Charles (1750). The Roman History, from the Foundation of Rome to the Battle of Actium. Translated from the French (στα Αγγλικά). R. Reilly. 
  13. ↑ Baldwin, Barry (1989). Roman and Byzantine Papers. London Studies in Classical Philology. 21. University of Michigan: Gieben. σελ. 527. ISBN 9789050630177. 
  14. ↑ Treggiari, Susan (3 Ιανουαρίου 2019). Servilia and her Family (στα Αγγλικά). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-256465-8. 
  15. ↑ Blackwell, Thomas (1795). «Memoirs of the Court of Augustus: Continued and completed from the original papers of the late Thomas Blackwell». 
  16. ↑ (Italy), Rome (1735). «The Lives and Surprising Amours of the Empresses, Consorts to the First Twelve Caesars of Rome ... Taken from the Ancient Greek and Latin Authors. With Historical and Explanatory Notes. [By Jacques Roergas de Serviez. Translated by George James.]». 
  17. ↑ Münzer, Friedrich· m]Nzer, Professor Friedrich (1999). Roman Aristocratic Parties and Families. ISBN 9780801859908. 
  18. ↑ Proceedings of the Virgil Society. 10. Indiana University. 1970. σελ. 42. 
  19. ↑ McCullough, Colleen (26 Νοεμβρίου 2002). The October Horse: A Novel of Caesar and Cleopatra. ISBN 9780743214698. 
  20. ↑ McCullough, Colleen (3 Δεκεμβρίου 2013). Antony and Cleopatra (στα Αγγλικά). Simon and Schuster. ISBN 978-1-4767-6765-9. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σερβιλία_(σύζυγος_του_Λέπιδου_του_Νεότερου)&oldid=9959234"