Σεραφίν Μαρία ντε Σότο
| Σεραφίν Μαρία ντε Σότο Serafín María de Sotto | |
|---|---|
.JPG) Ο αντιστράτηγος Σεραφίν Μαρία ντε Σότο. Φρανθίσκο Χαβιέρ ντε Ουρούτια. (Μουσείο Στρατού). | |
 Πρωθυπουργός της Ισπανίας | |
| Περίοδος 19 Οκτωβρίου 1849 – 20 Οκτωβρίου 1849 | |
| Μονάρχης | Ισαβέλλα Β΄ |
| Προκάτοχος | Ραμόν Μαρία Ναρβάεθ |
| Διάδοχος | Ραμόν Μαρία Ναρβάεθ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 12 Οκτωβρίου 1793, Βαρκελώνη, Ισπανία |
| Θάνατος | 23 Φεβρουαρίου 1862 Μαδρίτη, Ισπανία |
| Εθνότητα | Ισπανική |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σεραφίν Μαρία ντε Σότο ι Αμπάχ (Serafín María de Sotto y Abach, 1793-1862), Κόμης του Κλονάρντ και Μαρκήσιος της Γρανάδας, ήταν ένας Ισπανός πολιτικός, στρατιωτικός και ιστορικός, που διατέλεσε για δύο μέρες πρωθυπουργός της Ισπανίας. Ήταν ακόμη ισόβιος γερουσιαστής, ιππότης του Τάγματος του Αγίου Ερμενεγίλδου και του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής, καθώς και ιππότης της γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 21 Απριλίου 1804, όταν ήταν 12 ετών, έγινε δόκιμος στο σύνταγμα της Ισπανικής Βασιλικής Φρουράς. Στις 12 Οκτωβρίου του επόμενου έτους διορίστηκε στο Γ΄ Τάγμα του ίδιου σώματος, το οποίο έδρευε στη γενέτειρα του Σεραφίν Μαρία, τη Βαρκελώνη. Συμμετείχε με τον πατέρα του στον Πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου και αργότερα πολέμησε με την πλευρά των Καρλιστών στον Α΄ Καρλικό Πόλεμο, φτάνοντας στον βαθμό του στρατάρχη το 1836.
Το 1840 τέθηκε επικεφαλής για λίγες εβδομάδες στο Υπουργείο Πολέμου της κυβέρνησης του Εβαρίστο Πέρεθ ντε Κάστρο. Η νίκη των Φιλελευθέρων στον Α΄ Καρλικό Πόλεμο, τον ανάγκασε να μεταναστεύσει στη Γαλλία το 1840. Το 1844 επέστρεψε στην Ισπανία, φθάνοντας στο βαθμό του αντιστρατήγου το 1846.
Ο Σεραφίν Μαρία ντε Σότο ήταν μέλος της συντηρητικής πτέρυγας του Μετριοπαθούς Κόμματος. Στις 19 Οκτωβρίου 1849, η βασίλισσα Ισαβέλλα Β΄, μετά από πρόταση του συζύγου της Φραγκίσκου της Ασίζης, έπαψε από την πρωθυπουργία τον στρατηγό Ραμόν Μαρία Ναρβάεθ και διόρισε στη θέση του τον Σεραφίν Μαρία ντε Σότο. Η νέα κυβέρνηση, γνωστή ως «Κυβέρνηση Αστραπή», διήρκεσε μόνο είκοσι επτά ώρες. Ο Σότο βρέθηκε σε αδυναμία ως προς τον διορισμό των νέων υπουργών, σχηματίζοντας ένα υπερσυντηρητικό υπουργικό συμβούλιο, το οποίο βρισκόταν σε απόλυτη αντίθεση με τους προοδευτικούς και με την ισπανική κοινή γνώμη. Το γεγονός ανάγκασε τη βασίλισσα να επανεξετάσει την απόφασή της και να επαναφέρει τον στρατηγό Ναρβάεθ στη θέση του.[2][3]
Μετέπειτα εστάλη, από τη στρατιωτική του μονάδα στη Χαέν, στο Γενικό Στρατιωτικό Κολλέγιο του Τολέδο. Σε αυτή την θητεία ανέλαβε να σχηματίσει τη λεγόμενη «Βασιλική Επιτροπή», πρόγονο των Ισπανικών Υπηρεσιών Πληροφοριών και Αντικατασκοπείας. Από το 1853 έως το 1854 ήταν αντιπρόεδρος του τμήματος πολέμου και ναυτικού του Βασιλικού Συμβουλίου και από το 1858 μέχρι το θάνατό του ήταν πρόεδρος της υπηρεσίας αυτής.[4]
Πέθανε στη Μαδρίτη στις 23 Φεβρουαρίου 1862.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Memoria para la Historia de las tropas de la Casa Real de España
(«Απομνημονεύματα περί της ιστορίας των στρατευμάτων του βασιλικού οίκου της Ισπανίας», 1824). - Memoria histórica de las academias militares de España
(«Ιστορικά απομνημονεύματα των στρατιωτικών ακαδημιών της Ισπανίας», 1847). - Historia orgánica de las armas de Infantería y Caballería españolas
(«Οργανωτική ιστορία των ισπανικών όπλων Πεζικού και Ιππικού», 1851-1859). - Álbum de la Infantería española
(«Λεύκωμα του Ισπανικού Πεζικού», 1861). - Álbum de la Caballería española
(«Λεύκωμα του Ισπανικού Ιππικού», 1861).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.senado.es/web/conocersenado/senadohistoria/senado18341923/senadores/fichasenador/index.html?id1=733
- ↑ https://archivoshistoria.com/gabinete-relampago-el-gobierno-de-24-horas-durante-la-monarquia-isabelina/
- ↑ https://www.larazon.es/cultura/20201019/ex7nr62tqzfsrnslw5gyw676bu.html
- ↑ https://www.biografiasyvidas.com/biografia/s/simonet.htm
