Σελτζούκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σελτζούκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση901
Θάνατος1009 (περίπου)
Janda
Χώρα πολιτογράφησηςΑυτοκρατορία των Σελτζούκων
ΘρησκείαΙσλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός ηγέτης
Οικογένεια
ΤέκναΜιχαήλ ιμπν Σελτζούκ
Αρσλάν Ισραήλ
Musa Yabqu
ΓονείςDukak
ΟικογένειαΣελτζούκοι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαρχηγός φυλής
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμονάρχης

Ο Σελτζούκ (σύγχρονα τουρκικά: Selçuk, τουρκμενικά: Seljuk, περσικά: سلجوق Saljūq, πέθανε γύρω στο 1038) ήταν ο επώνυμος ήρωας των Σελτζουκιδών τούρκων. Ήταν γιος κάποιου Τοκάκ με παρατσούκλι Temür Yalığ (σημαίνει «του σιδερένιου τόξου») και είτε ο αρχηγός, είτε εξέχον μέλος της φυλής Κενέκ (Kınık) των Ογούζων Τούρκων. Το 985 η φατρία του διασπάστηκε από τον κορμό των Τοκούζ Ογούζ,[1] μία συνομοσπονδία εννιά φατριών που ήταν εγκατεστημένοι ανάμεσα στην Αράλη και την Κασπία.[2] Εγκαταστάθηκαν προσωρινά στην δεξιά όχθη του κάτω Συρ Ντάρια (Ιαξάρτης), στην κατεύθυνση της Τζέντ, κοντά στο Κζιλ Ορντά στο σημερινό νοτιοκεντρικό Καζακστάν. Εκεί ο Σελτζούκ προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ.[3]

Τα βιβλικά ονόματα των τεσσάρων γιων του — Μικαήλ (Μιχαήλ ιμπν Σελτζούκ), Ισράηλ (Αρσλάν Ισραήλ), Μουσά (Μωυσής), και Γιουνούς (Ιωνάς) — υποδεικνύουν προηγούμενη εξοικείωσή του είτε με τον Ιουδαϊσμό των Χαζάρων, είτε με τον Νεστοριανισμό.[4] Σύμφωνα με κάποιες πηγές, ο Σελτζούκ ξεκίνησε την καριέρα του ως αξιωματικός στον χαζαρικό στρατό.[5]

Το όνομα Σελτζούκ από τα χρόνια του Σελτζούκ και έπειτα αποτελεί κοινό αντρικό όνομα των Τούρκων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Golden, Peter B. Central Asia in World History, (Oxford University Press, New York, 2011), 74.
  2. The Political and Dynastic History of the Iranian World, C.E. Bosworth, The Cambridge History of Iran:The Saljuq and Mongol Periods, Vol.5, ed. J. A. Boyle, (Cambridge University Press, 1968), 16.
  3. Michael Adas, Agricultural and Pastoral Societies in Ancient and Classical History, (Temple University Press, 2001), 99.
  4. Brook 74; Dunlop passim.
  5. Rice 18-19.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Brook, Kevin Alan. The Jews of Khazaria. 2nd ed. Rowman & Littlefield Publishers, Inc, 2006.
  • Dunlop, D.M. "The Khazars." The Dark Ages: Jews in Christian Europe, 711-1096. 1966.
  • Grousset, Rene . The Empire of the Steppes Rutgers University Press, 1970.
  • Rice, Tamara Talbot. The Seljuks in Asia Minor. Thames and Hudson, London, 1961.
  • Golden, Peter B. "Central Asia in World History". Oxford University Press, New York, 2011.