Σαρλ - Μαρί Βιντόρ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Σαρλ - Μαρί Βιντόρ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles-Marie Widor (Γαλλικά) |
| Ψευδώνυμο | Aulétès |
| Γέννηση | 21 Φεβρουαρίου 1844[1][2][3][4][5][6][7][8] Λυών[9] |
| Θάνατος | 12 Μαρτίου 1937[1][2][10][4][5][6][7][8] Παρίσι[11] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[12] |
| Σπουδές | Βασιλικό Ωδείο Βρυξελλών |
| Ιδιότητα | συνθέτης, οργανίστας[13], music arranger, μουσικός παιδαγωγός, μουσικός κριτικός και διδάσκων πανεπιστημίου |
| Σύζυγος | Mathilde de Montesquiou-Fézensac (από 1920) |
| Κίνημα | κλασική μουσική |
| Όργανα | εκκλησιαστικό όργανο |
| Είδος τέχνης | όπερα και Συμφωνία |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | κλασική μουσική |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής |
 Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη | |
O Σαρλ-Μαρί Ζαν Αλμπέρ Βιντόρ (Charles-Marie Jean Albert Widor, 21 Φεβρουαρίου 1844 - 12 Μαρτίου 1937) ήταν Γάλλος οργανίστας και συνθέτης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βιντόρ γεννήθηκε στη Λυών, σε μια οικογένεια κατασκευαστών οργάνων και αρχικά σπούδασε μουσική εκεί με τον πατέρα του, Φρανσουά-Σαρλ Βιντόρ, μόνιμο οργανίστα του Σαν-Φρανσουά-ντε-Σαλ από το 1838 μέχρι το 1889. Ο Γάλλος κατασκευαστής εκκλησιαστικών οργάνων Αριστίντ Καβαγιέ-Κολλ, που συντέλεσε στην επαναφορά της τέχνης της κατασκευής εκκλησιαστικών οργάνων, ήταν φίλος της οικογένειας Βιντόρ. Κανόνισε να σπουδάσει ο ταλαντούχος νεαρός οργανίστας στις Βρυξέλλες το 1863 με τον Ζακ-Νικολά Λεμάν την τεχνική του εκκλησιαστικού οργάνου και με τον ηλικιωμένο Φρανσουά-Ζοζέφ Φετί, διευθυντή του Ωδείου των Βρυξελλών, συνθεση. Μετά από αυτήν την περίοδο σπουδών ο Βιντόρ μετακόμισε στο Παρίσι, όπου διέμεινε το υπόλοιπο της ζωής του. Στην ηλικία των 24 ετών ορίστηκε βοηθός του Καμίγ Σαιν-Σανς στην Εκκλησία της Μαγδαληνής.
Τον Ιανουάριο του 1870, μετά από συντονισμένες προσπάθειες των Καβαγιέ-Κολλ, Σαιν-Σανς και του Σαρλ Γκουνώ, ο 25-χρονος Βιντόρ ορίστηκε προσωρινός οργανίστας της εκκλησίας του Αγίου Σουλπικίου (Σαν-Σουλπίς) του Παρισιού, θέση με εξαιρετικό γόητρο για έναν οργανίστα. Το όργανο του Σαν-Σουλπίς ήταν το αριστούργημα του Καβαγιέ-Κολλ.[εκκρεμεί παραπομπή] Οι εκπληκτικές δυνατότητες του οργάνου αποδείχθηκαν έμπνευση για τον Βιντόρ. Παρά την "προσωρινότητα" της θέσης του, ο Βιντόρ παρέμεινε οργανίστας στον Σαν-Σουλπίς για περίπου 64 χρόνια, μέχρι το τέλος του 1933. Το 1934 τον διαδέχθηκε ο πρώην μαθητής και βοηθός του, Μαρσέλ Ντυπρέ.
 | Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με έναν συνθέτη χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |
- ↑ 1,0 1,1 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb139011448. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Γαλλικά) Léonore database. Υπουργείο Πολιτισμού. LH/2752/53. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-Marie-Widor. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 (Αγγλικά) SNAC. w6m907ds. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 International Music Score Library Project. Category:Widor,_Charles-Marie. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 18371301. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 8,0 8,1 (Γερμανικά) Brockhaus Enzyklopädie. widor-charles-marie.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Comité des travaux historiques et scientifiques. 1522. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ LIBRIS. 17 Σεπτεμβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /tr57805c45k4hv7. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
