Σίμων Σίνας

Σίμων Σίνας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	15  Αυγούστου 1810 Βιέννη
Θάνατος	15  Απριλίου 1876 Βιέννη
Χώρα πολιτογράφησης	Ουγγαρία Κισλεϊθανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρουμανικά Γερμανικά νέα ελληνική γλώσσα ουγγρικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διπλωμάτης τραπεζίτης πολιτικός
Οικογένεια
Γονείς	Γεώργιος Σίνας
Οικογένεια	Οικογένεια Σίνα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μέλος της Αυτοκρατορικού Συμβουλίου των Λόρδων (Αυστρο-ουγγαρία) (από 1874)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Σίμων Σίνας (Βιέννη, 15 Αυγούστου 1810 - 15 Απριλίου 1876) ήταν Έλληνας εθνικός ευεργέτης, διπλωμάτης και επιχειρηματίας του 19ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία

Η καταγωγή του ήταν από τη Μοσχόπολη Κορυτσάς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Βόρεια Ήπειρος). Ήταν γιος του εθνικού ευεργέτη και επιχειρηματία Γεωργίου Σίνα.

Φοίτησε στο κλασικό γυμνάσιο της Βιέννης και σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και πολιτική οικονομία στην ίδια πόλη. Εργάστηκε κατόπιν στις οικογενειακές επιχειρήσεις και υπήρξε γενικός κληρονόμος της κολοσσιαίας πατρικής περιουσίας. Δεν επεξέτεινε όμως τις οικονομικές δραστηριότητες του πατέρα του, αλλά εισήγαγε νέες μεθόδους καλλιέργειας στις απέραντες γαιοκτησίες του.

Υπηρέτησε το ελληνικό δημόσιο ως πρόξενος στη Βιέννη και αργότερα διετέλεσε υπουργός στις εκάστοτε κυβερνήσεις διαφόρων χωρών: στην Αυστρία, στη Βαυαρία και στη Γερμανία. Βοήθησε οικονομικά, μεταξύ άλλων, στην αποπεράτωση της Ουγγρικής Ακαδημίας στη Βουδαπέστη, της Μητρόπολης Αθηνών και της Ακαδημίας Αθηνών, που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν. Στην Αυστροουγγαρία προσέφερε τεράστια χρηματικά ποσά για φιλανθρωπικούς και πνευματικούς σκοπούς: Εμπορική Σχολή Βιέννης, Εταιρεία Φίλων Μουσικής Βιέννης, νοσοκομεία και βρεφοκομεία της Βουδαπέστης.

Στην Ελλάδα ο Σ. Σίνας συνέχισε τις δωρεές του πατέρα του προς φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, χορηγώντας σημαντικά ποσά για την αποπεράτωση του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου και τη συντήρηση του Αστεροσκοπείου, για την καλύτερη λειτουργία του οποίου τοποθέτησε (1858-1884) τον διακεκριμένο Γερμανό Γιόχαν Φρήντριχ Γιούλιους Σμιτ. Έγινε επίσης κάτοχος οικοπέδων στο κέντρο της Αθήνας και του γνωστού στο Ίλιον «Επτάλοφου» ή «Πύργου της Βασιλίσσης» (1870). Ο ίδιος όμως δεν μπόρεσε να έρθει ποτέ στην Ελλάδα.

Ο Σ. Σίνας χρημάτισε διάδοχος του Γεωργίου Σίνα στο ελληνικό προξενείο της Βιέννης (1856-1858) και στη συνέχεια, αφού πολιτογραφήθηκε Έλληνας (1858), διορίστηκε αμέσως πρέσβης της Ελλάδας στις αυλές της Βιέννης, του Μονάχου και του Βερολίνου. Φιλοοθωνικός, διατήρησε τη θέση του σιωπηρά και μετά τη μεταπολίτευση του 1862, αλλά ύστερα από δύο χρόνια παραιτήθηκε.

Τιμήθηκε επανειλημμένα από την Ελλάδα και την Αυστρία. Το 1864 ο αυτοκράτορας της Αυστρίας Φραγκίσκος Ιωσήφ του απένειμε τον τίτλο του αυλικού μυστικοσυμβούλου. Το κοινωνικό και πολιτιστικό έργο του συνέχισε μετά το θάνατό του η σύζυγός του Ιφιγένεια Γκίκα (1815-1884), η τελευταία από τους ευεργέτες της οικογένειας. Η κόρη του Ελένη παντρεύτηκε τον Γρηγόριο Υψηλάντη, εγγονό του Ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Κωνσταντίνου Υψηλάντη.

Ένας κρατήρας στη Σελήνη φέρει το επώνυμό του προς τιμή του.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε στη Βιέννη στις 10 Ιανουαρίου 1835 την Ιφιγένεια Κωνσταντίνου Γκίκα (2 Ιουλίου 1815 - Βιέννη, 21 Δεκεμβρίου 1884) και είχε τέκνα:

• Αναστασία (Βιέννη, 8 Οκτωβρίου 1838 - Βιέννη, 24 Φεβρουαρίου 1889), παντρεύτηκε το 1860 τον Αιγίδιο κόμη φον Βίμπφφεν.
• Ελένη (Βιέννη, 12 Μαρτίου 1845 - 16 Οκτωβρίου 1893), παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Γρηγόριο Γρηγορίου Υψηλάντη (1835-1886).
• Ιφιγένεια (Βιέννη, 1 Ιουλίου 1846 - Παρίσι, 26 Ιουλίου 1914), παντρεύτηκε πρώτα τo 1865 tον Εδμόνδο ντε Λα Κρουά, δούκα ντε Κάστρι και μετά to 1887 τον Εμμανουήλ υποκόμη ντ' Αρκούρ.
• Ειρήνη (1840 - Βιέννη, 17 Οκτωβρίου 1881), παντρεύτηκε το 1864 τον πρίγκιπα Γεώργιο Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτο (1839-1902).

Πηγές

• Ακαδημία Αθηνών
• Αστεροσκοπείο Αθηνών