Θεόφιλος Χάνσεν
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Θεόφιλος Χάνσεν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Theophil von Hansen (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 13 Ιουλίου 1813[1][2][3] Κοπεγχάγη |
| Θάνατος | 17 Φεβρουαρίου 1891[1][2][4] Βιέννη |
| Τόπος ταφής | Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[6][7] διδάσκων πανεπιστημίου καθηγητής[7] |
| Εργοδότης | Βασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών |
| Περίοδος ακμής | 1833[8] - 1891[8] |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Χανς Κρίστιαν Χάνσεν[9] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Ακαδημίας Αθηνών |
| Βραβεύσεις | Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1888) Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1875) επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Βιέννης[10] Επίτιμος πολίτης της Βιέννης (1883) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Θεόφιλος Χάνσεν (Theophil Edvard Freiherr[11] von Hansen, δανικό όνομα: Theophilus Hansen) (Κοπεγχάγη, 13 Ιουλίου 1813 - Βιέννη, 17 Φεβρουαρίου 1891) ήταν Δανός αρχιτέκτονας, εκπρόσωπος του νεοκλασικισμού. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τις κατασκευές του στη Βιέννη, καθώς και για τα έργα του στην Αθήνα, μεταξύ των οποίων είναι η Σιναία Ακαδημία (Ακαδημία Αθηνών)[12] και η Βαλλιάνειος Εθνική Βιβλιοθήκη[13], τα οποία, μαζί με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έργο τού αδελφού του, Χριστιανού Χάνσεν, απαρτίζουν τη λεγόμενη «νεοκλασική τριλογία της Αθήνας».
Το 1884 ο Φραγκίσκος Ιωσήφ του απένειμε τον τίτλο του Βαρόνου (Freiherr).
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, 1842
- Μέγαρο Ακαδημίας Αθηνών, αρχίζοντας το 1856
- Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας Βιέννης, το 1856
- Παλιό δημοτικό νοσοκομείο στην Πάτρα, 1857
- Παρεκκλήσι του προτεσταντικού κοιμητηρίου Ματσλάινσντορφ, Βιέννη, 1858
- Ελληνορθόδοξος Καθεδρικός Ναός Αγίας Τριάδος Βιέννης, 1858-1861
- Παλαί Τοντέσκο, Βιέννη, 1861-1864
- Παλάτι του Αρχιδούκα Γουλιέλμου, Βιέννη, 1864-1868
- Μουζικφεράιν, Βιέννη, 1867-1870
- Μέγαρο Μαυρομιχάλη, 1870, Λεωφόρος Αμαλίας & Ξενοφώντος, Αθήνα, Κατοικία του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη (1849-1916)[14]
- Ακαδημία Καλών Τεχνών Βιέννης, 1871-1876
- Μέγαρο συναυλιών της φιλαρμονικής του Μπρνο, 1871-1873
- Χρηματιστήριο της Βιέννης, 1874-1877
- Κτίριο Αυστριακού Κοινοβουλίου, Βιέννη, 1874-1883
- Ζάππειο, Αθήνα, 1874-1888
- Νέα Λουθηρανική Εκκλησία, Κέζμαροκ, 1879-1892
- Κάστρο Νάντελμπουργκ, Λίχτενβαιρτ, Κάτω Αυστρία, 1880-1882
- Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, Αθήνα, από το 1888
Φωτογραφίες έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Reichsrat, Το Αυστριακό Κοινοβούλιο στη Βιέννη
Wiener Musikverein, αίθουσα συναυλιών στη Βιέννη
Το Ζάππειο στην Αθήνα
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11955777m. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 2242. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Theofilus Edvard Hansen». (Ολλανδικά) RKDartists. 35896.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11955777m. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Hansen, Theophil» (Γερμανικά) σελ. 330.
- ↑ 7,0 7,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /27053. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 8,0 8,1 8,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /35896. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1 Δεκεμβρίου 2017. 500008153. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ geschichte
.univie .ac .at /en /persons /theophil-hansen-prof. - ↑ Ο τίτλος Freiherr (Φράιχερ) αποδίδεται ως "βαρώνος". Ιστορικά αποτελούσε την κατώτερη βαθμίδα ευγενείας, που επέτρεπε στον κάτοχό του να φέρει το πρόθεμα "φον". Μετά την κατάργηση των τίτλων ευγενείας το 1919, ενίοτε φέρεται ως μέρος του επιθέτου για λόγους παράδοσης. Η γυναικεία του μορφή απαντάται ως Freifrau (Φράιφραου) ή Freiin (Φράιϊν).
- ↑ «Ακαδημια Αθηνων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2006.
- ↑ «Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος - Κεντρικό κτίριο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2007.
- ↑ Αναστασίου Μαρία. Η Επίδραση του Νεοκλασικισμού στην Αθήνα: Το Μέγαρο Μαυρομιχάλη.
 |
Αυτό το βιογραφικό λήμμα σχετικά με έναν αρχιτέκτονα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
|