Θεόφιλος Χάνσεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Θεόφιλος Χάνσεν
TheophilHansen.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Theophil von Hansen (Γερμανικά)
Γέννηση13  Ιουλίου 1813[1][2][3]
Κοπεγχάγη
Θάνατος17  Φεβρουαρίου 1891[1][2][4]
Βιέννη
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[6][7]
διδάσκων πανεπιστημίου
καθηγητής[7]
ΕργοδότηςΒασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών
Περίοδος ακμής1833[8] - 1891[8]
Οικογένεια
ΑδέλφιαΧανς Κρίστιαν Χάνσεν[9]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών
ΒραβεύσειςΒασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1888)
Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1875)
επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Βιέννης[10]
Επίτιμος πολίτης της Βιέννης (1883)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Θεόφιλος Χάνσεν (Theophil Edvard Freiherr[11] von Hansen, δανικό όνομα: Theophilus Hansen) (Κοπεγχάγη, 13 Ιουλίου 1813 - Βιέννη, 17 Φεβρουαρίου 1891) ήταν Δανός αρχιτέκτονας, εκπρόσωπος του νεοκλασικισμού. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τις κατασκευές του στη Βιέννη, καθώς και για τα έργα του στην Αθήνα, μεταξύ των οποίων είναι η Σιναία Ακαδημία (Ακαδημία Αθηνών)[12] και η Βαλλιάνειος Εθνική Βιβλιοθήκη[13], τα οποία, μαζί με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έργο τού αδελφού του, Χριστιανού Χάνσεν, απαρτίζουν τη λεγόμενη «νεοκλασική τριλογία της Αθήνας».

Το 1884 ο Φραγκίσκος Ιωσήφ του απένειμε τον τίτλο του Βαρόνου (Freiherr).

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11955777m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 2242. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Theofilus Edvard Hansen». (Ολλανδικά) RKDartists. 35896.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11955777m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. «Hansen, Theophil» (Γερμανικά) σελ. 330.
  7. 7,0 7,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/27053. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. 8,0 8,1 8,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/35896. Ανακτήθηκε στις 22  Σεπτεμβρίου 2022.
  9. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1  Δεκεμβρίου 2017. 500008153. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  10. geschichte.univie.ac.at/en/persons/theophil-hansen-prof.
  11. Ο τίτλος Freiherr (Φράιχερ) αποδίδεται ως "βαρώνος". Ιστορικά αποτελούσε την κατώτερη βαθμίδα ευγενείας, που επέτρεπε στον κάτοχό του να φέρει το πρόθεμα "φον". Μετά την κατάργηση των τίτλων ευγενείας το 1919, ενίοτε φέρεται ως μέρος του επιθέτου για λόγους παράδοσης. Η γυναικεία του μορφή απαντάται ως Freifrau (Φράιφραου) ή Freiin (Φράιϊν).
  12. «Ακαδημια Αθηνων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2006. 
  13. «Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος - Κεντρικό κτίριο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2007. 
  14. Αναστασίου Μαρία. Η Επίδραση του Νεοκλασικισμού στην Αθήνα: Το Μέγαρο Μαυρομιχάλη.