Το Σένεμπεργκ ή Σόνεμπεργκ (γερμανικά: Schöneberg) είναι μία συνοικία στο δημοτικό διαμέρισμα Τέμπελχοφ-Σένεμπεργκ του Βερολίνου. Το Σένεμπεργκ ήταν μέχρι το 1920 μια ανεξάρτητη πόλη και προερχόταν από ένα μεσαιωνικό χωριό στην περιοχή της σημερινής Χάουπτστρασε (Hauptstraße). Από το 1920 μέχρι το τέλος του 2000 υπήρχε το ανεξάρτητο δημοτικό διαμέρισμα Σένεμπεργκ,[1] το οποίο περιλάμβανε τη συνοικία Φρίντεναου δίπλα στην ομώνυμη περιοχή. Το δημοτικό διαμέρισμα Σένεμπεργκ συγχωνεύθηκε με το τότε δημοτικό διαμέρισμα Τέμπελχοφ την 1η Ιανουαρίου 2001 στο πλαίσιο διοικητικής μεταρρύθμισης.[2] Δεδομένου ότι το δημοτικό διαμέρισμα Τέμπελχοφ είχε περισσότερους κατοίκους και μεγαλύτερη έκταση από το δημοτικό διαμέρισμα Σένεμπεργκ, το όνομα Τέμπελχοφ προτάχθηκε στην ονομασία του νεοσυσταθέντος διαμερίσματος Τέμπελχοφ-Σένεμπεργκ.
Πλακέτα στην οδό Nollendorfstraße 17: "Ο Άγγλος συγγραφέας Κρίστοφερ Ίσεργουντ έζησε εδώ από τον Μάρτιο του 1929 μέχρι τον Ιανουάριο/Φεβρουάριο του 1933."
Η περιοχή γύρω από την πλατεία Νόλεντορφ (Nollendorfplatz) είναι το κέντρο της γκέι ζωής του Βερολίνου από τη δεκαετία του '20 και τις αρχές της δεκαετίας του '30 κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.[3] Το νυχτερινό κλαμπ Eldorado στην οδό Μότσστρασε (Motzstraße)[4] το έκλεισαν οι Ναζί όταν κατέλαβαν την εξουσία το 1933. Ο ζωγράφος και χαράκτης Ότο Ντιξ χρησιμοποιούσε θαμώνες αυτού του κτιρίου ως θέματα για μερικά από τα πιο γνωστά του έργα. Ο Κρίστοφερ Ίσεργουντ έζησε ακριβώς μετά τη γωνία της οδού Νόλεντορφστρασε (Nollendorfstraße).[5] Αυτό το διαμέρισμα ήταν η βάση για το βιβλίο του Αντίο Βερολίνο (1939), όπως και για το μιούζικαλ Καμπαρέ (1966) και την ομώνυμη ταινία Καμπαρέ (1972) και τιμάται με μια ιστορική πλακέτα στο κτίριο.
_Christopher_Isherwood.JPG)
