Σέιν Λάρκιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σέιν Λάρκιν
Ο Λάρκιν με τη φανέλα της Εφές, το 2018
No. 0 – Αναντολού Εφές
ΘέσηΠόιντ γκαρντ
ΠρωτάθλημαΠρωτάθλημα Τουρκίας
Ευρωλίγκα
Προσωπικά στοιχεία
Εθνικότητα Τούρκος
Γέννηση2 Οκτωβρίου 1992 (1992-10-02) (31 ετών)
Σινσινάτι, Οχάιο, ΗΠΑ
Ύψος1,83 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2013 / Γύρος: 1ος / Επιλογή:18η Ατλάντα Χοκς
Αθλ. καριέρα2013 - σήμερα
Καριέρα σε συλλόγους
2013 - 2014 0 Ντάλας Μάβερικς
2014 - 2014 0 → Τέξας Λέτζεντς
2014 - 2015 0 Νιου Γιορκ Νικς
2015 - 2016 0 Μπρούκλιν Νετς
2016 - 2017 0 Μπασκόνια
2017 - 2018 0 Μπόστον Σέλτικς
2018 - 0 Αναντολού Εφές
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
2020 - 0 Εθνική Τουρκίας
Διακρίσεις και βραβεύσεις
  • MVP τελικών Πρωταθλήματος Τουρκίας (2019)
  • Πρώτος σκόρερ τελικού της Ευρωλίγκα (2018)
  • 3x MVP του μήνα στην Ευρωλίγκα
  • 17x MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα

Ο ΝτεΣέιν Ντέιβις Λάρκιν (αγγλικά: DeShane Davis Larkin, 2 Οκτωβρίου 1992, Σινσινάτι) είναι Αμερικανός, πολιτογραφημένος Τούρκος, επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως πόιντ γκαρντ για την Αναντολού Εφές. Επιλέχθηκε από τους Ατλάντα Χοκς στη 18η θέση στο NBA Ντραφτ του 2013, όπου ανταλλάχθηκε αμέσως στους Ντάλας Μάβερικς.

Ο Λάρκιν κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους πόντους που σημειώθηκαν σε έναν αγώνα της Ευρωλίγκα από τη σεζόν 2000–01, με 49 πόντους που σημείωσε στις 29 Νοεμβρίου 2019.[1][2] Το ρεκόρ δεν περιλαμβάνει τα παιχνίδια της Ευρωλίγκα που διεξήχθησαν από το 1958 έως το 2000, όταν η FIBA έτρεχε τη διοργάνωση. Αυτό το ρεκόρ κατέχει ο Ραντιβόι Κόρατς, ο οποίος σημείωσε 99 πόντους σε έναν αγώνα της Ευρωλίγκα στις 14 Ιανουαρίου 1965.[3][4]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάρκιν γεννήθηκε στο Σινσινάτι του Οχάιο στις 2 Οκτωβρίου 1992 από τους Μπάρι και Λίζα Λάρκιν.[5] Ο πατέρας του, Μπάρι, είναι στο Hall of Fame για τους Σινσινάτι Ρεντς. Άλλοι αθλητές στην οικογένεια του Λάρκιν περιλαμβάνουν τους θείους του, τον πρώην καλαθοσφαιριστή του Πανεπιστημίου Ζέιβιερ, Μπάιρον Λάρκιν και τον πρώην baseman της Major League, Στίβεν Λάρκιν. Όταν ο Λάρκιν ήταν στο δημοτικό σχολείο, οι συμπαίκτες του πατέρα του στους Ρεντς, Τόνι Πέρεζ και Πιτ Ρόουζ, θα του έδιναν συμβουλές για το χτύπημα της μπάλας στο μπέιζμπολ κατά τη διάρκεια της ανοιξιάτικης προετοιμασίας.[6][7] Αφού ένας προπονητής της Little League του είπε ότι αυτή η προπόνηση ήταν «τελείως λάθος», ο Larkin εγκατέλειψε το μπέιζμπολ και αποφάσισε να επικεντρωθεί στην καλαθοσφαίριση.[8]

Σταδιοδρομία στο λύκειο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάρκιν έπαιξε καλαθοσφαίριση για το Λύκειο Δρ. Φίλιπς στο Ορλάντο της Φλόριντα. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας χρονιάς του, είχε μέσο όρο 18,8 πόντους, 6,4 ριμπάουντ, 6,3 ασίστ και 3,5 κλεψίματα ανά αγώνα.[5] Ολοκλήρωσε τ σταδιοδρομία του στο λύκειο με συνολικά 320 κλεψίματα, ένα σχολικό ρεκόρ. Ο Λάρκιν κατατάχθηκε ως ένας από τους κορυφαίους 30 πόιντ γκαρντ από το Scout.com.[9] Αφού έλαβε προσφορές από διάφορα πανεπιστήμια, ο Λάρκιν δεσμεύτηκε με το Πανεπιστήμιο ΝτεΠόλ. Κατέληξε να ζητήσει μεταγραφή πριν από την έναρξη της πρώτης χρονιάς του, λόγω μιας τότε ανώνυμης ιατρικής κατάστασης.[10] Επέλεξε το Μαϊάμι, ένα σχολείο πιο κοντά στο σπίτι του, για να βοηθήσει το άγχος του και όπου εισήχθη σε τεχνικές διαλογισμού και χαλάρωσης από έναν νέο θεραπευτή.[11]

Κολεγιακή σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτοετής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάρκιν έχασε τον πρώτο αγώνα της σεζόν 2011–12, λόγω της μεταγραφής του από το ΝτεΠόλ, αλλά έλαβε άδεια από το NCAA που του επέτρεπε να παίξει λίγες ώρες πριν από τον δεύτερο αγώνα των Χάρικεϊνς εναντίον των Ράτγκερς.[5] Κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού της σεζόν, ο Λάρκιν γρήγορα έγινε ο πρώτος παίκτης από τον πάγκο, όπου είχε μέσο όρο πάνω από 25 λεπτά ανά αγώνα.[12] Μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, είχε γίνει ο βασικός πόιντ γκαρντ των Χάρικεϊνς και ηγήθηκε της ομάδας σε κλεψίματα και ήταν δεύτερος σε ασίστ. Ο Λάρκιν επιλέχθηκε στην ομάδα All-ACC Freshman στο τέλος της σεζόν, τερματίζοντας τη χρονιά με μέσο όρο 7.4 πόντους, 2.5 ασίστ, 2.5 ριμπάουντ και 1.6 κλέψιμο ανά αγώνα.

Δευτεροετής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάρκιν με τους Μαϊάμι Χάρικεϊνς το 2013.

Η ομάδα καλαθοσφαίρισης 2012–13 των Μαϊάμι Χάρικεϊνς ήταν αναμφισβήτητα η καλύτερη ομάδα στην ιστορία του πανεπιστημίου, επιτυγχάνοντας την πρόκριση για πρώτη φορά στην κανονική περίοδο και την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Ατλαντικής Περιφέρειας.[13] Ο Λάρκιν ήταν σημαντικός παίκτης στην επιτυχία της ομάδας, παίζοντας μερικούς από τους καλύτερους αγώνες του σε πολλά από τα πιο κρίσιμα παιχνίδια της σεζόν. Εναντίον του τότε Νο 1 της κατάταξης, Ντουκ Μπλου Ντέβιλς, ο Λάρκιν είχε 18 πόντους, 10 ριμπάουντ και 5 ασίστ, καθώς οι Χάρικεϊνς νίκησαν του Ντουκ με 27 πόντους διαφορά.[14] Ενάντια στους Νορθ Καρολάινα Ταρ Χιλς στις 9 Φεβρουαρίου, ο Λάρκιν είχε 5/8 τρίποντα, 9 ασίστ και έδωσε μία άλεϊ-ουπ πάσα με το ταμπλό στον Κένι Κάντζι, γεγονός που προκάλεσε την επευφημία από τους παίκτες του Μαϊάμι Χιτ, Ντουέιν Γουέιντ και ΛεΜπρόν Τζέιμς, που ήταν παρόντες.[15] Ο Λάρκιν οδήγησε τους Χάρικεϊνς στο Sweet 16 στο τουρνουά NCAA 2013. Επιλέχθηκε επίσης ως ACC Παίκτης της Χρονιάς από τους προπονητές. Ο Έρικ Γκριν των Βιρτζίνια Τεκ Χόκις ήταν ο νικητής του ACC των ΜΜΕ.[16]

Επαγγελματική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ντάλας Μάβερικς (2013-2014)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Ιουνίου 2013, ο Λάρκιν επιλέχθηκε από τους Ατλάντα Χοκς με τη 18η συνολική επιλογή στο NBA Ντραφτ του 2013. Στη συνέχεια, τα δικαιώματά του ανταλλάχθηκαν στους Ντάλας Μάβερικς αργότερα εκείνο το βράδυ. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης στο NBA Σάμερ Λιγκ, έσπασε τον αστράγαλο και αποκλείστηκε για τρεις μήνες.[17] Παρά τον τραυματισμό, υπέγραψε το rookie συμβόλαιο του με τους Μάβερικς στις 29 Ιουλίου.[18] Στις 18 Νοεμβρίου 2013, ο Λάρκιν έκανε το ντεμπούτο του στο ΝΒΑ, καταγράφοντας 3 πόντους, 3 ασίστ και 3 κλεψίματα σε μια νίκη με 97-94 επί των Φιλαδέλφειας 76ερς.[19] Στις 17 Ιανουαρίου 2014, σημείωσε 18 βαθμούς (ρεκόρ σταδιοδρομίας) στη νίκη με 110-107 επί των Φοίνιξ Σανς.[20] Κατά τη διάρκεια της rookie σεζόν του, είχε πολλές αναθέσεις στους Τέξας Λέτζεντς της NBA Development League.

Νιου Γιορκ Νικς (2014-2015)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Ιουνίου 2014, ο Λάρκιν ανταλλάχθηκε, μαζί με τους Γουέιν Έλινγκτον, Χοσέ Καλντερόν, Σάμιουελ Ντεϊλέμπερτ και δύο επιλογές δεύτερου γύρου του 2014, στους Νιου Γιορκ Νικς για τους Τάισον Τσάντλερ και Ρέιμοντ Φέλτον.[21] Τον επόμενο μήνα, εντάχθηκε στους Νικς για το ΝΒΑ Σάμερ Λιγκ 2014.[22] Στις 5 Απριλίου 2015, κατέγραψε 15 πόντους και 11 ριμπάουντ στη νίκη με 101-191 επί των Φιλαδέλφεια 76ερς.[23]

Μπρούκλιν Νετς (2015-2016)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάρκιν με τους Μπρούκλιν Νετς τον Μάρτιο του 2016

Στις 9 Ιουλίου 2015, ο Λάρκιν υπέγραψε με τους Μπρούκλιν Νετς.[24] Έκανε το ντεμπούτο του στον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν για την ομάδα εναντίον των Σικάγο Μπουλς στις 28 Οκτωβρίου, καταγράφοντας έξι πόντους και οκτώ ασίστ ως βασικός σε μια ήττα με 115-100.[25] Στις 13 Ιανουαρίου 2016, σημείωσε 17 πόντους, ένα τότε ρεκόρ σεζόν, ερχόμενος από τον πάγκο, στη νίκη με 110-104 επί της πρώην ομάδας του, των Νιου Γιορκ Νικς.[26] Την 1η Φεβρουαρίου, κατέγραψε οκτώ πόντους, 14 ασίστ και έξι ριμπάουντ στην ήττα με 105-100 εναντίον των Ντιτρόιτ Πίστονς[27] Στις 11 Απριλίου, σημείωσε 20 πόντους (ρεκόρ σταδιοδρομίας) ως βασικός στην ήττα με 120-111 εναντίον των Ουάσινγκτον Ουίζαρντς.[28]

Μπασκόνια (2016-2017)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Αυγούστου 2016, ο Λάρκιν υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τη Μπασκόνια της Ευρωλίγκα και του Πρωταθλήματος Ισπανίας.[29] Αναδείχθηκε ο Παίκτης του Μήνα του Φεβρουαρίου 2017 στο πρωτάθλημα.[30] Στις 28 Ιουνίου 2017, ο Λάρκιν εγγράφηκε από τη Μπασκόνια για το δικαίωμα της πρώτης άρνησης.[31] Στις 9 Ιουλίου 2017, ο Λάρκιν υπέγραψε μία πρόταση προσφοράς με τη Μπαρτσελόνα.[32] Στις 14 Ιουλίου 2017, η Μπασκόνια ισοφάρισε την για το Λάρκιν, διατηρώντας τον στο ρόστερ της.[33] Έξι ημέρες αργότερα, κατέληξε σε συμφωνία με τους Μπόστον Σέλτικς, αφήνοντας μια προσφορά 6,3 εκατομμυρίων δολαρίων από τη Μπασκόνια.[34]

Μπόστον Σέλτικς (2017-2018)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 31 Ιουλίου 2017, ο Λάρκιν υπέγραψε με τους Μπόστον Σέλτικς.[35] Στο τέλος της κανονικής περιόδου των Σέλτικς στις 11 Απριλίου 2018, ο Λάρκιν είχε 12 πόντους, 10 ασίστ και επτά ριμπάουντ στη νίκη με 110-97 επί των Μπρούκλιν Νετς.[36]

Αναντολού Εφές (2018-σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Ιουλίου 2018, ο Λάρκιν υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους με την τουρκική Αναντολού Εφές της Ευρωλίγκα.[37] Στις 8 Μαρτίου 2019, ο Λάρκιν κατέγραψε 37 πόντους, ένα τότε ρεκόρ σταδιοδρομίας, με 12/15 δίποντα, μαζί με πέντε ριμπάουντ και δύο ασίστ για Βαθμολογία Δείκτη Απόδοσης 43 στη νίκη με 92-70 επί της Μπαρτσελόνα. Στη συνέχεια ονομάστηκε ο Πολυτιμότερος Παίκτης του 25ου Γύρου.[38]

Τη σεζόν 2018-19, η Εφές προκρίθηκε στον Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα. Στον ημιτελικό, ο Λάρκιν οδήγησε την ομάδα του στον τελικό με νίκη επί της Φενερμπαχτσέ, έχοντας 30 πόντους, 7 ριμπάουντ και 7 ασίστ, με Βαθμολογία Δείκτη Απόδοσης (PIR) 43, που έθεσε νέο ρεκόρ για το Φάιναλ Φορ.[39] Στον Τελικό εναντίον της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ο Λάρκιν σημείωσε 29 πόντους που ήταν ατομικό ρεκόρ πόντων για οποιοδήποτε αγώνα Τελικού της Ευρωλίγκα.[40] Η Εφές έχασε τον τελικό από την ΤΣΣΚΑ, κατακτώντας τη δεύτερη θέση. Σε 35 αγώνες της Ευρωλίγκα κατά τη διάρκεια της σεζόν 2018-19, είχε μέσο όρο 12,5 πόντους, 3,1 ασίστ και 2,2 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Στο πρωτάθλημα Τουρκίας, η Εφές έφτασε στους Τελικούς, αφού νίκησε τις Μπάνβιτ και Γαλατασαράι με 2-0 και 3-0 αντίστοιχα. Στον Αγώνα 7 των Τελικών εναντίον της Φενερμπαχτσέ, ο Λάρκιν σημείωσε 38 πόντους, με 11/18 δίποντα. Ο Λάρκιν οδήγησε την Εφές στη νίκη με 89-74 και στον πρώτο τίτλο πρωταθλήματος της ομάδας ύστερα από 10 χρόνια. Στη συνέχεια ονομάστηκε ο Πολυτιμότερος Παίκτης των Τελικών του πρωταθλήματος.[41]

Στις 29 Νοεμβρίου 2019, ο Λάρκιν έκανε ρεκόρ πόντων σε έναν αγώνα της Ευρωλίγκα, με 49 πόντους σε έναν αγώνα εναντίον της Μπάγερν Μονάχου.[42] Ωστόσο, το συνολικό ρεκόρ ενός αγώνα της Ευρωλίγκα, συμπεριλαμβανομένων όλων των αγώνων από το 1958, όταν η FIBA ήταν έτρεχε τη διοργάνωση, είναι 99 πόντοι, που σημείωσε ο Ραντιβόι Κόρατς στις 14 Ιανουαρίου 1965.[43][44] Στις 6 Μαρτίου 2020, πέτυχε 40 πόντους με 10 τριποντά κόντρα στον Ολυμπιακό, στη νίκη της Εφές με 91-78.[45] Τη σεζόν 2019-20, βγήκε δυο φορές MVP του μήνα στην Ευρωλίγκα ενώ επίσης κέρδισε 6 φορές τον τίτλο του MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, κάτι που αποτελεί ρεκόρ σε μια σεζόν.[46]

Στις 8 Δεκεμβρίου 2020, έσπασε» το φράγμα των 1.500 πόντων στην Ευρωλίγκα.[47] Στις 19 Φεβρουαρίου 2021, αναδείχτηκε για εντέκατη φορά στην καριέρα τουMVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, αφού κόντρα στον Ολυμπιακό είχε 21 πόντους (2/4 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 5/6 βολές), με 5 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα και 32 βαθμούς στην αξιολόγηση σε 31:47. Με αυτή την επιτυχία έγινε ο δεύτερος παίκτης με τα περισσότερα βραβεία MVP της αγωνιστικής στην ιστορία της Ευρωλίγκα.[48] Τη σεζόν 2020-21, είχε 15 πόντους, 4,2 ασίστ και 1,2 κλεψίματα κατά μέσο όρο και ήταν δέκατος σκόρερ και ένατος σε κλεψίματα και σε αξιολόγηση PIR (17,1) στην Ευρωλίγκα. Έτσι βγήκε μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας της διοργάνωσης.[49] Στις 30 Μαΐου, κατέκτησε την πρώτη Ευρωλίγκα της καριέρας του, αφού η Εφές νίκησε στον τελικό την Μπαρτσελόνα 86-81.[50] Ο ίδιος σε 36:37 λεπτά, είχε 21 πόντους με 4/9 σουτ και 12/12 βολές, 3 ασίστ, 2 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα, 10 κερδισμένα φάουλ και 28 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης.[51] Επίσης σημείωσε ένα ρεκόρ καθώς έγινε ο πρώτος παίκτης με το απόλυτο 12/12 στις βολές σε τελικό Ευρωλίγκα.[52] Στις 7 Ιουνίου κατέκτησε και το Πρωτάθλημα Τουρκίας, αφού η Εφές νίκησε τη Φενέρ στη σειρά των τελικών με 3-0.[53]

Στις 16 Δεκεμβρίου 2021, κόντρα στη Μακάμπι για την Ευρωλίγκα είχε 26 πόντους (3/7 δίποντα, 6/7 τρίποντα, 2/2 βολές), 6 ριμπάουντ, 6 ασίστ, 2 κλεψίματα, 1 τάπα και 1 λάθος με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει 37 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Αυτή η εμφάνιση τον ανέδειξε σε MVP της αγωνιστικής στη διοργάνωση.[54] Στις 20 Φεβρουαρίου 2022, κατέκτησε το Κύπελλο Τουρκίας, νικώντας στον τελικό τη Φενέρμπαχτσε 86-72.[55] Την 1η Απριλίου κόντρα στην Άλμπα Βερολίνου για την Ευρωλίγκα είχε 28 πόντους με 10/20 σουτ (6/11 τρίποντα), 8 ασίστ, 5 ριμπάουντ, 4 κλεψίματα, 3 λάθη και 35 στην αξιολόγηση και αναδείχτηκε MVP της αγωνιστικής για τρίτη φορά στη σεζόν.[56] Τον Απρίλιο συνολικά μέτρησε 17.6 πόντους, 5.3 ασίστ και συγκέντρωσε 23.4 μονάδες στο PIR της αξιολόγησης ενώ ηγήθηκε της Αναντολού Εφές στα προημιτελικά της Ευρωλίγκα, οδηγώντας την στο Final 4 του Βελιγραδίου αποκλείοντας με 3-1 νίκες την Αρμάνι Μιλάνο. Με βάση τα παραπάνω αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του Απριλίου στη διοργάνωση.[57] Στις 12 Μαΐου, ανακοινώθηκε ότι αποτελεί μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκα για τη σεζόν 2021-22 έχοντας14.6 πόντους, 5.3 ασίστ και 3 ριμπάουντ κατά μέσο όρο με 18.9 βαθμούς ανά παιχνίδι στo PIR.[58] Στις 21 Μαΐου, η Εφές νίκησε στον τελικό τη Ρεάλ Μαδρίτης 58-57 και έτσι κατέκτησε τη δεύτερη Ευρωλίγκα της καριέρας του.[59] Στις 10 Ιουνίου 2022, ανανέωσε το συμβόλαιό του με την Εφές μέχρι το καλοκαίρι του 2024.[60] Στις 28 Σεπτεμβρίου 2022, κατέκτησε το Σούπερ Καπ Τουρκίας, αφού η Εφές κέρδισε τη Φενέρ 71-62[61] Στις 17 Ιουνίου 2023, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Τουρκίας, κερδίζοντας την Καρσίγιακα 3-0 στη σειρά των τελικών.[62]

Στις 24 Νοεμβρίου 2023 κόντρα στην Παρτιζάν, είχε 27 πόντους (4/6 δίποντα, 4/6 τρίποντα, 7/7 βολές) με 8 ασίστ, 3 κλεψίματα και 3 ριμπάουντ και αναδείχτηκε (ισοβαθμία με Λο) MVP της 10ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[63] Στις 7 Δεκεμβρίου κόντρα στην Άλμπα, είχε 32 πόντους (4/5 δίποντα, 5/9 τρίποντα και 9/9 βολές), τους 11 στην τελευταία περίοδο, 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα, καταγράφοντας το υψηλότερο PIR για τη φετινή σεζόν (41). έτσι αναδείχτηκε MVP της 13ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[64] Στις 22 Δεκεμβρίου κόντρα στην Μπασκόνια, ξεπέρασε τους 3.000 πόντους στην Ευρωλίγκα και έγινε ο 18ος παίκτης που φτάνει αυτό το επίτευγμα.[65] Στις 8 Μαρτίου 2024 κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου είχε με 28 πόντους (3/3 δίποντα, 6/9 τρίποντα, 4/5 βολές), 3 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 33 αξιολόγηση και αναδείχτηκε MVP της 28ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[66]

Εθνική Τουρκίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λάρκιν είναι μέλος της Εθνικής Τουρκίας. Το Φεβρουάριο του 2020, ανακοινώθηκε ότι ο Λάρκιν θα χάσει το τουρνουά προκριματικών του Ευρωμπάσκετ 2022 λόγω τραυματισμού.[67] Τον Ιούνιο του 2021, βρέθηκε στην τελική επιλογή του ρόστερ της Τουρκίας, για το Προολυμπιακό τουρνουά του Καναδά.[68] Ωστόσο στις 23 Ιουνίου, ανακοινώθηκε ότι θα χάσει το τουρνουά λόγω τραυματισμού.[69] Αγωνίστηκε στο Ευρωμπάσκετ 2022, στο οποίο η Τουρκία έφτασε μέχρι τον Γύρο των 16, όπου ηττήθηκε από τη Γαλλία με 87-86. Ο ίδιος στη διοργάνωση είχε 9.2 πόντους, 7 ασίστ και 3.6 ριμπάουντ σε 5 αγώνες με 34.4 λεπτά συμμετοχής, αλλά τραυματίστηκε και έχασε τον αγώνα νοκ άουτ στο Γύρο των 16.[70]

Τίτλοι-Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναντολού Εφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • All-Europe Player of the Year: (2019)
  • Καλύτερη πεντάδα της χρονιάς στην Ευρωλίγκα: (2022)
  • Δεύτερη καλύτερη πεντάδα της χρονιάς στην Ευρωλίγκα: (2021)
  • 3x MVP του μήνα στην Ευρωλίγκα: (Νοέμβριος 2019, Ιανουάριος 2020, Απρίλιος 2022)
  • 17x MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα:
    • (25η αγωνιστική, 2018/19), (3η αγωνιστική πλέι οφ, 2018/19), (5η αγωνιστική πλέι οφ, 2018/19), (11η αγωνιστική, 2019/20), (18η αγωνιστική, 2019/20), (19η αγωνιστική, 2019/20), (20η αγωνιστική, 2019/20), (21η αγωνιστική, 2019/20), (28η αγωνιστική, 2019/20), (16η αγωνιστική 2020/21), (25η αγωνιστική 2020/21), (16η αγωνιστική 2021/22), (19η αγωνιστική 2021/22), (33η αγωνιστική 2021/22), (10η αγωνιστική 2023/24), (13η αγωνιστική 2023/24), (28η αγωνιστική 2023/24)
  • Πρώτος σκόρερ στον τελικό της Ευρωλίγκα: (2019)
  • MVP των τελικών του Πρωταθλήματος Τουρκίας: (2019)
  • Τούρκικο All Star Game: (2020)
  • Δεύτερη Καλύτερη πεντάδα στο Πρωτάθλημα Ισπανίας: (2017)
  • MVP του μήνα στο Πρωτάθλημα Ισπανίας: (Φεβρουάριος 2017)

Στατιστικά σταδιοδρομίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΝΒΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κανονική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
2013–14 Ντάλας 48 0 10.2 .380 .316 .640 .9 1.5 .5 .0 2.8
2014–15 Νιου Γιορκ 76 22 24.5 .433 .302 .782 2.3 3.0 1.2 .1 6.2
2015–16 Μπρούκλιν 78 17 22.4 .442 .361 .776 2.3 4.4 1.2 .2 7.3
2017–18 Μπόστον 54 2 14.4 .384 .360 .865 1.7 1.8 .5 .1 4.3
Σταδιοδρομία 256 41 19.1 .422 .336 .777 1.9 2.9 .9 .1 5.5

Πλέι-οφ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
2014 Ντάλας 2 0 5.0 .000 .000 .000 .5 1.0 .0 .0 .0
2018 Μπόστον 11 0 14.0 .457 .308 1.000 1.0 1.8 0.5 .0 3.7
Σταδιοδρομία 13 0 12.6 .421 .286 1.000 .9 1.7 .4 .0 3.2

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λάρκιν έχει διαγνωστεί με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.[11]

Ο Λάρκιν δήλωσε ότι θεωρεί την Τουρκία περισσότερο σπίτι του από ότι τις Ηνωμένες Πολιτείες.[71] Στις 7 Φεβρουαρίου 2020, ανακοινώθηκε ότι ο Λάρκιν έλαβε την τουρκική υπηκοότητα.[72]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Efes's Larkin shatters EuroLeague scoring mark!
  2. ↑ Larkin makes history with most points scored in a EuroLeague game.
  3. ↑ Radivoj Korac's 99 points.
  4. ↑ 101 Greats: Radivoj Korac.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Shane Larkin Bio». The University of Miami. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2013. 
  6. ↑ Milian, Jorge (9 Ιανουαρίου 2012). «Proud son: UM's Shane Larkin celebrates dad's election to Baseball Hall of Fame». The Palm Beach Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2013. 
  7. ↑ Associated Press (7 Φεβρουαρίου 2013). «Hurricanes' Larkin is making Hall of Fame father proud». USA Today. https://www.usatoday.com/story/sports/ncaab/2013/02/07/hurricanes-shane-larkin-is-making-famous-father-proud/1900397/. Ανακτήθηκε στις February 14, 2013. 
  8. ↑ Telep, Dave (13 Μαΐου 2010). «This Larkin Excels On The Hardwood». Scout.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2013. 
  9. ↑ «Shane Larkin Profile at scout.com». msn. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2013. 
  10. ↑ Powers, Scott (16 Αυγούστου 2011). «Shane Larkin transferring to Miami». ESPN. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2013. 
  11. ↑ 11,0 11,1 MacMullan, Jackie (22 Αυγούστου 2018). «To medicate or not? The thorny mental health issue in the NBA». ESPN. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2019. 
  12. ↑ «Shane Larkin Freshman Stats» (PDF). University of Miami. 1 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2013. 
  13. ↑ Wine, Steven (9 Μαρτίου 2013). «No. 6 Miami beats Clemson for outright ACC title». Yahoo! Sports. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2013. 
  14. ↑ «Shane Larkin Profile». Yahoo! Sports. 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2013. 
  15. ↑ Gleeson, Scott (9 Φεβρουαρίου 2013). «Miami flexes ACC dominance with LeBron James, Dwyane Wade watching». USA Today. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2013. 
  16. ↑ «ACC coaches pick Miami's Shane Larkin as player of year». fayobserver.com. The Fayetteville Observer. 20 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2013. 
  17. ↑ Mavs' Shane Larkin breaks ankle
  18. ↑ Mavericks sign first round pick Larkin
  19. ↑ Notebook: Mavericks 97, 76ers 94
  20. ↑ Rookie Shane Larkin helps Mavs hold on for win over Suns
  21. ↑ «Knicks Acquire Calderon, Three Others in Dallas Trade». NBA.com. 25 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2014. 
  22. ↑ Knicks Announce Las Vegas Summer League Roster
  23. ↑ Knicks snap 9-game losing streak with 101-91 win over Sixers
  24. ↑ «Player Signing Press Conference». NBA.com. 9 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2015. 
  25. ↑ «Bulls beat Nets 115-100 for 2-0 start». NBA.com. 28 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2015. 
  26. ↑ «Nets beat Knicks 110-104 to end 10-game home skid». NBA.com. 13 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  27. ↑ «Drummond, Jackson help Pistons edge Nets 105-100». NBA.com. 1 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2016. 
  28. ↑ «Wizards score first 20, pull away late to beat Nets 120-111». NBA.com. 11 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. 
  29. ↑ «Pointguard Shane Larkin new adding to Laboral Kutxa Baskonia». baskonia.com. 10 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  30. ↑ «Shane Larkin, MVP Movistar de febrero». ACB.com (στα Ισπανικά). 31 Ιανουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2017. 
  31. ↑ «Jugadores sujetos al derecho de tanteo» (στα ισπανικά). acb.com. June 28, 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-06-30. https://web.archive.org/web/20170630091925/http://www.acb.com/redaccion.php?id=132992. Ανακτήθηκε στις June 28, 2017. 
  32. ↑ «El FC Barcelona Lassa presenta ofertas por Larkin y Hanga (Baskonia)» (στα ισπανικά). acb.com. July 9, 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-11. https://web.archive.org/web/20170711145439/http://www.acb.com/redaccion.php?id=133222. Ανακτήθηκε στις July 9, 2017. 
  33. ↑ «El Baskonia iguala la oferta del FC Barcelona Lassa por Shane Larkin» (στα ισπανικά). acb.com. July 14, 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-16. https://web.archive.org/web/20170716135756/http://www.acb.com/redaccion.php?id=133342. Ανακτήθηκε στις July 14, 2017. 
  34. ↑ «Shane Larkin reaches agreement with Boston Celtics». Sportando.com. 20 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2017. 
  35. ↑ «Boston Celtics Sign Shane Larkin». NBA.com. 31 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2017. 
  36. ↑ «Baynes 26 points, 14 rebounds leads Celtics past Nets». ESPN.com. 11 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2018. 
  37. ↑ «Efes bolsters roster with Larkin». EuroLeague.net. 26 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  38. ↑ «Round 25 MVP: Shane Larkin, Anadolu Efes Istanbul». EuroLeague.net. 9 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  39. ↑ «Larkin smashes Final Four PIR record». Welcome to EUROLEAGUE BASKETBALL. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2019. 
  40. ↑ «Larkin nails record-breaking 29 points in the Final». Eurohoops. 19 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  41. ↑ «Shane Larkin scores career-high, leads Efes to Turkish League title». Eurohoops. 21 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2019. 
  42. ↑ «Efes's Larkin shatters EuroLeague scoring mark!». EuroLeague.net. 29 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2019. 
  43. ↑ Radivoj Korac's 99 points.
  44. ↑ 101 Greats: Radivoj Korac.
  45. ↑ «Με 40 πόντους και 10 τρίποντα, ο απίστευτος Λάρκιν νίκησε μόνος του τον Ολυμπιακό!». Έθνος. 6 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2020. 
  46. ↑ Team, Allstarbasket (7 Μαρτίου 2020). «MVP της αγωνιστικής για έκτη φορά ο... εξωγήινος Σέιν Λάρκιν! (video)». AllStar Basket. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2020. 
  47. ↑ «Ο Λάρκιν ξεπέρασε τον Τσαρτσαρή! (pic)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2020. 
  48. ↑ «Λάρκιν: MVP στην Ευρωλίγκα για 11η φορά, μόνος δεύτερος στην All - Time λίστα (videos)». Eurohoops. 20 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2021. 
  49. ↑ newsroom, sport-fm. «Με Λάρκιν η δεύτερη καλύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκας». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021. 
  50. ↑ «Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη: Η πυραυλοκίνητη Εφές πρωταθλήτρια Ευρώπης!». Eurohoops. 30 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  51. ↑ «Σέιν Λάρκιν: ΞΥΠΝΗΣΕ στο τελικό και "καθάρισε" την Μπάρτσα! (video)». Eurohoops. 30 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  52. ↑ «Ο Λάρκιν έγινε ο μοναδικός με 12/12 βολές σε τελικό! (vid)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  53. ↑ «Πήρε... σκούπα και τον τίτλο η σαρωτική Εφές!». SDNA. 7 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2021. 
  54. ↑ «EuroLeague: Ο Λάρκιν MVP της 16ης αγωνιστικής | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2021. 
  55. ↑ «Εφές: Κανένα πρόβλημα με τη Φενέρ, δικό της το Κύπελλο Τουρκίας». Eurohoops. 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2022. 
  56. ↑ «Ευρωλίγκα: Για τρίτη φορά φέτος MVP ο Λάρκιν (videos)». Eurohoops. 2 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  57. ↑ «Σέιν Λάρκιν: MVP Απριλίου στην EuroLeague (vid) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  58. ↑ «Βεζένκοβ: Στην καλύτερη πεντάδα της EuroLeague (vid) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  59. ↑ «Το 'κανε ΞΑΝΑ η Εφές! 58-57 τη Ρεάλ και Πρωταθλήτρια Ευρώπης (videos)». Eurohoops. 21 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  60. ↑ «Επίσημο: Ο Λάρκιν για δύο ακόμα χρόνια στην Αναντολού Εφές». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2022. 
  61. ↑ «Εφές: Κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της σεζόν κόντρα στη Φενέρ των Ιτούδη & Καλάθη!». Eurohoops. 28 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. 
  62. ↑ «H Εφές του Αταμάν πρωταθλήτρια Τουρκίας! "Σκούπισε" την Καρσίγιακα με σούπερ Μίτσιτς (videos)». Eurohoops. 17 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2023. 
  63. ↑ «EuroLeague: Οι Λάρκιν & Λο μοιράστηκαν τον τίτλο του MVP της 10ης αγωνιστικής | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2023. 
  64. ↑ «Σέιν Λάρκιν: 16 φορές MVP, έπιασε στην 1η θέση τον Νάντο Ντε Κολό!». Eurohoops. 9 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2023. 
  65. ↑ «Εφές – Μπασκόνια 80-87: Λάρκιν VS Χάουαρντ & Μίλερ-ΜακΙντάιρ σημειώσατε… διπλό». Eurohoops. 22 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  66. ↑ «Ο Σέιν Λάρκιν αναδείχθηκε MVP της 28ης αγωνιστικής της EuroLeague». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2024. 
  67. ↑ «Shane Larkin will miss Eurobasket 2021 qualifiers with injury». Sportando. 14 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2020. 
  68. ↑ «Με Λάρκιν και ΝΒΑers στο Προολυμπιακό η Τουρκία (pic)». SDNA. 23 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021. 
  69. ↑ «Σοκ με Λάρκιν στην Τουρκία, χάνει το Προολυμπιακό!». SDNA. 23 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2021. 
  70. ↑ «Σέιν Λάρκιν: Χειρουργείο και νοκ άουτ στα… νοκ άουτ του Ευρωμπάσκετ και Έφες!». Eurohoops. 9 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  71. ↑ «Shane Larkin on joining the national team of Turkey: "It would be a great offer, if it comes"». 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  72. ↑ «Shane Larkin'in Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşlık İşlemleri Tamamlandı». tbf.org.tr (στα Τουρκικά). Τουρκική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης. 7 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σέιν_Λάρκιν&oldid=10482471"