Σάββας Κωνσταντόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σάββας Κωνσταντόπουλος
Γέννηση1910
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος9  Ιουλίου 1981
Στοκχόλμη
Υπηκοότητα / Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Επάγγελμαεκδότης και δημοσιογράφος

Ο Σάββας Τρ. Κωνσταντόπουλος (19109 Ιουλίου 1981) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής και εκδότης. Ταυτισμένος με το μετεμφυλιακό κατεστημένο, υπήρξε διευθυντής της «Απογευματινής» του Νάσου Μπότση και στη συνέχεια ιδρυτής και εκδότης του ακροδεξιού «Ελεύθερου Κόσμου». Αποκλήθηκε «ο θεωρητικός της χούντας».[1]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1910. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατά τη διάρκεια των σπουδών του προσχώρησε στους «Αρχειομαρξιστές».[2] Αργότερα όμως προσχώρησε στη συντηρητική παράταξη της εποχής και μεταβλήθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους πολέμιους του ελληνικού κομμουνισμού.[3] Από το 1934 εργαζόταν ως αρθρογράφος και πολιτικός αναλυτής στις δεξιές εφημερίδες «Νέος Κόσμος», «Εθνική Φλόγα», «Ασύρματος», «Εθνική», «Ελληνικόν Αίμα», «Ακρόπολη». Από το 1952 ως το 1966 ήταν διευθυντής στην «Απογευματινή» του Νάσου Μπότση. Το 1966 ξεκίνησε την έκδοση δικιάς του εφημερίδας, του «Ελεύθερου Κόσμου», που κυκλοφόρησε ως καθημερινή εφημερίδα ως το 1982 και αργότερα ως εβδομαδιαία.[4]

Ο Κωνσταντόπουλος ήταν συνεργάτης των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, αρχικά της ΚΥΠ και έπειτα και της ΓΔΕΑ τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1950, ενώ είχε γνωρίσει τον μετέπειτα δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο τον Μάιο του 1958, στο σπίτι του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, σε σύσκεψη για την αντιμετώπιση της θεαματικής εκλογικής ανόδου της Αριστεράς (ΕΔΑ).[5] Σε εκείνη τη σύσκεψη, στην οποία ο Παπαδόπουλος αντιπροσώπευε την ΚΥΠ, ο Καραμανλής, ανήσυχος για το εκλογικό αποτέλεσμα, αποφάσισε τη συγκρότηση «αφανούς επιτροπής για την παρακολούθηση, θεωρητική και πολιτική, του κομμουνιστικού προβλήματος».[6]

Αργότερα, το 1968, αφού είχε ήδη επιβληθεί η χούντα των συνταγματαρχών, ο Κωνσταντόπουλος έγραψε στον «Ελεύθερο Κόσμο»:[7]

«Εις την επιτροπήν εκείνην έτυχε να γνωρίσω δια πρώτην φοράν, τον ήδη πρωθυπουργόν κ. Γ. Παπαδόπουλον και να εκτιμήσω την σκέψιν του. Μετείχε εις αυτήν ως αξιωματικός. Ο μακαρίτης καθηγητής εις το Μετσόβιον Πολυτεχνείον Άγγελος Προκοπίου, μέλος και αυτός της επιτροπής, είχε πει περί του Γ. Παπαδόπουλου 'Το μυαλό αυτού του αξιωματικού είναι ξυράφι. Είμαι βέβαιος ότι ο Γ. Παπαδόπουλος θα παίξει κάποτε τον πρώτον ρόλον'».

Το 1965, μετά την κυκλοφορία —στα ελληνικά και τα γαλλικά— του δίτομου έργου «Οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα» του Γάλλου πολιτικού επιστήμονα και καθηγητή Ζαν Μεϋνώ, στο οποίο ο Μεϋνώ ασκούσε έντονη κριτική στην οκταετία ΕΡΕ - Καραμανλή για συνεχείς αντιδημοκρατικές εκτροπές του πολιτεύματος, ο Καραμανλής ζήτησε από τον Κωνσταντόπουλο να συγγράψει μια πολιτική βιογραφία που θα υπερασπιζόταν το έργο του, η οποία ολοκληρώθηκε και διορθώθηκε από τον Καραμανλή, αλλά για άγνωστους λόγους δεν δημοσιεύθηκε ποτέ. Το κείμενο (με τις χειρόγραφες διορθώσεις του Καραμανλή) υπάρχει στα Αρχεία Καραμανλή.[8]

Την περίοδο της χούντας ο «Ελεύθερος Κόσμος» κατέστη ημιεπίσημη εφημερίδα του καθεστώτος, είναι δε χαρακτηριστική η προνομιακή «εσωτερική πληροφόρηση» που διέθετε πάντα για θέματα όπως το Κυπριακό ή οι νομοθετικές—συνταγματικές πρωτοβουλίες του Παπαδόπουλου.

Μεταπολιτευτικά ο Κωνσταντόπουλος αντιμετώπισε δικαστικές διώξεις, και τελικά κατέφυγε στη Στοκχόλμη της Σουηδίας όπου και πέθανε στις 9 Ιουλίου του 1981[9] (κηδεύτηκε στις 15 Ιουλίου στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών)[10]. Η εφημερίδα του συνέχισε να κυκλοφορεί μέχρι το καλοκαίρι του 1982.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]