Ρικάρδο Σαπρίσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρικάρδο Σαπρίσα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Ιουνίου 1901[1]
Σαν Σαλβαδόρ
Θάνατος16  Αυγούστου 1990[1]
Αλαχουέλα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλ Σαλβαδόρ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής[2]
αντισφαιριστής
προπονητής ποδοσφαίρου
παίκτης χόκεϊ επί χόρτου[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ρικάρδο Χουάν Αντόνιο Σαπρίσα Αϋμα (λατινικό αλφάβητο : Ricardo Juan Antonio Saprissa Aymá , Σαν Σαλβαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, 24 Ιουνίου 1901 - Αλαχουέλα, Κόστα Ρίκα, 16 Αυγούστου 1990), ήταν επιχειρηματίας, πρωταθλητής της αντισφαίρισης, του μπέιζμπολ, του χόκεϊ επί πάγου και του ποδοσφαίρου όπου ήταν το άθλημα που το έδωσε τη μεγαλύτερη δημοτικότητα. Είχε γεννηθεί στο Ελ Σαλβαδόρ από γονείς Ισπανούς και την Καταλωνία, έζησε πολλά χρόνια στην Ισπανία και έπειτα στην Κόστα Ρίκα.

Το 1924 ως παίκτης της αντισφαίρισης ήταν μέλος της ισπανικής αντιπροσωπείας που πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Θεωρείται ο πρώτος αθλητής από την Κεντρική Αμερική που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς αγώνες[4]. Στο ποδόσφαιρο έκανε καριέρα κυρίως με την Εσπανιόλ στην Ισπανία και την Ντεπορτίβο Σαπρίσα στην Κόστα Ρίκα[4].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην πρωτεύουσσα του Σαν Σαλβαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, ήταν το τέταρτο από τα οκτώ παιδιά του Ιωσήφ Σαπρίσα Λούρα, επιχειρηματία και επίτιμου πρόξενου του Ελ Σαλβαδόρ στην Αλμερία[4] και της Κάρμεν Αϋμά Σαγκρέρα, καταλανικής καταγωγής και από πλούσια οικογένεια, η οποία του επέτρεψε να σπουδάσει στην Ευρώπη[5]. Στην ηλικία των τριών ταξίδεψε με τη μητέρα του στη Βαρκελώνη, τη γενέτειρα της οικογένειάς του. Παρέμεινε εκεί μέχρι δέκα χρόνια όπου φοίτησε στο σχολείο της Sarriá[6]. Λόγω του αιφνίδιου θανάτου του πατέρα του, επέστρεψε στην πόλη του Σαν Σαλβαδόρ, όπου είχε την πρώτη του επαφή με τον αθλητισμό στο Κάμπο Μάρτε[7].

Αθλητική καριέρα στο Ελ Σαλβαδόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά ασχολήθηκε με το Μπέιζμπολ και την αντισφαίριση όπου γρήγορα έγινε ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Κεντρική Αμερική, κερδίζοντας στο πρωτάθλημα Κεντρικής Αμερικής σε ηλικία 19 ετών το 1920[6]. Έπαιξε ποδόσφαιρο στις ομάδες Κλαμπ Μάραθον και Ολυμπίκ[6] το 1921, ήταν να είναι μέλος της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου του Ελ Σαλβαδόρ που θα συμμετάσχει στο περιφερειακό κύπελλο Κεντρικής Αμερικής με αντίπαλο τη Γουατεμάλα τιμώντας τα 100 χρόνια της ανεξαρτησίας[8], αλλά τελικά δεν μπόρεσε να παραστεί επειδή μετά την αποφοίτησή τους ως τοπογράφος μηχανικός στο Escuela Politécnica Militar επέστρεψε στη Βαρκελώνη με τη μητέρα του και δύο αδέρφια του.

Αθλητική καριέρα στην Ισπανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ισπανία θέλησε να πάρει ειδίκευση στην κλωστοϋφαντουργική μηχανική στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, αλλά δεν τα κατάφερε[9]. Στη συνέχεια αποφάσισε να ανοίξει ένα κατάστημα ρούχων στην Avenida de Sarria, μια ιδιωτική επιχείρηση που του επέτρεπε να ακολουθήσει το πάθος να παίζει[9] μπέιζμπολ, αντισφαίριση, χόκεϊ, ποδόσφαιρο κ.λπ.

Στην αντισφαίριση ήταν αθλητής του συλλόγου Σοσιεδάδ Ντεπορτίβα Πομπηία, όπου έγινε ένας από τους καλύτερους παίκτες ιδιαίτερα στα διπλά μαζί με τον Αντόνιο Χουανίκο ήταν πρωταθλητές Καταλονίας και Ισπανίας το 1923 και το 1924, στο μονό ήταν φιναλίστ το 1924[10].

Το 1924 επιλέχθηκε να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι με την ισπανική αντιπροσωπεία[4]. Συνεργάστηκε στο διπλό με τον Εδουάρδο Φλακέρ και στο μικτό με την καταλανή Ρόζα Τόρας[11]. Στο διπλό νίκησε σε δύο γύρους, αλλά στον 3ο γύρο έχασαν από τους Νοτιοαφρικανούς Condon και Τζον Ρίτσαρντσον με 6-2, 6-3 και 6-1. Στο μικτό με την Ρόζα Τόρας νικήθηκαν στον πρώτο γύρο από τους Ιταλούς Ουμπέρτο Μορμπούνγκο και Τζούλια Φερέλι με 6-3 10-8.[12]

Στο κύπελλο Ντέιβις αγωνίστηκε με την Ισπανία το 1930 ενάντια στο Βέλγιο στην Αμβέρσα. Έδωσε μόλις έναν αγώνα όπου με συμπαίκτη τον Ενρίκε Μάιερ νίκησαν τους Λέοπολντ ντε Μπόρμαν και Andre Bwbank με 3-2 σετ[13].

Στο χόκεϊ επί χόρτου, αθλητής αρχικά του συλλόγου Σοσιεδάδ Ντεπορτίβα Πομπηία και στη συνέχεια του Ρεάλ Κλαμπ ντε Πόλο ντε Μπαρτσελόνα (Real Club de Polo de Barcelona), με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας, σκοράροντας δύο γκολ στον τελικό. Σε αυτό το άθλημα, έγινε και διεθνής με την Ισπανία[9].

Το ποδόσφαιρο ήταν το άθλημα που του έδωσε περισσότερη δημοσιότητα[4]. Στην Ισπανία έπαιξε αρχικά για την ομάδα από τη Σχολή Αρχιτεκτονικής, η οποία με τη σειρά της ήταν βάση κατάρτισης της Εσπανιόλ[6]. Το ταλέντο του κέρδισε τους ιθύνοντες της Εσπανιόλ και τον ενένταξαν στο καταλανικό σύλλογο το 1922[9], και σύντομα έγινε μέλος της βασικής ενδεκάδας ως πλάγιος αμυντικός[6]. Με καταγωγή το Σαλβαδόρ έγινε ο πρώτος ξένος παίκτης που θα κάνει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα Ισπανίας[14]. Στην ομάδα είχε συμπαίκτες τους Ρικάρδο Θαμόρα, Μπος και Πέπε Σολέ[7].

Το 1929 η Εσπανιόλ κέρδισε το πρωτάθλημα της Καταλονίας και συμμετείχε στο Κύπελλο Ισπανίας. Σε αυτό το τουρνουά έφτασαν στον τελικό όπου αντιμετώπισαν την Ρεάλ Μαδρίτης και την νίκησαν με σκορ 2-1, όπου σημείωσε ένα γκολ ο Σαπρίσα[6]. Το 1930 έγινε αρχηγός της ομάδας με την αποχώρηση του Θαμόρα για την Ρεάλ Μαδρίτης. Αποσύρθηκε το 1932 και το τελευταίο παιχνίδι του ήταν εναντίον της Ατλέτικο. Στα 10 χρόνια που έπαιξε για την Εσπανιόλ δεν πήρε ποτέ κόκκινη κάρτα[6].

Ως παίκτης ο Σαπρίσα ήταν δυνατός αμυντικός[6] Κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού που έπαιξε το Νοέμβριο του 1924 εναντίον της Μπρατσελόνα έσπασε το γναθικό οστό σε μαρκάρισμα στον Paulino Alcántara όταν έμπαινε στην ισπανική περιοχή. Το περιστατικό αυτό του έδωσε δημοτικότητα μεταξύ των φιλάθλων της ομάδας[6]. Διορίσθηκε ως επίτιμος πρόεδρος της Εσπανιόλ το 1932[15][16].

Αθλητική καριέρα στην Κόστα Ρίκα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρόσκληση του αδελφού του Ρότζερ που ήταν στο Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα, για να τον βοηθήσει να δημιουργήσει μία κλωστοϋφαντουργική επιχείρηση, επέφερε την αποχώρηση του Σαπρίσα από την Ισπανία. Στην χώρα της Κεντρικής Αμερικής δεν θα αφήσει πίσω του το αθλητικό του έργο, εκπροσώπησε την Κόστα Ρίκα στις IV Αγώνες της Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής στην αντισφαίριση, και επίσης διατέλεσε τεχνικός διευθυντής της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Έκανε επίσης ένα σύντομο βήμα ως παίκτης στην ομάδα «Orión F.C.»[16].

Το 1935 μια ομάδα ανθρώπων, και ο ίδιος, στο Σαν Χοσέ αποφάσισαν να ιδρύσουν μια ποδοσφαιρική ομάδα, και κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το όνομα της έπεσε η ιδέα για το Saprissa F.C., προς τιμήν του Σαπρίσα που ήταν και αυτός στα ιδρυτικά μέλη και στην συνάντηση αυτή και είχε προσφερθεί να την χρηματοδοτήσει. Στην αρχή ήταν σχολή ποδοσφαίρου που συσχετίστηκε με την Orión F.C. Αλλά, το 1948, ιδρύθηκε ως Ντεπορτίβο Σαπρίσα (Deportiva Saprissa F.C) ως ανεξάρτητο σωματείο. Ο Σαπρίσα υπηρέτησε ως πρόεδρος του συλλόγου μέχρι το 1981[6]. και στο έργο που είχε αναλάβει στον σύλλογο συγκαταλέγεται η εξεύρεση νέων ταλέντων για την ομάδα[16]. Στις 12 Οκτωβρίου 1966 ξεκίνησε η κατασκευή του Εστάδιο Ρικάρδο Σαπρίσσα Αϋμά που έχει το όνομά του[17]. Επίσης ήταν πρόεδρος στον σύλλογο «Orión F.C.», στην Asofútbol, ​​και στον αθλητικό οργανισμό «Consejo de Deportes»[18].

Από την άλλη πλευρά, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κόστα Ρίκα, ο Σαπρίσα βοηθούσε παιδιά χωρίς πόρους και πλήρωνε για την εκπαιδευτική τους κατάρτιση[6]. Το 1969 τιμήθηκε με την είσοδο του στην Πινακοθήκη του αθλητισμού[15]. Τα τελευταία του χρόνια τα έζησε στον οίκο ευγηρίας του Santiago Crespo Calvo , στην Αλαχουέλα, στην οποία είχε εισέλθει εθελοντικά[19].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Enciclopèdia de l'esport català» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 2012. 11625.
  2. ↑ (Καταλανικά, Ισπανικά, Αγγλικά) BDFutbol. 11657. Ανακτήθηκε στις 25  Απριλίου 2022.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Ricardo Saprissa, el primer centroamericano en unos juegos olímpicos {{!}} Cuadernos de Fútbol, Fernando Arrechea (Ισπανικά)
  5. ↑ Deportivo Saprissa: Don Ricardo Saprissa, (Ισπανικά)
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 RICARDO SAPRISSA AYMÁ
  7. ↑ 7,0 7,1 El Gráfico (El Salvador): El salvadoreño que ganó la Copa del Rey Αρχειοθετήθηκε 2015-05-27 στο Wayback Machine.
  8. ↑ rsssf: El Salvador - List of International Matches
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Pericos on line: RICARDO SAPRISSA - 'EL CAMPEÓN TOTAL'. UN PASEO ENTRE SUS RECUERDOS. 1ª PARTE Αρχειοθετήθηκε 2017-08-12 στο Wayback Machine.
  10. ↑ palmares
  11. ↑ La primera olímpica catalana: Rosa Torras trenca esquemes, (Καταλανικά)
  12. ↑ «Ricardo Saprissa, el primer centroamericano en unos juegos olímpicos | Cuadernos de Fútbol». www.cuadernosdefutbol.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2024. 
  13. ↑ Ο Σαπρίσα στο κύπελλο Ντέιβις
  14. ↑ La Nación: Periodista publica libro sobre Ricardo Saprissa
  15. ↑ 15,0 15,1 Salón de la Fama: Ricardo Saprissa Aymá Αρχειοθετήθηκε 2016-03-07 στο Wayback Machine.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Pericos on line: RICARDO SAPRISSA - EL CAMPEÓN TOTAL. UN PASEO ENTRE SUS RECUERDOS (2ª PARTE) Αρχειοθετήθηκε 2016-03-07 στο Wayback Machine.
  17. ↑ Deportivo Saprissa: Historia del Estadio
  18. ↑ Costa Rica en el siglo XX, p. 394
  19. ↑ Tico Page: "Nunca pensé que llegaría tan lejos" - La historia de Don Ricardo Saprissa Aymá Αρχειοθετήθηκε 2010-05-28 στο Wayback Machine.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρικάρδο_Σαπρίσα&oldid=10401147"