Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρεϋμόν Πουανκαρέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ραϊμόν Πουανκαρέ)
Ρεϋμόν Πουανκαρέ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση20  Αυγούστου 1860, Μπαρ-λε-Ντυκ
Θάνατος15  Οκτωβρίου 1934[1][2][3]
Παρίσι[4][3]
ΥπηκοότηταΓαλλία
Πολιτικό κόμμαΔημοκρατική Συμμαχία
ΣύζυγοςHenriette Poincaré
ΣπουδέςΝομική Σχολή Παρισιού
Επάγγελμαπολιτικός
δικηγόρος
δημοσιογράφος
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
Μέγας Μάγιστρος της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα του Άστρου του Αντζουάν
Grand Cross of the Order of Nichan el Anouar
Τάγμα του Ευαγγελισμού
Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου
Μεγαλόσταυρους ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας
Τάγμα του Βασιλικού Οίκου του Τσάκρι
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Δράκου του Ανάμ
Μεγαλόσταυρος του Βασιλικού Τάγματος της Καμπότζης
Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία)
Σταυρός της Ανδρείας (Πολωνία)
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (16  Απριλίου 1913)[5]
Ιππότης του Τάγματος του Ελέφαντα (1914)[6]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (19  Απριλίου 1920)[7]
ΑξίωμαΠρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, Μέλος του Γενικού Συμβουλίου, Γάλλος συν-πρίγκιπας της Ανδόρας, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Γαλλίας, Υπουργός Οικονομίας, Οικονομικών και Βιομηχανίας, Γερουσιαστής της Γ΄ Γαλλικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός της Γαλλίας, μέλος της Γερουσίας της Γαλλίας, Minister of National Education, bâtonnier και 34η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρεϋμόν Πουανκαρέ (Raymond Poincaré, 20 Αυγούστου 1860 - 15 Οκτωβρίου 1934) ήταν Γάλλος πολιτικός, που διετέλεσε τρεις φορές πρωθυπουργός και μία φορά πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας (1913-1920).

Γεννήθηκε στο Μπαρ-λε-Ντυκ στην Περιφέρεια του Μεύση, στις 20 Αυγούστου του 1860[8]. Γιος του μηχανικού και μετεωρολόγου Νικολά Πουανκαρέ και εξάδελφος του Ανρί Πουανκαρέ. Σπούδασε στην Πολυτεχνική Σχολή και στη συνέχεια νομικά στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Είσοδος στην πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1882 εισήλθε στο δικηγορικό σώμα και σε ηλικία μόλις 27 ετών εξελέγη βουλευτής.[8] Το 1893 ανέλαβε υπουργός, ο νεότερος της εποχής του, στο Υπουργείο Παιδείας. Το 1894 ανέλαβε Υπουργός Οικονομικών και το επόμενο έτος επανήλθε στο προηγούμενο υπουργείο. Στην υπόθεση Ντρέιφους που συντάραξε τη Γαλλία είχε υποστηρίξει ως αναγκαία την αναθεώρηση της δίκης.

Το 1902 μαζί με άλλους συντηρητικούς δημιουργεί τη "Ρεπουμπλικανική Συμμαχία". Το 1903 εγκατέλειψε τη Βουλή, μέχρι το 1912, προκειμένου να συμμετέχει στις εργασίες της Γερουσίας, αν και το Μάρτιο του 1906 ανέλαβε ξανά Υπουργός Οικονομικών. Τον Ιανουάριο 1912 μέχρι τον Ιανουάριο του 1913 ανέλαβε (1η φορά) Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών. Την εποχή εκείνη από τις διάφορες διπλωματικές του ενέργειες χαρακτηρίστηκε ρεβιζιονιστής και πολεμοκάπηλος.

Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Ιανουαρίου του 1913 εξελέγη Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.[9]

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου αγωνίστηκε να διαφυλάξει με οποιοδήποτε τρόπο την εθνική ενότητα, κάνοντας ακόμα και πρωθυπουργό τον αιώνιο αντίπαλό του Ζωρζ Κλεμανσώ. Το 1920 που έληξε η προεδρική του θητεία επέστρεψε στη Γερουσία και ανέλαβε πρόεδρος της Επιτροπής Επανορθώσεων. Τον Ιανουάριο του 1922 και μέχρι το 1924 ανέλαβε (2η φορά) Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών, κάνοντας μεταστροφή της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής προς την Ελλάδα, τασσόμενος υπέρ των συμφερόντων της Τουρκίας.

Το 1923 στις 11 Ιανουαρίου έδωσε διαταγή στα γαλλικά στρατεύματα και εισέβαλαν στην περιοχή του Ρουρ προκειμένου να πιέσει τη Γερμανία προς εκπλήρωση των υποχρεώσεών της. Το 1926 αναλαμβάνει (3η φορά) Πρωθυπουργός, μέχρι το 1929 όταν και τελικά παραιτήθηκε για λόγους υγείας.

Ο Ρεϋμόν Πουανκαρέ πέθανε στο Παρίσι στις 15 Οκτωβρίου του 1934. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του συνέγραψε τα απομνημονεύματά του, ένα δεκάτομο έργο με τον τίτλο "Στην υπηρεσία της Γαλλίας" ("Au service de la France").

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. www.senat.fr/senateur-3eme-republique/poincare_raymond1024r3.html.
  3. 3,0 3,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  5. d:Q58367152. runeberg.org/statskal/1921/0784.html.
  6. www.legiondhonneur.fr/fr/actualites/les-insignes-de-lordre-de-lelephant-demmanuel-macron-deposes-au-musee/1774/2. Ανακτήθηκε στις 15  Μαΐου 2022.
  7. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 497. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  8. 8,0 8,1 Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.109
  9. Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.110
  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ. 50ος, σελ. 262.
  • Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.109-131

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]