Πύλη του Ηρώδη (Ιερουσαλήμ)
Η Πύλη του Ηρώδη (αραβικά: باب الزاهرة, Bab az-Zahra, Hebrew שער הפרחים, 'Sha'ar HaPrakhim', τα οποία σημαίνουν 'Πύλη των Ανθέων') είναι η βορειοανατολική από τις κύριες πύλες της Παλαιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ. Συνδέει τη Μουσουλμανική συνοικία τη μέσα στην παλαιά πόλη με την επώνυμη Παλαιστινιακή γειτονιά του Μπαμπ αζ-Ζάχρα, που βρίσκεται μόλις έξω. Είναι κοντά από την βόρεια Πύλη της Δαμασκού. Το υψόμετρό της είναι 755 μ. επάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
Ονόματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πύλη του Ηρώδη είναι το χριστιανικό όνομα της πύλης. Στο Ευαγγέλιο (Λουκά 23:7) ο Ιησούς στέλνεται από τον Πόντιο Πιλάτο στον βασιλιά Ηρώδη Αντύπα και μία Χριστιανική παράδοση ταυτίζει την τοποθεσία της κοντινής Ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Νικοδήμου με το παλάτι του Ηρώδη Αντύπα. Η σημερινή εκκλησία είναι κτισμένη στην κορυφή μιας ερειπωμένης εκκλησίας των Σταυροφόρων και ονομάζεται στα αραβικά Deir al-'Adas, «το μοναστήρι των φακών», με βάση μία άλλη παράδοση, που υποστηρίζει ότι κάποτε είχε μία κουζίνα, που τάιζε σούπα φακές στους φτωχούς.[1][2] Μία άλλη παράδοση υποστηρίζει, ότι η εκκλησία είναι κτισμένη στην κορυφή της φυλακής, στην οποία κρατούνταν ο Άγιος Πέτρος από τον Ηρώδη Αγρίππα, ανιψιό του Ηρώδη Αντύπα.[2]
Το Μπαμπ αζ-Ζάχρα είναι το αραβικό, μουσουλμανικό όνομα της πύλης. Κοντά στην πύλη βρίσκεται μία αραβική γειτονιά, που ονομάζεται Bab az-Zahra. Η Aζ-Ζάχρα είναι μία παραφθορά του ονόματος Ας-Σαχίρα, που δόθηκε στον λόφο και το νεκροταφείο απέναντι από τον δρόμο, όπου θάπτονται άνθρωποι, που έχουν κάνει το προσκύνημα στη Μέκκα.[1] Στη Σούρα 79: 6-14 του Κορανίου μιλά για την Ημέρα της Ανάστασης χρησιμοποιώντας τη φράση "θα επιστρέψουν στην επιφάνεια της γης ("as-sāhira"), και μία παλαιά παράδοση ερμηνεύει αυτόν τον όρο ως το σωστό όνομα μίας τσιμεντένιας κοιλάδας ή πεδιάδας, προσδιορίζεται τουλάχιστον από τον 11ο αιώνα ως η κοντινή κοιλάδα Kidron.[3] Η άλλη σημασία του «σαχίρα», που λαμβάνεται ως ρήμα, είναι «να είσαι άγρυπνος» και θα έδειχνε πώς οι πρόσφατα αναστημένοι θα κοιτούσαν γύρω τους, περιμένοντας τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν.[4] Το όνομα "Σαχίρα", που κάποτε αλλοιώθηκε σε "Ζάχρα", μερικές φορές αποδόθηκε ως "Zαχάρα" και στους χάρτες από τα τέλη του 19ου-αρχές του 20ου αι. ως "Zahira(h)", έγινε πολύ παρόμοιο με μία αραβική λέξη, που σημαίνει άνθος (zahra).
Sha'ar HaPrakhim, "Πύλη των λουλουδιών", είναι το εβραϊκό όνομα της πύλης. Ερμηνευμένη ως μετάφραση του αραβικού Bab az-Zahra, που εξηγήθηκε παραπάνω, φαίνεται να είναι εσφαλμένη ονομασία.[5] Ωστόσο, η δημοφιλής ετυμολογία της εβραϊκής ονομασίας το συνδέει με την πέτρινη ροζέτα, που διακοσμεί τον πύργο της πύλης.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτή η λιτή πύλη, που ανοίγει από έναν πύργο τείχους, είναι μια από τις νεότερες πύλες της Ιερουσαλήμ. Την εποχή που ο Σουλεϊμάν Α΄ ο μεγαλοπρεπής έκτισε τα τείχη της πόλης τη δεκαετία του 1530, μία πυλίδα (μικρή πύλη) βρισκόταν στον ανατολικό, πλευρικό τοίχο του πύργου, η οποία σπάνια άνοιγε. Παλαιότερα, η εκτεταμένη οικιστική περιοχή μέσα σε αυτήν την πύλη ήταν γνωστή ως Bezetha (στην πραγματικότητα μεταφράζεται ως "Νέα Πόλη"), που δημιουργήθηκε κατά την ύστερη περίοδο του Δεύτερου Ναού, για να φιλοξενήσει τον αυξανόμενο πληθυσμό της Ιερουσαλήμ.[6] Μέχρι το 1875, για να παράσχουν δίοδο προς τις νέες γειτονιές που άρχιζαν να αναπτύσσονται βόρεια της Παλαιάς Πόλης, οι Οθωμανοί άνοιξαν μία νέα πύλη στο βόρειο, μετωπικό τείχος του πύργου, που βλέπει στην οδό Σουλτάν Σουλεϊμάν και προσφέρει ευκολότερη πρόσβαση, και έκλεισαν την αρχική πλευρική πύλη.
Το 1998 και σε αρκετές επόμενες ανασκαφικές περιόδους (η τελευταία το 2004), αρχαιολόγοι της Εφορείας Αρχαιοτήτων του Ισραήλ έσκαψαν στην ανατολική περιοχή της Πύλης του Ηρώδη. Η ανασκαφή επικεντρώθηκε σε τρεις ξεχωριστούς χώρους δίπλα στο τείχος, στους οποίους ανακαλύφθηκαν εννέα αρχαιολογικά στρώματα, που κάλυπταν από την Εποχή του Σιδήρου έως και την Οθωμανική περίοδο. Μεταξύ των σημαντικότερων ανακαλύψεων ήταν οι κατασκευές της περιόδου του Δεύτερου Ναού, ένα πλήρες τμήμα του ρωμαιο-βυζαντινού τείχους και υπολείμματα τεράστιας κατασκευής κάτω από τον τοίχο. Αυτά τα απομεινάρια αναγνωρίστηκαν ως τμήματα οχύρωσης από τον Μεσαίωνα και την παλαιά μουσουλμανική περίοδο. Αυτές οι ανακαλύψεις υποδεικνύουν τη σημασία, που έδιναν οι άρχοντες της πόλης στην οχύρωση ενός από τα πιο ευαίσθητα μέρη της: του βόρειου τείχους της Ιερουσαλήμ. Πράγματι, οι ιστορικές μαρτυρίες δείχνουν ότι το 1099 ο στρατός των σταυροφόρων υπό τον Γοδεφρείδο του Μπουγιόν εισήλθε στην πόλη μέσω ενός ρήγματος, που βρίσκεται λίγο ανατολικά της σημερινής Πύλης του Ηρώδη.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Eliyahu Wager (1988). Illustrated guide to Jerusalem. Jerusalem: The Jerusalem Publishing House. σελίδες 82–83.
- ↑ 2,0 2,1 «St. Nicodemus Church (Deir Al'ads) – Greek Orthodox». 21 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2015.
- ↑ Meron Benvenisti (1998). City of Stone: The Hidden History of Jerusalem. University of California Press. σελ. 260. ISBN 9780520207684. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2015.
- ↑ Arthur Jeffery, επιμ. (1958). The Koran: Selected Suras. The George Macy Co. σελ. 213. ISBN 9780486414256. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2015.
The verb 'sahira' means "to be watchful," and there are passages in the Koran which speak of the newly risen on the Day looking around watching expectantly for what will come next. The common opinion, however, is that 'as-Sahira' here is a proper noun, the name of that wide ope plain on which men will be assembled for Judgement, in which case one should translate;"there they are at as-Sahira."
- ↑ Stephan Hanna Stephan, Boulos Afif and Eugene Hoade, This is Palestine: A Concise Guide to the Important Sites in Palestine, Transjordan and Syria (2nd ed.) (Jerusalem: The Modern Press, 1947), 105
- ↑ Josephus, De Bello Judaico (Wars of the Jews) v.iv.§ 2