Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών είναι μία παγκόσμια κλίμακας εκστρατεία,[1] υπό την πρωτοβουλία της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, απαγόρευσης των ναρκωτικών, στρατιωτικής βοήθειας και στρατιωτικής παρέμβασης, με στόχο την μείωση της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.[2][3][4][5] Η πρωτοβουλία περιλαμβάνει ένα πλαίσιο νομοθετικών πολιτικών για τα ναρκωτικά με απώτερο σκοπό να αποθαρρύνει την παραγωγή, την διακίνηση και την κατανάλωση ψυχότροπων ναρκωτικών που θεωρούνται παράνομα από τις συμμετέχουσες στην εκστρατεία αυτή κυβερνήσεις και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο όρος έγινε δημοφιλής από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης λίγο καιρό μετά την συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στις 18 Ιουνίου 1971 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον -την ημέρα αμέσως μετά την δημοσίευση του ειδικού μηνύματος του Προέδρου Νίξουν στο Αμερικανικό Κογκρέσο σχετικά με την κατάχρηση, την πρόληψη και τον έλεγχο των ναρκωτικών- κατά τη διάρκεια της οποίας χαρακτήρισε την κατάχρηση ναρκωτικών ως "τον νούμερο ένα δημόσιο κίνδυνο". Το μήνυμά αυτό προς το Κογκρέσο περιελάμβανε επίσης ένα κείμενο σχετικά με την διάθεση περισσότερων ομοσπονδιακών πόρων προς τον σκοπό της "πρόληψης νέων εξαρτημένων χρηστών, και την επανένταξη αυτών που είναι ήδη εξαρτημένοι", το οποίο όμως δεν έλαβε την δημοσιότητα όσο ο όρος “πόλεμος κατά των ναρκωτικών".[6][7][8] Δύο χρόνια πριν από αυτό, ο Νίξον είχε κηρύξει επίσημα "πόλεμο κατά των ναρκωτικών" με στόχο την εξολόθρευση, απαγόρευση και την φυλάκιση.[9] Το 2015, η "Συμμαχία για την πολιτική σχετικά με τα ναρκωτικά" (Drug Policy Alliance), η οποία υποστηρίζει το τέλος του πολέμου κατά των ναρκωτικών, υπολόγισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δαπανούν 51 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, ενώ το 2021, δηλαδή πενήντα χρόνια μετά την κήρυξη της εκστρατείας κατά των ναρκωτικών, κάποιοι υπολόγιζαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν σπαταλήσει συνολικά ένα τρις δολάρια.[10][11]

Στις 13 Μαΐου 2009, ο Γκιλ Κερλικόφσκι (Gil Kerlikowske) - διευθυντής του Γραφείου σχετικά με την πολιτική του ελέγχου των ναρκωτικών - επισήμανε ότι η κυβέρνηση Ομπάμα δεν επιδίωξε να μεταβάλει σημαντικά την πολιτική επιβολής κατά των ναρκωτικών, αλλά και ότι επίσης η κυβέρνηση δεν θα χρησιμοποιούσε τον όρο "πόλεμος κατά των ναρκωτικών", καθώς ο Κερλικόφσκι θεωρούσε τον όρο ως "αντιπαραγωγικό".[12] Η άποψη της Διεύθυνσης σχετικά με την πολιτική ελέγχου των ναρκωτικών είναι ότι "ο εθισμός στα ναρκωτικά είναι μία ασθένεια που μπορεί επιτυχώς να αποτραπεί και να θεραπευτεί … κάνοντας τα ναρκωτικά περισσότερο διαθέσιμα θα καταστήσει πιο δύσκολο να κρατήσουμε τις κοινότητες υγιείς και ασφαλείς".[13]

Τον Ιούνιο του 2011, η Παγκόσμια Επιτροπή για την Πολιτική περί Ναρκωτικών δημοσίευσε επικριτική έκθεση για τον Πόλεμο κατά των Ναρκωτικών, αναφέροντας: "Ο παγκόσμιος πόλεμος κατά των ναρκωτικών έχει αποτύχει, με ολέθριες συνέπειες για τους πολίτες και τις κοινωνίες σε όλη την υφήλιο. Πενήντα χρόνια μετά την πρωτοβουλία της Συνθήκης για τα Ναρκωτικά του ΟΗΕ, και χρόνια μετά την πόλεμο των ναρκωτικών που ξεκίνησε ο Πρόεδρος Νίξον, απαιτούνται θεμελιώδεις αλλαγές στην εθνική και παγκόσμια πολιτική ελέγχου των ναρκωτικών".[1] Η έκθεση επικρίθηκε από πολλές οργανώσεις ότι αντιτίθεται στην καθολική νομιμοποίηση των ναρκωτικών.[13]

Εσωτερική πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλήψεις και φυλάκιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιχείρηση Μαγιόρκα, Αμερικανική Δίωξη Ναρκωτικών, 2005[14]
Γράφημα που παρουσιάζει την αύξηση του ποσοστού των φυλακισμένων

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών έχει εκτοξεύσει στα ύψη το ποσοστό των συλλήψεων που δυσανάλογα, και εξαιτίας πολλών παραγόντων, εντοπίζονται στην κοινότητα των Αφροαμερικανών.[15] Ο Τζον Εχρλιμαν, συνεργάτης του Νίξον, είπε ότι ο Νίξον χρησιμοποίησε τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών για να ποινικοποιήσει και να ανακόψει τις μαύρες και χίπικες κοινότητες και τους ηγέτες τους.[16]

Μετά το 1990, η κατάσταση ως προς το ποσοστό συλληφθέντων ξεκίνησε να αλλάζει. Τη δεκαετία του 1980, ενώ ο αριθμός των συλλήψεων για όλα τα αδικήματα ανεξαιρέτως είχε αυξηθεί κατά 28%, ο αριθμός των συλλήψεων για αδικήματα ναρκωτικών είχε αυξηθεί κατά 126%.[17] Η αυξανόμενη ζήτηση σε φυλακές λόγω της αύξησης των συλλήψεων συνέβαλε στην ανάπτυξη της ιδιωτικοποίησης των φυλακών και της βιομηχανίας των φυλακών.[18] Εκτός από την φυλάκιση, στις ΗΠΑ προβλέπεται και απέλασης στην περίπτωση μη ημεδαπών καταδικασμένων για αδικήματα ναρκωτικών.[19]

Το 1994, το New England Journal of Medicine ανέφερε ότι ο "Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών" είχε ως αποτέλεσμα την φυλάκιση ενός εκατομμυρίου Αμερικανών κάθε χρόνο.[20] Το 2008 η Washington Post ανέφερε ότι 1,5 εκατομμύριο Αμερικάνοι συλλαμβάνονται κάθε χρόνο για αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά και μισό εκατομμύριο φυλακίζεται.[21] Επιπλέον, υπολογίζεται ότι ένας στους πέντε Αφροαμερικανούς θα εκτίσει σε κάποια στιγμή στη ζωή του ποινή εξαιτίας των νόμων περί ναρκωτικών.[21]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 War on Drugs. The Global Commission on Drug Policy. 2011. σελ. 24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2017. 
  2. Baum, Writer Dan. «Legalize All Drugs? The 'Risks Are Tremendous' Without Defining The Problem». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 15, 2018. https://web.archive.org/web/20180115184433/https://www.npr.org/2016/03/27/472023148/legalize-all-drugs-the-risks-are-tremendous-without-defining-the-problem. Ανακτήθηκε στις April 3, 2018. 
  3. ”(Και) ο Ρίτσανρτ Νίξον ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την φράση “πόλεμος κατά των ναρκωτικών"
  4. Cockburn and St. Clair, 1998: Chapter 14
  5. Bullington, Bruce; Alan A. Block (March 1990). «A Trojan horse: Anti-communism and the war on drugs». Crime, Law and Social Change 14 (1): 39–55. doi:10.1007/BF00728225. ISSN 1573-0751. https://archive.org/details/sim_crime-law-and-social-change_1990-03_14_1/page/39. 
  6. «Richard Nixon: Special Message to the Congress on Drug Abuse Prevention and Control». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2013. 
  7. «Nixon Calls War on Drugs». The Palm Beach Post. June 18, 1971. https://news.google.com/newspapers?id=-5IjAAAAIBAJ&pg=973,31915&dq=nixon+war+on+drugs&hl=en. Ανακτήθηκε στις October 13, 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. Dufton, Emily (March 26, 2012). «The War on Drugs: How President Nixon Tied Addiction to Crime». The Atlantic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 5, 2012. https://web.archive.org/web/20121105093614/http://www.theatlantic.com/health/archive/2012/03/the-war-on-drugs-how-president-nixon-tied-addiction-to-crime/254319/. Ανακτήθηκε στις October 13, 2012. 
  9. Payan, Tony (2013). A War that Can't Be Won. Tucson, AZ: The University of Arizona Press.
  10. «Drug War Statistics». Drug Policy Alliance. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2014. 
  11. Mann, Brian (2021-06-17). «After 50 Years Of The War On Drugs, 'What Good Is It Doing For Us?'». NPR. https://www.npr.org/2021/06/17/1006495476/after-50-years-of-the-war-on-drugs-what-good-is-it-doing-for-us. «Η εκστρατεία - για την οποία κάποιοι υπολογίζουν ότι έχει κοστίσει πάνω από 1 τρις δολάρια - The campaign — which by some estimates cost more than $1 trillion — επίσης επέτεινε τους φυλετικούς διαχωρισμούς και καταπάτησε ατομικές ελευθερίες με τρόπους που μετασχημάτισαν την αμερικανική κοινωνία.» 
  12. Fields, Gary (May 14, 2009). «White House Czar Calls for End to 'War on Drugs'». The Wall Street Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 1, 2015. https://web.archive.org/web/20150101124834/http://www.wsj.com/articles/SB124225891527617397. Ανακτήθηκε στις May 14, 2009. 
  13. 13,0 13,1 Global Commission on Drug Policy Offers Reckless, Vague Drug Legalization Proposal, Institute for Behavior and Health, Inc, July 12, 2011 Αρχειοθετήθηκε July 26, 2011, στο Wayback Machine.. (PDF).
  14. «News from DEA, News Releases, 06/14/05». Usdoj.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2011. 
  15. «The Impact of the War on Drugs on U.S. Incarceration». Human Rights Watch. Μαΐου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2007. 
  16. Lopez, German (23 Μαρτίου 2016). «Nixon official: real reason for the drug war was to criminalize black people and hippies». Vox. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017. 
  17. Austin J, McVey AD. The 1989 NCCD prison population forecast: the impact of the war on drugs. San Francisco: National Council on Crime and Delinquency, 1989.
  18. Development of private prisons in the United States
  19. Jeff Yates; Todd Collins; Gabriel J. Chin (1995). «A War on Drugs or a War on Immigrants? Expanding the Definition of 'Drug Trafficking' in Determining Aggravated Felon Status for Non-Citizens». Maryland Law Review 64: 875. https://ssrn.com/abstract=774866. Ανακτήθηκε στις February 28, 2021. 
  20. Grinspoon, Lester; Bakalar, James B. (February 3, 1994). «The War on Drugs—A Peace Proposal». New England Journal of Medicine 330 (5): 357–360. doi:10.1056/NEJM199402033300513. PMID 8043062. https://archive.org/details/sim_new-england-journal-of-medicine_1994-02-03_330_5/page/357. 
  21. 21,0 21,1 George F. Will (October 29, 2009). «A reality check on drug use». The Washington Post: σελ. A19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 8, 2017. https://web.archive.org/web/20171008145041/http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/10/28/AR2009102803801.html. Ανακτήθηκε στις September 18, 2017.