Πωλ Τουρνιέ
| Πωλ Τουρνιέ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Paul Tournier (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 12 Μαΐου 1898[1] Γενεύη[2] |
| Θάνατος | 7 Οκτωβρίου 1986[3] Troinex |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελβετία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιατρός ιατρός συγγραφέας |
Ο Πωλ Τουρνιέ (Paul Tournier, 12 Μαΐου 1898 – 7 Οκτωβρίου 1986) ήταν Ελβετός ιατρός και συγγραφέας, που απέκτησε ένα παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό και ακροατήριο χάρη στο έργο του στην ποιμαντική συμβουλευτική. Οι ιδέες του άσκησαν σημαντική επίδραση στις πνευματικές και ψυχοκοινωνικές πλευρές της συνήθους φροντίδας των ασθενών.[5] Ο Τουρνιέ έχει αποκληθεί ο πλέον διάσημος Χριστιανός ιατρός του εικοστού αιώνα.[6]
Βίος και σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τουρνιέ γεννήθηκε στη Γενεύη και ήταν γιος του πάστορα Λουί Τουρνιέ και της Ελισάβετ Ορμόντ. Ο πατέρας του, σεβαστός κληρικός στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου[7], πέθανε μόλις τρεις μήνες μετά τη γέννηση του Πωλ, ο οποίος σε ηλικία 6 ετών έμεινε ορφανός και από μητέρα.[8] Αναθράφηκε έτσι, μαζί με την κατά τέσσερα έτη μεγαλύτερή του αδελφή του, από τη θεία και τον θείο του, το ζεύγος Ορμόντ.[9][10]
Ο πρόωρος θάνατος των γονέων του άσκησε έντονη ψυχική επίδραση στον Πωλ. Κλείστηκε στον εαυτό του και έγινε μοναχικός και ντροπαλός. Σε όλη τη διάρκεια της εφηβείας του διατηρούσε μια αίσθηση ανασφάλειας[6], την οποία έκρυβε πίσω από ένα προσωπείο διανοούμενου, που τονιζόταν από τις καλές σχολικές επιδόσεις του στα μαθηματικά και από έναν καθηγητή του των αρχαίων ελληνικών.[9]
Το 1923 ο Τουρνιέ πήρε πτυχίο ιατρικής από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν πρόεδρος του ελβετικού τμήματος του διεθνούς φοιτητικού κινήματος Zofingia και εκπροσώπησε τον Ερυθρό Σταυρό για τον επαναπατρισμό Αυστριακών και Ρώσων αιχμαλώτων πολέμου στη Βιέννη.[11]
Στις 4 Οκτωβρίου 1924 ο Τουρνιέ νυμφεύθηκε τη Νέλυ Μπουβιέ (Nelly Bouvier) και απέκτησαν μαζί δύο τέκνα. Το 1984, δέκα χρόνια μετά τον θάνατο στην Αθήνα της πρώτης συζύγου του, νυμφεύθηκε την Κορίν Ο' Ραμά στη Γενεύη.
Ο Τουρνιέ απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών από καρκίνωμα στην οικία του στο Τρουανέ της Ελβετίας.
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1924 ο Τουρνιέ ήταν βοηθός ιατρός στην «Ιατρική Πολυκλινική» της Γενεύης, υπό τον Καθηγητή Μπίκελ. Το 1925 άνοιξε ιδιωτικό ιατρείο στη Γενεύη και άρχισε να ασκεί την ιατρική ως γενικός ιατρός - παθολόγος.
Από τότε άρχισε να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τη χριστιανική κοσμοθεωρία, και αναμίχθηκε έντονα σε ιατρικές και μη καλβινιστικές ομάδες. Το 1932 έγινε μέλος της Ομάδας της Οξφόρδης. Συνακόλουθα, διερεύνησε τη σχέση ανάμεσα στην ιατρική, τη συμβουλευτική και τις πνευματικές αξίες. Παρά το ότι αρχικώς σκέφθηκε να εγκαταλείψει την ιατρική για τη συμβουλευτική, τελικώς απεφάσισε να συνδυάσει τα δύο.
Το 1940 ο Τουρνιέ δημοσίευσε το πρώτο βιβλίο του, το Médecine de la Personne (= «Η ιατρική του προσώπου»), αφιερωμένο στον Φρανκ Μπούχμαν, τον ιδρυτή της Ομάδας της Οξφόρδης. Σε αυτό το έργο ο Τουρνιέ υπερασπίζεται τη θέση ότι ο άνθρωπος είναι περισσότερο από ένα σώμα και ένας νους: είναι επίσης ένα πνευματικό ον. Αυτός ο συνδυασμός είναι που καθιστά τον άνθρωπο «πρόσωπο», προσωπικότητα. Επομένως είναι αδύνατο να τον γνωρίσουμε και να τον θεραπεύσουμε αν αγνοήσουμε αυτή τη βαθύτερη πραγματικότητα.[12] Μετά την επιτυχία αυτού του βιβλίου, συνέγραψε και πολλά άλλα πάνω στο ίδιο θέμα. Παρά το ότι δεν είχε ειδικές τυπικές σπουδές ψυχολογίας, ψυχιατρικής ή θεολογίας, τα κείμενά του επηρέασαν μια γενιά επαγγελματιών της συμβουλευτικής και εξομολόγων[6], μεταφραζόμενα μέχρι σήμερα σε 13 γλώσσες.[9]
Η ψυχοσωματική ιατρική βρισκόταν ακόμα στα πρώτα της βήματα και ο Τουρνιέ παρετήρησε ότι η προσέγγιση της ασθένειας στην εποχή του ήταν καθαρά οργανική και η ιατρική δεν έξεταζε τον ασθενή ως ολότητα. Διείδε την ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη και οι ψυχολογικές και πνευματικές διαστάσεις. Για τον λόγο αυτόν, προσεκάλεσε ιατρούς από ποικιλία ειδικοτήτων, καθώς και φιλοσόφους, προικειμένου να συζητήσουν και να συσκεφθούν επί του θέματος μαζί του. Αυτή η διεθνής ομάδα μελέτης, που αποκλήθηκε επίσης «Médecine de La Personne», συναντήθηκε για πρώτη φορά το 1947 και από τότε έχει συναντήσεις κάθε έτος.[13] Σύμφωνα με την ομάδα:
«Η ιατρική της προσωπικότητας δεν είναι απλώς μια ακόμα ειδικότητα της ιατρικής. Είναι μια στάση προς την επαφή, μια προσέγγιση προς τη φροντίδα του ασθενή, που μπορεί να εφαρμοσθεί σε όλες τις ειδικότητες. Δίνει την έμφαση στην προσέγγιση των ασθενών ως ολοτήτων, με ρόλους στην κοινότητά τους και την κοινωνία. Τόσο η οργανική/σωματική, όσο και η ψυχολογική προσέγγιση αποτελούν αναπόσπαστα μέρη της ιατρικής της προσωπικότητας, καθώς και η θεώρηση του συνδέσμου ανάμεσα στην κατάσταση της υγείας, στα γεγονότα της ζωής, στην κοινωνική ενσωμάτωση και στην πνευματικότητα.»[13]
Ο Τουρνιέ και δύο άλλοι ιατροί ίδρυσαν την οικουμενιστική «Ομάδα του Bossey» (πήρε το όνομά της από το Chateau de Bossey, κοντά στη Γενεύη). Το πώς ο Τουρνιέ εξασκούσε το λειτούργημά του μπορεί να δει κάποιος στο βιβλίο A Tournier Companion.[11]
Σε όλη τη σταδιοδρομία του ο Τουρνιέ ήταν γνωστός για την ευγενική προσωπικότητά του και την ειλικρινή συμπεριφορά του, όπως και για την ικανότητά του να επικοινωνεί πέρα από γλωσσικούς φραγμούς.[14] Καθώς οι απόψεις του έγιναν πιο γνωστές παγκοσμίως, κλήθηκε να δώσει διαλέξεις και στην Αμερική. Από τότε και μετά ταξίδεψε πολύ προκειμένου να διαδώσει τις ιδέες του.
Κοσμοθεωρία και φιλοσοφία του Τουρνιέ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δύο εμπειρίες του θεϊκού παράγοντα βρίσκονται στα θεμέλια του έργου του Τουρνιέ: Σε ηλικία 12 ετών έγινε συνειδητός Χριστιανός. Καθώς μεγάλωνε, έγινε ενεργός στη χριστιανική του κοινότητα, άρχισε να αρθρογραφεί σχετικώς με τον Καλβινισμό και επιχειρηματολόγησε υπέρ του συντηρητισμού και κατά του φιλελευθερισμού. Ωστόσο η χριστιανική εμπειρία του δεν απέκτησε το πλήρες νόημά της για εκείνον μέχρι που είχε μια δεύτερη εμπειρία, την οποία απεκάλεσε «μια πρόσωπο-με-πρόσωπο συνάντηση με τον Θεό». Αυτή η συνάντηση μεταμόρφωσε τη ζωή του και άλλαξε τα πάντα, δίνοντάς του ένα ζωτικό ενδιαφέρον για «αυτή την άλλη πλευρά της ζωής, για την εσωτερική της διάσταση, που είναι τόσο απαραίτητη για εμάς.»[15]
Αυτή η συνάντηση τον έκανε να αλλάξει ριζικά την εξάσκηση της ιατρικής. Αντί να φροντίζει απλώς τις σωματικές διαταραχές των ασθενών του, άρχισε να ασχολείται και με τα βαθύτερα προβλήματα της προσωπικότητάς τους. Το 1937 έγραψε μια επιστολή προς όλους τους ασθενείς του, πληροφορώντας τους για τον νέο αυτόν προσανατολισμό.[11]
Ο Τουρνιέ περιγράφει το νέο ενδιαφέρον του για τον «ολόκληρο άνθρωπο» ως εξής:
«Μπορώ να μιλώ ατελείωτες ώρες για τον εαυτό μου, στον εαυτό μου ή σε κάποιον άλλο, χωρίς ποτέ να επιτύχω να δώσω μια πλήρη και ειλικρινή εικόνα του εαυτού μου... Το ίδιο συμβαίνει με όλους αυτούς τους ανθρώπους που έρχονται να με δουν και απασχολούνται τόσο με τις προσπάθειές τους να περιγράψουν τον εαυτό τους σε μένα με αυστηρή ακρίβεια. Αναπόφευκτα σχηματίζω μια εικόνα τους που πηγάζει τόσο από τον εαυτό μου, όσο και από εκείνους. Αν πάνε και δουν κάποιον από τους συναδέλφους μου, αυτός ασφαλώς δεν θα τους δει ακριβώς όπως εγώ. Και εκείνοι από την πλευρά τους δεν θα δείξουν τους εαυτούς τους σε αυτόν με τον ίδιο τρόπο που τον δείχνουν σε εμένα».
«Ο αναγνώστης θα κατανοήσει τώρα γιατί αυτό το πρόβλημα της προσωπικότητας διατηρεί επί εικοσαετία αυτό το τόσο απορροφητικό ενδιαφέρον του για εμένα. Η γενική του σημασία είναι ζωτική για όλη τη σκέψη και τον πολιτισμό: τι είναι ο άνθρωπος; Αλλά επίσης έχει μια ειδικότερη σημασία, η οποία είναι εξίσου ζωτική για τη δική μου ζωή: ποιος είμαι, πραγματικά, εαυτέ μου;[16]
Ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι ο Τουρνιέ πίστευε στη γενική σωτηρία, δηλαδή στο ότι όλοι οι άνθρωποι τελικώς θα σωθούν και θα απολαύσουν τον Παράδεισο. Ωστόσο είναι ακριβέστερο να ειπωθεί ότι πίστευε στον τελικό θρίαμβο του Καλού πάνω στο Κακό στο ανθρώπινο γένος μέσα από το συμφιλιωτικό έργο του Χριστού.[15]
Ο Τουρνιέ ασχολήθηκε και με το Οικουμενικό Ινστιτούτο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών.[17]
Η κληρονομιά του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο του Τουρνιέ έχει προκαλέσει ευρύτατο διεθνές ενδιαφέρον και επαίνους. Σύμφωνα με τον Βίκτορ Φρανκλ:
«[Ο Τουρνιέ] υπήρξε ο πρωτοπόρος της προσωποκεντρικής ψυχοθεραπείας. Η ψυχοθεραπεία θα έπρεπε να εμπεριέχει και μια πνευματική διάσταση, αντιμετωπίζοντας κάθε άνθρωπο στη βάση της μοναδικότητάς του και της ατομικότητάς του. Η ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να είναι αρκετά προσωπική.»[18]
Σήμερα τις προσπάθειες του Τουρνιέ θυμίζει το έργο των εξής:
- Ινστιτούτο Πωλ Τουρνιέ, τομέας της Χριστιανικής Ιατρικής και Οδοντιατρικής Ενώσεως (CMDA). το Ινστιτούτο αυτό είναι ένα εκπαιδευτικό εγχείρημα, που παρέχει μοναδικό υλικό, το οποίο αναπτύσσει και δημοσιεύει η CMDA.[19]
- Ένωση Πωλ Τουρνιέ, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που προάγει τις ιδέες του Τουρνιέ.[20]
- Διεθνής Ομάδα της Ιατρικής του όλου ανθρώπου, αφιερωμένη στην προαγωγή της ιατρικής της προσωπικότητας μέσα από ετήσιες συναντήσεις.[13]
- Το 2006 το περιοδικό Christianity Today κατέταξε το βιβλίο του Πωλ Τουρνιέ The Meaning of Persons[21] στα 50 κορυφαία βιβλία που έχουν επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι Ευαγγελικοί Χριστιανοί σκέπτονται, μιλούν, δίνουν μαρτυρία, λατρεύουν τον Θεό και ζουν.[22]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Γαλλικά) Babelio. www
.babelio .com /auteur /- /66590. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11926940f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Περιγραφή του έργου του στο Google Books για το βιβλίο Medicine of the Person: Faith, Science and Values in Health Care Provision των K.W.M. Fulford, Alastair V. Campbell, John Lee Cox (Jessica Kingsley Publishers, 2007, ISBN 1-84310-397-4
- ↑ 6,0 6,1 6,2 The Christian Psychology of Paul Tournier του Cary R. Collins (1973) Αρχειοθετήθηκε 2007-09-30 στο Wayback Machine., βιβλιοκριτική από τον H. Newton Malony, Fuller Theological Seminary
- ↑ Paul Tournier: Christian Man of Science Αρχειοθετήθηκε 2016-03-08 στο Wayback Machine., του Gary R. Collins (1973)
- ↑ Medicine of the Person: Faith, Science And Values in Health Care Provision, by K.W.M. Fulford, Alastair V. Campbell, John Lee Cox (Jessica Kingsley Publishers, 2007) (ISBN 1-84310-397-4), σελ. 33
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Ephemera of Paul Tournier Αρχειοθετήθηκε 2007-10-08 στο Wayback Machine., σύντομη βιογραφία του
- ↑ Medicine of the Person: Faith, Science And Values in Health Care Provision, by K.W.M. Fulford, Alastair V. Campbell, John Lee Cox (Jessica Kingsley Publishers, 2007), σσ. 33-34
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Paul Tournier - Establisher of the Medicine of the person Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine., βιογραφία του Πωλ Τουρνιέ από το The Letter Online Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine.
- ↑ «The Healing of Persons» του Paul Tournier, ISBN 0-06-068351-1
- ↑ 13,0 13,1 13,2 International Meetings of Medicine of the Person Αρχειοθετήθηκε 2007-08-30 στο Wayback Machine.
- ↑ «Tribute to Paul Tournier», από τους Keith Miller, Bernard Harnik, Monroe Peaston, Hazel Goddard & William Sisterson
- ↑ 15,0 15,1 Daniel D. Musick: «Paul Tournier's Universalism», περίληψη διπλωματικής εργασίας για master, 1973
- ↑ Paul Tournier: The Meaning of Persons, ISBN 1-56849-248-0
- ↑ E.G. Homrighausen: «The Church In the World» Αρχειοθετήθηκε 2010-06-14 στο Wayback Machine.. Accessed Nov. 29, 2007.
- ↑ Viktor Frankl, όπως αναφέρεται στο Medicine of the Person: Faith, Science and Values in Health Care Provision των K.W.M. Fulford, Alastair V. Campbell και John Lee Cox (σελ. 42)
- ↑ «Ministries of the Christian Medical & Dental Associations» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2022.
- ↑ Association Paul Tournier
- ↑ «The Meaning of Persons», ISBN 1-56849-248-0
- ↑ «The Top 50 Books That Have Shaped Evangelicals», άρθρο στο Christianity Today, 10 Ιουνίου 2006