Πρώτη Διάσκεψη του Κεμπέκ

Η Πρώτη Διάσκεψη του Κεμπέκ (αγγλικά:First Quebec Conference), με την ονομασία "QUADRANT", ήταν μια εξαιρετικά μυστική στρατιωτική διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τις κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου, του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών. Η διάσκεψη αυτή πραγματοποιήθηκε στην Πόλη του Κεμπέκ στις 17-24 Αυγούστου 1943, με τους εκπρόσωπους των χωρών αυτών να είναι ο Ουίνστον Τσώρτσιλ για το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ για τις ΗΠΑ και για τον Καναδά ο πρωθυπουργός Ουίλιαμ Λάιον Μακένζι Κινγκ.^[1]

Θέματα συζητήσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και ο Τσώρτσιλ πρότεινε να συμμετάσχει ο Μακένζι Κινγκ σε όλες τις συζητήσεις, ο Ρούσβελτ άσκησε βέτο στην ιδέα λόγω ανησυχίας ότι οι μελλοντικές διασκέψεις θα βαρύνουν όλα τα συμμαχικά έθνη που απαιτούν έδρες.^[2] Ως αποτέλεσμα, η παρουσία του Μακένζι Κινγκ ήταν σχεδόν καθαρά για τελετουργικούς σκοπούς. Ο Ιωσήφ Στάλιν, ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, είχε προσκληθεί να συμμετάσχει στη διάσκεψη, αλλά δεν παρευρέθηκε για στρατιωτικούς λόγους.^[3]

Οι Σύμμαχοι συμφώνησαν να ξεκινήσουν συζητήσεις για τον σχεδιασμό της εισβολής στη Γαλλία, με την ονομασία Μάχη της Νορμανδίας, σε μια μυστική έκθεση των Συνδυασμένων Αρχηγών Επιτελείων. Συμφωνήθηκε ότι η μάχη θα ξεκινήσει την 1η Μαΐου 1944, αλλά αυτό στη συνέχεια αγνοήθηκε και οριστικοποιήθηκε αργότερα.^[4] Ωστόσο, η Μάχη της Νορμανδίας δεν ήταν η μόνη επιλογή. Για παράδειγμα, η Επιχείρηση Δίας παρέμεινε μια ισχυρή πιθανότητα αν οι Γερμανοί αποδεικνύονταν πολύ ισχυροί στις γαλλικές ακτές.^[5]

Στη Μεσόγειο (ένα θέατρο στο οποίο ο Τσόρτσιλ είχε πολύ έντονη παρουσία δυνάμεων) αποφάσισαν να συγκεντρώσουν περισσότερη δύναμη για να απομακρύνουν την Ιταλία από τη συμμαχία των δυνάμεων του Άξονα και να την καταλάβουν μαζί με την Κορσική. Ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ κατέστησαν σαφές ότι θα αποδέχονταν μόνο την άνευ όρων παράδοση της Ιταλίας, με την πλήρη και άμεση παύση των εχθροπραξιών.^[6] Τα νέα έφτασαν όταν έγινε η πτώση της Σικελίας από τις συμμαχικές δυνάμεις, μια εισβολή που διήρκεσε μόλις 38 ημέρες.^[7] Στη συνέχεια αποφασίστηκε ότι μια εισβολή στην Ιταλία να ξεκινήσει στις 3 Σεπτεμβρίου 1943. Ωστόσο, μια ανακωχή που υπογράφηκε την ίδια ημέρα, έβγαλε και επίσημα την Ιταλία από τον πόλεμο.^[8]

Στη διάσκεψη του Κεμπέκ υπήρξαν συζητήσεις για τη βελτίωση του συντονισμού των προσπαθειών από τους Αμερικανούς, τους Βρετανούς και τους Καναδούς για την αναπτύξη μιας ατομικής βόμβας. Ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ, χωρίς τη συνεισφορά του Καναδά, υπέγραψαν τη Συμφωνία του Κεμπέκ, δηλώνοντας ότι η πυρηνική τεχνολογία δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ εναντίον του άλλου και ότι δεν θα τη χρησιμοποιούσαν εναντίον τρίτων χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου. Ο Καναδάς, αν και δεν εκπροσωπείται στη συγκεκριμένη συνάντηση, έπαιξε βασικό ρόλο σε αυτήν τη συμφωνία, καθώς ήταν μια σημαντική πηγή ουρανίου και βαρέος ύδατος, και τα δύο απαραίτητα στη κατασκευή της ατομικής βόμβας.^[9]

Αποφασίστηκε επίσης ότι οι επιχειρήσεις στα Βαλκάνια θα πρέπει να περιορίζονται στην προμήθεια ανταρτών, ενώ οι επιχειρήσεις εναντίον της Ιαπωνίας να εντατικοποιηθούν προκειμένου να εξαντληθούν οι ιαπωνικοί πόροι, να μειωθούν οι γραμμές επικοινωνίας τους και να εξασφαλιστούν κάποιες προωθητικές βάσεις από τις οποίες θα μπορούσε να επιτεθεί η ηπειρωτική Ιαπωνία. Εκτός από τις στρατηγικές συζητήσεις, οι οποίες ανακοινώθηκαν στη Σοβιετική Ένωση και στον Τσιανγκ Κάι Σεκ της Κίνας, η διάσκεψη εξέδωσε επίσης μια κοινή δήλωση για την Παλαιστίνη, με σκοπό να ηρεμήσει τις εντάσεις καθώς η βρετανική κατοχή γινόταν όλο και πιο αβέβαιη. Η διάσκεψη καταδίκασε επίσης τις γερμανικές ωμότητες στην Πολωνία.

Ήταν σαφές ότι η απομάκρυνση της Ιταλίας από τον πόλεμο ήταν η κύρια προτεραιότητα των Συμμάχων. Αυτό αναμενόταν να γίνει μέχρι το τέλος του 1943. Μετά από αυτό, η επόμενη ελπίδα ήταν η Γερμανία να ηττηθεί από το φθινόπωρο του 1944, γεγονός που θα αφήνε στην Ιαπωνία να παραμείνει μεταξύ των δυνάμεων του Άξονα.^[10]

Μετά το συνέδριο, ο Τσώρτσιλ βρισκόταν σε διακοπές ψαρεύοντας^[11] και στη συνέχεια, στις 31 Αυγούστου 1943, έδωσε μια ραδιοφωνική ομιλία^[12] πριν ταξιδέψει με ένα ειδικό τρένο που θα πήγαινε στην Ουάσινγκτον για να συνεχίσει τις συνομιλίες με τον Ρούσβελτ.^[13]^[14]

Γκαλερί εικόνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Αυγούστου 1943 στη Πρώτη Διάσκεψη του Κεμπέκ. (Κινγκ, Ρούζβελτ, Τσώρτσιλ. Πίσω: Ο Στρατηγός "Χαπ" Άρνολντ, ο Πτέραρχος Τσαρλς Πόρταλ, ο Στρατηγός Σερ Άλαν Μπρουκ, ο Ναύαρχος Έρνεστ Κινγκ, Ο Αρχιστράτηγος Σερ Τζον Ντιλλ, ο Στρατηγός Τζορτζ Μάρσαλ, ο Ναύαρχος Σερ Ντάντλεϊ Πάουντ, και ο Ναύαρχος Ουίλιαμ Λέιχι)
Ο Προέδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ χαιρετά τον Βρετανό Υπουργό Εξωτερικών Άντονι Ήντεν
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ με τον Υπουργό Εξωτερικών Άντονι Ήντεν
Οι αξιωματικοί της Βασιλικής Ναυτικής Γυναικείας Υπηρεσίας βλέπουν τα αξιοθέατα του Κεμπέκ από ένα μέλος της Βασιλικής Καναδικής Αστυνομίας μετά τη πρώτη διάσκεψη του Κεμπέκ

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Bernier, Serge. "Mapping Victory," Beaver (2008) 88#1 pp 69–72
Ehrman, John (1956). Grand Strategy Volume V, August 1943-September 1944. London: HMSO (British official history). σελ. 15f.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Quebec City: 400 Years of History». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2013. Canadian Prime Minister William Lyon Mackenzie King hosted Churchill and Roosevelt, but did not participate in the conferences.
↑ English, John A. (1991). The Canadian Army and the Normandy: A Study of Failure in High Command. London: Praeger Publishers. σελίδες 31. ISBN 978-0275930196.
↑ Dewaters, Diane K. (2008). The World War II Conferences in Washington, D.C. and Quebec City: Franklin D. Roosevelt and Winston S. Churchill. Arlington, Texas: University of Texas. σελ. 115.
↑ Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 254. ISBN 978-1-4597-0590-6.
↑ Dewaters, Diane K. (2008). The World War II Conferences in Washington, D.C. and Quebec City: Franklin D. Roosevelt and Winston S. Churchill. Arlington, Texas: University of Texas. σελ. 120.
↑ Dewaters, Diane K. (2008). The World War II Conferences in Washington, D.C. and Quebec City: Franklin D. Roosevelt and Winston S. Churchill. Arlington, Texas: University of Texas. σελ. 111.
↑ Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 256. ISBN 978-1-4597-0590-6.
↑ Morison, Samuel Eliot (2002). History of United States Naval Operations in World War II: Sicily - Salerno - Anzio: January 1943 - June 1944. Champaign, IL: University of Illinois Press. σελ. 239. ISBN 0-252-07039-9.
↑ Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 249–250. ISBN 978-1-4597-0590-6.
↑ Office, U.S. Secretary, Office of the Combined Chiefs of Staff (1943). «Quadrant conference, August 1943: papers and minutes of meetings (digitised 2001)». Combined Arms Research Library Digital Library. Washington, DC : Joint History Office. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2015. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
↑ «Mr. King Leaves Today For Quebec To Meet Churchill». Ottawa Citizen. 1943-08-30. https://news.google.com/newspapers?id=JvouAAAAIBAJ&sjid=8dsFAAAAIBAJ&pg=4060%2C5066505. Ανακτήθηκε στις 2013-01-23.
↑ «Text of Premier Churchill's Address». Ottawa Citizen. CP. 1943-08-31. https://news.google.com/newspapers?id=JvouAAAAIBAJ&sjid=8dsFAAAAIBAJ&pg=3918%2C5496828. Ανακτήθηκε στις 2013-01-23.
↑ «Churchill Urges Parley of Three Allied Nations». St. Petersburg Times. UP. 1943-09-01. https://news.google.com/newspapers?id=-bpSAAAAIBAJ&sjid=EH0DAAAAIBAJ&pg=5446%2C6588624. Ανακτήθηκε στις 2013-01-23.
↑ Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 254. ISBN 978-1-4597-5090-6.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Πρώτη Διάσκεψη του Κεμπέκ

[1] «Quebec City: 400 Years of History». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2013. Canadian Prime Minister William Lyon Mackenzie King hosted Churchill and Roosevelt, but did not participate in the conferences.

[2] English, John A. (1991). The Canadian Army and the Normandy: A Study of Failure in High Command. London: Praeger Publishers. σελίδες 31. ISBN 978-0275930196.

[3] Dewaters, Diane K. (2008). The World War II Conferences in Washington, D.C. and Quebec City: Franklin D. Roosevelt and Winston S. Churchill. Arlington, Texas: University of Texas. σελ. 115.

[4] Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 254. ISBN 978-1-4597-0590-6.

[5] Dewaters, Diane K. (2008). The World War II Conferences in Washington, D.C. and Quebec City: Franklin D. Roosevelt and Winston S. Churchill. Arlington, Texas: University of Texas. σελ. 120.

[6] Dewaters, Diane K. (2008). The World War II Conferences in Washington, D.C. and Quebec City: Franklin D. Roosevelt and Winston S. Churchill. Arlington, Texas: University of Texas. σελ. 111.

[7] Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 256. ISBN 978-1-4597-0590-6.

[8] Morison, Samuel Eliot (2002). History of United States Naval Operations in World War II: Sicily - Salerno - Anzio: January 1943 - June 1944. Champaign, IL: University of Illinois Press. σελ. 239. ISBN 0-252-07039-9.

[9] Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 249–250. ISBN 978-1-4597-0590-6.

[10] Office, U.S. Secretary, Office of the Combined Chiefs of Staff (1943). «Quadrant conference, August 1943: papers and minutes of meetings (digitised 2001)». Combined Arms Research Library Digital Library. Washington, DC : Joint History Office. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2015. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)

[11] «Mr. King Leaves Today For Quebec To Meet Churchill». Ottawa Citizen. 1943-08-30. https://news.google.com/newspapers?id=JvouAAAAIBAJ&sjid=8dsFAAAAIBAJ&pg=4060%2C5066505. Ανακτήθηκε στις 2013-01-23.

[12] «Text of Premier Churchill's Address». Ottawa Citizen. CP. 1943-08-31. https://news.google.com/newspapers?id=JvouAAAAIBAJ&sjid=8dsFAAAAIBAJ&pg=3918%2C5496828. Ανακτήθηκε στις 2013-01-23.

[13] «Churchill Urges Parley of Three Allied Nations». St. Petersburg Times. UP. 1943-09-01. https://news.google.com/newspapers?id=-bpSAAAAIBAJ&sjid=EH0DAAAAIBAJ&pg=5446%2C6588624. Ανακτήθηκε στις 2013-01-23.

[14] Reardon, Terry (2012). Winston Churchill and Mackenzie King: So Similar, So Different. Toronto: Dundurn Press. σελίδες 254. ISBN 978-1-4597-5090-6.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]