Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προσευχές για τον Μπόμπι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προσευχές για τον Μπόμπι
Αφίσα της ταινίας
ΕίδοςΔραματική
τηλεοπτική ταινία
Βασίζεται σεΠροσευχές για τον Μπόμπι
του Λίροϊ Φ. Άρονς
ΣκηνοθεσίαΡάσελ Μαλκάχι
ΣενάριοΚέιτι Φορντ
ΠρωταγωνιστέςΣιγκούρνι Γουίβερ
Χένρι Τσέρνι
Ράιαν Κέλι
Μουσική τίτλωνΚρίστοφερ Γουόρντ
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
Παραγωγή
Εκτέλεση παραγωγήςΚρις Τάφι
Ντάνιελ Σλάντεκ
Ντέιβιντ Πέρμουτ
Στάνλεϊ Μ. Μπρουκς
ΠαραγωγήΝτέμιαν Γκανζέβσκι
ΦωτογραφίαΤομ Μπεστ
ΜοντάζΒίκτωρ Ντου Μπουα
Διάρκεια89 λεπτά
Προβολή
Τηλεοπτικός σταθμόςLifetime
Προβολή24 Ιανουαρίου 2009
Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Το Προσευχές για τον Μπόμπι είναι δραματική τηλεοπτική ταινία, η οποία έκανε πρεμιέρα στις 24 Ιανουαρίου 2009, στο τηλεοπτικό δίκτυο Lifetime. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Λίροϊ Φ. Άρονς, το οποίο με τη σειρά του είναι βασισμένο στην πραγματική ιστορία της ζωής και της κληρονομιάς του Μπόμπι Γκρίφιθ, ενός νεαρού, ομοφυλόφιλου άντρα που αυτοκτόνησε το 1983, λόγω της ομοφοβίας της μητέρας του. Ο Ράιαν Κέλι πρωταγωνιστεί στην ταινία ως Μπόμπι Γκρίφιθ και η Σιγκούρνι Γουίβερ ενσαρκώνει τη μητέρα του, Μαίρη.

Κατά τις πρώτες δύο μέρες προβολής της, την ταινία παρακολούθησαν περισσότερα από 6 εκατομμύρια τηλεθεατές. Έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς και ήταν υποψήφια για δύο βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης στις κατηγορίες Καλύτερης Τηλεταινίας και Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία (Γουίβερ). Η Γουίβερ ήταν επίσης υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και για Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών στις αντίστοιχες κατηγορίες.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαίρη Γκρίφιθ είναι μία ευσεβής Χριστιανή, η οποία μεγαλώνει τα τέσσερα παιδιά της—Εντ, Μπόμπι, Τζόι και Νάνσι—σύμφωνα με τις ευαγγελικές διδαχές της τοπικής Πρεσβυτεριανής εκκλησίας στα τέλη της δεκαετίας του 1970 με τις αρχές της δεκαετίας του 1980, στην πόλη Γουόλνατ Κρικ, στην Καλιφόρνια.

Μία μέρα, ο Εντ βρίσκει τον Μπόμπι να παλεύει με την ιδέα να πάρει υπερβολική δόση χαπιών, ως μία αρχική απόπειρα αυτοκτονίας, πριν ο Μπόμπι του εκμυστηρευτεί πως είναι ομοφυλόφιλος. Όταν ο Εντ, ανησυχώντας για τον Μπόμπι, το λέει στη Μαίρη, αλλάζει η ζωή όλης της οικογένειας. Σε μία προσπάθεια να τον «θεραπεύσει», η Μαίρη τον πηγαίνει σε ψυχίατρο, τον συμβουλεύει να προσεύχεται περισσότερο και να αναζητά παρηγοριά στις δράσεις της εκκλησίας, καθώς επίσης και να έρθει πιο κοντά με τον πατέρα του. Όταν ο Μπόμπι εξηγεί στον πατέρα του την επιθυμία του να γίνει συγγραφέας, εκείνος του λέει πως «κάποια όνειρα είναι μη ρεαλιστικά».

Με τον καιρό, ο πατέρας του και τα αδέλφια του αρχίζουν να αποδέχονται την ομοφυλοφιλία του, αλλά η Μαίρη πιστεύει πως ο Θεός μπορεί να τον θεραπεύσει. Για να ξεφύγει από την οικογένειά του, ο Μπόμπι επισκέπτεται την ξαδέλφη του, Τζανέτ, στο Πόρτλαντ. Η Τζανέτ, που πάντα αποδεχόταν τη σεξουαλικότητά του, προσπαθεί να τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει πως η μητέρα του δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Ο Μπόμπι, απελπισμένος για την αποδοχή της μητέρας του, κάνει ό,τι του ζητείται, αλλά καταλήγει όλο και πιο απομονωμένος και καταθλιπτικός.

Αν και πλημμυρισμένος ενοχές για τη σεξουαλικότητά του, ο Μπόμπι πηγαίνει σε ένα γκέι μπαρ και γνωρίζει τον Ντέιβιντ. Όταν ενημερώνει την οικογένειά του για τη σχέση του, η Μαίρη του λέει πως «δεν θα έχει έναν γκέι γιο». Όταν ανακαλύπτει πως ο Ντέιβιντ τον πρόδωσε, συνεχίζει να σκέφτεται τα λόγια της μητέρας του περί προκαταλήψεων πως η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία, καθώς επίσης και το ότι οι γκέι είναι «άρρωστοι», «διεστραμμένοι» και «επικίνδυνοι για τα άλλα παιδιά». Με την κατάθλιψη και την αυτοαπέχθειά του να αυξάνονται, ένα βράδυ πηδάει από τη γέφυρα στις ρόδες μίας νταλίκας, πεθαίνοντας ακαριαία. Όταν η οικογένειά του μαθαίνει τα νέα την επόμενη μέρα, καταρρέει.

Αντιμέτωπη με αυτήν την τραγωδία, η Μαίρη αρχίζει να αμφισβητεί τον εαυτό της και τις ερμηνείες που δίνει η Εκκλησία στις Γραφές. Μέσω ενός μακριού και συναισθηματικού ταξιδιού, η Μαίρη αρχίζει σιγά σιγά να έρχεται κοντά με την κοινότητα των ομοφυλοφίλων και βρίσκει εκεί απρόσμενη στήριξη, ενώ μέσω ενός τοπικού αιδεσιμότατου της Μητροπολιτικής Κοινοτικής Εκκλησίας, λαμβάνει μέρος σε συναντήσεις του PFLAG (οργανισμός Γονέων, Οικογενειών και Φίλων των Λεσβιών και Γκέι). Εκεί ανακαλεί στη μνήμη της πως ο Μπόμπι ήταν πάντα διαφορετικός, από τη στιγμή της σύλληψής του, και διαβεβαιώνει τον εαυτό της πως η πραγματική του αξία βρισκόταν στην καρδιά του.

Λίγο καιρό μετά, σε μία συνάντηση του συμβουλίου της πόλης, η οποία μεταδίδεται ζωντανά στην τηλεόραση και έχει ως θέμα την ψήφιση μίας μέρας όπου θα τιμάται η γκέι κοινότητα, η Μαίρη παίρνει τον λόγο και μοιράζεται την προσωπική της εμπειρία με τον Μπόμπι, τις δυσκολίες που είχε η ίδια να αποδεχτεί το γεγονός πως ο γιος της ήταν γκέι και το πείσμα της να αναθεωρήσει τα θρησκευτικά πιστεύω της, τα οποία δεν ήταν τίποτα παραπάνω από «μισαλλοδοξία» και «απάνθρωπες συκοφαντίες». Αναγνώρισε επίσης το πώς συνειδητοποίησε πως η σεξουαλικότητα του Μπόμπι ήταν έμφυτη και πως η αυτοκτονία του ήταν συνέπεια της άγνοιας των γονιών του. Στον λόγο της, καταλήγει προτρέποντας τον κόσμο να σκέφτεται πριν πει το οτιδήποτε ή στηρίξει την ομοφοβία, καθώς «ένα παιδί μπορεί να τους ακούει». Το αίτημα καταψηφίζεται στο συμβούλιο, αλλά η Μαίρη και η οικογένειά της ταξιδεύουν στο Σαν Φρανσίσκο, μαζί με άλλα μέλη του PFLAG, και συμμετέχουν στην παρέλαση υπερηφάνειας. Κατά τη διάρκεια της παρέλασης, βλέπει έναν νεαρό άντρα που μοιάζει στον Μπόμπι, να παρακολουθεί την παρέλαση. Τον πλησιάζει και τον αγκαλιάζει, συμβιβαζόμενη επιτέλους με τον θάνατο του γιου της και ορκιζόμενη να εργαστεί σκληρά για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ατόμων.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι εκτελεστικοί παραγωγοί Ντέιβιντ Πέρμουτ, Ντάνιελ Σλάντεκ και Κρις Τάφι, έκαναν προσπάθειες και επέμεναν στο να γίνει η ταινία για δεκατρία χρόνια. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Ράσελ Μαλκάχι και το σενάριο έγραψε η Κέιτι Φορντ, το οποίο είναι βασισμένο στο βιβλίο Prayers for Bobby: A Mother's Coming to Terms with the Suicide of Her Gay Son (Ελεύθερη μετάφραση: Προσευχές για τον Μπόμπι: Μια μητέρα συμβιβάζεται με την αυτοκτονία του γκέι γιου της) του Λίροϊ Φ. Άρονς, ενός δημοσιογράφου που είχε πάρει συνέντευξη από τη Μαίρη Γκρίφιθ σχετικά με την εμπειρία της, η οποία οδήγησε στην αυτοκτονία του γιου της, καθώς και με το έργο υπεράσπισής της προς την κοινότητα των ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων και transgender ατόμων. Η Γκρίφιθ και ο Άρονς πιστώνονται ως συμπαραγωγοί της ταινίας, ενώ η παραγωγή έγινε από την Once Upon A Times Films, Ltd σε συνεργασία με τις Permut Presentations και Sladek Taaffe Productions. Ο τέταρτος εκτελεστικός παραγωγός της ταινίας ήταν ο Στάνλεϊ Μ. Μπρουκς.[1] Στην τελευταία σκηνή ακούγεται το τραγούδι «Here I Am» της Λεόνα Λιούις.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τηλεθέαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την πρεμιέρα του στις 24 Ιανουαρίου 2009 στο τηλεοπτική δίκτυο Lifetime, το Προσευχές για τον Μπόμπι παρακολούθησαν συνολικά 3.8 εκατομμύρια τηλεθεατές ενώ, την επόμενη μέρα, στις 25 Ιανουαρίου 2009, κατά την επαναπροβολή του, το παρακολούθησαν 2.3 εκατομμύρια τηλεθεατές,[2][3] φτάνοντας έτσι συνολικά στους 6.1 εκατομμύρια τηλεθεατές.

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κριτικοί αντέδρασαν θετικά στην ταινία, η οποία συγκεντρώνει στη σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes ποσοστό αποδοχής 73% βασισμένο σε 15 κριτικές και με μέσο όρο 6.4/10. Στο τμήμα ομοφωνίας αναφέρεται: «Μία καταστροφική αληθινή ιστορία και μία υπέροχη ερμηνεία από τη Σιγκούρνι Γουίβερ, προσδίνουν στην ταινία Προσευχές για τον Μπόμπι απτή δύναμη, αν και κάποιοι τηλεθεατές μπορεί να βρουν αυτή την καλοπροαίρετη ταινία υπερβολικά υπολογιστική στην προσπάθειά της να εκμαιεύσει δάκρυα».[4]

Ο Μπράιαν Λόρι από το περιοδικό Variety έγραψε: «Το τηλεοπτικό ντεμπούτο σε ταινία της Σιγκούρνι Γουίβερ αποδυκνείεται άξιο της αναμονής του, καθώς η βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα ταινία του Lifetime, Προσευχές για τον Μπόμπι, επισκέπτεται ξανά παρόμοιο έδαφος με αυτό της ταινίας «An Early Frost» πριν από 25 χρόνια και που είχε σαν θέμα της το AIDS και – χάρη στον θρησκευτικό φανατισμό απέναντι στους γκέι – μοιάζει ακόμα φρέσκο και σπαραχτικό».[5]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σιγκούρνι Γουίβερ, για τη συμμετοχή της στην ταινία, έλαβε από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό The Trevor Project, το βραβείο Trevor Life.[6]

Το 2015, προς τιμήν της Διεθνούς Ημέρας Εναντίον της Ομοφοβίας και της Τρανσοφοβίας, η ταινία προβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα μέλη του, στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καλεσμένων, παρουσία των εκτελεστικών παραγωγών της ταινίας, Ντάνιελ Σλάντεκ και Κρις Τάφι. Στο δελτίο τύπου που συνόδευε την προβολή, η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ουλρίκε Λούνατσεκ ανέφερε: «Η ταινία Prayers for Bobby είναι μία εντυπωσιακή ταινία, η οποία δείχνει το πώς η ιδεολογία και η θρησκευτική στενομυαλιά μπορεί, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, πραγματικά να σκοτώσει κάποιον».[7]

Έτος Βραβεία Κατηγορία Υποψήφιοι Αποτέλεσμα
2009 Βραβεία Gold Derby[8] Τηλεοπτική Ταινία ή Μίνι Σειρά Prayers for Bobby Υποψηφιότητα
Γυναίκα Ηθοποιός σε Τηλεοπτική Ταινία/Μίνι Σειρά Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα
Βραβεία Emmy[9] Καλύτερης Τηλεταινίας Ντάνιελ Σλάντεκ, Κρις Τάφι, Ντέιβιντ Πέρμουτ, Στάνλεϊ Μ. Μπρουκς, Ντέμιαν Γκανζέβσκι Υποψηφιότητα
Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα
Βραβεία Satellite[10][11] Α' Γυναικείος Ρόλος – Μίνι Σειρά ή Τηλεοπτική Ταινία Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα
Queer Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σιάτλ - Βραβείο Εκτίμησης του Κοινού[12] Αγαπημένη Αφηγηματική Ταινία Prayers for Bobby Νίκη
2010 Βραβεία Dorian[13][14] Τηλεοπτικό Πρόγραμμα της Χρονιάς με θέμα LGBT Prayers for Bobby Νίκη
Τηλεοπτική Ερμηνεία της Χρονιάς: Δράμα Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα
Βραβεία GLAAD Media[15][16] Καλύτερη Τηλεοπτική Ταινία ή Μίνι Σειρά Prayers for Bobby Νίκη
Χρυσές Σφαίρες[17] Α' Γυναικείος Ρόλος - Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα
Βραβεία Σωματείου Παραγωγών Αμερικής[18][19] Βραβείο David L. Wolper για Καλύτερη Τηλεοπτική Παραγωγή Μεγάλου Μήκους Στάνλεϊ Μ. Μπρουκς, Ντέιβιντ Πέρμουτ, Ντάνιελ Σλάντεκ, Κρις Τάφι, Ντέμιαν Γκανζέβσκι Υποψηφιότητα
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών[20][21] Α' Γυναικείος Ρόλος σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία Σιγκούρνι Γουίβερ Υποψηφιότητα

Home media[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Προσευχές για τον Μπόμπι κυκλοφόρησε σε DVD στις 14 Δεκεμβρίου 2010.[22]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Littleton, Cynthia (18 Μαΐου 2008). «Weaver answers 'Prayers'». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2008. 
  2. ↑ Gorman, Bill (26 Ιανουαρίου 2009). «Sigourney Weaver Starrer Prayers for Bobby Draws 3.8 Million Viewers». TV by the Numbers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2009. 
  3. ↑ «Sigourney Weaver Starrer Prayers for Bobby Draws 3.8 Million Viewers During Its Saturday, January 24, Premiere on Lifetime Television». The Futon Critic. 26 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024. 
  4. ↑ «Prayers for Bobby». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024. 
  5. ↑ Alexander Ryll (2014). «Essential Gay Themed Films To Watch, Prayers for Bobby». Gay Essential. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014. 
  6. ↑ «The Trevor Project Annual Report» (PDF). The Trevor Project. σελ. 14. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2024. 
  7. ↑ Trudy Ring (14 Μαΐου 2015). «EU Parliament Screens Prayers for Bobby for IDAHOT». Advocate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  8. ↑ «2009 Goldderby Tv Awards». 7 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  9. ↑ «2009 Emmy Award Nominees and Winners». The New York Times. 17 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2024. 
  10. ↑ Erin Maxwell (30 Νοεμβρίου 2009). «'Nine' tops Satellites with 11 noms». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  11. ↑ Gregg Kilday (21 Δεκεμβρίου 2009). «'Hurt Locker,' 'Nine' top Satellite Awards». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  12. ↑ «'Prayers for Bobby' : A Fantastic Movie for families of LGBTQ – PFLAG ATLANTA». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
  13. ↑ Liza Horowitz (20 Ιανουαρίου 2010). «'A Single Man,' 'Glee,' 'Grey Gardens' Top Dorian Awards». The Wrap. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  14. ↑ «GALECA :: The Society of LGBTQ Entertainment Critics :: Home of the Dorian Awards». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  15. ↑ Nikki Finke (12 Ιανουαρίου 2010). «21st GLAAD Media Awards Nominees». Deadline. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  16. ↑ «GLAAD media award winners». CNN. 19 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  17. ↑ «Golden Globes 2010 winners: 'Avatar' wins best picture, drama». Entertainment Weekly. 17 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  18. ↑ Susan King (6 Ιανουαρίου 2010). «Producers Guild of America awards rocket three sci-fi films to the top». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  19. ↑ Nikki Finke (24 Ιανουαρίου 2010). «2010 Producers Guild Awards 'Hurt Locker'». Deadline. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  20. ↑ Mike Bruno (17 Δεκεμβρίου 2009). «SAG Awards 2010 TV nominees». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  21. ↑ Dave Karger (23 Ιανουαρίου 2010). «SAG Award winners announced!». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024. 
  22. ↑ «GLAAD Media Award Winner 'Prayers for Bobby' to Re-Air on Lifetime this Saturday». GLAAD. 14 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Προσευχές_για_τον_Μπόμπι&oldid=10648063"