Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πολύδροσο Καρδίτσας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°16′32″N 21°35′17″E / 39.27556°N 21.58806°E / 39.27556; 21.58806

Πολύδροσο (Καμπουραίικα)
Πολύδροσο (Καμπουραίικα) is located in Greece
Πολύδροσο (Καμπουραίικα)
Πολύδροσο (Καμπουραίικα)
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΚαρδίτσας
ΔήμοςΑργιθέας
Δημοτική ΕνότηταΑνατολικής Αργιθέας
Γεωγραφία
ΝομόςΚαρδίτσας
Πληθυσμός
Μόνιμος75
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΚαμπουραίικα
Ταχ. κώδικας430 69
Τηλ. κωδικός24450

Το Πολύδροσο (παλιότερα Καμπουραίικα) είναι οικισμός του Πετρίλου στη Θεσσαλία και την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας.[1][2]

Γεωγραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πολύδροσο βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές του όρους Βουτσικάκι (υψομ. 2.154 μ.) σε υψόμετρο 1.240 μέτρα.[1] Απέχει περίπου 1 χλμ. ΒΔ. από το Πετρίλο, 50 χλμ. (οδηγικά) Δ.-ΒΔ. από το Ανθηρό (έδρα του δήμου) και 57 χλμ. Δ.-ΝΔ. από την Καρδίτσα. Η παλιά του ονομασία οφείλεται στο ότι το χωριό αποτελείται από οικογένειες με το επώνυμο Καμπούρης.

Έχει περίπου 30 σπίτια, τα περισσότερα πέτρινα. Στα Καμπουρέικα βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, η οποία πανηγυρίζει στις 26 Ιουλίου.[2] Αξιοσημείωτη και η βρύση όπου τρέχει κρύο κρυστάλλινο νερό, η οποία είναι ανακατασκευασμένη, αλλά έχει διατηρήσει την παλιά της κάνουλα. Στον οικισμό υπάρχουν και 2 ανεκμετάλλευτα παλιά αλώνια.

Το χωριό είναι αφετηρία τριών μονοπατιών: το πρώτο ανηφορίζει προς το Μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπου, όπου διακλαδώνεται σε τρεις κατευθύνσεις. Η πρώτη συναντά το παλιό αυλάκι και καταλήγει στο Κεφαλόγρουνο (πηγή), η δεύτερη πάει προς την κορυφή Βουτσικάκι και η τρίτη καταλήγει στο Ευρωπαϊκό μονοπάτι μεγάλων διαδρομών Ε4.

Το δεύτερο μονοπάτι κατεβαίνει στον ποταμό Πετριλιώτης μέσω του οικισμού Βλαχογιανέικα ενώ το τρίτο καταλήγει και αυτό στον ποταμό Πετριλιώτη μέσω της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Στο ποτάμι και τα δυο συναντιούνται: από εκεί και πέρα μπορεί κάποιος να ακολουθήσει το ποτάμι προς δύο κατευθύνσεις, προς Κρανιά στις Εννιά Βρύσες όπου είναι και οι πηγές του ή προς Στεφανιάδα. Επίσης, μπορεί να περάσει από το ποτάμι από το παλιό γεφύρι και να συνεχίσει για τον οικισμό Βασιλάδες.

Διοικητικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα για πρώτη φορά, με την ονομασία Καμπουραίικα, το 1961 να απογράφεται στην κοινότητα Πετρίλου. Το 1964 με το ΦΕΚ ΦΕΚ 32Α - 15/02/1964 μετονομάστηκε σε Πολύδροσο.[3] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» μαζί με τα Αργυραίικα, τους Βασιλάδες, το Πετρίλο, τα Λιβάδια, τον Ρώσση, το Χαλκιόπουλο και τη Χάρη αποτελούν την κοινότητα Πετρίλου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ανατολικής Αργιθέας του Δήμου Αργιθέας ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 53 κατοίκους.[4]

Απογραφές πληθυσμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απογραφή 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 177[5] 71[6] 36[7] 22[8] 108[9] 53

Ευρωπαϊκό μονοπάτι μεγάλων διαδρομών Ε4 Αρχειοθετήθηκε 2011-09-26 στο Wayback Machine.

  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 50. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 113. 
  2. 2,0 2,1 «Πετρίλο». Δήμος Αργιθέας Καρδίτσας. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  3. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  4. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10609 (σελ. 135 του pdf)
  5. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 98 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  6. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 96 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  7. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 108 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  8. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 125 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf. 
  9. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 127 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.