Η Πολιορκία της Θεσσαλονίκης κάπου ανάμεσα στο 614-616 έγινε από τα ανεξάρτητα Σλαβικά φύλα που ζούσαν στα εδάφη της αυτοκρατορίας σε κοινότητες ανάμεσα στον ελληνικό πληθυσμό[1]. Η κύρια πηγή για τα γεγονότα αυτά είναι τα αγιολογικά κείμενα γνωστά σαν «Θαύματα του Αγίου Δημητρίου»[2].
Οι Σλάβοι πολιόρκησαν την πόλη της Θεσσαλονίκης αλλά απέτυχαν να την καταλάβουν, παρόλα αυτά αποκόμισαν πολλούς αιχμαλώτους και λάφυρα[2]. Επιστρέφοντας στα εδάφη τους έστειλαν πρεσβεία στους Άβαρους για να ζητήσουν βοήθεια να πολιορκήσουν πάλι την πόλη. Οι Άβαροι δέχτηκαν και ξεκίνησαν τις προετοιμασίες για την επόμενη πολιορκία που έγινε το 617[2].
