Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πιερ ντε Κουμπερτέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Πιέρ ντε Κουμπερτέν)
Πιερ ντε Κουμπερτέν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pierre de Coubertin (Γαλλικά)
Γέννηση1  Ιανουαρίου 1863[1][2][3]
7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4]
Θάνατος2  Σεπτεμβρίου 1937[5][1][2]
Γενεύη[6][7]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Μπουά-ντε-Βω (46°31′11″ s. š., 6°36′5″ v. d.)
ΨευδώνυμοGeorges Hohrod και Martin Eschbach
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[8][9]
ΣπουδέςΕλεύθερη Σχολή Πολιτικών Επιστημών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός[10]
παιδαγωγός
καθηγητής[10]
συγγραφέας
rugby union match official
πολιτικός
αθλητικός αξιωματούχος
ιδρυτής οργανισμού
Περίοδος ακμής1885[11] - 1930[11]
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarie Rothan
ΓονείςΣαρλ Λουί ντε Φρεντί ντε Κουμπερτέν και Marie Marcelle Gigault de Crisenoy
ΑδέλφιαPaul Frédy de Coubertin
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (1896–1925)
ΒραβεύσειςΙππότης 1ης κλάσης του τάγματος του Πολικού Αστέρα
Ταξιάρχης του Τάγματος του Αγίου Όλαφ
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικα
Ταξιάρχης 1ης κλάσης του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας[12]
Officer of the order Orange-Nassau
2nd Class Order of the Crown
Knight of the Order of the Crown (Romania)
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φραγκίσκου Ιωσήφ
Αξιωματικός του Τάγματος του Λεοπόλδου Β΄
Δόξα του Αθλητισμού
World Rugby Hall of Fame (2007)
Order of the White Lion 5th Class
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιέρ ντε Φρεντύ, Βαρόνος ντε Κουμπερτέν (γαλλικά: Pierre de Frédy, Baron de Coubertin, 1 Ιανουαρίου 1863 - 2 Σεπτεμβρίου 1937) ήταν Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός. Ήταν περισσότερο γνωστός ως ο ιδρυτής και πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και ως ο πατέρας των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Γεννημένος από μια γαλλική αριστοκρατική οικογένεια, έγινε ακαδημαϊκός και μελέτησε μια ευρεία γκάμα θεμάτων, κυρίως την εκπαίδευση και την ιστορία. Αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού με πτυχίο στη νομική και στις δημόσιες σχέσεις. Βρισκόταν στη Sciences Po όταν συνέλαβε την ιδέα των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων.

Το μετάλλιο Πιερ ντε Κουμπερτέν (γνωστό ως μετάλλιο Κουμπερτέν ή μετάλλιο True Spirit of Sportsmanship) είναι ένα βραβείο που δίνει η ΔΟΕ στους αθλητές που υποστηρίζουν το πνεύμα της αθλητικής διοργάνωσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Γεννήθηκε στο Παρίσι από αριστοκρατική οικογένεια και ήταν το τέταρτο παιδί του Charles Louis de Frédy, βαρόνου ντε Κουμπερτέν, και της Marie-Marcelle Gigault de Crisenoy. Η οικογενειακή παράδοση υποστήριζε ότι το όνομα Frédy είχε εμφανιστεί για πρώτη φορά στη Γαλλία στις αρχές του 15ου αιώνα και ότι ο πρώτος καταγεγραμμένος τίτλος ευγενείας που αποδόθηκε στην οικογένεια δόθηκε από τον Λουδοβίκο XI σε έναν πρόγονο της οικογένειας, που ονομαζόταν και αυτός Pierre de Frédy, το 1477. Άλλα παρακλάδια του οικογενειακού δέντρου του ντε Κουμπερτέν προχώρησαν ακόμα περισσότερο στη γαλλική ιστορία και υποστήριξαν ότι οι πρόγονοι και των δυο γονιών του περιλάμβαναν ευγενείς, στρατιωτικούς ηγέτες και συνεργάτες των διαφόρων βασιλιάδων της Γαλλίας.

Ο πατέρας του Charles ήταν ένας σθεναρός βασιλιάς και ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης. Τα έργα του εκτέθηκαν και έλαβαν βραβεία στα παριζιάνικα σαλόνια, τουλάχιστον σε εκείνα τα χρόνια που δεν απουσίαζαν οι διαμαρτυρίες για τη γρήγορη άνοδο του Ναπολέοντα στην εξουσία. Οι πίνακές του συχνά επικεντρώνονταν σε θέματα σχετικά με τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία και τον κλασικισμό, θέματα που αντανακλούσαν τα πράγματα τα οποία θεωρούσε σημαντικότερα. Σε ένα μετέπειτα αυτοβιογραφικό έργο, με τον τίτλο Le Roman d'un rallié, ο Κουμπερτέν περιγράφει τη σχέση του και με τους δυο γονείς του, η οποία είχε κάπως διαταραχθεί κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας. Τα απομνημονεύματά του παρουσίασαν περισσότερες πληροφορίες και περιέγραψαν ως σημαντική στιγμή της ζωής του την απογοήτευσή του κατά τη συνάντησή του με τον Henri, κόμη του Chambord, τον οποίο ο γηραιότερος Κουμπερτέν θεωρούσε ως τον νόμιμο βασιλιά.

Ο Κουμπερτέν μεγάλωσε σε μια εποχή βαθιάς αλλαγής στη Γαλλία : γνώρισε την ήττα της Γαλλίας στον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο, την Παρισινή Κομμούνα και την ίδρυση της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας αλλά και την Υπόθεση Ντρέιφους. Ωστόσο ενώ τα γεγονότα αυτά αποτέλεσαν το σκηνικό της παιδικής του ηλικίας, οι εμπειρίες του στο σχολείο ήταν το ίδιο μορφοποιητικές. Τον Οκτώβριο του 1874, οι γονείς του εντάχθηκαν στο σχολείο Ιησουϊτών με τον τίτλο Externat de la rue de Vienne, το οποίο δεν είχε διαμορφωθεί πλήρως κατά τα πέντε πρώτα χρόνια της συμμετοχής της οικογένειας Κουμπερτέν σε αυτό. Ενώ πολλοί από τους μαθητές του εν λόγω σχολείου ήταν φοιτητές, ο Κουμπερτέν συμμετείχε στο σχολείο υπό την επίβλεψη ενός Ιησουΐτη ιερέα, για τον οποίο οι γονείς του πίστευαν ότι θα μπορούσε να μεταδώσει στον νεαρό Κουμπερτέν μια ισχυρή ηθική και θρησκευτική εκπαίδευση. Ο Κουμπερτέν ήταν ένας από τους τρεις κορυφαίους σπουδαστές στην τάξη του και ένας από τους αξιωματικούς της ελίτ του σχολείου, ελίτ η οποία αποτελούνταν από τα καλύτερα και λαμπρότερα μυαλά της εποχής. Αυτό υποδηλώνει ότι παρά την ανυπακοή του στο σπίτι, ο Κουμπερτέν προσαρμόστηκε καλά στις αυστηρές δυσκολίες της εκπαίδευσης των Ιησουϊτών.

Ως αριστοκράτης, ο Κουμπερτέν είχε μια ποικιλία επιλογών για σταδιοδρομία από τις οποίες μπορούσε να επιλέξει, μεταξύ των οποίων κάποιες σημαντικές θέσεις στον στρατό ή την πολιτική. Ωστόσο επέλεξε να ακολουθήσει μια καριέρα ως διανοούμενος, να σπουδάσει και να γράψει πάνω σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων - συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της ιστορίας, της λογοτεχνίας και της κοινωνιολογίας.

Εκπαιδευτική φιλοσοφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το θέμα που φαίνεται να ενδιαφέρει περισσότερο τον Κουμπερτέν ήταν η εκπαίδευση και έτσι η μελέτη του επικεντρώθηκε κυρίως στη φυσική αγωγή και στον ρόλο του αθλητισμού στη σχολική εκπαίδευση. Το 1883 επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Αγγλία και μελέτησε το πρόγραμμα φυσικής αγωγής που ίδρυσε ο Thomas Arnold. Ο Κουμπερτέν πίστευε ότι αυτές οι μέθοδοι θα οδηγούσαν στην επέκταση της βρετανικής εξουσίας κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και υποστήριξε την εισαγωγή και χρήση τους στα γαλλικά ιδρύματα. Η ένταξη της φυσικής αγωγής στο πρόγραμμα σπουδών των γαλλικών σχολείων έγινε η διαρκής επιδίωξη του Κουμπερτέν.

Πιστεύεται ότι ο Κουμπερτέν υπερέβαλλε πάνω στη σημασία του αθλητισμού που υποστήριζε ο Thomas Arnold, τον οποίο θεωρούσε ως "έναν από τους ιδρυτές της αθλητικής ιπποσύνης". Ο χαρακτήρας του αθλητισμού και η επιρροή που ασκούσε πάνω στον Κουμπερτέν, ο οποίος είχε εντυπωσιαστεί από αυτόν, είναι πιο πιθανό να προέρχεται από το μυθιστόρημα School Days του Tom Brown και όχι από τις ιδέες του ίδιου του Arnold. Παρόλα αυτά, ο Κουμπερτέν ήταν ένας ενθουσιώδης άνθρωπος που αναζητούσε μια αιτία, την οποία βρήκε στην Αγγλία και στον Thomas Arnold. "Ο Thomas Arnold, ο ηγέτης και το κλασικό μοντέλο των Άγγλων εκπαιδευτικών, έδωσε την ακριβή φόρμουλα για τον ρόλο του αθλητισμού στην παιδεία. Ο αθλητισμός κέρδισε γρήγορα έδαφος. Τα στάδια ξεπήδησαν γρήγορα σε όλη την Αγγλία", έγραψε ο Κουμπερτέν.

Με έντονο ενδιαφέρον με όσα είχε διαβάσει για τα δημόσια σχολεία της Αγγλίας, το 1883, σε ηλικία 20 ετών, ο Κουμπερτέν πήγε στο Rugby School και σε άλλα σχολεία της Αγγλίας ώστε να τα δει ο ίδιος από κοντά. Περιέγραψε τα αποτελέσματα της έρευνάς του στο βιβλίο L'Education en Angleterre που δημοσιεύθηκε στο Παρίσι το 1888. Ο ήρωας του βιβλίου του είναι ο Thomas Arnold. Στη δεύτερη επίσκεψή του στην Αγγλία το 1886, ο Κουμπερτέν παρουσίασε την επιρροή που άσκησε ο Arnold στο παρεκκλήσι του Rugby School.

Αυτό που είδε ο Κουμπερτέν στα αθλητικά στάδια του Rugby School και των άλλων αγγλικών σχολείων που επισκέφτηκε ήταν το "πώς ο οργανωμένος αθλητισμός μπορεί να δημιουργήσει ηθική και κοινωνική δύναμη". Τα οργανωμένα παιχνίδια όχι μόνο βοηθούσαν στην εξισορρόπηση του μυαλού και του σώματος αλλά παράλληλα απέτρεπαν τον χρόνο να ξοδεύεται διαφορετικά. Αρχικά ανεπτυγμένα από τους αρχαίους Έλληνες, τα οργανωμένα παιχνίδια αποτελούσαν μια προσέγγιση στην εκπαίδευση για την οποία πίστευε πως είχε ξεχαστεί και αποφάσισε να αφιερώσει την υπόλοιπη ζωή του στην αναγέννησή τους.

Ως ιστορικός και διανοούμενος της εκπαίδευσης, ο Κουμπερτέν μυθιστοριοποίησε την αρχαία Ελλάδα. Έτσι, όταν ξεκίνησε να αναπτύσσει τη θεωρία του πάνω στην εκπαίδευση, έλαβε ως παράδειγμα την ιδέα του αθηναϊκού γυμνασίου, ενός εκπαιδευτικού συστήματος που ενθάρρυνε τόσο τη φυσική όσο και τη διανοητική ανάπτυξη. Ο Κουμπερτέν είδε σε αυτό το γυμνάσιο μια τριπλή ενότητα ανάμεσα στο παλιό και στο νέο, ανάμεσα στην πειθαρχία και ανάμεσα σε διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων, εννοώντας ανάμεσα σε αυτούς των οποίων η εργασία ήταν θεωρητικής φύσεως και σε αυτούς των οποίων η εργασία ήταν χειρωνακτικής φύσεως. Ο Κουμπερτέν υποστήριξε ότι αυτές οι έννοιες και η τριπλή ενότητα πρέπει να εισαχθούν στα σχολεία.

Ωστόσο ενώ ο Κουμπερτέν ήταν μυθιστοριογράφος, και ενώ το όραμά του για την αρχαία Ελλάδα θα τον οδηγούσε στην ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων, η υποστήριξή του στη φυσική αγωγή βασιζόταν και σε πρακτικές ανησυχίες. Πίστευε ότι οι άνδρες που λάμβαναν μια εκπαίδευση πάνω στη φυσική αγωγή θα ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι για να πολεμήσουν στους πολέμους και θα ήταν καλύτερα ικανοί να κερδίσουν μάχες όπως τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο, στον οποίο η Γαλλία ηττήθηκε.

Δυστυχώς για τον Κουμπερτέν, οι προσπάθειές του να εισαχθούν περισσότερα μαθήματα φυσικής αγωγής στα γαλλικά σχολεία απέτυχαν. Ωστόσο, η αποτυχία της πρωτοβουλίας αυτής ακολουθήθηκε στενά από την ανάπτυξη μιας νέας ιδέας ; την αναγέννηση των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, υπό τη μορφή μιας διεθνούς αθλητικής διοργάνωσης.

Ήταν ο διαιτητής στον πρώτο τελικό του γαλλικού πρωταθλήματος ράγκμπι που πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαρτίου 1892, στο Racing Club de France και στο Stade Français.

Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1906 αναβίωσαν την ώθησή τους και οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν θεωρηθεί ως η σημαντικότερη αθλητική διοργάνωση στον κόσμο. Ο Coubertin δημιούργησε το μοντέρνο πένταθλο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 και στη συνέχεια παραιτήθηκε από την προεδρία της ΔΟΕ μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι, που αποδείχθηκαν πολύ πιο επιτυχημένοι από την πρώτη προσπάθεια στην πόλη αυτή το 1900. Τον διαδέχτηκε ως πρόεδρος το 1925 ο Βέλγος Henri de Baillet-Latour.

Προσωπική Ολυμπιακή επιτυχία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κουμπερτέν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο λογοτεχνίας στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 για το ποίημά του Ode to Sport ("Ωδή στον Αθλητισμό").[13]

Το 1895 ο Πιερ ντε Κουμπερτέν παντρεύτηκε τη Marie Rothan, την κόρη οικογενειακών φίλων. Ο γιος τους Jacques (1896–1952) αρρώστησε μετά την υπερέκθεσή του στον ήλιο όταν ήταν μικρό παιδί. Η κόρη του Renée (1902–1968) υπέφερε από συναισθηματικές διαταραχές και δεν παντρεύτηκε ποτέ. Η Marie και ο Πιερ προσπάθησαν να παρηγορηθούν με δυο ανίψια αλλά αυτά τα τελευταία σκοτώθηκαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Κουμπερτέν πέθανε από καρδιακή προσβολή στη Γενεύη της Ελβετίας στις 2 Σεπτεμβρίου 1937. Η Marie πέθανε το 1963.

Μετά τον θάνατό του και κατόπιν επιθυμίας του, η καρδιά του μεταφέρθηκε στην Αρχαία Ολυμπία, όπου και τάφηκε σε επιτύμβια στήλη που φέρει την ονομασία Μνημείο Ντε Κουμπερτέν.[14]

Το σλόγκαν των Ολυμπιακών Αγώνων Citius, Altius, Fortius (Faster, Higher, Stronger) προτάθηκε από τον Κουμπερτέν το 1894 και είναι το επίσημο σλόγκαν από το 1924. Ο Κουμπερτέν εμπνεύστηκε το σλόγκαν εμπνεύστηκε από τον Henri Didon OP, φίλο του Κουμπερτέν, κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης φίλων στο Παρίσι το 1891.

Το μετάλλιο Πιερ ντε Κουμπερτέν (επίσης γνωστό ως μετάλλιο Κουμπερτέν ή μετάλλιο True Spirit of Sportsmanship) είναι ένα βραβείο που απονέμεται από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή σε εκείνους τους αθλητές που επιδεικνύουν ένα πνεύμα αθλητισμού στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό το μετάλλιο θεωρείται από αρκετούς αθλητές και θεατές ως το ανώτερο βραβείο που ένας αθλητής των Ολυμπιακών Αγώνων μπορεί να λάβει ενώ θεωρείται ακόμα μεγαλύτερο από ένα χρυσό μετάλλιο. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή θεωρεί αυτό το μετάλλιο ως την ύψιστη τιμή.

Ένας μικρός πλανήτης, ο 2190 Κουμπερτέν, ανακαλύφθηκε το 1976 από τον σοβιετικό αστρονόμο Nikolai Stepanovich Chernykh και έλαβε το όνομα του Κουμπερτέν.

Η οδός όπου βρίσκεται το Ολυμπιακό Στάδιο στο Μόντρεαλ (το οποίο φιλοξένησε τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976) πήρε το όνομα του Πιερ ντε Κουμπερτέν και έδωσε στο στάδιο τη διεύθυνση 4549 Pierre de Coubertin Avenue. Είναι το μοναδικό Ολυμπιακό Στάδιο στον κόσμο που βρίσκεται σε μια οδό που φέρει το όνομα του Κουμπερτέν. Υπάρχουν επίσης δυο σχολεία στο Μόντρεαλ που φέρουν το όνομα του Πιερ ντε Κουμπερτέν.

Ο Louis Jourdan ενσάρκωσε τον Κουμπερτέν στη μίνι σειρά του NBC, The First Olympics: Athens 1896 (1984).

Το 2007, ο Κουμπερτέν μπήκε στη Λεωφόρο της Δόξας IRB Hall of Fame για τις υπηρεσίες του στο ράγκμπι.

  • Une Campagne de 21 ans. Paris: Librairie de l'Éducation Physique. 1908
  • La Chronique de France (7 vols.). Auxerre and Paris: Lanier. 1900–1906
  • L'Éducation anglaise en France. Paris: Hachette. 1889
  • L'Éducation en Angleterre. Paris: Hachette. 1888
  • Essais de psychologie sportive. Lausanne: Payot. 1913
  • L'Évolution française sous la Troisième République. Paris: Hachette. 1896
  • France Since 1814. New York: Macmillan. 1900
  • La Gymnastique utilitaire. Paris: Alcan. 1905
  • Histoire universelle (4 vols.). Aix-en-Provence: Société de l'histoire universelle. 1919
  • Mémoires olympiques. Lausanne: Bureau international de pédagogie sportive. 1931
  • Notes sur l'éducation publique. Paris: Hachette. 1901
  • Pages d'histoire contemporaine. Paris: Plon. 1908
  • Pédagogie sportive. Paris: Crés. 1922
  • Le Respect Mutuel. Paris: Alean. 1915
  • Souvenirs d'Amérique et de Grèce. Paris: Hachette. 1897
  • Universités transatlantiques. Paris: Hachette. 1890
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12088638c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Pierre-baron-de-Coubertin. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w60892rp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. birth certificate.
  5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  7. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12088638c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. CONOR.SI. 187868259.
  10. 10,0 10,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/78826. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. 11,0 11,1 11,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/415125. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2023.
  12. «First class Commander Cross of the Order of the White Rose, Finland, awarded to Baron Pierre de Coubertin.». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 15  Μαΐου 2024.
  13. «Pierre, Baron de Coubertin Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com». web.archive.org. 17 Απριλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2021. 
  14. Monique Berlioux (1896) Ρεπορτάζ αναδημοσιευμένο στο περιοδικό "Συλλογή", Απρ. 1969, τεύχος 17, σελ. 46-54