Περούλι Κέρκυρας
Συντεταγμένες: 39°48′3″N 19°51′50″E / 39.80083°N 19.86389°E
| Περούλι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κέρκυρας |
| Δήμος | Βόρειας Κέρκυρας |
| Δημοτική Ενότητα | Θιναλίου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Κέρκυρας |
| Υψόμετρο | 74 |
Το Περούλι (ή επίσημα Περούλιον) είναι παράκτιος οικισμός 39 κατοίκων (απογραφή 2011)[2] σε υψόμετρο 74 μέτρων[3], στα βορειοανατολικά του νησιού της Κέρκυρας στις πλαγίες του όρους Παντοκράτορα. Μαζί με τους οικισμούς Περίθεια (3 κ.), Άγιος Ηλίας (232 κ.), Βαθύ (17 κ.), Βασιλικά (20 κ.), Βουνί (37 κ.), Κάρναρης (12 κ.), Κρινιάς (16 κ.), Πελεκητό (126 κ.), Πίθος (26 κ.) και Ριλιάτικα (32 κ.) αποτελεί την τοπική κοινότητα Περιθείας (560 κ.) της δημοτικής ενότητας Θιναλίου του δήμου Κέρκυρας.
Αποτελεί γενέτειρα του σπουδαίου σύγχρονου ποιητή, Σπύρου Αστερίου.
Πληθυσμιακή εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μεταβολή του μόνιμου πληθυσμού έχει ως εξής:
| Έτος | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 0 | 94 | 56 | 41 | 53 | 53 | 61 | 39 |
| Πηγές | [4] | [5] | [6] | [7] | [8] | [9] | [10] | [2] |
Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το 1940, κατά την απογραφή, αναγνωρίζεται ο οικισμός Περούλιο και προσαρτάται στην κοινότητα Περιθείας με έδρα τον οικισμό Περίθεια.[4][11]
- Το 1989, η κοινότητα Περιθείας μαζί με τις κοινότητες Αγίου Παντελεήμονος, Λαυκίου, Πεταλείας, Επισκέψεως, Λουτσών και Σφακερών συνενώνονται για να αποτελέσουν τον δήμο Θιναλίου με έδρα τον οικισμό Αχαράβη. Έτσι ο οικισμός Περούλιο υπάγεται διοικητικά στο δήμο Θιναλίου.[12][13]
- Το 2010, με την εφαρμογή του προγραμματος Καλλικράτης (νόμος 3852/2010), ο οικισμός αποσπάται από το δήμο Θιναλίου, ο οποίος καταργείται και προσαρτάται στο δήμο Κέρκυρας.[14]
Σήμερα ο οικισμός Περούλι, μαζί με τους οικισμούς Περίθεια (3 κ.), Άγιος Ηλίας (232 κ.), Βαθύ (17 κ.), Βασιλικά (20 κ.), Βουνί (37 κ.), Κάρνιαρης (12 κ.), Κρινιάς (16 κ.), Πελεκητό (126 κ.), Πίθος (26 κ.) και Ριλιάτικα (32 κ.) αποτελεί την τοπική κοινότητα Περιθείας (560 κ.) της δημοτικής ενότητας Θιναλίου του δήμου Κέρκυρας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10675 (σελ. 201 του pdf), και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017. Ανακτήθηκε 09/01/2018.
- ↑ «Περούλι» από buk.gr. Αρχειοθετήθηκε 03/04/2018. Ανακτήθηκε 26/11/2018.
- ↑ 4,0 4,1 «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940», σελ. 203 (σελ. 227 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 25/4/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
- ↑ «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογαφήν της 7ης Απριλίου 1951», σελ. 102 (σελ. 102 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 4/3/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
- ↑ «Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 130 (σελ. 200 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 6/3/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
- ↑ «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 100 (σελ. 100 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
- ↑ «Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 276 (σελ. 276 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 8/1/2018. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
- ↑ «Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 127 (σελ. 129 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 20/08/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ «Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 153 (σελ. 155 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 29/07/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ «Κ. Περιθείας (Κερκύρας)» από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 25/11/2018. Ανακτήθηκε 25/11/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 178Α - 30/06/1989. Προεδρικό διάταγμα 415» σελ. 4319 (σελ. 1 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 25/11/2018. Ανακτήθηκε 25/11/2018.
- ↑ «Δ. Θιναλίου (Κερκύρας)» από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 25/11/2018. Ανακτήθηκε 25/11/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010» σελ. 1790, γραμμή 24.Α.1 (σελ. 6 του pdf ), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/02/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
| |||||||||||||||||