Περιφέρειες υπό τη Δικαιοδοσία της Κεντρικής Κυβέρνησης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°N 70°E / 39°N 70°E / 39; 70

Επαρχίες της Δημοκρατικής Υποταγής
ΧώραΤατζικιστάν
Διοικητική υπαγωγήΤατζικιστάν
ΠρωτεύουσαΝτουσαμπέ
ΓλώσσεςΤατζίκ γλώσσα, Ουζμπεκική γλώσσα, Κιργιζική γλώσσα, Ρωσικά και Παμίρ
Έκταση28.600 km²
Πληθυσμός1.196.000 (1992), 1.252.300 (1996), 1.316.000 (1999), 1.341.200 (2000), 1.377.600 (2001), 1.407.200 (2002), 1.438.000 (2003), 1.466.100 (2004), 1.497.900 (2005), 1.530.400 (2006), 1.564.100 (2007), 1.685.200 (2010), 1.786.100 (2012), 1.832.200 (2013), 1.874.000 (2014), 1.922.000 (2015), 1.972.300 (2016), 2.021.200 (2017), 2.069.200 (2018), 2.120.000 (2019) και 2.270.000 (2022)[1]
Ταχυδρομικός κώδικας735413
Γεωγραφικές συντεταγμένες39°0′0″N 70°0′0″E

Οι Περιφέρειες υπό τη Δικαιοδοσία της Κεντρικής Κυβέρνησης (στα τατζίκ Ноҳияҳои тобеи ҷумҳурӣ* Τα περσικά: ناحیه های تابع جمهوری‎‎, ρωσικά: Районы республиканского подчинения, Rajony respublikanskogo podčinenija‎‎) είναι διοικητική ενότητα του Τατζικιστάν που αποτελείται από 13 επαρχίες που διοικούνται προς το παρόν από την κεντρική εξουσία. 

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Περιφέρειες υπό τη Δικαιοδοσία της Κεντρικής Κυβέρνησης κάλυπταν μεγάλο μέρος της περιφέρειας Γαρμ μέχρι και το 1955, οπότε και διαλύθηκαν.

Η ευρύτερη περιοχή ήταν παλιότερα γνωστή ως περιφέρεια Καροτεγκίν

Επαρχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 13 επαρχίες είναι οι παρακάτω με σειρά από δυτικά προς ανατολικά και σχηματίζουν τις Επαρχίες της Δημοκρατικής Υποταγής. Η σειρά των επαρχιών και το όνομά τους βασίζεται σε αξιόπιστες πηγές: έναν διοικητικό χάρτη του Τατζικιστάν και στατιστική επετηρίδα που δείχνει την κατανομή της περιοφέρειας σε επαρχίες.[2]

Δυτική Καροτεγκίν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ντουσάνμπε [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεντρικό Καροτεγκίν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανατολικό Καροτεγκίν (κοιλάδα Ραστ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το οροπέδιο διασχίζεται από τον ποταμό Βαχς, ένα δεξιό παραπόταμο του Αμού Ντάρια. Στα βόρεια σύνορα υπάρχουν τα όρη Γκισσάρ και Ζεραβσάν και στα νότια σύνορα υπάρχει η κορυφή Νταρβάζ με υψόμετρο 7,600 μέτρα (24,900 πόδια). Το κλίμα είναι εξαιρετικά ακραίο, επειδή χιονίζει τον Οκτώβριο αλλά εξαφανίζεται μέχρι τον Μάιο. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ωστόσο, οι βουνοπλαγιές είναι πλούσια ντυμένες με το φύλλωμα των σφένδαμνων, τέφρα βουνών, δέντρων με μήλο, αχλάδι και καρύδι, και τα περιβόλια παρέχουν, όχι μόνο μήλα και τα αχλάδια, αλλά και ροδάκινα, κεράσιαβατόμουρα και βερίκοκα. Τα βοοειδή και τα άλογα είναι μικρές αλλά σκληραγωγημένες φυλές.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. tj.sputniknews.ru/20211012/tajikistan-itogi-perepis-naseleniya-1042793998.html.
  2. Agriculture of Tajikistan, Statistical Yearbook, State Statistical Committee of Tajikistan, Dushanbe, 2007
  3. Public Domain Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Karateghin» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press