Πελλαίος δήμος
Ο Πελλαίος δήμος ή μονολεκτικά Πέλλα ήταν αρχαία ελληνική πόλη της νοτίου Μεσοποταμίας.
Την πόλη αναφέρει μονάχα ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ως pagus Pellaeus[1]. Βρισκόταν στον μυχό του Περσικού Κόλπου εκεί που εκβάλλουν ο Τίγρης και Ευφράτης. Επρόκειτο για μακεδονικό στρατιωτικό συνοικισμό των ελληνιστικών χρόνων. Ο πληθυσμός προερχόταν από την Πέλλα της Μακεδονίας και ήταν προάστιο της Αλεξάνδρειας Χαρακηνής.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Charax, oppidum Persici sinus intimum, a quo Arabia Eudaemon cognominata excurrit, habitatur in colle manu facto inter confluentes dextra Tigrim, laeva Eulaeum, II p. laxitate. conditum est primum ab Alexandro Magno, colonis ex urbe regia Durine, quae tum interiit, deductis, militum inutilibus ibi relictis; Alexandriam appellari iusserat pagumque Pellaeum a patria sua, quem proprie Macedonum fecerat.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πλινίου Φυσική Ιστορία VI 138.