Παναγιώτης Καρκατσούλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παναγιώτης Καρκατσούλης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Παναγιώτης Καρκατσούλης (Ελληνικά)
Γέννηση5  Ιανουαρίου 1958
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου
πολιτικός[1]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΠΑ.ΣΟ.Κ. - ΚΙΝ.ΑΛ.
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια επικρατείας της Ελλάδας)[2]
ΒραβεύσειςInternational Public Administration Award, American society of Public Administration, 2012
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης του Γεωργίου είναι μέλος του ΑΣΕΠ[3], νομικός[4], διοικητικός επιστήμονας[5]. Υπήρξε βουλευτής Επικρατείας του κόμματος Το Ποτάμι την περίοδο από τις 25 Ιανουαρίου 2015 έως τις 28 Αυγούστου 2015[6]. Πριν εκλεγεί βουλευτής ήταν καθηγητής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης[7]. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος βουλευτής στην Α' Αθήνας, με το Κίνημα Αλλαγής.

Καταγωγή και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Ιανουρίου του 1958. Κατάγεται από πλευράς του πατέρα του από την Περδικόβρυση της ορεινής Ναυπακτίας, και από πλευράς της μητέρας του από τον Πέρκο Ναυπακτίας.[8] Αφού αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπόνησε διδακτορική διατριβή στην Κοινωνιολογία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Bielefeld της Γερμανίας[9] με θέμα "Inzest und Strafrecht" (Αιμομιξία και Ποινικό Δίκαιο)[10]. Σύμφωνα με τον ίδιο[11] έχει επηρεαστεί ιδιαίτερα από την θεωρία των αυτοαναφερόμενων κοινωνικών συστημάτων του Niklas Luhmann. Μιλά Αγγλικά, Γερμανικά και Γαλλικά.[12]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για περισσότερο από δύο δεκαετίες υπήρξε αναλυτής δημόσιας πολιτικής στο Υπουργείο Προεδρίας και σε άλλα Υπουργεία και υπηρεσίες του Δημοσίου.[12] Στο πλαίσιο αυτό, ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, με θέματα καλής νομοθέτησης, απλούστευσης διαδικασιών, ανάπτυξης του ανθρώπινου κεφαλαίου της δημόσιας διοίκησης, διαχείρισης κρίσεων καθώς και θέματα ανάπτυξης νησιωτικών πολιτικών. Έχει συμμετάσχει, για πολλά χρόνια, ως εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας, σε μελέτες και έρευνες για τη Διακυβέρνηση και τη δημόσια διοίκηση. Υπήρξε επίσης εθνικός εκπρόσωπος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθώς και σύμβουλος διαφόρων κυβερνήσεων (Ρωσία, Γεωργία, Κόσοβο, Ουζμπεκιστάν, Συρία κ.λπ) για θέματα διοικητικών μεταρρυθμίσεων και χρηστής διακυβέρνησης. Από το 2000 έως το 2001 συμμετείχε στην ομάδα υψηλού επιπέδου για την καλή νομοθέτηση (Mandelkern group)[13] η οποία συστάθηκε με απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών αρμόδιων για θέματα δημόσιας διοίκησης[14]. Το 2009 υπήρξε ένας εκ των αξιολογητών της Γερμανίας[15] και της Δανίας[16] για θέματα ρυθμιστικής διακυβέρνησης, στο πλαίσιο αντίστοιχου προγράμματος του ΟΟΣΑ. Έχει διακριθεί για το έργο του πολλαπλώς, εντός και εκτός Ελλάδας: Το 2003 του απονεμήθηκε το βραβείο P. Boorsma.[17] To 2012 βραβεύτηκε από την Αμερικανική Ένωση Δημόσιας Διοίκησης[18] (American Society of Public Administration – ASPA), με το «Διεθνές βραβείο Δημόσιας Διοίκησης»[19]. Με αφορμή την βράβευσή του, πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης τον χαρακτήρισαν ως τον "καλύτερο δημόσιο υπάλληλο του κόσμου"[20][21][22]. Έχει δημοσιεύσει (στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα) πέντε μονογραφίες, πολλές μελέτες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και πλειάδα άρθρων και σχολίων στον ημερήσιο, περιοδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αραβικά, κινεζικά, κορεατικά, ιταλικά, αλβανικά και ρωσικά.

Δημοσιεύσεις-αρθρογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μονογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Inzest und Strafrecht. Die Bedeutung des Strafrechts am Beispiel des Inzesttatbestandes, 1987
  2. Η νομοθέτηση ως επιστήμη, Εκδόσεις Σάκκουλα, 1990
  3. Διοικητική μεταρρύθμιση και προεισαγωγική διοικητική εκπαίδευση, Εκδόσεις Σάκκουλα, 1998
  4. Το κράτος σε μετάβαση, Εκδόσεις Σιδέρη, 2004
  5. Ρύθμιση, απορρύθμιση, μεταρρύθμιση:Μεταλλαγές του κανόνα δικαίου στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, Εκδόσεις Ι.Σιδέρη, 2011
  6. Διοικώντας (σ)την κρίση, Εκδόσεις Ι. Σιδέρη, 2017[23]
Συλλογικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Νiklas Luhmann, Θεωρία των κοινωνικών συστημάτων, Επιμέλεια: Π. Καρκατσούλης -Α. Μακρυδημήτρης, Α. Ν. Σάκκουλας, Αθήνα 1995.
  2. Δράση και σύστημα: Σύγχρονες προσεγγίσεις στη θεωρία των οργανώσεων, εκδόσεις Θεμέλιο, 1995
  3. «Η προϊούσα έκπτωση της νομοθετικής λειτουργίας στην Ελλάδα», στο συλλογικό τόμο «Κρίση του Ελληνικού πολιτικού συστήματος;», εκδόσεις Παπαζήση 2008, επιμέλεια Ξ.Κοντιάδης και Χ.Ανθόπουλος.
  4. “Trust in Governance?” in Change/Transformation in Government Organizations, Ronald Sims (edited), Information Age Publishing, pp 275 – 294, 2010.[24]
  5. "The Dysfunctional Structure of Greek Public Administration and the Challenges in Reforming It" in "Beyond Austerity", επιμέλεια Κώστας Μεγίρ, Χριστόφορος Πισσαρίδης, Δημήτρης Βαγιάνος και Νίκος Βέττας, MIT press, 2017, pp 679-696[25]
Άρθρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Η συμβολή της λειτουργικής ανάλυσης στην ποινική νομοθέτηση, Ποινικά Χρονικά 36,1986, σελ.961-978.
  2. Greek Legislation in the Context of the Theory of Legislation, σε: U. Karpen, Conference: Legislation in European Countries, 11-13 Δεκ. 1991, Bad Homburg, σελ. 223-225.
  3. Administrative Reform and Administrative Self-Reference, σε: Keith Ellis et al. (eds.), Critical Issues in Systems Theory and Practice, Plenum Press, New York and London, 1995, σελ. 565-569.
  4. The Social Context of a ‘Value-For-Money’-Based Administrative Reform, in International Review of Administrative Sciences September 2000, vol. 66, no. 3,pgs 463-478[26]
  5. The national identity as a motivational factor for better performance in the public sector: the case of the volunteers of the Athens 2004 Olympic Games, in International Journal of productivity and performance management, Vol. 54 No.7, 2005, pp 579-594.[27]
  6. The crisis effect on Performance Based Budgeting, in Public Administration Quarterly, 34/4, pp 451 – 478, 2010.[28]

Πολιτική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 εξελέγη ως επικεφαλής του επικρατείας με το Ποτάμι.[29] Υπήρξε γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ποταμιού από τον Ιανουάριο 2015 ως τον Φεβρουάριο 2017.[30]

Διαμόρφωσε τις θέσεις του Ποταμιού για τη Δημόσια Διοίκηση[31] που παρουσιάστηκαν στις 10 Ιανουαρίου 2015[32] στο ίδρυμα Κακογιάννη. Από το 2017 ως τον Ιούνιο 2018 υπήρξε πρόεδρος του Ινστιτούτου του Ποταμιού "Πρόοδος στην πράξη - Π2"[33]. Υποστήριξε την δημιουργία ενός ενιαίου φορέα στον κεντρώο χώρο και εντάχθηκε στο Κίνημα Αλλαγής μετά τις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού τον Νοέμβριο 2017. Είναι μέλος της Κεντρικής Επιστροπής του Κινήματος Αλλαγής[34]. Όταν τον Ιούλιο 2018 το Ποτάμι αποχώρησε από το Κίνημα Αλλαγής, ο Παναγιώτης Καρκατσούλης παρέμεινε στο Κίνημα Αλλαγής δηλώνοντας ότι "δεν μπορούσα να είμαι ανακόλουθος με την κοινή λογική που διαθέτω. Δεν μπορεί κάτι που πριν από λίγους μόνο μήνες ήταν σωστό και έσπευσα να το υποστηρίξω, δημόσια και ιδιωτικά, να δεχτώ τώρα ότι ήταν λάθος και θεραπεύεται μόνο με την αποχώρησή μου."[35] Στις 16 Νοεμβρίου 2018 ανακοινώθηκε[36] ότι στις βουλευτικές εκλογές το 2019, θα είναι υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής στην Α' Αθήνας. Αρθογραφεί στα ΝΕΑ[37][38][39][40][41][42][43][44][45][46][47][48][49][50], καθώς και σε άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα[51][52][53].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. e9d0a3bb-da13-4491-9cb5-a434015124ca. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  2. Βουλή των Ελλήνων. e9d0a3bb-da13-4491-9cb5-a434015124ca. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  3. «Σύνθεση ΑΣΕΠ». Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  4. «Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών». www.dsa.gr. Athens Bar Association. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  5. Διοικητικό Επιμελητήριο Ελλάδας, www.dee.gr (1 Φεβρουαρίου 2012). «Συνέντευξη του πρόσφατα βραβευμένου μέλους ΔΕΕ, Π. Καρκατσούλη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  6. Βουλή των Ελλήνων. «Κοινοβουλευτική θητεία βουλευτών από τη μεταπολίτευση έως σήμερα». Hellenic Parliament. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  7. [1] Συνένευξη στο Tvxs.gr
  8. Γιώργος, Τσάμης (1 Μαΐου 2014). «Δρ. Παναγιώτης Καρκατσούλης». perkosnafpaktias.blogspot.gr. Πέρκος Ναυπακτίας. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2015. 
  9. [2] Παρουσίαση Ψηφοδελτίου Επικρατείας του Ποταμιού
  10. Karkatsoulis, Panagiotis (1987). Inzest und Strafrecht. Die Bedeutung des Strafrechts am Beispiel des Inzesttatbestandes (§ 173 StGB) (στα Γερμανικά). Pfaffenweiler: Centaurus-Verlagsgesellschaft. 
  11. Heyer, Julia Amalia (16 Ιανουαρίου 2012). «Lektion auf Lesbos». Μάθημα στη Λέσβο. Spiegel. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  12. 12,0 12,1 «Βουλή των Ελλήνων». Hellenic Parliament. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2015. 
  13. Mandelkern group on Better Regulation: Final report (PDF). Mandelkern group. Νοέμβριος 2001. σελ. 84. 
  14. Cabinet Office, UK. «Initial Report of the Mandelkern Group on Better Regulation». Center for Regulatory Effectiveness. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  15. OECD (2010). Better Regulation in Europe: Germany. Paris: OECD publishing. σελ. 33. ISBN 978-92-64-08587-9. 
  16. OECD (2010). Better Regulation in Europe: Denmark. Paris: OECD publishing. σελ. 27. ISBN 978-92-64-08450-6. 
  17. «American Society of Public Administration, Southeastern conference for public administration». SECOPA. aspaonline.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2015. 
  18. «International Public Sector Award, Previous Winners». American Society of Public Administration. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2015. 
  19. «Sceptic Greeks have the 'best civil servant' in the world». BBC. 2012-01-24. http://www.bbc.com/news/world-europe-16706804. Ανακτήθηκε στις 2015-08-11. 
  20. Guimarães, Maria João (4 Μαΐου 2012). «Die 12 Aufgaben des Panagiotis Karkatsoulis». www.voxeurop.eu. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  21. «Griechenland: Weltbester Beamter». ARD. 11 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  22. Χουρμούζη, Λένα (1 Φεβρουαρίου 2012). «Ο καλύτερος Δημόσιος Υπάλληλος». Athens Voice. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  23. «Διοικώντας (στην) κρίση». isideris - ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι.ΣΙΔΕΡΗΣ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-16. https://web.archive.org/web/20170916194353/http://isideris.gr/product/diikontas-stin-krisi/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-04. 
  24. Sims (edited), Ronald (2010). Change (Transformation) in Government Organizations. USA: INFORMATION AGE PUBLISHING. σελίδες 275–294. ISBN 978-1-61735-123-5. 
  25. «Beyond Austerity». MIT Press (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2018. 
  26. «The Social Context of a ‘Value-For-Money’-Based Administrative Reform». International Review of Administrative Sciences. 2015-08-11. doi:10.1177/0020852300663006. http://ras.sagepub.com/content/66/3/463.refs. Ανακτήθηκε στις 2015-08-11. [νεκρός σύνδεσμος]
  27. «The national identity as a motivational factor for better performance in the public sector: The case of the volunteers of the Athens 2004 Olympic Games». International Journal of Productivity and Performance Management. 2015-08-11. doi:http://dx.doi.org/10.1108/17410400510622241. http://www.emeraldinsight.com/doi/abs/10.1108/17410400510622241. Ανακτήθηκε στις 2015-08-11. 
  28. «THE CRISIS EFFECT ON PERFORMANCE BASED BUDGETING». Public Administration Quarterly. 2015-08-11. doi:10.2307/41288358. http://www.jstor.org/stable/41288358?seq=1#page_scan_tab_contents. Ανακτήθηκε στις 2015-08-11. 
  29. «Ποιοι εκλέγονται από τα ψηφοδέλτια επικρατείας των κομμάτων». Πρώτο Θέμα. 2015-01-25. http://www.protothema.gr/politics/article/445717/poioi-eklegodai-apo-ta-psifodeltia-epikrateias-ton-kommaton/. Ανακτήθηκε στις 2015-01-26. 
  30. «Γραφεία Κοινοβουλευτικών Ομάδων». Hellenic Parliament. Βουλή των Ελλήνων. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2015. 
  31. «Το Ποτάμι: Δημόσια Διοίκηση». Το Ποτάμι. 10 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2015. 
  32. «Τρίπτυχο θέσεων για τη δημόσια διοίκηση παρουσίασε το Ποτάμι». Εφημερίδα των Συντακτών. 2015-01-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-07-15. https://web.archive.org/web/20150715043918/http://www.efsyn.gr/arthro/triptyho-theseon-gia-ti-dimosia-dioikisi-paroysiase-potami. Ανακτήθηκε στις 2015-08-03. 
  33. Το Ποτάμι (1 Απριλίου 2017). «Π στο τετράγωνο made in Potami!». www.topotami.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  34. «Αυτά είναι τα μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής». iefimerida.gr. 3 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2018. 
  35. «Παναγιώτης Καρκατσούλης: «Δεν ενδιαφέρομαι για κλειστά κλαμπ ανθρώπων»». freesunday.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2018. 
  36. «Κίνημα αλλαγής: Όλα τα ονόματα για τα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών». Πρώτο Θέμα. 16 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2018. 
  37. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-10-30). «Ταπεινωτικά προαπαιτούμενα». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5481818/tapeinwtika-proapaitoymena/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  38. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-10-13). «Ανελαστικότητες». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5477443/anelastikothtes/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  39. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-09-30). «Απώλεια ήθους και ηθικής». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5473860/apwleia-hthoys-kai-hthikhs/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  40. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-05-19). «Καταστροφές». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/news/greece/article/5446657/katastrofes/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  41. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-05-12). «Χώρα επί ξυρού ακμής». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5445143/xwra-epi-ksyroy-akmhs/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  42. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-05-05). «Ελληνικότητα». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5443481/ellhnikothta/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  43. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-06-26). «Τοπική διακυβέρνηση αντί πελατειακής αυτοδιοίκησης». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5441539/topikh-diakybernhsh-anti-pelateiakhs-aytodioikhshs/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  44. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-04-19). «Ηλεκτρονική διακυβέρνηση και πελατειακό κράτος». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5439842/hlektronikh-diakybernhsh-kai-pelateiako-kratos/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  45. Καρκατσούλης, Παναγιώτης. «Πολυνομία και Ανομία». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5438799/polynomia-kai-anomia/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  46. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-04-05). «Μπορούν να συνυπάρξουν μονιμότητα και αξιοκρατία;». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5437118/mporoyn-na-synyparksoyn-monimothta-kai-aksiokratia/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  47. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-03-29). «Από την τυπική στην ουσιαστική αξιολόγηση». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5435377/apo-thn-typikh-sthn-oysiastikh-aksiologhsh/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  48. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-03-22). «Ανάπτυξη και πελατειακό κράτος: έννοιες αμοιβαία αποκλειόμενες». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5433848/anaptyksh-kai-pelateiako-kratos-ennoies-amoibaia-apokleiomenes/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  49. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-03-15). «Πελατειακό κράτος δεν είναι μόνο οι προσλήψεις». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5432219/pelateiako-kratos-den-einai-mono-oi-proslhpseis/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  50. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-03-08). «Το μυστικό πίσω από τα νομικά πρόσωπα του Δημοσίου». ΤΑ ΝΕΑ. http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5430531/to-mystiko-pisw-apo-ta-nomika-proswpa-toy-dhmosioy/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  51. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (3 Μαΐου 1998). «Το κράτος, η μεταρρύθμισή του και ο πολίτης». tovima.gr. Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  52. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2017-06-03). «Π. Καρκατσούλης: Η κυβέρνηση αυξάνει οργανικές θέσεις για να κάνει προσλήψεις». liberal.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-26. https://web.archive.org/web/20170726114432/http://www.liberal.gr/arthro/142430/epikairotita/2017/karkatsoulis-i-kubernisi-auxanei-organikes-theseis-gia-na-kanei-proslipseis.html. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  53. Καρκατσούλης, Παναγιώτης (2016-12-27). «Το κράτος που ξοδεύει χωρίς κριτήρια μας κοστίζει πολύ ακριβά». Huffington post. http://www.huffingtonpost.gr/panagiotis-karkatsoulis/-_9158_b_13865456.html. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05.