Παναγιώτης Γιωτόπουλος
| Παναγιώτης Γιωτόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παναγιώτης Γιωτόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1878 Κέρκυρα |
| Θάνατος | 1965 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Πίζας Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | νομικός καθηγητής πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (από 1906) |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου |
Ο Παναγιώτης Γιωτόπουλος (1878–1965) ήταν Έλληνας νομικός και καθηγητής πανεπιστημίου.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1878 στην Κέρκυρα, και σπούδασε νομική στα πανεπιστήμια της Πίζας, της Ρώμης και του Παρισιού. Επέστρεψε στην Ελλάδα και το 1906 διορίστηκε υφηγητής ποινικής δικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αργότερα, το 1928, ορίστηκε έκτακτος καθηγητής στην ίδια έδρα. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του εκπόνησε πληθώρα ποινικών και νομοθετικών μελετών. Ακόμη δημοσίευσε αρκετά άρθρα για διάφορους επιστημονικούς τομείς.[1]
Την περίοδο από το 1909 έως το 1910 υπήρξε εκδότης στην Κέρκυρα, εκδίδοντας την εφημερίδα Ελεύθερος Λόγος, μέσω της οποίας υποστήριζε τις θέσεις του Στρατιωτικού Συνδέσμου. Ακόμη, ως πρόεδρος του Ηπειρωτικού Συλλόγου Κέρκυρας την περίοδο 1912-14 υποστήριξε τον αγώνα για την απελευθέρωση της Ηπείρου, οργανώνοντας την περίθαλψη Ηπειρωτών προσφύγων οι οποίοι κατέφυγαν στην Κέρκυρα, αλλά και την αποστολή εθελοντών και οπλισμού στους αγωνιστές. Από το 1923 έως το 1925 υπήρξε πληρεξούσιος των Ιωαννίνων στην Δ΄ Συντακτική Συνέλευση. Από το 1937 και μέχρι τον θάνατό του διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μεταψυχικών Σπουδών, γράφοντας επίσης μελέτες για φιλοσοφικά ζητήματα. Πέθανε το 1965 στην Αθήνα.[1]
Κόρη του ήταν η πρόεδρος του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Αλίκη Γιωτοπούλου – Μαραγκοπούλου.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του περιλαμβάνονται τα εξής[1]:
- Περί της αξιοποίνου απάτης
- Η εξέλιξις του ποινικού δικαίου εν Ιταλία
- Η επιστημονική ανακαίνισις του ποινικού δικαίου και η ελληνική φιλοσοφία
- Περί τελέσεως και απόπειρας αξιοποίνων πράξεων
- Αι σύγχρονοι κατευθύνσεις της ποινικής επιστήμης
- Η μεταψυχική ως επιστήμη και φιλοσοφία
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Γιωτόπουλος, Παναγιώτης». www.ygeiaonline.gr. Εγκυκλοπαίδεια Δομή. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|