Παιχνίδι κατασκόπων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παιχνίδι κατασκόπων
(Spy Game)
ΣκηνοθεσίαΤόνι Σκοτ[1]
ΠαραγωγήΝτάγκλας Γουίκ[1] και Marc Abraham[1]
ΣενάριοMichael Frost Beckner[1] και David Arata[1]
ΠρωταγωνιστέςΡόμπερτ Ρέντφορντ[1][2], Μπραντ Πιτ[1][2], Κάθριν ΜακΚόρμακ[1][2], Ντέιβιντ Χέμινγκς[1][2], Στίβεν Ντιλέιν[1][2], Μαριάν Ζαν-Μπατίστ[1][2], Σαρλότ Ράμπλινγκ[1][2], Μπένεντικτ Γουόνγκ[1][2], Ντέιλ Ντάι[1][2], Ντιμίτρι Γκορίτσας[1][2], Αμίντου[1][2], Ιέιν Σμιθ[1], Κεν Λιουνγκ[1][2], Larry Bryggman[1], Μάθιου Μαρς[1][2], Μάικλ Πολ Τσαν[1][2], Nabil Massad[1], Ομίντ Τζαλίλι[1][2], Σέιν Ρίμερ[1][2], Todd Boyce[1][2], Joerg Stadler[1], Tibor Kenderesi[1], Wil Röttgen[1], Pál Oberfrank[1], Károly Rékasi[1][2], Stuart Milligan[1], Andrew Grainger[1], Ian Porter[1], James Aubrey[1][2], Adrian Pang[1], Άντρεα Όσβαρτ[1][2], Colin Stinton[1][2], Garrick Hagon[1][2], Ho Yi[1], Μάθιου Γουόκερ[1], Rufus Wright[1], Imre Csuja[1], Anita Deutsch[1], Bill Buell[1], Ted Maynard[1], Tom Hodgkins[1], Quinn Collins[1], Sam Scudder[1], Yann Johnson[1], Pat McGrath[1][2], In-Sook Chappell[1], David Cheung[1], Tony Xu[1], Mark Sung[1], David Tse[1], Logan Wong[1], Hon Ping Tang[1], Daniel Tse[1], Vincent Wang[1], Joseph Chanet[1][2], Eddie Yeoh[1], Freddie Joe Farnsworth[1], Zsolt Zágoni[1], Balázs Tardy[1], Géza Schramek[1], Melinda Völgyi[1], Kimberly Paige[1], Gregory Groth[1], Peter Linka[1], Mohamed Picasso[1], Aziz Ait Essahmi[1], Moustapha Moulay[1], Mohamed Quatib[1], Farid Regragui[1], Tim Briggs[1] και Frank Nall[1]
ΜουσικήΧάρι Γκρέγκσον-Γουίλιαμς[1]
ΦωτογραφίαΝτάνιελ Μίντελ[1][3]
ΜοντάζΚρίστιαν Βάγκνερ[1]
ΕνδυματολόγοςLouise Frogley[1]
Εταιρεία παραγωγήςBeacon Pictures και Universal Studios
ΔιανομήUniversal Studios και Netflix
Πρώτη προβολή19  Νοεμβρίου 2001 και 14  Μαρτίου 2002 (Γερμανία)[4]
Διάρκεια121 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά, Yue Chinese και Αραβικά

Το Παιχνίδι κατασκόπων (αγγλικά: Spy Game‎‎) είναι δραματική ταινία θρίλερ δράσης αμερικανικής παραγωγής του 2001 σε σκηνοθεσία Τόνι Σκοτ και σενάριο των Μάικλ Φροστ Μπέκνερ και Ντέιβιντ Αράτα. Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Μπραντ Πιτ Κάθριν ΜακΚόρμακ και Σαρλότ Ράμπλινγκ.

Η ταινία απέσπασε 62 εκατομμύρια δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και 143 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως στο box office με προϋπολογισμό παραγωγής 115 εκατομμυρίων δολαρίων και έλαβε κυρίως θετικές κριτικές από κριτικούς κινηματογράφου.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1991, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα είναι κοντά σε μια μεγάλη εμπορική συμφωνία, με τον Αμερικανό Πρόεδρο να επισκεφθεί την Κίνα για να επισφραγίσει τη συμφωνία. Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) μαθαίνει ότι το στελέχος της Τομ Μπίσοπ έχει συλληφθεί και βρίσκεται σε μια φυλακή του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού στο Σουτσόου όπου και θα εκτελεστεί σε 24 ώρες, εκτός εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ τον διεκδικήσει και διαπραγματευτεί για την απελευθέρωσή του. Οι ενέργειες του Μπίσοπ, χωρίς έγκριση από τη CIA, κινδυνεύουν να θέσουν σε κίνδυνο τη συμφωνία. Μια ομάδα στελεχών της CIA καλεί τον Νέιθαν Μιούιρ, έναν βετεράνο αξιωματικό και μέντορα του Μπίσοπ, ο οποίος σχεδιάζει να αποσυρθεί από την Υπηρεσία στο τέλος της ημέρας. Ενώ υποτίθεται ότι έπαιρναν συνέντευξη από τον Μιούιρ για να μάθουν την ιστορία του με τον Μπίσοπ, τα στελέχη αναζητούν πρόσχημα για να μην παρέμβουν στη φυλάκιση του Μπίσοπ. Άγνωστος σε αυτούς, ο Μιούιρ ενημερώθηκε για τη σύλληψη του Μπίσοπ από τον συνάδελφό τους βετεράνο της CIA, Χάρι Ντάνκαν στο Χονγκ Κονγκ.

Ο Μιούιρ διέρρευσε την ιστορία στο CNN μέσω μιας επαφής με την MI6, του Digby 'Digger' Gibson στο Χονγκ Κονγκ, πιστεύοντας ότι η δημόσια πίεση θα ανάγκαζε την αμερικανική επέμβαση. Σταματούν για λίγο πριν ένα τηλεφώνημα στην FCC από τον Αναπληρωτή Διευθυντή Επιχειρήσεων Τσαρλς Χάρκερ καταλήξει στο CNN να ανακαλέσει την ιστορία ως φάρσα. Ο Μιούιρ συνάντησε τον Μπίσοπ το 1975, όταν ήταν ελεύθερος σκοπευτής του Σώματος Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Ο Μούιρ δίνει στον Μπίσοπ μια αποστολή να εξοντώσει έναν υψηλόβαθμο Βορειοβιετναμέζο στρατιωτικό. Ο Μπίσοπ και ο εντοπιστής του Τραν είναι σε θέση να δολοφονήσουν τον στόχο, παρόλο που έχουν εντοπιστεί, αν και ο Μπίσοπ καταδιώκει ένα εχθρικό ελικόπτερο. Ο Μπίσοπ συνοδεύει τον τραυματισμένο πλέον Τραν στην ασφάλεια, εντυπωσιάζοντας τον Μουίρ. Το 1976, ο Μιούιρ στρατολόγησε τον Μπίσοπ ως πράκτορα της CIA στο Βερολίνο, όπου ο Μπίσοπ είχε επιφορτιστεί με την προμήθεια περιουσιακών στοιχείων στην Ανατολική Γερμανία. Στη συνέχεια, συζητά το κατασκοπευτικό έργο του Μπίσοπ στη Βηρυτό το 1985, κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Στρατοπέδων, που ήταν η τελευταία τους κοινή αποστολή.

Σε μια σειρά αναδρομών, ο Μπίσοπ προβληματίζεται από την πεποίθηση του Μιούιρ ότι τα «περιουσιακά στοιχεία» των πολιτών που έθεταν σε κίνδυνο μια αποστολή θα έπρεπε να θυσιαστούν για να διαφυλαχθεί το «μεγάλο καλό». Μετά τις προσπάθειες του Μπίσοπ να αντεπιτεθεί στον Μιούιρ κατά τη διάρκεια μιας αποστολής για να σώσει τη ζωή ενός περιουσιακού στοιχείου, ο Μιούιρ τονίζει ότι δεν θα ανεχτεί τη διαφωνία και δεν θα έσωζε τον Μπίσοπ αν τον συλλαμβάνουν. Κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στον Λίβανο, ο Μπίσοπ, υποδυόμενος τον φωτορεπόρτερ, συναντά την εργάτρια αρωγής Ελίζαμπεθ Χάντλεϋ. Ενώ τη χρησιμοποιούσαν για να συνδεθούν με ένα πλεονέκτημα για την αποστολή, έμπλεξαν ρομαντικά. Ο Μιούιρ δεν εμπιστεύεται τη Χάντλεϋ και αποκαλύπτει στον Μπίσοπ ότι εξορίστηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Χάντλεϊ εξομολογείται αργότερα στον Μπίσοπ ότι συμμετείχε στον βομβαρδισμό ενός κινεζικού κτιρίου στη Βρετανία, το οποίο υποτίθεται ότι ήταν άδειο αλλά περιείχε Κινέζους υπηκόους. Ο Μπίσοπ αποκαλύπτει στη Χάντλεϊ την αληθινή του ταυτότητα. Ο Μιούιρ επιλεγεί ξανά να θυσιάσει ένα πολιτικό περιουσιακό στοιχείο για χάρη της αποστολής τους και ο Μπίσοπ διακόπτει τους επαγγελματικούς δεσμούς με τον Μιούιρ. Ο Μιούιρ, φοβούμενος ότι η Χάντλεϊ θα μπορούσε να απειλήσει την Υπηρεσία και ενδεχομένως τον Μπίσοπ, κάνει συμφωνία με τους Κινέζους, ανταλλάσσοντας τη Χάντλεϊ με έναν Αμερικανό διπλωμάτη. Κινέζοι πράκτορες απαγάγουν τη Χάντλεϊ και ένα γράμμα πλαστογραφείται και αφήνεται για τον Μπίσοπ.

Στο παρόν, ο Μιούιρ συνειδητοποιεί ότι ο Μπίσοπ πήγε στην Κίνα για τη Χάντλεϋ. Σε μια σειρά από λανθασμένες κατευθύνσεις, πλαστογραφεί μια οδηγία υπογεγραμμένη από τον Διευθυντή της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών για να ξεκινήσει η "Επιχείρηση Dinner Out", μια αποστολή διάσωσης με επικεφαλής μια ομάδα SEAL που ο Μπίσοπ είχε αναπτύξει ως "Σχέδιο Β" για τη δική του προσπάθεια να σώσει την Χάντλεϊ. Χρησιμοποιώντας 282.000 δολάρια από τις αποταμιεύσεις της ζωής του και ένα καταχρηστικό αρχείο σε δορυφορικές εικόνες της κινεζικής ακτής, ο Μιούιρ στρατολογεί τον Ντάνκαν για να τον βοηθήσει να δωροδοκήσει έναν Κινέζο αξιωματούχο ενέργειας για να κόψει ρεύμα στη φυλακή για 30 λεπτά, κατά τη διάρκεια του οποίου η ομάδα διάσωσης SEAL θα πάρει τον Μπίσοπ και τη Χάντλεϋ. Ο Χάρκερ ύποπτεύεται ότι ο Μούιρ εργάζεται εναντίον της CIA, αλλά όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον Μούιρ ενώπιον των συγκεντρωμένων στελεχών, ο Μούιρ «ομολογεί» ότι χρησιμοποιεί αντιεπαγγελματικά τους πόρους της εταιρείας για να συγκεντρώσει πληροφορίες σχετικά με τον οίκο ευγηρίας που προοριζόταν, τις οποίες παραμόρφωσε τα στοιχεία για να υποστηρίξει. Ο Μπίσοπ σώζεται μαζί με την Χάντλεϋ και υποθέτει ότι ο Μιούιρ ήταν υπεύθυνος για τη σωτηρία του όταν ακούει τον πιλότο του ελικοπτέρου να αναφέρεται στο "Operation Dinner Out", το οποίο ήταν επίσης το κωδικό όνομα για μια επιχείρηση που χρησιμοποίησε ο Μπίσοπ για να πάρει ένα δώρο γενεθλίων για τον Μιούιρ ενώ εκείνοι βρίσκονταν στον Λίβανο. Όταν οι αξιωματούχοι της CIA ενημερώνονται καθυστερημένα για τη διάσωση, ο Μιούιρ έχει ήδη εγκαταλείψει το κτίριο και φαίνεται να οδηγεί με ασφάλεια στην ύπαιθρο.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρόμπερτ Ρέντφορντ ως Νέιθαν Μιούιρ
  • Μπραντ Πιτ ως Τομ Μπίσοπ
  • Κάθριν ΜακΚόρμακ ως Ελίζαμπεθ Χάντλεϋ
  • Σαρλότ Ράμπλινγκ ως Αν Κάθκαρτ
  • Στίβεν Ντιλέιν ως Τσαρλς Χάρκερ
  • Μαριάν Ζαν-Μπατίστ ως Γκλάντυς Τζένιπ
  • Λάρι Μπρίγκμαν ως Τρόι Φόλγκερ

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γυρίστηκε στο Μαρόκο μεταξύ 5 Νοεμβρίου 2000 και 19 Μαρτίου 2001 και αρχικά επρόκειτο να σκηνοθετηθεί από τον Μάικ βαν Νιέμ. [5] Ο Πιτ πέρασε τον ρόλο του τίτλου στο The Bourne Identity για αυτό το έργο. [6]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Mann National Theatre στις 19 Νοεμβρίου 2001. [7]

Οικιακά μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφόρησε από την Universal Studios Home Video σε DVD και VHS στις 9 Απριλίου 2002. [8]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παιχνίδι κατασκόπων άνοιξε στο Νο#3 πίσω από την ταινία Μπαμπούλας Α.Ε. και το Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος, κερδίζοντας 21,6 εκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο Σαββατοκύριακο της, σε συνδυασμό με 30,6 εκατομμύρια δολάρια από τις πρώτες πέντε ημέρες του. [9] Η ταινία απέσπασε $62.362.785 στις Ηνωμένες Πολιτείες και $143.049.560 παγκοσμίως.

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ιστότοπος συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes δίνει στην ταινία βαθμολογία θετικής έγκρισης 66% με βάση 133 κριτικές, με μέση βαθμολογία 6,2/10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: Το αποτέλεσμα του κινητικού Παιχνιδιού κατασκόπων δεν αμφισβητείται ποτέ, αλλά είναι διασκεδαστικό να παρακολουθείς τον Ρέντφορντ και τον Πιτ να εργάζονται. [10] Το Metacritic έδωσε στην ταινία βαθμολογία 63 στα 100 με βάση 29 κριτικές χρηστών. [11] Το κοινό σε δημοσκόπηση του CinemaScore έδωσαν στην ταινία βαθμό Β+. [12]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ από τους Chicago Sun-Times έδωσε στην ταινία δυόμισι αστέρια από τα τέσσερα και δήλωσε: Δεν είναι κακή ταινία, προσέξτε: είναι έξυπνη και δείχνει εξαιρετικό έλεγχο της τέχνης, αλλά δεν τη νοιάζει, και οπότε είναι δύσκολο για εμάς να νοιαζόμαστε. [13]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 1,51 1,52 1,53 1,54 1,55 1,56 1,57 1,58 1,59 1,60 1,61 1,62 1,63 1,64 1,65 1,66 1,67 1,68 1,69 1,70 1,71 1,72 1,73 1,74 1,75 1,76 1,77 1,78 1,79 www.imdb.com/title/tt0266987/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 1  Ιουνίου 2016.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  3. (Αγγλικά, Ισπανικά) FilmAffinity. 227970.
  4. (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0266987/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  5. Hasselhoff gets to just be himself in 'Dieter': [All Edition] Milwaukee Journal Sentinel; Milwaukee, Wis.
  6. "DAMON IN LINE TO PLAY BOURNE": [Broward Metro Edition] Reuters.
  7. «Universal Pictures Celebrates World Premiere of 'Spy Game' - Update». PR Newswire. 13 Νοεμβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2019. 
  8. Rivero, Enrique (20 Φεβρουαρίου 2002). «UPDATE: Spy Game DVD Features Clandestine OPS». hive4media.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2002. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2019. 
  9. «Weekend Box Office: November 23-25, 2001». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2015. 
  10. «Spy Game (2001)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2018. 
  11. «Spy Game Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2018. 
  12. «Cinemascore :: Movie Title Search». www.cinemascore.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2018. 
  13. Ebert, Roger (November 27, 2001). «Spy Game». Chicago Sun-Times. https://www.rogerebert.com/reviews/spy-game-2001. Ανακτήθηκε στις October 24, 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]